Το κουρεμα από μόνο του δεν είναι ουτε καλό ούτε κακό.Με τον ίδιο τρόπο που οικονομία δεν υπάρχει παρά μόνο ώς πολιτική οικονομία.
Το πρόβλημα είναι όχι το κούρεμα αλλά τα μέτρα λιτότητας που το συνοδευουν που θα συνεχίσουν την ύφεση και την καταστροφή.
Αν μια μεγάλη περικοπή χρεους συνοδευόταν από μια άλλη πολιτική που θα έδινε ανάσα και αισιοδοξία στους εργαζόμενους και στην κατανάλωση(όπως θα έπρεπε), θα μπορούσαμε να ξεφύγουμε από το φαυλο κυκλο της υφεσης. Αυτο όμως ζηταει αλλαγή πολιτικής συνολικά πια...
Η γνωμη μου ειναι πάντως, οτι προσπαθουν κάποιοι που βρίσκονται κοντα στα συμφεροντα των τραπεζών να δημιουργήσουν συγχυση αναμεσα στο κουρεμα του χρεους και το κουρεμα της τσεπης μας λες και ειναι ένα και το αυτό.
Ετσι αποδυναμωνεται και η θεση για αρνηση συνολική ή μερους του χρεους που ηταν θεση της Αριστεράς και μπαίνει στον κουβά ως αποτυχημένη και οδυνηρή.
Θα παρουσιαστει ξαφνικά και θα το δείτε σαν οπαδός της περικοπής-ελάφρυνσης του χρεους η κυβερνηση και σαν οπαδός του καταστροφικού κουρέματος που καταστρέφει μαζί τις τραπεζες και τους εργαζόμενους η Αριστερά!
Αποδεικνυεται ακόμη οτι το θεμα της "πάλης" για άρνηση μερους ή όλου του χρεους δεν είναι τόσο απλή υπόθεση, αν δε γινεται καθαρό από την αρχή οτι κατι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει μεσα στα σημερινά πλαίσια του καπιταλισμού (και μάλιστα με την Ελλάδα να μη συμμετέχει καν στις διαπραγματευσεις).
Ξαναλέμε οτι μια μεγάλη περικοπή του χρεους που θα συνοδευόταν από μια άλλη φιλολαική πολιτική θα ήταν το ζητούμενο και η λύση.
Ομως αυτα σε συνθηκες τρελου καπιταλιστικού ανταγωνισμού δεν χαρίζονται.
Κερδίζονται και επιβάλονται από τους δρόμους με διεκδικήσεις και ρίσκο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου