Δημοκρατία της κοροϊδίας

"Kοροϊδία" λέει ο εκπρόσωπος της ΔΗΜΑΡ Α.Παπαδόπουλος σε πρωινό τηλεπάνελ, και μάλιστα διπλή, το να υποσχεθεί στο λαό. Κάτι θα ξέρει για να το λέει. Οταν ένας τέως έστω και λίγο "αριστερος" μετέχει στη χειρότερη και αντιλαικότερη κυβέρνηση που πέρασε από τη μεταπολίτευση μέχρι τώρα, και που της ανέθεσαν να κατευνάσει με κοροιδίες και με τη μάσκα της "συναίνεσης" το λαό, προκειμένου αυτός να δεχτεί τη σφαγή του, τί άλλο θα μπορούσε να πεί...
Απο την άλλη μεριά η γνωστή μας τ.υπουργός Ε.Χριστοφιλοπούλου που έδινε κι αυτή την εμπειρία της επί της επιστήμης της κοροϊδίας, ενώ ο Π.Χαικάλης παρακολουθούσε για να μαθαίνει, υπό το βλέμμα της "ανεξάρτητης" δημοσιογράφου Χ.Κοραή που προσφέρει τις υπηρεσίες της στο να βγάζει λάδι τη ΝΔ και τη συγκυβέρνηση ενίοτε κάνοντας και κριτική.
Ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ παρέμενε σιωπηλός την περισσότερη ώρα, περιμένοντας τη σειρα του ΣΥΡΙΖΑ, όταν γίνει με το καλό διαχειριστής του μαγαζιού (της εξουσίας τους), να δείξει τις επιδόσεις του πάνω στο θέμα.
Ο τελευταίος του πάνελ ήταν κάποιος "ιδιοκτήτης καταστήματος"...(τίποτα το προσωπικό με τον άνθρωπο βέβαια).
 Οπως πάντα λοιπόν, παρόντες ήταν οπωσδήποτε οι 3 της συγκυβέρνησης, για να γεμίζει ο τόπος από τις εκφοβιστικές σωτήριες κορώνες τους, ο ΣΥΡΙΖΑ που ετοιμάζεται ως το νέο μεγάλο χαρτί τους, και κάποιοι  δήθεν "εκπρόσωποι της κοινωνίας" που κανείς δεν τους έστειλε εκεί και κανέναν δεν εκπροσωπούν εκτός απο τον εαυτό τους. Από τους τόσους εκλεγμένους σε σωματεία και οργανώσεις εργαζομένων αυτοί διαλέγουν όποιον να' ναι από το δρόμο...(πως άραγε;)
Όπως βλέπουμε λοιπόν τα τηλεοπτικά πάνελ τους χωράνε "όλους". Όλους  πλην Λακεδαιμονίων φυσικά. Όλοι πρέπει να έχουν φωνή στη ...Δημοκρατία τους. Όλοι  εκτός του ΚΚΕ βέβαια που αποτελεί κίνδυνο για τη "δημοκρατία" της κοροϊδίας που όσο περνάει ο καιρός αναγκάζεται να ρίχνει τα πέπλα της. Η Δημοκρατία της κοροϊδίας λοιπόν  χωράει όλες τις φωνές, εκτός από εκείνη τη μια και μοναδική που διαφωνεί ριζικά με την κοροϊδία και λέει τα πράγματα σκληρά κι αληθινά με τ'όνομά τους.
Παρά την απουσία του ΚΚΕ πάντως, και παρά την τεράστια επιστημονική προσπάθεια απαξίωσής του, οι θέσεις του είναι όλο και πιο πολύ παρούσες θέλουν δε θέλουν. Για παράδειγμα οι φωνές που λένε ότι το δίλημμα δεν είναι το "ευρώ ή δραχμή" ακούγονται όλο και πιο πολύ. Τις ακούς πλέον και από εκπροσώπους που έπαιρναν μαχητικά τη μια ή την άλλη πλευρά του μεγάλου "διλήμματος" που έκρινε σε μεγάλο βαθμό και τις εκλογές. Τις φωνές επίσης που λένε ότι η οικονομία της χώρας είναι ήδη χρεοκοπημένη(κι επομένως είναι κοροϊδία ότι σώθηκε για άλλη μια φορά από τη χρεοκοπία) τις ακούς ακόμα κι από τους ίδιους τους σωτήρες.
Τα ψέμματα, οι κοροϊδίες και τα ψευτοδιλήμματα όμως έχουν πια πολύ κοντά πόδια. Τους τα κόβει η σκληρή πραγματικότητα.