Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

Βραδιάζει άγρια και στην Ιταλία

Καραγκιόζηδες υπάρχουν!
30% στο Μπερλουσκόνι και 25% στον Mπέπε Γκρίλο(!) και 30% και κάτι στην "Κεντροαριστερά" που  δείχνει το ίδιο ή και πιο δεξιά από το κόμμα του Σίλβιο! Και αυτό μεταφράζεται από δεξιούς και "αριστερούς" ως "μήνυμα του Ιταλικού λαού στη Μέρκελ" και "μαστίγωμα της πολιτικής λιτότητας" του Μόντι... Από όλο αυτό το αποτέλεσμα το μόνο που κράτησαν ήταν το πράγματι χαμηλό ποσοστό του "σωτήρα" αλλά όχι την ουσία που έχει το αποτέλεσμα για τον Ιταλικό λαό. Αισιοδοξία με το στανιό και τα μυαλά στα κάγκελα...

Φυσικά καμιά ανησυχία δεν υπάρχει από αυτό το αποτέλεσμα για τους σχεδιαστές του πολέμου που εξαπολύεται και εναντίον  του Ιταλικού λαού, αφού ήδη ο Μπερλουσκόνι δήλωσε ότι "δεν θα αφήσει τη χώρα ακυβέρνητη". Αρκεί μάλλον να τον αφήσουν ήσυχο στο χώρο του να κάνει τις δουλειές του.
Την ώρα λοιπόν που η Ιταλία κατρακυλάει κι αυτή σταθερά στο τούνελ της κρίσης, οι Ιταλοί στέλνουν "μήνυμα αντίστασης" με αγανακτισμένους, Μπέπε Γκρίλο, πάντα διασκεδαστικό Σίλβιο και άλλους εναλλακτικούς.
Και η πολιτική γραμμή που αντικειμενικά θα έπρεπε να στέκεται στο πλάι του λαού;
1,8%(!) για την  «Επανάσταση των Πολιτών»(αποκόμματα που προέκυψαν από το κάτι σαν Κομμουνιστικό κόμμα, κάτι σαν Αριστερά που είχε καταντήσει το ΚΚΙ και οι συνεχιστές του και άλλα ροζ, πορτοκαλί και πράσινα "επαναστατικα" σαν...κόμματα, ενώ το κόμμα που βρίσκεται  κοντά στις κομμουνιστικές ιδέες(Κομμουνιστικό Κόμμα - Κομμουνιστές Λαϊκή Αριστερά) μπόρεσε να κατεβάσει ψηφοδέλτιο μόνο στην περιφέρεια Εξωτερικού- Ευρώπης.
Ο ευρωκομμουνισμός λοιπόν φαίνεται αντικειμενικά να λειτούργησε σαν το τέλειο σχέδιο καταστροφής του κομμουνιστικού κινήματος σε χώρες με ηρωικές παραδόσεις, αφήνοντας τους λαούς αυτών των χωρών πολιτικά άοπλους σε μια τόσο δύσκολη και κρίσιμη στιγμή. 
Η ιστορία των αγώνων του Ιταλικού λαού, η πολιτικοποίηση, ο ταξικός πολιτικός λόγος κλπ. στοχοποιήθηκαν από τους "ανανεωτές", υποβαθμίστηκαν, γελοιοποιήθηκαν και τελικά σαρώθηκαν και πετάχτηκαν στα άχρηστα! Και όλα αυτά έγιναν με χαμόγελα, αστεία και "δημοκρατικές" ειρωνείες για όποιους είχαν αντιρρήσεις και φυσικά κάτω από τα ενθουσιώδη χειροκροτήματα και σχόλια των απανταχού "ανανεωτών" και εναλλακτικών και φυσικά και των δικών μας εδώ.
Τώρα, λίγα χρόνια αργότερα, και ενώ τα σύννεφα πάνω από τα κεφάλια  των Ιταλών εργαζόμενων όλο και πυκνώνουν, η επιρροή των αγώνων των κομμουνιστών στη συνείδηση του κόσμου, αντικαταστάθηκε  από  τηλεοπτική αθλιότητα 5 αστέρων και βάλε. Αν και ο Μπερλουσκόνι ήταν και είναι πιο ορίτζιναλ πολιτικός καραγκιόζης από τον Μπέπε Γκρίλο, οι Ιταλοί έκριναν ότι είχαν ανάγκη και από άλλον!
Έτσι αντί να συνεχίσουν και να ανακαλύψουν ξανά την παράδοση του Γκράμσι και του Τολιάτι, συνεχίζουν με ενθουσιασμό την παράδοση της Ραφαέλλα Καρά και της Τσιτσιολίνας.
Θα λέγαμε και σε ανώτερα, έτσι για να τελειώσουμε  κάπως στο λίγο αστείο, αν όλο αυτό δεν έκρυβε πραγματική τραγωδία για τους Ιταλούς.
Μένει να δούμε κατά πόσο η ανάγκη ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος και ενός πραγματικά ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος θα μπορέσει να τα αναγεννήσει μέσα από τις στάχτες τους.

Στον καιρό μας όλα αυτά μόνο πλάκα δεν έχουν και βέβαια δεν μπορεί παρά να πληρωθούν ακριβά. Ειδικά όταν τα χειροκροτούν τα παγκόσμια "ανεξάρτητα" ΜΜΕ.
Μπορεί ο ...αέρας Μπέπε να έριχνε τα Va fanculo του στο "πολιτικό κατεστημένο" που ...χρεοκόπησε, αλλά αυτοί που τελικά θα υλοποιήσουν την προτροπή θα είναι μάλλον ο Ιταλικός λαός  με επιβήτορες την πραγματική εξουσία που διασκεδάζει όσο δε λέγεται με όλο αυτό το ..."νέο αίμα" στην πολιτική που ενθουσιάζει τους μιντιάρχες.



Για άλλη μια φορά φαίνεται πόσο τρομερά σημαντική και χρήσιμη για το δικό μας λαό ήταν η "ξεροκεφαλιά" των κομμουνιστών στην Ελλάδα που 94 χρόνια μετά κρατάνε "ενοχλητικά" ψηλά τις κόκκινες σημαίες με τα σφυροδρέπανα που άλλοι τρέχουν να εξαφανίσουν.

5 σχόλια:

Red Star είπε...

Μεγάλες αλήθειες για την Ιταλία...Και ας πανηγυρίζει ο Λαζόπουλος ότι κάτι αλλάζει στην Ευρώπη.
Δυστυχώς η Ιταλία είναι η μεγάλη απόδειξη πως τα ΜΜΕ και η τηλεόραση είναι μέσα αποβλάκωσης και προπαγάνδας... ο Ιταλικός λαός με το ιστορικό ΚΚΙ και την ιστορία του ,ξαναζωντάνεψε το ζόμπι Μπερλουσκόνι , έδωσε 25,55 % και πολιτική υπόσταση σε έναν κλόουν χωρίς πρόγραμμα ,πίστεψε σε ένα ακόμα κεντροαριστερό σχήμα, έδωσε 3,5 εκατομμύρια ψήφους στον Μόντι...Και οι πραγματικοί κομμουνιστές κατέβηκαν μόνο στην περιφέρεια εξωτερικού. Να αναφέρω πόσες ψήφους πήραν εκεί ; 7.073 ψήφους και 0,72 % ... Και πάλι καλά πήγαν.

Ανώνυμος είπε...

Αδυνατώντας να συμβάλλω με την "αισιοδοξία" μου στα τεκταινόμενα, βρίσκω απάγκιο κι απαντοχή σε τούτο το μπλογκ.
Μια ένσταση μονάχα, Χατζηαβάτηδες υποτακτικοί, όχι Καραγκιόζηδες. Παρακαλώ.

spiral architect είπε...

Το (κάργα) αριστερό ιστολόγιον, αριστεροφιλελέ προβληματισμού, που πορπατεί χαρωπό στους αγρούς και τα ρουμάνια, μαδώντας μαργαρίτες, τραγουδώντας Τζενη Βάνου και Μπέθυ, αμολώντας κόκκινα μπαλόνια, δια χθεσινού του διαγγέλματος σε ειδική προστατευόμενη περιοχή της αρχικής του σελίδας ανακοινώνει ότι:
Teresa Corvino: Έξω πάμε καλά.
Δύο διαφορετικοί κόσμοι. Οι Ιταλοί του εξωτερικού σε όλον τον κόσμο, ούτε παράκρουση, ούτε Αλτσχάϊμερ έπαθαν. Έδωσαν σαφέστατο προβάδισμα στην Κεντροαριστερά, τόσο στη Βουλή όσο και στη Γερουσία. Ο λαϊκισμός του Γκρίλλο δεν τους σαγήνευσε κι έτσι του έδωσαν μονοψήφιο ποσοστό ψήφων. Εξάλλου δεν ξέχασαν τι σημαίνει Μπερλουσκόνι και αρνήθηκαν να τον νεκραναστήσουν. Δεύτερο κόμμα, μεταξύ των Ιταλών του εξωτερικού, αναδείχθηκε το κόμμα του Μόντι, συγκεντρώνοντας πάνω από 18%. Πιθανόν όταν βλέπεις τα πράγματα από μια απόσταση , τα βλέπεις καλύτερα.

Συμπέρασμα: Οι κοσμοπολίτες Ιταλοί που πίνουν το μαρτίνι τους (ανακατεμένο, όχι χτυπημένο) στην Κουάλα Λουμπούρ, στην Ταγγέρη, στο Νταρ Ες Σαλάαμ και σε άλλα εξωτικά μέρη προτιμούν Κουβέλη και Παπαδήμο made in Italy!

Πρόταση: Καλό είναι να μετοικήσουν και αυτοί μπας και δούμε άσπρη μέρα, το κόμμα τους πάρει το πρωτάθλημα Ιταλίας και γλυτώσουν τα παιδιά μας από τέτοιους δασκάλους.

Η παραπάνω κυράτσα εξ Ιταλίας (και παρακαλώ μην με αποκαλέσετε φαλλοκράτη κλπ χαρακτηρισμούς, γιατί και άνδρας να' λεγε αυτά, μαλάκα θα τον αποκαλούσα!) ψάχνει απεγνωσμένα να βρει ηθική στον καπιταλισμό (και όχι μόνον αυτή, αλλά και πολλοί άλλοι, όνομα και μη χωριό) μέσω της εισήγησής της στην ΡΗΜΑΔ Πάτρας:

ΕΙΣΗΓΗΣΗ TERESA CORVINO «Ηθική Τράπεζα ένα διαφορετικό πιστωτικό ίδρυμα»

αφήνοντας ξερούς τους Πατρινούς ΡΗΜΑΔιασμένους με τον μεστό και τεκμηριωμένο της λόγο.

Ηθικόν δίδαγμα: Η βλακεία, όχι μόνον είναι ανίκητη, αλλά το' χει τερματίσει κιόλας!

Η κατάντια των επιγόνων του Μπερλίγκουερ, του Μαρσέ, του Καρίγιο και εν Ελλάδι του Κύρκου.

βυσσινόκηπος είπε...

Γιωργο πάρα πολύ καλό κείμενο. Λες κάθε φορά όσα κρέμονται από το στόμα μας, αλλά είτε δεν προλαβαίνουμε, είτε δεν μπορούμε να τα διατυπώσουμε με τόση σαφήνεια.
Συνέχισε τη καλή δουλειά.

barron είπε...

Άν αναλογιστεί κανείς ότι αυτή χώρα γέννησε τον Γράμσι και τον Τολιάτι είναι να βαράς το κεφάλι σου στο τοίχο.
Πολύ καλό το άρθρο σου.Συνέχισε.

ShareThis