Η Τουρκία που είναι το πείραμα του ΔΝΤ που πέτυχε!
Μα πως έγινε αυτό;
Εδώ λοιπόν πρέπει να πέσει φούμο μην και βγει κανένα "λάθος" συμπέρασμα. Εδώ αναλαμβάνουν τα κανάλια να πουν ότι οι λόγοι είναι "μάλλον θρησκευτικοί", η ότι πιθανόν η έκρηξη να οφείλεται "στην απαγόρευση του αλκοόλ"! Πάλι καλά που δεν οφείλεται στις ηλιακές εκρήξεις...
Άκουγα έναν "αναλυτή" στο ΣΚΑΙ το πρωί που έλεγε ότι το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό στην Τουρκία" γιατί ως γνωστόν η Τουρκική οικονομία τα πάει πολύ καλά"!! Που τους βρίσκουνε... Τι δουλειά έχει "η οικονομία(των αριθμών) που τα πάει καλά" με το λαό που τα πάει χάλια; Δεν είχε ακούσει τίποτα ο "έγκυρος" για τα εκατομμύρια πάμφτωχων και στην Κων/πολη και στα βάθη της Ανατολίας.
Αυτό που γίνεται στην Τουρκία είναι ένα καλό παράδειγμα του ότι η έννοια "η οικονομία πάει πολύ καλά" δε σημαίνει τίποτα για το λαό. Αν ο λαός αποφάσιζε να δουλεύει τζάμπα και να πεθαίνει της πείνας, "η οικονομία μας(τους)" πράγματι μπορεί να τα κατάφερνε. Αλλά μήπως κάποτε πρέπει να δούμε ότι "η οικονομία", "η δικαιοσύνη" κλπ υπάρχουν για να υπηρετούν τους ανθρώπους, τους λαούς, και όχι για να υπηρετούνται από τους ανθρώπους ως θεοί που κάποτε ζητάνε θυσίες για εξευμενισμό;
Αυτό που φαίνεται επίσης είναι το πόσο εύκολα ανάβει η φωτιά από μια μικρή και "ασήμαντη" σπίθα όταν τα χόρτα είναι διψασμένα και ο καύσωνας λιώνει σίδερα.
Το καιρικό σύστημα λοιπόν που βλέπουμε ανατολικά θα το δούμε κι εδώ σε μια ελληνική εκδοχή. Το ζήτημα είναι τι κάνουμε με τη φωτιά όταν ανάψει.
Μπορούμε οργανωμένα; Είμαστε έτοιμοι για μια αποφασιστική κόντρα; Είμαστε πιο αποφασισμένοι από πριν να δώσουμε τη μάχη οργανωμένα;
Κατάλαβε έστω και ελάχιστα από το τι δεν πήγε καλά στις πλατείες ο κόσμος ή και πάλι θα αποθεώσει το δήθεν αυθόρμητο και θα δεχθεί να πετάξει το μόνο του όπλο που είναι τα συνδικάτα και ο οργανωμένος αγώνας;
Αισιόδοξο πάντως το γεγονός ότι το ΚΚΤ συμμετέχει δυναμικά στα γεγονότα προσπαθώντας να δώσει κατεύθυνση σε μια εξέλιξη που το σύστημα θα προσπαθήσει να μπερδέψει όσο πιο πολύ γίνεται και να την οδηγήσει σε αδιέξοδο.
1 σχόλιο:
Αν θέλαμε να παραλληλίσουμε αυτά που συμβαίνουν στη Τουρκία με κάποιο "γεγονός" στη χώρα μας, μάλλον αυτό θα ήταν ο Δεκέμβρης του 2008 (με τη διαφορά ότι τώρα δεν μιλάμε για εξέγερση της νεολαίας αλλά για λαϊκή εξέγερση) παρά η φούσκα των πλατειών.
Μένει φυσικά να δούμε τις εξελίξεις και τις επόμενες ημέρες, εκείνο στο οποίο θα συμφωνήσω πάντως είναι ότι είναι αναγκαία η παρουσία και επιβολή του συνειδητού πάνω στο αυθόρμητο. Μάλλον εξαιτίας αυτού και δεδομένων τόσο των πολιτισμικών/θρησκευτικών ιδιομορφιών της Τουρκίας όσο και της κατάστασης του κινήματος, τα πράγματα να μην διαγράφονται και τόσο αισιόδοξα.
Όπως και να έχει όμως, είναι μια μάχη που πρέπει να δοθεί και οι κομμουνιστές οφείλουν να τη δώσουν με σκοπό να μπουν στην κεφαλή. Ίδωμεν
Δημοσίευση σχολίου