Της ...τάξης το κάγκελο

Βάζουν τάξη στη ζωή μας. Ξέρετε αυτό το μπάχαλο όπως το είχαμε καταντήσει με τα χάλια που έχουμε εμείς οι άχρηστοι.
Ηταν ώρα κάποιος επιτέλους να ενδιαφερθεί και να μας καθήσει στο σκαμνί. Δεν ήταν δυνατόν να συνεχίσουμε να ζούμε τόσο άθλια. Κι έτσι ζούμε τρισάθλια που όπως παραδέχονται αυτοί που ψηφίζουν "υπέρ μεταρρυθμίσεων" σε εκλογές και δημοσκοπήσεις είναι καλύτερα... γιατί πρέπει επιτέλους να "αλλάξει κάτι". Κι έτσι μας αλλάζουν τον αδόξαστο βγάζοντάς μας κυριολεκτικά το λάδι για να ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καθόλου.
Το διαβάσαμε στο 902.gr σήμερα ότι η φορολογία μισθωτών και φτωχών αυξήθκε από το 2011 κατά 52%! Πόσο να αυξήθηκε αντίστοιχα αυτή των εφοπλιστών άραγε; Η φοροαπαλλαγή εννοείται. Δεν είμαστε δα κι όλοι το ίδιο. Είπαμε, αυτοί οι "άνθρωποι" ξεκίνησαν με ενα κασελάκι, σαν το Βασιλάκη Καίλα, και τώρα έχουν από 50 καράβια και 100 δις... Τι σχέση έχουν μ'εμάς τους άχρηστους; Οχι μόνο δεν πρέπει να φορολογηθούν αλλά να τους δώσουμε και τα σπίτια μας. Πληστηριασμοί τώρα!

Όσο για σένα... άσε κάτω τη δεκάρα ρε φουκαρά ...φοροφυγά. Αν δεν αρπάξεις μια κατοστάρα εκατομμύρια πας φυλακή, δεν το κατάλαβες ακόμη; Δεν έχεις ακούσει για τη μεγιστοποίηση του κέρδους... τώρα και στη φοροδιαφυγή;

Για  ...της τάξης το αληθές και το κάγκελο να και το άρθρο:

Κατά 52% αυξήθηκε η φορολογία για μισθωτούς και συνταξιούχους
... όταν το εισόδημά τους μειώθηκε κατά 18%!

Τη μεγάλη «σφαγή» μισθωτών και συνταξιούχωναπό τη διαρκή μείωση του εισοδήματος και την αυξανόμενη φοροληστεία αποδεικνύουν τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών για τιςφορολογικές δηλώσεις του 2012.

Κατά 52% αυξήθηκε σε σχέση με το 2011 η μέση φορολογική επιβάρυνση για μισθωτούς και συνταξιούχους, οι οποίοι είδαν το εισόδημά τους να «κατρακυλάει» κατά 18% επίσης σε σχέση με το 2011.

Πάνω από 1 εκατομμύριο άνθρωποι κάτω από το όριο φτώχειας

Συνέπεια της αντιλαϊκής πολιτικής και της φορολογικής αφαίμαξης είναι να αυξηθούν σε 1.100.000 οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι που ζουν κάτω από το (επίσημο) όριο της φτώχειας, καθώς δήλωσαν μέσο ετήσιο εισόδημα για το 2011 κάτω από 6.000 ευρώ ή λιγότερα από 500 ευρώ το μήνα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι 65.185 μισθωτοί και συνταξιούχοι είναι σε κατάσταση εξαθλίωσηςκαθώς δήλωσαν ετήσιο εισόδημα κάτω από 1.000 ευρώ, όταν μόλις 7.011 φορολογούμενοι σε σύνολο 5,5 εκατομμυρίων φορολογικών δηλώσεων δήλωσαν ετήσιο εισόδημα από 98.000 ευρώ έως 150 εκατομμύρια ευρώ!

14.640 ευρώ ήταν το μέσο εισόδημα που δηλώθηκε για το οικονομικό έτος 2011 από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, ενώ ένα χρόνο πριν το μέσο δηλωθέν εισόδημά τους ήταν 17.928.

1.654 ευρώ φόρο πλήρωσαν κατά μέσο όρο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι το 2012, ενώ το 2011 πλήρωσαν φόρο 1.091 ευρώ.

Η φοροεπιδρομή στηρίχθηκε στη μείωση του αφορολόγητου ορίου στις 5.000 ευρώ, στις περικοπές των εκπτώσεων στις δαπάνες και στην αύξηση των φορολογικών συντελεστών και για τα χαμηλά εισοδήματα.

Οι ..."όλοι μαζί" και το "διασπαστικό" ΠΑΜΕ

Συλλαλητήρια στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα σήμερα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας από το ΠΑΜΕ μες το κατακαλόκαιρο.
Στην Αθήνα έγινε ένα πολύ μαζικό και δυναμικό συλλαλητήριο, που μετά τις ομιλίες με χιλιάδες κόσμο, μικροεπαγγελματίες, μαγαζάτορες, αυτοαπασχολούμενους, εμπορουπάλληλους αλλά και άλλα σωματεία, κινήθηκε από την Ομόνοια και την Αθηνάς προς Μοναστηράκι, ανέβηκε Ερμού περνώντας μέσα από την καρδιά του εμπορικού κέντρου, έκανε το γύρο της πλατείας Συντάγματος από Ξενοφώντος και μετά από μια μισάωρη στάση στη Βουλή βάδισε πίσω στην Ομόνοια όπου διαλύθηκε.
Ηταν φανερή η εντύπωση που προκαλούσε το πέρασμα του ΠΑΜΕ από τον πεζόδρομο της Ερμού, όπου πολλοί έβγαζαν φωτογραφίες ή και χειροκροτούσαν τη διαδήλωση.
Οσο για τη ΓΣΕΕΒΕ τι να πεις. Τραγική κυριολεκτικά παρουσία με ένα πανό με 30 ανθρώπους στο Σύνταγμα! Αυτό είναι το "όλοι μαζί" που διασπάει το σεχταριστικό, διασπαστικό ΠΑΜΕ. Λίγες δεκάδες άνθρωποι με το ζόρι!
Στο Σύνταγμα λοιπόν εκεί που οι ..."όλοι μαζί" της ΓΣΕΕΒΕ, καμιά 30ριά με το ζόρι, καθόντουσαν "ενωμένοι" κι αποφασισμένοι στη Βουλή πέρασε το "διασπαστικό" ΠΑΜΕ με χιλιάδες "μόνους τους" που έσωζαν και πάλι το κύρος του συνδικαλιστικού κινήματος που οι "όλοι μαζί" κάνουν ό,τι μπορούν για να διασύρουν.
Αν είχαν λίγη τσίπα οι εργατοπατέρες των "όλων μαζί" δε μπορεί, θα ένιωσαν μια στάλα ντροπή για την κατάντια τους. Πόσο να πιάνει άραγε η τσίπα στο παζάρι;

"Αθανασία" Γιώργος Σαρρής

48 χρόνια από τη δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα

Mια ακόμη μαζική και δυναμική πορεία με πολλές χιλιάδες κόσμου, το βράδυ της 21ης Ιουλίου  ξεκίνησε από τα Προπύλαια κατέβηκε Ομόνοια, κι από τη Σταδίου ανηφόρισε προς το Σύνταγμα.

Κόσμος πυκνός και οργισμένος. Λίγες μέρες πριν στις 15 Ιουλίου του 1965 η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε παραιτηθεί μετά από κόντρα με το παλάτι για το Υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Ο λαός ήταν στους δρόμους. Τα Ιουλιανά είχαν ξεκινήσει.

Στη γωνία Σταδίου με τη Χρ.Λαδά και την Εδ.Λω η αστυνομία είχε στήσει μπλόκο. Την ώρα που γίνονταν διαπραγματεύσεις ακούστηκε η σειρήνα κι άρχισαν να ρίχνουν δακρυγόνα εξ επαφής χτυπώντας άγρια την πορεία. Ο κόσμος όπως ήταν πυκνός γύρισε προς τα πίσω οπισθοχωρώντας άτακτα. Ένα ολόκληρο περίπτερο από τη μεριά της Εδ. Λω βρέθηκε 30 μέτρα πιο κάτω! Ο δρόμος γέμισε πεσμένους ανθρώπους, παπούτσια, τσάντες... Μπροστά βρισκόταν πεσμένος ο Σωτήρης Πέτρουλας, χτυπημένος από γκλομπ στο κεφάλι και γύρω του τα δακρυγόνα έπεφταν βροχή.

Τον μάζεψαν μια ώρα αργότερα σχεδόν. Στο νοσοκομείο άφησε την τελευταία του ανάσα; Στο ασθενοφόρο ίσως ή τέλος πάντων το αυτοκίνητο που τον μετέφερε; Θολά τα όσα λέγονται.

Σημασία έχει ότι εκείνο το βράδυ έσβησε άλλος ένας λαϊκός αγωνιστής. Άλλος ένας άνθρωπος που είχε απλά αποφασίσει να μη συμβιβαστεί, να βρίσκεται πάντα εκεί, πάντα παρών. Άλλος ένας που δεν αισθανόταν αυτό που λέμε ήρωας, που πήγαινε το πρωί στη δουλειά, στο κατάστημα ρούχων που δούλευε και το βράδυ στη σχολή ή τις συνελεύσεις των σχολών, των Λαμπράκηδων ή της Νεολαίας ΕΔΑ. Ζούσε σε ένα σπιτάκι στον Κολωνό κι  ονειρευόταν απλά όνειρα για μια καλύτερη ζωή για όλους τους απλούς ανθρώπους σαν αυτόν.
Το βράδυ εκείνο το κράτος προσπάθησε να τον λειτουργήσει μες τη νύχτα και να τον θάψει πριν ξημερώσει μακριά από τους δικούς του! Τέτοια φασιστική κτηνωδία! Στη μάνα του και στο σπίτι του είπαν πως ήταν κρατούμενος... και τους έκλεισαν στο σπίτι. Εκείνη απειλούσε να πέσει από το μπαλκόνι όλο το βράδυ.
Ευτυχώς κάποιοι αποφάσισαν να μην κάνουν πίσω, να απειλήσουν με μάχη μες τη νύχτα με πέτρες και ό,τι άλλο βρισκόταν εκεί στο Γ' Νεκροταφείο δίπλα στο ξωκλήσι. Ευτυχώς, σιγά-σιγά μέσα στη νύχτα,  είχαν μαζευτεί πολλοί κι έτσι το κράτος φοβήθηκε κι έκανε πίσω.
Ο Μ.Θεοδωράκης λέει πως όταν τον άφησαν να τον δει τελικά μέσα στο εκκλησάκι, ήταν ξαπλωμένος πάνω σ΄ ένα τραπέζι με τα γαλάζια του μάτια ανοιχτά σαν ολοζώντανος.
Η κηδεία του τελικά έγινε άλλο ένα μεγάλο συλλαλητήριο για τη Δημοκρατία.
 Η τελευταία του πορεία ξεκίνησε από τον Κολωνό, πέρασε με λίγους ανθρώπους από το Μεταξουργείο και μετά την Ομόνοια χιλιάδες ενώθηκαν μαζί του και πλημμύρισαν την Αθήνα με το θυμό και τα συνθήματά τους.
Η αστυνομία απέφυγε τελικά εκείνη τη μέρα τις προκλήσεις. Ολοι εκεί ήταν έτοιμοι για όλα.
Άλλωστε η κυρίως δουλειά είχε γίνει.
Άλλος ένας κίνδυνος για το σύστημα είχε εξολοθρευτεί.
Ηταν άλλη μια φορά που φάνηκε πως τους ήρωες τους γεννάνε οι τρομερές εποχές κι όχι το ανάποδο.

Aν δεν κάνω λάθος στο βίντεο αυτό βλέπουμε ένα κομμάτι από την ταινία που τράβηξαν ξένοι δημοσιογράφοι από το ξενοδοχείο στη γωνία Χρ.Λαδά και Σταδίου και που δημοσιοποιήθηκε λίγες μέρες μετά στο Παρίσι.

Η μάχη συνεχίζεται

Πολύς λαός και χθές στους δρόμους. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι και στις δύο πορείες που ανέβαιναν η μία του ΠΑΜΕ από την Παν/μίου ενώ η άλλη της "γσεε-αδεδυ" από τη Σταδίου προς το Σύνταγμα.
Ηταν όμως ανάλογες με την κατάσταση που ζούμε; Σίγουρα όχι.
Αυτό άλλωστε λέει και η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ που χαιρετίζει το λαό που συμμετείχε στις μεγάλες χθεσινές διαδηλώσεις, αλλά αναφέρει ότι και η χθεσινή απεργία ήταν από την αρχή υπονομευμένη από ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που σε πολλούς χώρους δουλειάς δεν είχαν αναρτήσει ούτε μια ανακοίνωση για δείγμα...
Από την άλλη τα συστημικά ΜΜΕ δίνουν ρέστα στην προσπάθεια να πείσουν το λαό ότι δεν υπάρχει γι αυτόν καμιά πιθανότητα παρέμβασης σε όλα αυτά και ότι το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να παρακολουθεί αδρανής και υποταγμένος τις εξελίξεις. Και χθες αφιέρωσαν δευτερόλεπτα στις λαικές αντιδράσεις και δεκάλεπτα στην ιστορία "λίστα Λαγκάρντ" και άλλα δευτερεύοντα και τριτεύοντα.
Για άλλη μια φορά είπαν στο λαό με όλους τους τρόπους ότι είναι ασήμαντος ή και ανύπαρκτος ακόμη. Τόσο που δεν τον βλέπουν καν ακόμη και σε μέρες σαν τη χθεσινή.
Πρός στιγμή φαινεται ότι παρά τις αντιδράσεις το σύστημα με την τεράστια υπεροχή που έχει σε μέσα και ιδεολογικούς μηχανισμούς κερδίζει την παρτίδα και  πολύς κόσμος δείχνει απαθής.

Και η αλήθεια είναι ότι μπορεί κάποια ποτάμια λαού να χύθηκαν και χθες δυναμικά στις πλατείες όλης της Ελλάδας αλλά πολλά άλλα χύθηκαν στις παραλίες και στα πατώματα των σαλονιών και τους καναπέδες.

Κι όμως, τα πράγματα θα αλλάξουν και μάλιστα πολύ σύντομα.
Η άρνηση της πραγματικότητας είναι ένα λογικό ψυχολογικό φαινόμενο "αυτοπροστασίας"που το σύστημα εκμεταλλεύεται όσο δε λέγεται καθυστερώντας τις εξελίξεις προς όφελός του. Τα σύννεφα καπνού επίσης, που εξαπολύονται εναντίον του συνδικαλισμού και των συνδικάτων γενικά, εναντίον της πολιτικής γενικά κλπ, μπορεί να κάνουν προσωρινά καλή δουλειά στο μυαλό των μουδιασμένων από τα απανωτά κτυπήματα λαικών ανθρώπων.
Ολα αυτά όμως έχουν ημερομηνία λήξης. Όπως άλλωστε και τα ψέματα που λένε.
Εν τω μεταξύ κάποιοι δουλεύουν ακατάπαυστα περιμένοντας με υπομονή και κατανόηση της πραγματικότητας τη στιγμή που τα μάτια και τα αυτιά δε θα μπορούν πια να μείνουν άλλο κλειστά.

Αυτό που είδαμε χθες πιο πολύ από άλλες φορές ήταν οι σοκαρισμένοι άνθρωποι από αυτό το είδος "ξαφνικού θανάτου" που τους έστειλαν την ώρα που τους έλεγαν ευχάριστα παραμύθια και succes stories.
Δεν υπάρχουν λόγια για αυτά που είδαμε κι ακούσαμε. Μερικές φορές η ανάγκη τους ήταν τέτοια που έβλεπαν με άλλα μάτια τη χθεσινή διαδήλωση.
Ο δρόμος όμως είναι  μακρύς ακόμη. Μακρύς και ανηφορικός. Στους δρόμους αυτούς όμως και μόνο χτίζονται οι συνειδήσεις των νικητών. Με τον ίδιο τρόπο που σε άδειους δρόμους ή μπροστά στις οθόνες των τηλεοράσεων χτίστηκαν οι σημερινές "χαλαρές" συνειδήσεις εδώ και 25 τουλάχιστον χρόνια.

Καλοκαίρι δίπλα μας και μπροστά μας κι όλοι έχουν ανάγκη να πάρουν ανάσες. Χρειάζονται όμως κι αποφάσεις. Γενναίες και γρήγορες αποφάσεις. Ποτέ δεν μπορεί να ξέρει κανείς πότε θα έρθει η κρίσιμη ώρα.

Mε τη ζωή και τ'όνειρο για έναν άλλο κόσμο ως το τέλος! Ολοι στους δρόμους!

Oλοι στην Απεργία!

Ολοι με το ΠΑΜΕ στην Ομόνοια!

Δε σκύβουμε το κεφάλι, δεν το βάζουμε κάτω. 

Οχι στο φόβο που σκάβει μέσα μας κι άλλο, όλο και πιο βαθιά στην υποταγή!

Ας αποφασίσουμε τώρα με ποιον είμαστε.

Με το λαό ή με τα μονοπώλια; Με το μέλλον ή με το μεσαίωνα του καπιταλισμού όπως τον ονειρεύονται τα μεγάλα αφεντικά; Με τη ζωή και μια νέα άλλη κοινωνία ή με το βούρκο και την κόλαση που η φρικτή της εικόνα γίνεται κάθε μέρα  όλο και πιο καθαρή;

Ο κόσμος της "ελεύθερης αγοράς" είναι βαριά άρρωστος. Πρέπει να "ανοίξει δρόμους", να ιδρύσει νέες "αγορές", νέες "επενδυτικές ευκαιρίες", νέες αλυσίδες, νέες φυλακές με υλικά απο τα ερείπια της δικής μας ζωής.

Ας μην κλείσουμε τα μάτια.

Ας μην προδώσουμε τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας.

Ας πούμε παρών! Πάντα παρών! 

Δίπλα σ' αυτούς που ποτέ δε θα μας προδώσουν, δίπλα σ'αυτούς που ποτέ δεν έσκυψαν το κεφάλι, σ'αυτούς που ποτέ δε θα συμβιβαστούν με τους εχθρούς μας, σ'αυτούς που δείχνουν το δρόμο για ένα πραγματικό δικό μας ανθρώπινο αύριο.

Όλοι στο δρόμο για τη ζωή!

Ολοι στο πλάι αυτών που παλεύουν και έχουν ανάγκη την αλληλεγγύη! Κι αν ακόμα δεν έχει έρθει, αύριο θα είναι η δική μας σειρά.

Ολοι στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ! Ας δώσουμε δύναμη στο ταξικό κίνημα.

Όλοι με τη στρατιά της ανατροπής! 

Όλοι με τ'όνειρο ενός άλλου κόσμου!

Κανείς να μη λείψει και σήμερα και αύριο και κάθε μέρα! Μέχρι το τέλος!

Απεργιακές συγκεντρώσεις σε 65 πόλεις


Αθήνα, 10.30 π.μ., Ομόνοια
(Εκπαιδευτικοί, μαθητές, ΜΑΣ στα Χαυτεία, Καλλιτέχνες στην Πλ.Κάνιγγος στις 10π.μ.)

Θεσσαλονίκη, 10.30 π.μ., Αγαλμα Βενιζέλου

Νάουσα, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Εδεσσα, 11.30 π.μ, Μικροί Καταρράχτες

Βέροια, 10 π.μ., πλατεία Ωρολογίου

Σέρρες, 10.30 π.μ., πλατεία Ελευθερίας

Κιλκίς, 10.30 π.μ., πλατεία Ειρήνης

Κατερίνη, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Γιαννιτσά, 10 π.μ., πλατεία ΕΠΟΝ

Πολύγυρος, 11 π.μ., Δημαρχείο

Γρεβενά, 10.30 π.μ., πλατεία Λαχαναγοράς

Κοζάνη, 10.30 π.μ., πεζόδρομος

Πτολεμαΐδα, 10.30 π.μ., παλιό Πάρκο

Φλώρινα, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Καστοριά, 10 π.μ., απέναντι από την πρώην Νομαρχία

Αλεξανδρούπολη, 10 π.μ., Δημαρχείο

Κομοτηνή, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Ξάνθη, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Καβάλα, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Δράμα, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Γιάννενα, 10 π.μ., Δημαρχείο

Πρέβεζα, 10 π.μ., Φάρος

Αρτα, 10 π.μ., Εργατικό Κέντρο

Ηγουμενίτσα, 10.30 π.μ., πεζόδρομος

Αγρίνιο, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Μεσολόγγι, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Λάρισα, 10.30 π.μ., πλατεία

Καρδίτσα, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Τρίκαλα, 9.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Βόλος, 10.30 π.μ., πλατεία Πανεπιστημίου

Σκόπελος, 10 π.μ., στην Παραλία

Σκιάθος, 10 π.μ., στο Δημαρχείο Σκιάθου

Αλμυρός, 10 π.μ., στην Κεντρική Πλατεία

Πάτρα, 10 π.μ., πλατεία Γεωργίου

Πύργος, 10 π.μ., πλατεία ΟΤΕ

Καλαμάτα, 10 π.μ., πλατεία 23ης Μάρτη

Σπάρτη, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Τρίπολη, 10.30 π.μ., πλατεία Πετρινού

Αργος, 9.30 π.μ., πλατεία Αγίου Πέτρου

Κρανίδι, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Κόρινθος, 10.30 π.μ., Περιβολάκια

Χαλκίδα, 10 π.μ., πλατεία Αγοράς

Λιβαδειά, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Λαμία, 10 π.μ., πλατεία Πάρκου

Αμφισσα, 10.30 π.μ., πλατεία Λαού

Αλιβέρι, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Ιστιαία, 10.30 π.μ., πλατεία

Θήβα, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Κεφαλλονιά, 10.30 π.μ., Αργοστόλι, Εργατικό Κέντρο

Ζάκυνθος, 10.30 π.μ., παλιό Εργατικό Κέντρο

Κέρκυρα, 10 π.μ., πλατεία Σαρόκο

Λευκάδα, 10 π.μ., Αγιος Μηνάς

Ηράκλειο, 10 π.μ., πλατεία Ελευθερίας

Χανιά, 10 π.μ., πλατεία Νέων Καταστημάτων

Ρέθυμνο, 10 π.μ., Δημαρχείο

Μυτιλήνη, 10.30 π.μ., πλατεία Σαπφούς

Σάμος, 10 π.μ., πλατεία Δημαρχείου

Ικαρία, 12 το μεσημέρι, πλατεία Ευδήλου

Σύρος, 9.30 π.μ., Περιφέρεια Ν. Αιγαίου

Χίος, 11 π.μ., Πάρκο (απέναντι από την Εθνική Τράπεζα)

Ρόδος, 10 π.μ., πλατεία Κύπρου

Κως, 10.30 π.μ., πλατεία Ελευθερίας

Κάλυμνος, 10.30 π.μ., πλατεία Δημαρχείου

Λήμνος, 10 π.μ., Λιμάνι Μύρινας

Νάξος, 11 π.μ., στην πλατεία πλατεία Δημαρχείου

Μια έρευνα ...πεταμένα λεφτά - Ζητούσε προσλήψεις σε ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ, απολύουν τους πάντες!

Διαβασαν την έρευνα που είχαν κάνει για τα ΕΠΑΛ -ΕΠΑΣ το 2011 κι έκαναν το αντίθετο από αυτό που έλεγαν τα συμπεράσματά της!

Το Μάιο του 2011 δημοσιεύτηκε από το Υπ. Παιδείας  η "Έρευνα για την υφιστάμενη κατάσταση στα ΕΠΑΛ- ΕΠΑΣ"  
Οπως διαβάζουμε "Η έρευνα πραγματοποιήθηκε την χρονική περίοδο Οκτωβρίου 2010 - Φεβρουαρίου 2011 και η επεξεργασία των αποτελεσμάτων της ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 2011." Έγινε λοιπόν εντός κρίσης και μνημονίων και δεν είναι δύσκολο να σκεφτούμε ότι είχε σα στόχο το να βρεθούν τρόποι "εξορθολογισμού του Δημοσίου" κατα την απαίτηση της ΕΕ.

Τα συμπεράσματα όμως που βγήκαν από την έρευνα θα έπρεπε να οδηγήσουν σύμφωνα με τα όσα διαβάζει κανεις εκεί σε προσπάθεια αναβάθμισης της  Δημόσιας Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και όχι στο αντίθετο. Ο αριθμός των μαθητών που ακολουθούν τομείς της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης είναι μικρότερος από αυτόν που θα έπρεπε λέει η έρευνα που οι ίδιοι έκαναν.

Διαβάζουμε για παράδειγμα στα συμπεράσματα:

"Δυστυχώς, στην Ελλάδα, οι αναποτελεσματικές πολιτικές που εφαρμόσθηκαν στον τομέα της Τεχνικής - Επαγγελματικής Εκπαίδευσης οδήγησαν σε συρρίκνωση του μαθητικού της δυναμικού, με ευρύτερες αρνητικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις."

Στους λόγους για τους οποίους συμβαίνει αυτό αναφέρονται:

• Η έλλειψη ενημέρωσης της κοινής γνώμης για τις δυνατότητες που μπορεί να προσφέρει η Δ.Τ.Ε.Ε.
• Τα μη θεσμοθετημένα επαγγελματικά δικαιώματα για ορισμένες ειδικότητες, αλλά κυρίως τα νομοθετικά μη κατοχυρωμένα επαγγέλματα.
• Οι συχνές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που αυξάνουν την επιφυλακτικότητα του κόσμου.

Κι όμως παρά τις "ευρύτερες αρνητικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις" αυτοί εντείνουν την απαξίωση της Δημόσιας Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης για να χαροποιήσουν τον αγαπημένο τους ιδιωτικό τομέα.

Σε άλλο σημείο με στοιχεία από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες βγαίνει το συμπέρασμα ότι στις χώρες με ανεπτυγμένη την  Δημόσια τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση η ανεργία φαίνεται να μειώνεται. 

Αυτό για να σκουπίζουν ο κ.Σαμαρας και οι υπουργοί του τα δάκρυά που χύνουν κάθε λίγο "για τα άνεργα παιδιά μας".

Το βασικό συμπέρασμα που βγαίνει ρίχνοντας μια ματιά στους πίνακες που επιλέξαμε να αναδημοσιεύσουμε εδώ, είναι ότι καταργούνται οι πιο αποτελεσματικές και δημοφιλείς ειδικότητες που είχαν τον μεγαλύτερο Μ.Ο. μαθητών στις τάξεις των ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ!

Για τις ειδικότητες ειδικά του τομέα Υγείας Πρόνειας η έρευνα συμπεραίνει ότι πρέπει να γίνουν προσλήψεις καθηγητών! Η κυβέρνηση έκανε ακριβώς το αντίθετο.

Η έρευνα αυτή στοίχισε 350000 ευρώ. Πεταμένα λεφτά...

Έρευνα για την υφιστάμενη κατάσταση στα ΕΠΑΛ- ΕΠΑΣ

Όπως βλέπουμε ο τομέας Υγείας Πρόνειας ειναι ο πιο "μαζικός" και τον ακολουθεί το 20,3% του συνόλου των μαθητών των ΕΠΑΛ! Καταργήθηκε...

Οι τομείς Κομμωτικής Τεχνης και Αισθητικής Τέχνης επίσης καταργήθηκαν. Ηταν οι πιο μαζικοί των ΕΠΑΣ!

(Παρά το συμπέρασμα όμως κατάργησαν τις  ειδικότητες όπως Κομμωτικής Τέχνης, Αισθητικής Βοηθών Φυσιοθεραπευτών που είχαν το μεγαλύτερο μέσο όρο! Γιατί άραγε; Ποιος το παρήγγειλε;)

Ελλειψη καθηγητών λοιπόν διαπιστώνει η έρευνα γι αυτούς τους Τομείς. Και τι έκανε η κυβέρνηση; Τους απολύει όλους και καταργεί τις ειδικότητες!

Τι άλλο  μένει άραγε εκτός από το δρόμο του αγώνα μέχρις εσχάτων για να σωθεί ό,τι μπορεί από τη ζωή μας;

Τι πρέπει να γίνει για να καταλάβουμε ότι αυτός ο κόσμος της "ελεύθερης αγοράς" όπως λένε τον καπιταλισμό, δεν είναι τίποτα άλλο από έναν κόσμο που στέλνει τους ανθρώπους στα σκουπίδια μαζί με τις ανάγκες του προσπαθώντας μάταια να σώσει το τομάρι του;

Η προδοσία του… Παλαμά - Δίκη Λουντέμη

Μακρόνησος, 1950. Από αριστερά προς τα δεξιά ο ηθοποιός Γ. Γιολδάσης, ο λογοτέχνης Μενέλαος Λουντέμης, ο ιστορικός Δημήτρης Φωτιάδης, ο ηθοποιός Μάνος Κατράκης, ο ηθοποιός Τζαβαλάς Καρούσος, ο λογοτέχνης Νίκος Παπαπερικλής, ο Γιάννης Ιμβριώτης και ο ηθοποιός Κώστας Ματσακάς

[…] «Ο Θεοτοκάτος (συνήγορος του Λουντέμη) παίρνει από το τραπέζι ένα πανόδετο βιβλίο με γαλάζια ξεθωριασμένα εξώφυλλα, το ανοίγει και αρχίζει να απαγγέλει, καθαρά και βροντόφωνα για να μπορούν να τον παρακολουθούν όλοι:

Εγώ είμαι ο γκρεμιστής
Γιατί εγώ είμαι κι ο χτίστης
Ο διαλεχτός της άρνησης
Κι ο ακριβογιός της πίστης.
Και θέλει και το γκρέμισμα
Νου και καρδιά και χέρι.
Στου μίσους τα μεσάνυχτα
Τρέμει ενός πόθου αστέρι.
Κι αν είμαι της νυχτιάς βλαστός,
Του χαλασμού πατέρας,
Πάντα κοιτάζω προς το φως
Το απόμαυρο της μέρας.
Εγώ ο σεισμός ο αλύπητος,
Εγώ κι ο ανοιχτομάτης
Του μακρεμένου αγναντευτής
Κι ο κλέφτης κι ο απελάτης
Και με το καριοφύλλι μου
Και με το απελατίκι
Την πολιτεία την κάνω ερμιά,
Γη χέρσα το χωράφι.

Εδώ ο θεοτοκάτος σταματά , στρέφεται προς το μάρτυρα και λέει:
- Περιμένω ν’ ακούσω τη γνώμης σας γι’ αυτό το κείμενο κύριε μάρτυς.
Ο Καραχάλιος (μάρτυρας- αστυνόμος γενικής ασφάλειας) όμως σωπαίνει. Ύστερα από λίγο λέει:
- Δεν μπορώ να εκφράσω γνώμη μόνο από ένα απόσπασμα.
- Τότε παρακαλώ τον πρόεδρο να μου επιτρέψει να συνεχίσω, λέει ο Θεοτοκάτος.

Κάλλιο φυτρώστε αγραγκαθιές
Και κάλλιο ουρλιάστε, λύκοι,
Κάλλιο φουσκώστε ποταμοί,
Και κάλλιο ανοίχτε , τάφοι,
Και , δυναμίτη, βρόντηξε
Και σιγοστάλαξε αίμα
Παρά σε πύργους άρχοντας
Και σε ναούς το ψέμα.
Των πρωτογέννητων καιρών
Η πλάση με τα’ αγρίμια
Ξανάρχεται. Καλώς να’ ρθη.
Γκρεμίζω την ασχήμια…
Εδώ σταματάει πάλι ο συνήγορος και ξαναρωτάει το μάρτυρα:
- Μήπως τώρα κύριε μάρτυς, σχηματίσατε γνώμη;
Αντί για απάντηση ο μάρτυρας ρωτά:
- Τίνος είναι αυτό το βιβλίο;
- Γιατί κύριε μάρτυς σας ενδιαφέρει;
- Ναι, με ενδιαφέρει.
- Γιατί σας ενδιαφέρει; Εσείς είπατε προηγουμένως ότι για να σχηματίσετε άποψη για κάποιο έργο δεν σας ενδιαφέρει ο συγγραφέας αλλά το περιεχόμενο και μόνο αυτό.
- Μα ξέρετε κύριε συνήγορε… Όταν γνωρίζουμε το συγγραφέα μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα τι λέει. Λοιπόν πέστε μου σας παρακαλώ τίνος είναι για να μπορέσω να κρίνω και να εκφέρω γνώμη.
- Δεν θα σας τον πω, γιατί αυτό αντιβαίνει στη συμφωνία που κάναμε πριν λίγο. Κι ύστερα εσείς μόνος σας είπατε ότι κρίνετε αντικειμενικά ένα λογοτεχνικό έργο. Το κρίνετε απ’ το περιεχόμενο κι όχι από το συγγραφέα του.
Εδώ επεμβαίνει ο εισαγγελέας :
- Τέλος πάντων, κύριε συνήγορε, θα μας τον πείτε καμιά φορά αυτόν το συγγραφέα του κειμένου;
Ο Πρόεδρος Φαρμάκης, που έχει χάσει φαίνεται την υπομονή του, γυρίζει προς τον εισαγγελέα και λέει:
- Αφήστε κύριε εισαγγελέα . Κάποιος του ίδιου φυράματος με το Λουντέμη θα είναι κι αυτός.
Ο Θεοτοκάτος ήρεμος άνοιξε το βιβλίο για να συνεχίσει το διάβασμα. Βλέποντας τον ο πρόεδρος τινάχτηκε πάνω σαν να τον σούβλισαν με πυρωμένα σουβλιά και λέει ουρλιάζοντας:





- Κύριε συνήγορε δεν σας επιτρέπω να συνεχίσετε. Δεν σας επιτρέπω να διαβάζετε ενώπιόν μας τέτοια κείμενα. Αυτό που διαβάσατε δεν είναι ποίημα, είναι λίβελλος εναντίον του έθνους, είναι ένα κείμενο αντεθνικόν, που πρέπει να κατασχεθεί και να καταστραφεί αμέσως, ενώ εκείνος που το’ γραψε , αν δεν έχει καταδικαστεί μέχρι τώρα , πρέπει να καθήσει στο εδώλιο μαζί με τον πελάτη σου, να καταδικαστεί για εσχάτη προδοσία και να κρεμαστεί… Αυτός δεν είναι Έλλην , είναι προδότης, εχθρός της πατρίδας… είπε ο πρόεδρος και κάθησε. Έτρεμε ολόκληρος από το θυμό του.
- Κύριε πρόεδρε, λέει ο Θεοτοκάτος, ομολογώ πως τέτοιο λαβράκι δεν το περίμενα στα δίχτυα μου. Εγώ αλλού ψάρευα, συμπληρώνει, δείχνοντας τον μάρτυρα κατηγορίας. Το ποίημα που απήγγειλα πριν λίγο ενώπιόν σας και που εσείς το χαρακτηρίσατε λίβελλον εναντίον του έθνους, αντεθνικόν κλπ κλπ είναι απόσπασμα απ’ το γνωστό ποίημα «Ο εκδικητής» που κυκλοφορεί σήμερα στην Ελλάδα ελεύθερα και διαβάζεται από όλους τους Έλληνες. Εκείνος που τογραψε και που κατά τη γνώμη σας πρέπει να δικαστεί για προδοσία δεν είναι άλλος από τον εθνικό μας ποιητή Κωστή Παλαμά, που όλο το έθνος τον διαβάζει, τον αγαπά και τον τιμά. Ναι, ο Κωστής Παλαμάς κύριε πρόεδρε. Και για να πεισθείτε καταθέτω το βιβλίο με τα γκρίζα εξώφυλλα λέγοντας:
- Όσο προδότης είναι, κύριε πρόεδρε, ο εθνικός μας ποιητής, άλλο τόσο είναι προδότης κι ο Λουντέμης, που έγραψε το βιβλίο «Βουρκωμένες μέρες» και για το οποίο τόσο λυσσαλέα διώκεται.
Το ακροατήριο ξεσπά σε χειροκροτήματα. Ο πρόεδρος αιφνιδιάζεται, τα χάνει. Δεν ξέρει τι να κάνει. Και για να βγει από τη δύσκολη θέση χτυπά το κουδούνι αμήχανα και διακόπτει τη συνεδρίαση λέγοντας:
- ʼνθρωποι είμαστε κι εμείς, δεν μπορεί να τα ξέρουμε όλα» .

Επιφανείς πνευματικές προσωπικότητες έσπευσαν να τον υπερασπιστούν στη δίκη του, υποστηρίζοντας ότι το βιβλίο του «είναι ένα εξαιρετικό έργο, γεμάτο αγάπη για τον άνθρωπο και πίστη στην πορεία του προς το μέλλον». Χαρακτηριστική για το μαχητή συγγραφέα και το έργο του είναι η κατάθεση του λογοτέχνη Στρατή Δούκα, γενικού γραμματέα της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών στη δίκη του Λουντέμη το 1956 :



«Ο Λουντέμης, κύριοι, δεν ήταν από κείνους τους συγγραφείς που συμβουλεύουν από απόσταση ασφαλείας τους άλλους. Δεν είναι από κείνους που ετοιμάζουν και δείχνουν τους στίβους. Είναι συγγραφέας μαχητής που δεν αρκέστηκε, όταν η πατρίδα μας στέναζε κάτω από το φασιστικό ζυγό, να μας δείξει τα ‘μαρμαρένια αλώνια’ ,αλλά καβάλησε ο ίδιος το άτι του και μπήκε στη μάχη, για να μας δείξει πώς παλεύουν τα παλικάρια… Το έργο του μύριζε πάντα μπαρούτη. Kανονιοβολούσε τους εκμεταλλευτές του λαού και υπεράσπιζε τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους. Πάντα τάχτηκε με το μέρος των αδικημένων και των αβόλευτων. Είναι ένας συγγραφέας καθαρά λαϊκός. Μπήκε στις φτωχογειτονιές και στους τόπους δουλειάς, συναντήθηκε με τους ανθρώπους του μόχθου, ζυμώθηκε μ’ αυτούς και έγραψε με πολλή αγάπη για κείνους που δημιουργούν τα πάντα σ’ αυτόν τον κόσμο, μα που δε χόρτασαν ποτέ ούτε το ψωμί».

Τέλος ο Λουντέμης καλείται να απολογηθεί και κάνει μια αναδρομή στη ζωή του και περιγράφει μαζί με το δράμα το δικό του το δράμα ενός ολόκληρου λαού. Όταν φτάνει να περιγράψει το δράμα του παιδιού του όταν ο ίδιος βρισκόταν στη Μακρόνησο ο πρόεδρος παρατηρεί: «Απορώ … πώς δεν υπογράψατε μια δήλωση για να σώσετε από τη δοκιμασία εσάς και το παιδί σας…». Και ο Λουντέμης απαντά: «Χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να γίνουν τα τέσσερα πόδια δύο. Δεν θα τα κάμω πάλι τέσσερα εγώ!». Το αποτέλεσμα αυτής της δίκης, ωστόσο, ήταν η απαγόρευση της κυκλοφορίας των βιβλίων του Λουντέμη.
Ο Λουντέμης θα επιστρέψει στον τόπο της εξορίας του, τον ʼη- Στράτη, και θα παραμείνει εκτοπισμένος για δυο ακόμα χρόνια χωρίς να του έχει απαγγελθεί καμία κατηγορία

ΠΗΓΉ: Alfavita

Αρβανιτόπουλος για απολύσεις καθηγητών- Τοσο καλά ...κι "αληθινά"

"Η συντριπτική πλειονότητα των καθηγητών στηρίζει τις μεταρρυθμίσεις."!

Από τη συνέντευξη του Υπ.Παιδείας κ.Αρβανιτόπουλου στο Έθνος της Κυριακής.

Το πιο εντυπωσιακό ήταν η δήλωσή του ότι η συντριπτική(!!) πλειοψηφία των εκπαιδευτικών στηρίζει τις μεταρρυθμίσεις. Οταν η χιονοστιβάδα με τα ψέματα αρχίζει να κυλάει όλο και μεγαλώνει και μάλιστα χωρίς πρόβλημα.

Σας φοβίζουν οι απειλές της ΟΛΜΕ για απεργίες με την έναρξη της σχολικής περιόδου;

Αν το υπουργείο Παιδείας λειτουργούσε με βάση τις απειλές της ΟΛΜΕ για απεργίες, δεν θα γινόταν καμιά απολύτως μεταρρύθμιση. Δεν θα είχε επανέλθει η αξιολόγηση. Δεν θα γίνονταν ούτε καν οι Πανελλαδικές Εξετάσεις. Εμείς καταλήξαμε σε πλεόνασμα 2.000 εκπαιδευτικών αλλά πρωτίστως εξασφαλίσαμε το εργασιακό περιβάλλον 150.000 εκπαιδευτικών. Και αυτό έχει αξία για τη λειτουργία των σχολείων, για το μέλλον των παιδιών μας. Η συντριπτική πλειονότητα των καθηγητών στηρίζει τις μεταρρυθμίσεις.

Η προβοκατόρικη ερώτηση του δημοσιογράφου με την πολλή κουβέντα που γίνεται γι αυτούς που δεν πατάνε στην τάξη. Την έχουμε ακούσει όλοι μάλλον αυτή την κουβέντα, που φυσικά είναι ψέματα, από αυτούς που ψάχνουν δικαιολογίες για να μη χαλάσουν το σχήμα του καναπέ. Η "κατηγορία" αυτή, των εχόντων ψυχολογικά προβλήματα, δεν περιλαμβάνει ούτε λίγες δεκάδες. Πάλι καλά που δεν πήρε την πάσα ο υπουργός να κάνει κατεβασιά. Υπάρχουν κάποια όρια ακόμη για να μη χάνεται εντελώς και η σοβαρότητα. Στο κάτω κάτω τι έπρεπε να γίνεται με όσους παρουσίασαν κάποια στιγμή ψυχολογικά ή άλλα προβλήματα. Να συνεχίσουν να διδάσκουν. Α ξέχασα, υπάρχει και ο Καιάδας.

Μεγάλη συζήτηση γίνεται για τους «εκτός τάξης» εκπαιδευτικούς. Πόσοι είναι εκείνοι που επικαλούμενοι ψυχολογικά προβλήματα, αποφάσισαν να μην έχουν ούτε μία ώρα διδασκαλίας;

Κακώς γίνεται αυτή η συζήτηση, γιατί αφορά πολύ μικρό αριθμό εκπαιδευτικών. Οι Ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης εξετάζουν τέτοιες περιπτώσεις και αναμένουμε τα πορίσματά τους. Δεν μπορεί όμως αυτές οι περιπτώσεις, που -όπως είπα είναι λίγες- να στιγματίζουν τους Ελληνες εκπαιδευτικούς. Πέραν αυτού, από τον Σεπτέμβριο που εγκαθίσταται η υποχρεωτική ημερήσια ηλεκτρονική ενημέρωση του πληροφοριακού συστήματος, επιτέλους μετά πολλά χρόνια, θα γνωρίζει το υπουργείο Παιδείας ποιος εργάζεται, πού και πόσο.

Είπε βέβαια και για την απόφαση να κτυπάνε ηλεκτρ. κάρτα οι εκπαιδευτικοί, λες και έτσι σώθηκε η Τροία από την έφοδο, πράγμα που βασικά απαξιώνει και συκοφαντεί τους εκπαιδευτικούς, που φυσικά δεν κάνουν ό,τι τους καπνίσει και βέβαια υφίστανται έλεγχο για την παρουσία στα σχολεία και μάλιστα αυστηρό. Ακόμη και τις τελευταίες μέρες που δεν υπήρχαν μαθήματα ήταν υποχρεωμένοι να βρίσκονται στο σχολείο από τις 8 το πρωί κι ας μη χτυπούσαν κάρτα. Απλά γελοιότητες. Σε λίγο θα βάλουν ξυπνητήρι και πρόγραμμα γυμναστικής και στους ανέργους στο πλαίσιο "της επίλυσης του τεράστιου προβλήματος της Ανεργίας" που τόσο καίει αυτή την καλή κυβέρνηση.

Και πάμε στο κυρίως θέμα και κυρίως ψέμα. Για το καλό της πατρίδας κάνουν άνω κάτω την εκπαίδευση κτυπώντας  όσο μπορούν την επαγγελματική εκπαίδευση για να ανοίξουν χώρο στα ιδιωτικά ΙΕΚ. Όμως όπως ξέρουν όλοι όσοι βρίσκονται στα ΕΠΑΛ οι ειδικότητες που καταργούνται(π.χ. στον Τομέα Υγείας) είναι οι πιο δημοφιλείς στους μαθητές και όπως είπε και  ο Υπ.Υγείας υπάρχει μεγάλη ανάγκη σε αυτόν τον Τομέα. Γιατί τις καταργεί λοιπόν; 

Υπάρχει όμως και κάτι άλλο...

Τα τεχνικά λύκεια τελικά, κλείνουν μετά την απόφαση για κατάργηση των 52 ειδικοτήτων;

Κανένα ΕΠΑΛ και καμία ΕΠΑΣ δεν κλείνει. Καταργούνται 50 ειδικότητες καθηγητών που δίδασκαν 12 ειδικότητες επαγγελμάτων από τις 39 που παρέχονται στα ΕΠΑΛ και στις ΕΠΑΣ. Εμείς σχεδιάζουμε μια Τεχνική Εκπαίδευση που στοχεύει στο να προσφέρει Ειδικότητες Επαγγελμάτων, που καλύπτουν τις επιλογές των μαθητών και τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, και όχι τους κλάδους και τις ειδικότητες μονίμων καθηγητών, οι οποίοι, διαμέσου ενός στρεβλού και νοθευμένου πλαισίου, «βρέθηκαν» να στελεχώνουν τα Επαγγελματικά Λύκεια και τις Επαγγελματικές Σχολές. Η πρακτική αυτή, που ακολουθήθηκε τα προηγούμενα χρόνια, στα ΕΠΑΛ & στις ΕΠΑΣ οδήγησε στην ύπαρξη 110 διαφορετικών ειδικοτήτων εκπαιδευτικών, μοναδικό φαινόμενο στον ευρωπαϊκό χώρο.

Το άλλο που λέγαμε ότι υπάρχει, είναι ότι πριν από μόλις 2 χρόνια έγινε έρευνα από το Υπουργείο, που στοίχισε μάλιστα 350000 ευρώ όπως είπε και ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ που είχε το έγγραφο στο  χέρι στην εκπομπή του Γ.Αυτιά, που κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ειδικότητες που τώρα καταργούνται είναι οι πιο χρήσιμες και αποδοτικές! Τόσο καλά κι αληθινά

Στα πόσα ψέματα καίγεσαι δεν το ξέρουμε ακόμη πάντως.

ΥΓ: Όπως βλέπουμε ο δημοσιογράφος μίλησε για κλείσιμο των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ. Βιάζονται τα δημοσιογραφικά συγκροτήματα να ξεμπερδεύουν για να ανοίξουν οι δουλειές...

Ολη αυτή η συζήτηση θα έχει στόχο να απαξιώσει τα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ έτσι ώστε να μην γραφτούν μαθητές και λόγω υπεραρηθμίας να στείλου αδιάβαστους κι άλλους εκπαιδευτικούς από Σεπτέμβρη.Ας  προσέχουν λοιπόν όσοι ασχολούνται με το θέμα.

Μια θάλασσα μικρή - Δ.Σαββόπουλος

Δυο χρόνια

Στο τεντωμένο τύμπανο τ' ουρανού
το ποδοβολητό του χρόνου δε σταμάτησε.
Ένα φεγγάρι κάτασπρο πάει να δύσει
Και τα κορμιά μας
μένουν το σύνορο που όλο αλλάζει
ανάμεσα σ' εκείνο που έφυγε
κι εκείνο που έρχεται.

.         .         . Τίτος Πατρίκιος .        .         .

Οι δρόμοι παίρνουν φωτιά

 Mε πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις στην Αθήνα και σε πολλές άλλες πόλεις απάντησαν οι εργαζόμενοι των συνδικάτων που συμμετέχουν στο ΠΑΜΕ.

Ειδικά η συγκέντρωση της Αθήνας έδωσε σήμα ότι την Τρίτη στη Γενική Απεργία θα βουλιάξει το κέντρο από εκείνο το κομάτι του λαού που είναι αποφασισμένο  να μην το βάλει κάτω.
Το σημερινό συλλαλητήριο ήταν από εκείνα που άξιζε να τα παρακολουθήσει κανείς σε όλη τους την εξέλιξη. Από τις προσυγκεντρώσεις που πλημμύρισαν την Κάνιγγος, την Ομόνοια, τη Σταδίου σε όλο το μήκος, την πλατεία Κοραή με το ΜΑΣ αλλά και τους στύλους του Ολ.Διός με τα Νότια προάστεια και τις Λαικές επιτροπές.

Θεσσαλονίκη

Το ΠΑΜΕ έδειξε και σήμερα ότι αποτελεί τη μόνιμη και σταθερή ελπίδα και βάση των εργαζόμενων αφού είναι όλο και πιο φανερό ότι κάθε μέρα όλο και περισσότεροι στρέφουν το βλέμμα προς τα εκεί και αργά αλλά σταθερά καταλαβαίνουν την αναγκαιότητα του δυναμώματος του οργανωμένου ταξικού κινήματος

Όποιος πιστεύει στους αγώνες θα είναι εκεί- Στις 8ΜΜ στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ με το ΠΑΜΕ

ΟΛΟΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΙΣ 8μμ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ!

Oποιος πιστεύει πραγματικά στους αγώνες, από τους πιο μικρούς ως τους πιο μεγάλους το βράδι θα είναι στο Σύνταγμα. Όποιος πιστεύει ότι πρέπει κι ότι μπορούμε να νικήσουμε ας το δείξει στην πράξη βαδίζοντας μαζί μας στους δρόμους.

Άσχετα αν συμφωνει κανεις σε όλα με το ΠΑΜΕ δεν μπορεί να μη δει ότι είναι η μόνη πλευρά που είναι πάντα εκεί, το μόνο υπαρκτό μέτωπο εργαζόμενων με παρουσία στους δρόμους και τους αγώνες, που πάντα απαντά μαζικά κι οργανωμένα. Ας έρθει λοιπόν μαζί μας. Ας μας δοκιμάσει στους αγώνες και στους δρόμους.
Όποιος πιστεύει πραγματικά στη δύναμη του λαού ας προσφέρει κι αυτός τη δική του δύναμη δυναμώνοτας τη στρατιά της ανατροπής. Κάθε ρήγμα, κάθε ραγισματιά που θα καταφέρουμε μπορεί να κομματιάσει τα τείχη και τα φράγματα που μας παρουσιάζουν σαν ανίκητα.
Κάποτε ο καθένας θα λογαριαστεί με την ύπαρξή του. Κάποιοι θα 'εχουν πολλά να πουν. Αλλοι μόνο σιωπή θα έχουν να απαντήσουν.
Ας διαλέξουμε πλευρά. Με το αύριο του λαού ή με τους σκυφτούς και τους συμβιβασμένους; Με το λαό ή με τους βασανιστές του. ΜΕ ΤΟ ΦΟΒΟ Η ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ.
Ας γίνουμε ακόμη περισσότεροι. Ακόμη κι ένας κερδισμένος στον αγώνα είναι κρίσιμος.

"Τσαπατσουλιά και προχειρότητα"

Λυπούνται πολύ για τα θύματα που απολύονται. Σαν τους μαφιόζους που σκοτώνουν και μετά πηγαίνουν στην κηδεία του δολοφονημένου για να πουν συλλυπητήρια στην οικογένειά του. Κάνουν πονεμένες αναλύσεις με περισπούδαστο ύφος γεμάτο κατανόηση και ανθρωπιά.
Μιλάνε για προχειρότητα, για ακατανόητες βιαστικές κινήσεις "αφού δεν έγιναν όλα αυτά που έπρεπε τοσα χρόνια". Μιλάνε για τσαπατσουλιά και χάος.

Όμως όλο αυτό που συμβαίνει μόνο χάος δεν είναι. Είναι οργανωμένη και συνειδητή προσπάθεια διάλυσης του Δημόσιου σχολείου προς όφελος των ιδιωτικών. Χθες τα ιδιωτικά ΙΕΚ πανηγύριζαν.
Πρόκειται για προσπάθεια διάλυσης του Δημόσιου τομέα συνολικά μήπως και βρούνε ευκαιρία για μικρές και μεγάλες κερδοφόρες επενδύσεις τα βαλτωμένα συσσωρευμένα κεφάλαια που αναζητούν διέξοδο κερδοφορίας. Επενδύσεις σε ιδιωτικές σχολές που θα  καλύψουν το κενό, σε ιδιωτικά νοσοκομεία κι υπηρεσίες, σε εταιρείες που θα μαζεύουν τα σκουπίδια ή εταιρείες φύλαξης και τόσες άλλες. Εταιρείες που φυσικά θα είναι παρακλάδια άλλων μεγάλων εταιρειών και μονοπωλίων αφού η μικρή επιχειρηματικότητα δεν τους συγκινεί καθόλου πια, όπως δείχνουν κάθε μέρα. Είμαστε πλέον σε άλλο στάδιο...

Αυτό το "μπάχαλο" που φέρνουν στη ζωή μας έχει όνομα και περιεχόμενο και λέγεται κόσμος της "ελεύθερης αγοράς" ή αλλιώς καπιταλισμός. Έχει όμως και πολύ σοβαρό πρόβλημα. Πάσχει από τον ίδιο του τον εαυτό.
Αυτό τον κόσμο λοιπόν προσπαθούν να σώσουν θυσιάζοντας ότι χρειαστεί. Και το κάνουν αδίστακτα, συνειδητά και χωρίς κανέναν οίκτο, έχοντας απόλυτη συναίσθηση του καθήκοντός τους προς τα αφεντικά τους.
Κάνουν βέβαια τρομερή προσπάθεια να κρύψουν τον ένοχο και το κάνουν καλά αφού τόσοι ακόμη τρώνε το παραμύθι για την αδιόρθωτη τσαπατσούλα Ελλάδα που ποτέ δε βάζει μυαλό.

Η αλήθεια όμως είναι πάντα ακριβώς απέναντι  από αυτό  που λένε.
Πολλές φορες ακόμα κι όταν λένε τον καιρό καλύτερα να το ψάχνεις.

"Τα νέα που μας έφεραν μας χάιδεψαν τ' αυτιά
μα απείχανε πολύ απ' την αλήθεια"

Αχρείαστοι άνθρωποι ... καλό καλοκαίρι

Δεν πάνε ούτε 2 βδομάδες από την τελευταία μέρα του σχολείου πριν το καλοκαίρι.
Κάθε χρόνο και σ'αυτό το σχολείο μαζεύονται οι καθηγητές, τα παιδιά τους, ο φύλακας, όποιοι μαθητές τους φέρει ο δρόμος και δεν ξέρω κι εγώ ποιός άλλος και κάνουν ένα κάτι σα γλέντι αποχαιρετισμού για το καλοκαίρι.
Ψυχή της φάσης ...πολλοί, αλλά πιο πολύ απ'όλους ο Στέργιος, ο φύλακας του σχολείου.
Έφερε και φέτος την ψησταριά, τα κάρβουνα, βοήθησε τους καθηγητές στο στήσιμο της αυλής, ανάλαβε το ψησιμο, τις μουσικές και τα ηχεία και στο τέλος μαζί με τους άλλους χόρεψε! Αυτό είναι και το καλύτερό του άλλωστε. Ο Στέργιος σαν καλός Θεσσαλός που είναι, εκτός από φύλακας κάνει και χρέη δάσκαλου παραδοσιακών χορών στις εθνικές γιορτές ή όπου αλλού χρειαστεί.
Χαμογελαστός, με το κορμί στητο και το γκριζόσπρο γενάκι του να γελάει και να χορεύει μαζί του.
Με είχαν πάρει τηλέφωνο κατά τη μία. Πάρε  κιθάρα κι έλα. Είπα να μη χαλάσω χατίρι και πήγα.
Κι εκεί τους ξαναείδα όλους. Την Ιωάννα, την Κατερίνα, τη Ντίνα, την Άντα, τα παιδιά τους, η κόρη της Άντας κάπου 10 χρονώ χορευε από την αρχή ως το τέλος με το σορτσάκι και το μπλέ φανελάκι με τα τιραντάκια και τη χαζεύαμε, και τους άλλους που προσπαθούσα να θυμηθώ τα ονόματά τους. Τους είδα να τρώνε και να πίνουνε όλα αυτά που έφερε ο καθένας απ' το σπίτι, κάποιος είχε φέρει κι ένα αρνί από το χωριό, δε θυμάμαι ποιός, τους είδα να γελάνε, να ξορκίζουνε τα άσχημα και να σκέφτονται το καλοκαίρι που ήτανε δίπλα ακριβώς μπας και σκορπίσει το γκρίζο σύννεφο που κανενας δεν ήθελε να συζητάει αλλά όλοι το κουβεντιάζανε. Τους είδα όλους λοιπον σ' ένα γλέντι ρεφενέ αλά παλαιά στην αυλή του σχολείου, τελευταία μέρα της χρονιάς.
Έμεινα κανα διωρο, τραγουδήσαμε, κουβεντιάσαμε για τα μικρά και τα μεγάλα καθενός, της υγείας, της δουλειάς, τα οικογενειακά όσα χωρούσαν.
Κι 'υστερα έφυγα. Χαιρετηθήκαμε, καλό καλοκαίρι, καλές διακοπές στο χωριό κλπ.
Ποιος ξέρει τι τους περιμένει κι αυτούς σκεφτόμουνα, αλλά δεν είπα τίποτα εκείνη τη μέρα.

Το Σαββατοκύριακο πέσανε τα πρωτα τηλέφωνα. Ο Στεργιος τέλος. Ολοι οι σχολικοί φύλακες δε χρειάζονται είπανε. Απολύονται... ή μάλλον πιο κομψά "τιθενται σε διαθεσιμότητα". Ας τα ρημάξουνε τα σχολεία, και φυσικά θα τα ρημάξουνε κρίση πούναι, ποιος νοιάζεται τώρα. Ακου φύλακες... Στο δρόμο όλοι.
Κι ύστερα η ανακοίνωση στα δελτία. Από το απόγευμα αναστάτωση και τηλέφωνα.
"Τι γίνεται ρε γαμώ το..." ρωτούσε η Άννα, "...άκουσα ότι καταργούνε ειδικότητες από το σχολείο, είμαστε μέσα κι εμεις;". "Τι θα κάνω, τα παιδιά..." Κι ύστερα άλλοι, ούτε ήξερα ποιος ήταν κάθε λίγο που έψαχνε να βρει άκρη για το ξαφνικό.
Σε λίγο άρχισε να ξεκαθαρίζει. Το non paper του υπουργείου που καταργούσε 46 ειδικότητες! Για την αναμόρφωση κλπ. και οι γνωστές μαλακίες για να ψήνονται οι άσχετοι και οι δειλοί.
46 ειδικότητες κι άλλες 2500 χιλιάδες αχρείαστοι άνθρωποι που μαζί με τους φύλακες κάνουν 4500 ή κάτι τέτοιο. Αυτή τη φορά δεν ήταν αριθμοί. Ηταν άνθρωποι που τρώγαμε μαζί και γελούσαμε πριν λίγες μέρες. Που λέγανε, θα δούμε ρε παιδί μου, δύσκολα πολύ αλλά ...ελπίζουμε. Κι εγώ μέσα μου αναρωτιόμουνα αν έπρεπε να αρχίσω να λέω για την ελπίδα που δε βγάζει πουθενά αν δεν... αλλά είπα άστο μέρα που είναι.
Ηταν και τα παιδιά που παίζανε και χορεύανε και χαλάγανε τον κόσμο δίπλα μας.
Ήταν και τ'αεράκι κι η ανεμελιά της στιγμής...

Τωρα η Άντα, ο Κώστας, ο Στέργιος, η Ελένη και τόσες χιλιάδες άλλοι που δεν τους ξέρω, με οικογενειες και παιδιά, με δάνεια, με αρρώστους και προβλήματα, με άγχη μικρά και μεγάλα, τόσες χιλιάδες άνθρωποι είναι στον αέρα. Ποιον αέρα δηλαδή, στην κόλαση κυριολεκτικά...
Οσο για τους υπόλοιπους αυτοί ζουν από χτες  με ένα μόνιμο κόμπο στο στομάχι περιμένοντας με μαύρη αγωνία τις επόμενες "γενναίες" κινήσεις της κυβέρνησης και της ΕΕ που μας προσέχει.

Και όλοι οι άλλοι έχουν παρει πια το μήνυμα. Κανένας μα κανένας δεν μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του "εκτός ζώνης κινδύνου". Οσο ηλίθιος και να είναι κανείς δε μπορεί να μη βλέπει ότι η επόμενη καμπάνα που ποιος ξέρει πότε θ'ακουστεί μπορεί μια χαρά να είναι για κείνον. Succes story ...με σάρκα και οστά.
Το χαροδρέπανο της απόλυσης πρέπει να τους απειλεί διαρκώς όλους! Αυτό θα πει πια ισότητα και δημοκρατία! Τόπε κι ο Σαμαράς, αυτοί "τολμήσανε και σπάσανε αυγά..." που να σπάσουνε το κεφάλι τους.
Θα δουν άραγε και γρήγορα όλοι αυτοί τι πρέπει να κάνουν;

 Κάποιοι χθες το βράδι δεν έκλεισαν μάτι. Κι ήταν χιλιάδες.
Κάποιοι άλλοι κοιμήθηκαν μια χαρά σχεδιάζοντας τι θα κάνουν στις διακοπές.
Για άλλους οι διακοπές θα είναι πραγματικές διακοπές. Μόνιμες... και τραγικές.
Ένας κόσμος χωρισμένος στα δυο με το χαντάκι που τον χωρίζει να βαθαίνει κάθε μέρα πιο πολύ.
Άνθρωποι περισσεύουν και στις οθόνες τα κοράκια των μεγάλων αφεντικών προσπαθούν να μας πείσουν ότι το δίκαιο είναι κάποιοι να πεθάνουν. Τι καλό μπορεί να έχει ένας κόσμος όπου περισσεύουν άνθρωποι.
Τι έχει να μας δώσει πια ένας "κόσμος" που κόβουν κομμάτια του και τα πετάνε στα σκουπίδια;
Πόσοι έχουν αρχίσει να βλέπουν καθαρά πια ότι το μέλλον μας δε μπορεί να είναι αυτός ο κόσμος;
   
Καλό καλοκαίρι Στέργιο, καλό κουράγιο Άντα, καλό καλοκαίρι κοριτσάκι που χόρευες και δε θυμάμαι το όνομά σου. Καλή τύχη...

ΥΓ: Σήμερα άκουσα ότι στο σάιτ του Υπ.Διοικητικής μεταρρύθμισης μπορεί να δει κανεις ότι οι ΔΥ είναι 560000. Κάπου πάνω από το 5% του πληθυσμού δηλαδή και είναι οι λιγότεροι σε όλη την Ευρώπη. Τι θέλουν λοιπόν;
Τα παιδιά των ΕΠΑΛ στη 2α Λυκείου επιλέγουν ειδικότητα. Οσα διάλεξαν κάποια από τις 46 που καταργήθηκαν... δεν ξέρω. Πάντως τα ιδιωτικά ΙΕΚ πανηγυρίζουν. Ηταν άλλωστε μαζί τους προχθές και ο Υπουργός Παιδείας. Η ανάπτυξη που λέγαμε...

Τσίπρας: Eνότητα της "Αριστεράς", και ...από εκεί και πέρα ...καπιταλισμός

Μια και μόνο ερώτηση και απάντηση από τη συνέντευξη Τσίπρα στην Κ.Ε. νομίζουμε πως φτάνει και περισσεύει για να καταλάβει όποιος φυσικά θέλει να καταλάβει.

- Σχετικά με την κυβέρνηση της Αριστεράς, την οποία επικαλείσθε κάθε φορά που τίθεται η ερώτηση «πώς θα αποκτήσετε κυβερνητική πλειοψηφία». Στις τωρινές συνθήκες, όμως, φαίνεται σχεδόν ανέφικτη η πολιτική των συνεργασιών του ΣΥΡΙΖΑ. Με δεδομένη κυρίως την άρνηση του ΚΚΕ αλλά και άλλων, μικρότερων, αριστερών δυνάμεων. Πώς θα γίνει πραγματικότητα η κυβέρνηση της Αριστεράς;
«Εμείς επιμένουμε στην ανάγκη για ενότητα της Αριστεράς, όχι μόνο για λόγους κοινοβουλευτικής αριθμητικής. Από εκεί και πέρα είναι φανερό πως στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα χρειάζεται να υπάρξει η ευρύτατη δυνατή πατριωτική, δημοκρατική συσπείρωση κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, γύρω από ένα ανορθωτικό πρόγραμμα απαλλαγής από το Μνημόνιο και ένα σχέδιο κοινωνικής σωτηρίας. Κάποιοι κάνουν πως δεν το καταλαβαίνουν. Εμείς συνεχίζουμε για τη μεγάλη ανατροπή, και η κοινωνία το εκτιμά. Θεωρούμε ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ κάνει τη μεγάλη ανατροπή, θα δημιουργηθούν νέα δεδομένα και νέες αντιλήψεις. Αν η κοινωνία θέλει αυτή την ενότητα, κανείς δεν θα αντέξει να πάει ενάντια σε αυτό το ρεύμα».

.........

Ενότητα εναντίον του λαού

Υπέροχη λέξη η ενότητα! Δύσκολο πραγματικά να της αντισταθεί κανείς...

Πως να μη γίνει λοιπόν μήλο της έριδος στα χέρια των διεκδικητών του θρόνου της διαχείρισης.

Όσο πιο πολλή και πιο μεγάλη "ενότητα" τόσο πιο πολλοί στο σακούλι. Το τι θα ζητάει τώρα αυτή η "ενότητα" είναι άλλο. Μπορεί ας πούμε να ζητάει ...δημοκρατία ή ...σωτηρία. Γενικά. Ποιος δε θέλει να σωθεί και μάλιστα δημοκρατικά; Πόσο μάλλον χωρίς κόπο!

Με λίγα λόγια και για να μη σας ζαλίζουμε καλοκαιριάτικα ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει μια αριστερή ενότητα αλλά με δεξιούς πατριώτες, οπαδούς του καπιταλιστικού τρόπου βεβαίως, για ένα "ανορθωτικό πρόγραμμα" που να ανορθώνει την ...οικονομία(τίνος;), που ο μόνος τρόπος να ανορθωθεί είναι "κάποιοι" όχι μόνο να σκύψουν αλλά και να φτύσουν αίμα.

"Κάποιοι", όπως λέει και ο Α.Τσίπρας για το ΚΚΕ των κάποιων, κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, ότι η ανόρθωση της οικονομίας σημαίνει ανόρθωση των κερδών των επιχειρήσεων και κίνητρα για να επενδύσουν. Ανόρθωση των κερδών και "επενδυτικά κίνητρα" όμως σημαίνει "μείωση του κόστους". Και "μείωση του κόστους", ασταμάτητη και μέχρις εσχάτων γιατί αυτό σημαίνει όξυνση του ανταγωνισμού, σημαίνει ότι ο λαός όχι μόνο δεν θα "ανορθωθεί" αλλά θα βουλιάξει στα τάρταρα και θα πει το ψωμί ψωμάκι. "Κάποιοι" κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι ακόμα και οι άγγελοι στον καπιταλισμό, που φυσιολογικότατα και εντός προβλέψεων και προδιαγραφων όλο και αγριεύει, είναι υποχρεωμένοι πλέον να επιδιώκουν με μανία και μέχρι τελικής πτώσεως μείωση του κόστους. Αλλιώς τους τρώει η μαρμάγκα του ανταγωνιστικού τους μονοπωλίου που τα κατάφερε καλύτερα.

Η ενότητα λοιπόν είναι μια "ενότητα" της "κοινωνικής ειρήνης" για την ειρηνική και απρόσκοπτη μείωση του κόστους και την ανόρθωση...

Σαν ενότητα εναντίον του λαού  μοιάζει.

Για το απειλητικό στύλ, "κανείς δεν θ'αντέξει..." πάντως, ας μην βάζει στοίχημα ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί τα ψέματα έχουν πολύ κοντά πόδια στην εποχή μας. 

"Κάποιοι" άντεξαν 95 χρόνια λέγοντας πάντα αλήθειες. Ξέρει κανέναν άλλο που να άντεξαν τόσο τα ψέματα που πουλούσε στο λαό; 

Μάλλον έχουν ξεχάσει "κάποιοι" ότι οι ανατροπές γίνονται κόντρα στα ρεύματα. "Με το ρεύμα" τρέχουν οι συμβιβασμοί.

Τέλος "κάποιοι" έχουν ξεχάσει εντελώς, ότι τις μεγάλες ανατροπές δεν τις κάνουν τα κόμματα όπως κι αν λέγονται, πόσο μάλλον το συγκεκριμένο κόμμα, αλλά οι λαοί όταν πάψουν να περιμένουν μεσίες και σωτήρες, όταν οργανωθούν και πιστέψουν στη δύναμή τους.

Προβληματισμοί... της Αυγής για τη Βραζιλία, με "αντισταλινικά" συμπεράσματα

Οταν σε μια "ανάλυση" για τη Βραζιλία λείπουν τα βασικά τότε ο προβληματισμός δεν είναι καν ρηχός. Είναι παράξενος...

Τι λείπει; Μερικές απλές διαπιστώσεις που βγάζουν μάτι.

Π.χ. 1. Ο παραγκωνισμός των λαικών αναγκών, η περιθωριοποίησή του λαού προς όφελος της "ανάπτυξης" . 2.Η κοινή διαπίστωση ότι οι ταξικές διαφορές μεγάλωσαν προς όφελος των πλουσίων που έγιναν ακόμη πιο πλούσιοι.3.Το οτι η "ανάπτυξη" ήταν ανάπτυξη του καπιταλισμού(πουθενά η λέξη) και όχι κάποιας λαικής οικονομίας.  4.Το αδιέξοδο οποιασδήποτε "αλλαγής" όταν η πορεία παραμένει στη ρότα του κέρδους των ιδ.επιχειρήσεων και "της πιο δίκαιης μοιρασιάς" χωρίς να ενοχλείται η ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής. 5.Το ότι  η κυβέρνηση της Βραζιλίας συνέχισε στο δρόμο της εξυπηρέτησης των υποχρεώσεων και δεσμεύσεων προς τους δανειστές της. κλπ. κλπ.

Με λίγα λόγια ότι άλλη μια "αριστερόστροφη κυβέρνηση", όπως και όλες οι άλλες, τελικά ενσωματώθηκε από το σύστημα και για άλλη μια φορά δεν κατάφερε να λύσει τα λαικά προβλήματα αλλά τα προβλήματα της αστικής τάξης. Η μήπως όχι;

Και τελικά τι πρέπει να αποφευχθεί κατά τον αρθρογράφο; Μα τι άλλο...Οι δικαιολογίες σταλινικού τύπου, αφού "το παραμύθι αυτό του εξωτερικού ή του εσωτερικού εχθρού έχει χρησιμοποιηθεί ιστορικά κατά κόρον από τον σταλινισμό ή τα σύγχρονα σταλινικά κατάλοιπα" !

Συμπέρασμα; Δεν ξέρω...

Οτι φταίει ο λαός που δεν άσκησε πίεση;

"Οχι στις "σταλινικές" δικαιολογίες, επιρροές και τα απομεινάρια"; Μπορεί...

Μα για τη Βραζιλία δεν μιλάγαμε; Ε, και;

Το άρθρο της ΑΥΓΗΣ

Οι εξελίξεις στη Βραζιλία προβληματίζουν

Καϊμάκης Νίκος

Η Λατινική Αμερική ήταν η πρώτη περιοχή του πλανήτη που υποδέχτηκε την πολιτική «Σοκ και Δέος» του σύγχρονου νεοφιλελεύθερου οδοστρωτήρα. Μετά από μια τριακονταετία αγώνων, θυσιών και άγριας εκμετάλλευσης, οι λαοί της Λατινικής Αμερικής, σταδιακά και με συνέπεια, από τις αρχές του 21ου αιώνα, κατόρθωσαν να αλλάξουν το πολιτικό σκηνικό στην περιοχή τους.


Ο ούριος άνεμος ελευθερίας και δημοκρατίας που φύσηξε στη Λατινική Αμερική οδήγησε τις περισσότερες χώρες της σε σοβαρές πολιτικές ανακατατάξεις και σε ανάδειξη αριστερόστροφων κομμάτων και κινημάτων στις κυβερνήσεις τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ διείδε εγκαίρως τις ενδιαφέρουσες εξελίξεις στη Λατινική Αμερική, θεωρώντας το πείραμα στις χώρες αυτές σημαντικό, γι' αυτό έσπευσε να το υποστηρίξει με έμπρακτο τρόπο και κυρίως με την παρουσία του Αλ. Τσίπρα στις πολιτικές και πολιτιστικές διεργασίες

Η μία μετά την άλλη, οι χώρες αυτές κατάφεραν να ανατρέψουν αντιδραστικά και διεφθαρμένα καθεστώτα, ανέδειξαν λαοφιλείς αριστερούς ηγέτες, με τους δικούς τους βέβαια πολιτικούς και πολιτιστικούς τρόπους, και περιόρισαν δραστικά την επιρροή των ΗΠΑ, των ισχυρών κερδοσκοπικών αρπαχτικών και των διεθνών συστημικών Μέσων Επικοινωνίας στην περιοχή τους.

Ο ούριος άνεμος ελευθερίας και δημοκρατίας που φύσηξε στη Λατινική Αμερική οδήγησε τις περισσότερες χώρες της σε σοβαρές πολιτικές ανακατατάξεις και σε ανάδειξη αριστερόστροφων κομμάτων και κινημάτων στις κυβερνήσεις τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ διείδε εγκαίρως τις ενδιαφέρουσες αυτές εξελίξεις, θεώρησε το πείραμα της Λατινικής Αμερικής σημαντικό και έσπευσε να το υποστηρίξει με έμπρακτο τρόπο και κυρίως με την παρουσία του Αλ. Τσίπρα στις πολιτικές και πολιτιστικές διεργασίες του. Κορυφαία στιγμή στις ραγδαία αναπτυσσόμενες σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με τα αριστερόστροφα κυβερνητικά σχήματα των χωρών της Λατινικής Αμερικής, η επίσημη και θερμή συνάντηση του Αλ. Τσίπρα με την πρόεδρο της Βραζιλίας κ. Ρουσέφ και η αντίστοιχη με τον ιστορικό ηγέτη της Βραζιλίας κ. Λούλα. Αξίζει να σημειώσουμε ότι τα διεθνή και τα εγχώρια συντηρητικά κέντρα δεν είδαν με καλό μάτι τις πρωτοβουλίες του ΣΥΡΙΖΑ και έσπευσαν μάλιστα να τις λοιδορήσουν. Βεβαίως, ο ΣΥΡΙΖΑ στις πρωτοβουλίες του αυτές ποτέ δεν αφαιρούσε από τη σκέψη του τις ιδιομορφίες και τις ιδιαιτερότητες της περιοχής της Λατινικής Αμερικής και φυσικά τις μεγάλες διαφορές που χωρίζουν την γεωπολιτική αυτή περιοχή από την αντίστοιχη ευρωπαϊκή που βρίσκεται η Ελλάδα.

Το ενδιαφέρον του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν ευκαιριακό ούτε επικοινωνιακό. Ήταν απόρροια της εδραιωμένης πολιτικής του αντίληψης για τον τρόπο διακυβέρνησης μιας χώρας ή και ομάδας χωρών με κυβερνήσεις που θα είχαν κορμό αριστερά κόμματα ή κινήματα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως γνωστόν, δείχνει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για αυτό το σοβαρό ζήτημα. Απόδειξη ότι στη διακήρυξή του ξεκαθαρίζει τη θέση του σχετικά με την προοπτική ανάληψης της διακυβέρνησης της χώρας μας, από μια αριστερή κυβέρνηση ως εξής:

«Γνωρίζουμε ότι μια κυβέρνηση της Αριστεράς δεν μπορεί να επιφέρει μείζονες αλλαγές χωρίς τη λαϊκή συνέργεια και το εγερτήριο λαϊκό φρόνημα, χωρίς τη στήριξη, αλλά και την αυτόνομη δράση, των εργαζομένων τάξεων των καταπιεσμένων κοινωνικών κατηγοριών και του λαού γενικότερα, χωρίς τις πρωτοβουλίες που θα αναληφθούν παντού, ασκώντας δημιουργική πίεση ακόμη και στην ίδια».

Το πολύ σοβαρό «αγκωνάρι» αυτό, της πολιτικής δέσμευσης του ΣΥΡΙΖΑ, στην προοπτική ανάληψης κυβερνητικών ευθυνών, αποδείχτηκε προφητικό και γι' αυτό δεν πρέπει να ξεχαστεί ή να αποσιωπηθεί ή στη χειρότερη περίπτωση να αιτιολογηθεί με τη συνήθη δικαιολογία ότι υπάρχουν έξωθεν παρεμβάσεις π.χ. από διεθνή συμφέροντα η επικοινωνιακά συγκροτήματα, που επηρεάζουν τις εσωτερικές εξελίξεις. Το παραμύθι αυτό του εξωτερικού ή του εσωτερικού εχθρού έχει χρησιμοποιηθεί ιστορικά κατά κόρον από τον σταλινισμό ή τα σύγχρονα σταλινικά κατάλοιπα. Βεβαίως, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντοτε έξωθεν επηρεασμοί, αλλά πάντα την κύρια ευθύνη έχουν αυτοί που κυβερνούν, έστω με δυσκολία, και αποφασίζουν από μόνοι τους το τι συμφέρει στους λαούς, αξιοποιώντας μάλιστα και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς ή χρεώνοντας στα κινήματα πρακτικές τρομοκρατίας, με αφορμή ασήμαντες περιθωριακές και τυχοδιωκτικές ενέργειες που συνήθως συνοδεύουν τη δράση των κινημάτων.

Να, λοιπόν που ο ΣΥΡΙΖΑ αποκτά εγκαίρως μια σημαντική εμπειρία, σε πραγματικές και όχι εικονικές συνθήκες, μιας αριστερής διακυβέρνησης, τις οποίες μάλιστα είχε εγκαίρως προβλέψει, διακηρύξει και παρακολουθήσει.

Πανηγυρίζει η Αίγυπτος...

Τελικά έπεσε και ο Μόρσι και για άλλη μια φορά ο λαός της Αιγύπτου ΝΊΚΗΣΕ αλλά... χωρίς να νικήσει.
Ο  λαός βγήκε στους δρόμους και μετά από αγώνα και τεράστιες διαδηλώσεις  βρέθηκε να πανηγυριζει για άλλη μια φορά στην πλατεία Ταχρίρ.
Και όλοι αυτοί οι τρελοί πανηγυρισμοί με αστυνομικούς στρατιώτες και λαό να χορεύουν μεθυσμένοι, σε κάποιους από μας έφεραν σίγουρα χαρά για τη χαρά των ανθρώπων εκεί, αλλά και πολλές σκέψεις μαζί με κάποιο σφίξιμο στο στομάχι, αφού πάλι βρέθηκε ο τρόπος τα πράγματα να μεινουν στη μέση και τα όνειρα να ξαναμπούν στο ψυγείο μέχρι νεωτέρας. Γιατί βέβαια ο δρόμος που ψάχνει εκεί ο λαός παραμένει κλειστός ακόμη και για τα πιο απλά.
Και εκεί, όπως και παντού αλλού, η εξουσία δεν είναι σε θέση ούτε να τάξει, ούτε να λύσει τις πιο απλές και βασικές ανάγκες των ανθρώπων που υποφέρουν. Η Παγκοσμιοποίηση και το άπλωμα του ανταγωνισμού σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, το σπάσιμο των στεγανών για χατίρι της κερδοφορίας των τεράστιων μονοπωλίων που τρέχουν ελεύθερα από δεσμά σε όλες τις θάλασσες και τις στεριές αυτού του κόσμου, έχει βάλει πολύ στενά όρια στην ικανοποίηση ακόμη και των πιο απλών και ολοφάνερα δίκαιων λαικών διεκδικήσεων. Κάτι πιο πολύ από τις εναλλαγές προσωπων και κυβερνήσεων πρέπει να γίνει παντού.

Δε μηδενίζονται φυσικά οι τεράστιες διαδηλώσεις του λαού της Αιγύπτου που παλεύει όπως όπως  να βρει ένα δρόμο στον ήλιο. Οι άνθρωποι που υποφέρουν εκεί γράφουν την ιστορία τους με γενναιότητα και αξίζουν το θαυμασμό όλων. Ομως κάποτε όλοι αυτοί οι πραγματικά ηρωικοί αγώνες πρέπει να αποκτήσουν και αποτελεσματικότητα. Η ζωή μας δεν είναι ταινία που τελειώνει μέ ενα happy end πανηγυρισμών. Συνεχίζεται και την άλληστιγμή όταν οι "νικητές" γυρίζουν σπίτι τελικά ηττημένοι, χωρίς ούτε ένα πιάτο φαΐ στο τραπέζι.
Σίγουρα για άλλη μια φορά ο λαός εκεί έφερε σε δύσκολη θέση και την εκεί άρχουσα τάξη(όλες της τις αποχρώσεις και απόψεις) και τον διεθνή Ιμπεριαλισμό. Ομως δεν κατάφερε τελειωτικά να σφραγίσει νικηφόρα τις εξελίξεις και βέβαια δεν θα μπορούσε να το κάνει χωρίς να προτείνει και να παλεύει  για κάποια μορφή δικής του εξουσίας.
Αυτό που μένει βέβαια είναι η εμπειρία που αποκτάει και ο Αιγυπτιακός λαός αλλά και όλοι όσοι παρακολουθούν και διαβάζουν τις εξελίξεις.
Σίγουρα στις μέρες που ζούμε, σε όλους μας αρέσει να βλέπουμε λαούς να εξεγείρονται και να διεκδικούν το δίκιο τους. Αναγνωρίζοντας όμως μόνο θετικά σε όλες αυτές τις διαδικασίες και αποθεώνοντάς τες(ονομάζοντάς τες και επαναστάσεις) χωρίς να φροντίζουμε να δούμε το τι δεν πάει καλά και το που κολλάει το πράγμα, μπορεί μια ζωή να πανηγυρίζουμε για τα "θετικά βήματα" την ίδια στιγμή που το πραγματικά θετικό, το κύριο  που θέλουμε κι έχουμε ανάγκη δεν θα έρχεται. Την ίδια ώρα άλλοι θα συνεχίζουν να τρώνε με χρυσά κουτάλια, ενώ  κάτω από τις σημαίες που θ'ανεμίζουν χαρούμενες άνθρωποι θα πεθαίνουν από την πείνα, την εξαθλίωση και τους πολέμους.

ΝΔ-ΧΑ : Ένα πολύ χρήσιμο σενάριο

Ετσι "ξαφνικά" και εύκολα μια μέρα προέκυψε και επισήμως το θέμα "συνεννόησης" ή "συνεργασίας" ΝΔ και ΧΑ
Πρόκειται σίγουρα για ένα χρήσιμο σενάριο για το σύστημα κι αυτό για πολλούς λόγους.

Ενας σώφρων συντηρητικός πολιτικός με ιδιαίτερο ρόλο στα πράγματα δίνει το σήμα. "Η ΧΑ δεν είναι και τόσο βάρβαρη ή απάνθρωπη όπως νομίζετε" λέει με τον τρόπο του, δίνοντας έτσι ένα ανθρώπινο ρούχο στο τέρας.

Από την άλλη πλευρά η συζήτηση υποχρεώνεται να μετατοπιστεί από το οικονομικό στο "ζήτημα της Δημοκρατίας" που αποκτά κυρίαρχο, ακόμη και "επαναστατικό" χαρακτήρα. Έτσι το πεδίο για τις αναγκαίες υποχωρήσεις, σε ότι αφορά τις οικονομικές διεκδικήσεις και τα λεηλατημένα εργασιακά δικαιώματα, που έτσι κι αλλιώς είναι ήδη αποφασισμένο ότι θα γίνουν και από τους μέλλοντες διεκδικητές της κυβέρνησης, είναι ανοικτό.

Επίσης η ΧΑ αρνούμενη το σενάριο παραμένει "αντισυστημική", ενώ και η ΝΔ εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι είναι εναντίον του φασισμού και του ρατσισμού τραβώντας συγχρόνως προς όλο και περισσότερο φασιστική και ρατσιστική κατεύθυνση

Τέλος ο μπαμπούλας της συνεργασίας ΝΔ-ΧΑ(είτε γίνει είτε όχι) σίγουρα θα στριμωξει στη γωνία τη μόνη απειλή για το σύστημα. Ξέρουμε φυσικά ποια είναι αυτή. Το αίτημα για μια "πανδημοκρατική πανστρατιά", ακόμη κι αν είναι ετερόκλητη, ξαναβγαίνει από το ντουλάπι με ολοκαίνουργιο ρούχο για να προβληθεί ως "επιτακτική ανάγκη".

Το σενάριο λοιπόν θα παίξει και μάλιστα δυνατά.


Το παρακάτω άρθρο είναι από το enet.gr

Μετά τις δηλώσεις του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Βύρωνα Πολύδωρα στο ραδιοσταθμό Real FM, η η εκπρόσωπος της ΝΔ, Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου σε γραπτή ανακοίνωση ανέφερε πως πρόκειται για «Περίεργη δήλωση…Γιατί είναι αυτονόητο ότι η Νέα Δημοκρατία δεν θα μπορούσε ποτέ να συνεργαστεί με τους νεοναζί».

"Δεν γνωρίζω την ανακοίνωση ούτε και την κυρία που την έκανε", δήλωσε λίγο μετά τις οκτώ το βράδυ της Δευτέρας ο Β. Πολύδωρας σε τηλεφωνική παρέμβαση στο δελτίο ειδήσεων του Σκάι. Διέψευσε ότι χρησιμοποίησε τη λέξη "συνεργασία" και ειρωνευόμενος είπε "δεν εκστόμισα τη λέξη συνεργασία, όποιος τη βρει κερδίζει χρυσούν ωρολόγιον".

Επικεντρώθηκε στο γεγονός της εθνικής συνεννόησης "εναντίον των τροϊκανών". Είπε συγκεκριμένα: "Μιλάς με τον εχθρό και δεν θα μιλήσεις με ένα κόμμα που έχει ψηφιστεί από ένα εκατομμύριο ψηφοφόρους; Όποιος λέει ότι δε μιλάει με ένα εκατομμύριο ψηφοφόρους παραλογίζεται". Για το θόρυβο που ξέσπασε λόγω της δήλωσής του η οποία προκάλεσε την αποδοκιμασία της Ν.Δ. ανέφερε ότι "εξυφαίνεται συκοφαντική πλεκτάνη εις βάρος μου". Εντούτοις επανέλαβε ότι "ζητάω συνεννόηση για να φύγουμε από τη διαδικασία του αργού θανάτου".

Ο Β. Πολύδωρας δεν άφησε και τον Αντ. Σαμαρά έξω από τα σχόλια του στον Σκάι. Τον χαρακτήρισε "Ιεροφάντη της αναδιαπραγμάτευσης" και τόνισε ότι ο κίνδυνος δεν είναι η ΧΑ αλλά η τρόικα. Είπε συγκεκριμένα: "«Εγώ είμαι Κολοκοτρώνης, και αναζητώ συνεννόηση με όλους τους εμπολέμους. Ο κίνδυνος δεν είναι η ΧΑ, είναι η τρόικα, είναι ο αργός θάνατος» .

Οι επίμαχες δηλώσεις Πολύδωρα

Νωρίτερα απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου, μιλώντας στον ραδιοσταθμό Real FM, για το αν θα πρέπει να υπάρξει συνεργασία και με τη Χρυσή Αυγή, είπε: "Βεβαίως! Μας έπιασε η ευαισθησία για τη Χρυσή Αυγή η οποία είναι ψηφισμένη από 600 χιλιάδες κόσμο, θα ψηφιστεί από 1 εκατομμύριο και εμείς θα κάνουμε αναμνήσεις του Συντάγματος της Βαϊμάρης. Το ξέρουνε το σύνταγμα της Βαϊμάρης;"

Και πρόσθεσε: "Ξέρουνε ότι ήταν το πιο προχωρημένο Σύνταγμα (σ.σ. η Βαϊμάρη) στην κοινωνική πολιτική της Γερμανίας του Μεσοπολέμου; Ή όλης της ιστορίας του συνταγματικού δικαίου της ιστορίας; Όσοι είστε αντίθετοι να πάτε να το βγάλετε από τον Άρειο Πάγο. Να κάνετε αίτηση να θέσετε το κόμμα εκτός νόμου όπως είπε ο κ. Βενιζέλος, Γίνονται αυτά τα πράγματα; Δεν ηρεμούμε λιγάκι να δούμε τον πόνο μας και την κατάσταση μας;"

Αναφερόμενος στη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ ο κ. Πολύδωρας υπογράμμισε ότι «κάνουμε τη συνεργασία υπό το δίκαιο της ανάγκης» ενώ πρόσθεσε ότι εκείνο που τον ενοχλεί είναι η στάση της τρόικας. «Βιάζουν την λογική μας και παραβιάζουν τους κανόνες της λογικής. Δεν μπορεί να ομολογούν ότι έπεσαν έξω στην εκτίμηση της ύφεσης και εμείς να συνεχίζουμε. Αυτό είναι παράλογο και τυραννικό», τόνισε χαρακτηριστικά.

Αντιδράσεις και από την ΧΑ

Η Χρυσή Αυγή σε ανακοίνωσή της χαρακτηρίζει τις δηλώσεις Πολύδωρα για συνεργασία με τη ΝΔ, σενάρια «επιστημονικής φαντασίας»

Στην ανακοίνωση η Χρυσή Αυγή λέει ότι «φτύνει όλους τους διεφθαρμένους πολιτικάντηδες και δεν ξεχνά τις προδοσίες της ΝΔ που οδήγησαν την χώρα στην καταστροφή... Η μόνη σχέση που μπορεί να έχουμε με αυτούς τους ολετήρες του Ελληνισμού είναι ο μέχρις εσχάτων αγώνας για την έξωσή τους από την πολιτική ζωή της χώρας.»