Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Χωρίς δόση... αλήθειας


Aπό Δευτέρα σε Τετάρτη κι από Τετάρτη σε Δευτέρα το πάει το eurogroup, με την ελληνική κυβέρνηση να δηλώνει διαρκώς την αισιοδοξία και τη βεβαιότητά της ότι η δόση θα εκταμιευθεί, αλλά η δόση να μην έρχεται. Την ίδια στιγμή πλήθη αναλυτών στις οθόνες κάνουν ό,τι μπορούν για να θολώσουν τα νερά και να μπερδέψουν όσο μπορούν την κατάσταση και τη σκέψη μας.

Με λίγα λόγια όμως το ρολόι κόλλησε και "η ώρα της Ευρωπης" που έλεγε ο Α.Σαμαράς δεν έρχεται.

Η Ελλάδα έβαλε  τη θηλειά στο λαιμό της, κάνοντας ακριβώς το αντίθετο από αυτό που είχαν υποσχεθεί στο λαό τα 3 κόμματα της συγκυβέρνησης, και "ορκίστηκε" στους εταίρους να πηδήξει στο κενό όπως της ζητήθηκε. Όμως ο καπιταλισμός που βρίσκεται σε τρομερή κρίση, κοιτάζοντας στο βάθος της εικόνας, βλέπει το πρόβλημά του να περιπλέκεται όλο και περισσότερο κι έτσι δεν κάνει το βήμα που περιμένει η ελληνική πλευρά.

Η ΕΕ και το ΔΝΤ ξέρουν καλά τι πρόκειται να ακολουθήσει, όχι μόνο σε Ιταλία, Ισπανία και τις άλλες "προβληματικές χώρες", αλλά και στις υπόλοιπες "υγιείς" οικονομίες που δεν μπορούν πια να κρύψουν τις σοβαρές σκιές που έχουν ήδη εμφανιστεί. Αυτό είναι που μπερδεύει το κουβάρι της κρίσης όλο και περισσότερο αφού δημιουργεί συνθήκες έντασης της ενδοκαπιταλιστικής κόντρας και των αντιθέσεων, κάνοντας το "φώς στο τούνελ" να απομακρύνεται όλο και περισσότερο κι από την άλλη μεριά να εμφανίζεται η σκληρή αλήθεια που τόσο καιρό τώρα λένε μόνο οι κομμουνιστές.
Κι αυτή η αλήθεια λέει το εξής:
Η κρίση αυτή δεν οφείλεται ούτε στην άσωτη Ελλάδα, ούτε στον κακό Νότο, ούτε σε κάποιους άπληστους που πήραν λάθος δρόμο, ούτε στο χρέος που κάποιες χώρες το "άφησαν να ξεφύγει" κάνοντας "υπερβάσεις", ούτε στο ζαβό το ριζικό μας.
Η κρίση είναι αποτέλεσμα του τρόπου ανάπτυξης του καπιταλιστικού συστήματος και ήταν αναπόφευκτη. Ήταν μαθηματικά βέβαιο, ότι το κυνήγι όλο και μεγαλύτερων κερδών από τους καπιταλιστικούς ομίλους και τα μονοπώλια, οι διάφορες "ελευθερίες" που δόθηκαν στους καπιταλιστές σε όλα τα επίπεδα γι αυτόν ακριβώς το λόγο, από τους δικούς τους μηχανισμούς-όπως η ΕΕ-,θα οδηγούσαν σε αυτό ακριβώς το αποτέλεσμα.
Η λύση που αναζητάει τώρα ο καπιταλισμός για τη δική του σωτηρία, είναι μια λύση που θα απαιτήσει "αίμα" από τους λαούς. Από όλους τους λαούς, από άλλον λιγότερο κι από άλλον περισσότερο.
Είναι "λύση" που θα απαιτήσει να γυρίσουμε σε παγκόσμιο επίπεδο δεκαετίες πίσω και μάλιστα έχοντας τη βεβαιότητα ότι μ' αυτό τον τρόπο το μέλλον και το κοντινό και το πιο μακρινό μόνο χειρότερο μπορεί να γίνει.
Στο επόμενο διάστημα οι αστικές κυβερνήσεις, και μαζί και η δική μας, που ενώ διαχειρίζονται την  αστική εξουσία σαν υπηρετικό της προσωπικό  παριστάνουν τους εκπροσώπους των λαών, θα αναγκαστούν να βγάλουν τις  μάσκες και να δείξουν το πραγματικό τους σκληρό και αντιλαικό πρόσωπο. Ο καπιταλισμός που θα επιχειρήσει μέσω της "ελεύθερης αγοράς" και του σκληρού ανταγωνισμού να βρεί διέξοδο, θα δείξει με τρόπο ωμό και αδίστακτο το απάνθρωπο πρόσωπό του.

Ας το δούμε πια καθαρά. Στην αλήθεια δεν υπάρχουν δόσεις. Είτε τη βλέπουμε ολόκληρη είτε την αφήνουμε να ξεφύγει και πληρώνουμε μετά, κι εμείς και το αύριο, τις συνέπειες
Το μόνο  που υπόσχεται πια ο καπιταλισμός είναι ένα βαθύ σκοτάδι διαρκείας. Είναι πόνος και θυσίες που κανένα αντίκρυσμα δεν θα έχουν για μας όσο η εξουσία δεν αμφισβητείται και παραμένει σε λάθος χέρια. Όλες οι "εντός πλαισίου" διαχειριστικές λύσεις δεν μπορούν να ξεφύγουν από το σκοτεινό μονοπάτι των θυσιών χωρίς τέλος, και επομένως είναι αδύνατο να μην εκτεθούν ανεπανόρθωτα.
 Στο τέλος δυο δρόμοι θα εμφανιστούν. Ο ένας θα είναι ο σκοτεινός δρόμος του εκφασισμού που θα επιτίθεται γενικά σε "όλους τους πολιτικούς που μας πρόδωσαν και μας έφεραν εδώ" και θα κρύβει την αλήθεια προσφέροντας κάλυψη και προστασία στο σύστημα. Ο άλλος θα είναι ο δικός μας δρόμος, ο δρόμος της εξουσίας του λαού.

Είναι καιρός λοιπόν σαν εργαζόμενοι να αναλάβουμε την ευθύνη μας και να μην αφήσουμε να μας βυθίσουν στους βάλτους που ονειρεύονται για να σωθούν.
Είναι στιγμή να πιστέψουμε στη δύναμή μας και να παλέψουμε για την ανατροπή τους.
Είναι καιρός με πίστη και αισιοδοξία να βάλουμε πλώρη για τη δική μας εξουσία. Αυτή είναι η μόνη λύση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ShareThis