Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

Για τη σωτηρία των σωτήρων μας -Το διάλειμμα Δημοκρατίας τελείωσε.

Για να μη χανόμαστε στις "μεταφράσεις" κατα τη γνώμη του καθενός του τι συνεβη στην πρόσφατη  σύνοδο κορυφής, ας διβάσουμε απ'ευθείας το κείμενο της απόφασης κι ας βγάλουμε συμπεράσματα για το πόσο θετική ήταν η απόφαση και για το αν πρέπει η δεν πρέπει να πέσουμε στα γόνατα και να παρακαλέσουμε να μας παίξουν και μας, αν τους υποσχεθούμε οτι θα είμαστε από δω και πέρα συνεπείς, εργατικοί  και συνεργάσιμοι και θα κάνουμε ό,τι μας πουν χωρίς πολλά λόγια.
Λεει λοιπόν το κείμενο:

"-Επιβεβαιώνουμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να σπάσει ο φαύλος κύκλος τραπεζών και δημοσίου χρέους. Η Επιτροπή θα υποβάλει σύντομα προτάσεις δυνάμει του άρθρου 127, παράγραφος 6, για ενιαίο εποπτικό μηχανισμό. Ζητούμε από το Συμβούλιο να μελετήσει κατεπειγόντως αυτές τις προτάσεις μέχρι το τέλος του 2012. Αφ’ ότου θεσπισθεί αποτελεσματικός ενιαίος εποπτικός μηχανισμός για τις τράπεζες στην ευρωζώνη, στον οποίον θα συμμετέχει και η ΕΚΤ, ο ΕΜΣ θα μπορούσε, κατόπιν αποφάσεως, να έχει τη δυνατότητα άμεσης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Αυτό θα υπόκειται στις κατάλληλες προϋποθέσεις, μεταξύ των οποίων η συμμόρφωση προς τους κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις, οι οποίες θα είναι συγκεκριμένες για κάθε ίδρυμα, τομέα ή οικονομία, και θα διατυπωθούν τυπικά σε μνημόνιο συμφωνίας. Η Ευρωομάδα θα εξετάσει την κατάσταση του χρηματοπιστωτικού τομέα της Ιρλανδίας με στόχο να βελτιωθεί περαιτέρω η βιωσιμότητα του προγράμματος προσαρμογής που σημειώνει καλές επιδόσεις. Παρόμοιες περιπτώσεις θα αντιμετωπισθούν αναλόγως.

- Ζητούμε την ταχεία σύναψη του μνημονίου συμφωνίας που συνδέεται με την παροχή οικονομικής στήριξης προς την Ισπανία για την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού της τομέα. Επιβεβαιώνουμε ότι η χρηματοδοτική συνδρομή θα παρασχεθεί από το ΕΤΧΣ μέχρις ότου καταστεί διαθέσιμος ο ΕΜΣ και ότι εν συνεχεία θα μεταφερθεί στον ΕΜΣ, χωρίς καθεστώς προτεραιότητας.

-Επιβεβαιώνουμε την ισχυρή δέσμευσή μας να πράξουμε παν αναγκαίον για να διασφαλίσουμε τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της ευρωζώνης,
χρησιμοποιώντας ειδικότερα τα υφιστάμενα μέσα ΕΤΧΣ/ΕΜΣ με ευέλικτο και αποτελεσματικό τρόπο, ώστε να σταθεροποιηθούν οι αγορές των κρατών μελών που τηρούν τις ανά χώρα συστάσεις και τις λοιπές δεσμεύσεις τους, περιλαμβανομένων των σχετικών χρονοδιαγραμμάτων, δυνάμει του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και της διαδικασίας μακροοικονομικών ανισορροπιών. Οι όροι αυτοί θα πρέπει να αποτυπωθούν σε μνημόνιο συμφωνίας. Εκφράζουμε ικανοποίηση για το γεγονός ότι η ΕΚΤ συμφώνησε να διεκπεραιώνει για λογαριασμό του ΕΤΧΣ/ΕΜΣ πράξεις της αγοράς αποτελεσματικά και αποδοτικά.

-Αναθέτουμε στην Ευρωομάδα να εφαρμόσει αυτές τις αποφάσεις μέχρι τις 9 Ιουλίου 2012.

....................


 Το κείμενο λοιπόν αν δεν είναι κανείς τυφλός τα λέει όλα.
Μνημόνια, μνημόνια, μνημόνια!
Αν κανείς αδιαφορεί για τα μνημόνια όπου πληρώνουν οι λαοί και επικεντρώνει στη σωτηρία των τραπεζών και τη σταθεροποίηση των αγορών και πως θα επιτευχθούν αυτά είναι θέμα δικό του. Αυτά άλλωστε είναι τα στοιχεία που κατατάσσουν κάποιον στους φίλους του λαού ή στους φίλους των τραπεζιτών και του συστήματος. Φίλος και των δύο δεν γί-νε-ται.
Ερωτήσεις.
Μήπως πρεπει να προσέξουμε ότι το κείμενο είναι γεμάτο με "θα" που θα διευκρινιστούν και θα υλοποιηθούν από μηχανισμούς της ΕΕ; "Θα δημιουργηθεί εποπτικός μηχανισμός στον οποίον θα συμμετέχει και η ΕΚΤ ", "ο ΕSΜ θα μπορούσε κατόπιν αποφάσεως...", "θα υπόκειται στις κατάλληλες προυποθέσεις..." κλπ.
  • Ποιοι αποφασίζουν λοιπόν για τις λεπτομέρεις όπου κρύβεται η κόλαση; Οι λαοί ή τα διάφορα συμβούλια και ελεγχόμενοι εποπτικοί μηχανισμοί που βρίσκονται πολύ μακριά από τους λαούς;
  • Η ΕΚΤ που πάει να αναδειχτεί σε υπερεξουσία που θα αποφασίζει για τα κύρια και βασικά, από ποιόν ελέγχεται; Από τις "εθνικές ομάδες διαπραγμάτευσης" ή από μια ομάδα σκληρών κεφαλαιοκρατών και εκπροσώπων τους;
  • Είδατε πουθενά έστω μια φράση, έτσι για τα μάτια και την κοροιδία, που να νοιάζεται για τους λαούς και το μαρτύριό τους; Η μόνο διατυπώσεις περι σωτηρίας και σταθερότητας του συστήματος και των αγορών;

Τι κανει λοιπόν όσους τολμάνε να ανοίγουν στόμα και να εκφράζονται θετικά να λένε όσα φωτεινά και αισιόδοξα λένε;

Ειμαστε υπερβολικοί μήπως;
Θ αποδειχτεί τις αμέσως επόμενες μέρες. Το διάλειμμα Δημοκρατίας τελείωσε. Τα φώτα ξανασβήνουν κι αρχίζει το γνωστό βιολί. Οι λαοί αποφάνθηκαν. Ραχόι, Ολάντ, Σαμαράς...
Ωρα να πληρώσουμε το λογαριασμό τώρα. Ο Τόμσεν είναι ήδη εδώ, ενώ στην Ισπανία και την Ιταλία οι ειδικοί γράφουν πυρετωδώς τα "μνημόνια συμφωνίας" γιατί η απόφαση ζήτησε "ταχεία σύναψη".
Το κύριο ζήτημα πλέον είναι σε ποια κατάσταση συνείδησης βρίσκονται οι λαοί και σε ποιά κατάσταση οργάνωσης βρίσκονται τα λαικά κινηματα; Ειναι έτοιμοι για μάχη ή απλά είναι παρασυρμένοι σε ψευτοελπίδες που δε βασίζονται πουθενά; Τι πρέπει να κάνουμε γι αυτό;

Ποιον θέλουμε να σώσουμε;
Πως το είπε ο Α.Τσίπρας; "...αν δεν ισχύσει και για την Ελλάδα ότι ίσχυσε για την Ισπανία και την Ιταλία, η τρόικα δεν έχει καμία δουλειά να έρθει στην Ελλάδα.." και (η Ελλάδα με κυβέρνηση Σύριζα) "... θα είχε ήδη κερδίσει τουλάχιστον όσα και οι Ισπανία και Ιταλία διεκδίκησαν και κέρδισαν";
Αυτό που θα ισχύσει για την Ισπανία και την Ιταλία κι αυτό που "κέρδισαν" είναι "μνημόνια συμφωνίας"...αυτό λέει η απόφαση. Αυτό ζητάμε;
Δε νομίζω πως θα έχουν τρομερές αντιρρήσεις...Θα κανουν λίγο το δύσκολο και μετά θα "υποχωρήσουν" αλλάζοντας το ένα μνημόνιο με ένα άλλο μνημόνιο που έτσι κι αλλιώς δεν τραβάει. Εκτός αν κι αυτή η κυβέρνηση είναι το ίδιο δουλική με την προηγούμενη και δεχτεί να μην αλλάξει τίποτα, οπότε ακόμη καλύτερα για την τρόικα. Δεν θα κουραστεί κιόλας καλοκαιριάτικα να γράφει νέα μνημόνια. Απο Σεπτέμβριο με την ησυχία τους, τότε που θα χρειαστεί περισσότερο αφού τίποτα δεν θα μπορεί να εφαρμοστεί φυσικά.


Είπαμε το κύριο θέμα είναι στο  ποιον θέλουμε να σώσουμε. Αν συμφωνήσουμε στο ότι θέλουμε να σώσουμε "την οικονομια" γενικά, και να αποκαταστήσουμε τη "σταθερότητα των αγορών" τα άλλα μπορούμε να τα βρούμε βρε αδερφέ.
Μέχρι να ξυπνήσουν τα θύματα και να τους πάρουν με τις πέτρες.


Υ.Γ. Για να μην μπερδευόμαστε πολύ, βοηθάει η δήλωση Σόιμπλε που είπε πως"δεν υπάρχουν νικητές και νικημενοι στο Συμβούλιο και όποιος μιλάει για ήττα της Γερμανίας...να εξετάσει τη σαθρότητα της σκέψης του". Ο άνθρωπος το ξεκαθάρισε πως εντός ΕΕ  όλοι είναι στην ίδια πλευρά.Την ακριβώς απέναντι από τη δική μας δηλαδή.

5 σχόλια:

BUTTERFLY είπε...

Καλησπερα Γιωργο! Και καλο μηνα!
Το ερωτημα που με βασανιζει μηνες και μηνες τωρα ειναι το εξης: Εκτος απο τις διαδηλωσεις και τις απεργιες που καλως η κακως στις περισσοτερες περιπτωσεις δεν εχουν ουτε τη διαρκεια ουτε τη συμμετοχη που απαιτειται για να πουμε οτι εχουμε ενα αποτελεσμα ικανοποιητικο, ποιον αλλο τροπο μπορουμε να βρουμε ωστε να ειμαστε συσπειρωμενοι σαν πολιτες (αριστεροι η οχι, οι απλοι πολιτες βαλλονται με την ιδια σκληροτητα απο αυτη την ηθικη κριση) και να αντιδρασουμε μαζικα; Εσυ που εισαι χρονια στους αγωνες ποια γνωμη εχεις;

Γιώργος Σαρρής είπε...

Πρέπει να καταλάβουμε οτι πρεπει να συμμετέχουμε στο γράψιμο της σελίδας της δικής μας ζωής. Να συμμετεχουμε στις συλλογικότητες. Από τις λαικές επιτροπές, επιτροπές γειτονιάς, επιτροπές αγώνα κλπ. μεχρι φυσικά τους συλλόγους και τα εργατικά σωματεία. Τότε θα αποκτήσουν αποτελεσματικότητα και συνέχεια οι αγώνες. Ειναι φυσικά άδικο να λέμε ότι δεν έχουν κανενα αποτέλεσμα όσα έγιναν. Η αποδόμηση των 2 μεγάλων κομμάτων και η σχετικη και δειλή έστω αλλαγή του πολιτικού σκηνικού έχει να κανει με τις κινητοποιήσεις του πρηγούμενου καιρού. Και αν δεν είχε περάσει το κλίμα τρομοκρατίας γυρω από την "ακυβερνησία" και την καταστροφολογία γυρω από το "ευρώ" θα ηταν ακόμη καλύτερα τα πράγματα. Αν ο κόσμος αρχιζει να συμμετέχει ενεργά θα ξεπεράσει το φόβο, θα ανακαλύψει τη δύναμή του και θα κάνει τρομερά γρήγορα βηματα που θα μας εκπλήξουν πραγματικά. Θα προσπαθησω να το εξηγήσω πιο αναλυτικα σε επόμενο ποστ. Δυστυχώς τα ΜΜΕ κανουν ό,τι μπορούν για να απαξιώσουν καθε τι το οργανωμένο εδω και πολλα χρόνια στηριζόμενα σε λάθη και αδυναμίες που όμως είναι λογικές απόρροιες του ανθρώπου που δημιουργεί αυτό το σύστημα.Φορτώνουν τις αδυναμίες του συστήματος στις οργανώσεις και τις συλλογικότητες. Ετσι οι κοινωνίες μετατράπηκαν σε σύνολα ατομικοτήτων και έχασαν τη δύναμή τους.
Εαν ο βαθμός οργάνωσης του λαού ήταν πολύ μεγαλύτερος δεν θα τολμούσαν να κανουν τίποτα γιατί θα υπήρχαν άμεσες και σχεδιασμένες απαντήσεις που δεν θα εξαντλούνταν σε μια δυναμική τεράστια διαδήλωση αλλά θα είχαν συνέχεια.

Γιώργος Σαρρής είπε...

Καλό μήνα και σε σένα. Καλό κουράγιο και δύναμη σε όλους μας. Και φυσικά ας απολαύσουμε όσο μπορούμε πιο πολύ τις στιγμές του καλοκαιριού. Το έχουμε ανάγκη

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα και καλο μήνα Γιώργο.Θα σου πρότεινα για εισαγωγή στο άρθρο το τραγούδι του Β.Παπακωνσταντίνου(ως προς την εκτέλεση) στο ίδιο έργο θεατες, νομίζω οτι ως προς τις εξελίξεις καθε επιπλέον σχόλιο περιττεύει.Σε οτι έχει να κανει παντως με τη σταση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α εκείνο που είναι να αναρωτιέσαι είναι το εξής:Ο Σαμαράς της Ισπανίας και ο Παπαδήμος της Ιταλίας ειναι καλοί;Συνεπώς το ολο πρόβλημα έγγειται στα πρόσωπα και όχι στην πολιτική αυτη καθαυτη;Απο εκεί και μετά σε οτι έχει να κάνει με τους αγώνες,αφενος μεν η ίδια η ζώη είναι ενας αγώνας οπου η θα παιξεις μπαλα εσύ η θα αφήσεις τους άλλους να παιζουν για σένα,αφετέρου οι συνθήκες είναι τέτοιες που καλείται κανείς να παλέψει και για τα στοιχειώδη(ρεύμα,φάρμακα,κατοικία κ.λ.π),η συλλογική δράση σε όσα συμφωνούμε ειναι μονόδρομος.Υποσημείωση:Οι εργασιακές σχέσεις στην Ισπανία ειναι αντίστοιχες της μνημονιακής Ελλαδας χρόνια τωρα,χωρίς μνημόνια και χωρίς να ανασχέσουν την ανεργία.Αν δεν υπήρχαν οι αγώνες στην Ελλάδα προ-μνημονίου θα είχαν περάσει και εδω ανευ μνημονίου.
Ντίνος

BUTTERFLY είπε...

Καλησπερα!
Αυτο που αναφερεις θα ηταν το καλυτερο, το ιδανικο! Ομως οιο συνθηκες κατα ποσο το επιτρεπουν; Τι θελω να πω...Θα παρω για παραδειγμα τον εαυτο μου, πιστευω πως ανηκω στην κατηγορια πολλων πολιτων. Δουλευω 6-8-9 ωρες την ημερα, συχνα και σε δευτερη δουλεια, συν τα μεταφορικα καμια ωρα. Κοιμαμαι περιπου 7 ωρες. Τις υπολοιπες ωρες πρεπει να φερω βολτα το σπιτι, τις εξωτερικες δουλειες και να αφιερωσω χρονο στο παιδι μου, ωστε να μπορεσω να του δωσω την ωθηση, τις αξιες και τη βοηθεια που χρειαζεται για να μεγαλωσει σωστα, με πνευματικη και ψυχολογικη υγεια, με αγαπη, χωρις συναισθηματικες ελλειψεις. Το τρεξιμο λοιπον για τα προς το ζειν και η ευθυνες μου σαν γονεα αφηνουν ελαχιστα περιθωρια για συμμετοχη στα κοινα, στα σωματεια, στις συνελευσεις, οσο κι αν το επιθυμω. Ειμαι σιγουρη πως αυτη την ιστορια την εχεις ξανακουσει. Εδω ακομα δεν εχω βρει χρονο να κατεβασω τα βιβλια μου και να σου γραψω τις πηγες που σου χρωσταω (για εμφυλιο)! Για αυτο ρωταω εμενα κι εσενα και ολους και βασανιζομαι: υπο τις παρουσες συνθηκες τι μπορουμε να βρουμε να κανουμε μαζικα σαν αντιδραση περαν των παραδοσιακων τροπων;

Υ.Γ.Αν το εχουμε λεει αναγκη! Αληθεια, καμια συναυλια θα δωσεις φετος;

ShareThis