Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Η Ευρώπη σκοτεινιάζει και κάτι καινούργιο μοιάζει να γεννιέται


"Αυτό που ζούμε δεν είναι η Ελληνική κρίση.Είναι η μεγαλύτερη δοκιμασία για την Ευρωπη και την Ευρωπαική ολοκλήρωση", λεει ο πρόεδρος των Γερμανών σοσιαλδημοκρατών.
"Παρουσιαζόσασταν σαν η καγκελάριος του ΟΧΙ και λίγο μετά έρχεστε και ζητάτε δισεκατομμύρια για τους Έλληνες, ξεχνώντας όμως να μας πείτε πόσα από αυτά τα δις θα πέσουν στα χέρια των κερδοσκόπων" ηταν η δήλωση του εκπρόσωπου του αριστερού κόμματος στην Γερμανική Βουλη.
Αφησαν τους πάντες λοιπόν να λοιδορούν(δεν μιλάω βέβαια για την Γερμανικη Αριστερά) , να βρίζουν, να δημιουργούν μια απίστευτη ανθελληνική ατμόσφαιρα και τώρα σπεύδουν σαν σωτήρες μας με δηλώσεις για το μεγαλείο της ενωμένης Ευρώπης.Ενώ με παράξενο τρόπο ο Γερμανός αρχιτραπεζίτης και επόμενος πρόεδρος της ΕΚΤ διαφωνεί με τον νυν πρόεδρο Τρισέ, για το θέμα της αποδοχής των Ελληνικών ομολόγων ασχέτως αξιολόγησης από τους οίκους.Αντικρουόμενες δηλώσεις και στη Γαλλία που μοιάζει να φοβάται περισσότερο το πρόβλημα που φάνηκε να ξεκινάει στην Ελλάδα,ενώ η Αγγλία μπροστά στις εκλογές τρέμει τις επιπτώσεις του δικού της χρέους και ιδρώνει μπροστά στα ενδεχόμενα κερδοσκοπικών επιθέσεων και παιχνιδιών στην πάλαι ποτέ αυτοκρατορία.
Κι έτσι τα σπρεντ τρέχουν σε Ελλάδα και άλλες χώρες της Ν.Ευρώπης και οι κερδοσκόποι κάνουν προς το παρόν ήσυχα τη δουλειά τους αφού οι υπάλληλοί τους στις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις καθαρίζουν το δρόμο πριν την έφοδο.
Η Ευρώπη βράζει, ενω μοναδικές συνθήκες κοινής δράσης των Ευρωπαικων λαών διαμορφώνονται, αφού για πρώτη φορά απο τη στιγμή του Πολέμου τα προβλήματα είναι τοσο πολύ κοινά και ο αντίπαλος τόσο εκτυφλωτικά φανερός.
Ο καπιταλισμός των αγορών γεμίζει το όπλο του, η Ευρώπη σκοτεινιάζει και κάτι καινούργιο μοιάζει να γεννιέται στα σπλάγχνα της.

2 σχόλια:

ΤΕΜΑΧΙΣΤΗΣ είπε...

Αισιόδοξος ο επίλογός σου φίλε Γιώργο και μου άρεσε. Χρειαζόμαστε όντως και κάποιους να λένε ότι κάτι σιγοβράζει, μια αλλαγή, ένα φως ...

Γιώργος Σαρρής είπε...

Φίλε Τεμαχιστή, αυτό που έρχεται δύσκολα το βλέπεις, ειδικά όταν κανείς δεν θέλει να το δείς.Το μυρίζεσαι στον αέρα όμως.Δεν είμαστε βέβαια σε παρόμοια φάση αλλά όταν η αναγκαιότητα η ιστορική έφερε τον Τσε και τον Φιντελ στις ακτές της Κούβας πριν την επανάσταση ΜΕ ΜΙΑ ΑΠΟΔΕΚΑΤΙΣΜΈΝΗ ΟΜΆΔΑ, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα γινοταν μετα από μερικούς μήνες.Αυτή τη στιγμή σε όλο τον πλανήτη οι περισσότεροι καταλαβαίνουν οτι το σύστημα έχει καρκίνο και τρώει τον εαυτό του.Και πάρα πολλοί φυσικά κοιτάζουν προς την επόμενη μέρα.Δεν γίνεται αυτό να μην γεννήσει κάτι.Ας είναι λοιπόν αυτό που έχει ανάγκη ο κόσμος και όχι κάποιου είδους φασισμός η χούντα.Ας κοιτάξουμε κι ας κάνουμε κάτι προς εκείνη την κατεύθυνση λοιπόν.

ShareThis