Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Κόστος ελπίδας!



Κόστος ελπίδας;Οι απολυμένοι;
Τώρα αυτό πως να το χαρακτηρίσει κανείς;;
Απίστευτο θράσος;
Περισσευούμενη κοινωνική αναλγησία;
Ελλειψη ακόμη και της ελαχιστότερης στοιχειώδους ανθρωπιάς;Και μάλιστα από δήθεν σοσιαλιστές...
Θέλει η π... να κρυφτεί... που λέει κι ο λαός!
Ας το πούμε  επιεικώς  γαιδουριά για να συνεχίσουμε...
Αυτή τη φορά τη σκυτάλη της αθλιότητας πήρε  ο Παμπούκης.
Η σπορά του Πάγκαλου όπως φαίνεται δεν πάει χαμένη, πιάνει τόπο.

"Κόστος ελπίδας για το μέλλον" χαρακτήρισε λοιπόν ο κ.Παμπούκης τις επερχόμενες απολύσεις στο Δημόσιο τομέα που και πάλι ευθύνεται για ολα.Για το ποιός ευθύνεται για το χτίσιμο αυτού του Δημόσιου τομέα φυσικά δε βγήκε λέξη.Ισως ο κόσμος ο άδικος, ίσως η μοιρα η κακιά, ίσως οι εξωγήινοι...ποιός να ξέρει.
Μόνο που τώρα θα πληρώσουν άνθρωποι, οικογένειες, παιδιά, διπλανοί μας με σάρκα και οστά που θα βρεθούν στο δρόμο χωρίς δουλεια κι ενα μισθό για τα στοιχειώδη, για να ελπίζει ο Παμπούκης και οι φίλοι του σε ένα καλύτερο μέλλον(για τον εαυτό τους φυσικά).
Τι εύκολα κι ωραία που βρίσκουν τις λέξεις οι ακριβοσπουδαγμένοι.

"Κόστος ελπίδας για το μέλλον"!
Τί όμορφα που χρεώνεται αυτό το φρικτό "κόστος ελπίδας" σε νέες πλάτες απελπισμένων.
Τι απλά που πουλάνε φούμαρα για ανάπτυξη που θα φέρει θέσεις εργασίας και την ίδια στιγμή απολύουν κοσμάκη για να εισπράξουν τα συγχαρητήρια των μεγάλων αφεντικών.
Τι γενναία που σπρώχνουν τη ζωή άλλων στο γκρεμό για να κοκορεύονται κατόπιν πως παράγουν έργο  για το καλό της πατριδας!
Κόστος ελπίδας λοιπόν οι απολυμένοι άνεργοι!
Κόστος ελπίδας τα παιδιά που θα κοιτάζουν απορημένα και θα περιμένουν απαντήσεις.
Κόστος ελπίδας τα σκυφτά κεφάλια στα άδεια τραπέζια και τα σπίτια που θα χανονται στους πληστηριασμούς!
Κόστος ελπίδας οι κρύες αίθουσες χωρίς δάσκαλο στα ακριτικά σχολεία.
Κόστος ελπίδας τα κλειστά νοσοκομεία που μένουν ακόμα κι από γάζες.
Κόστος ελπίδας τα παγωμένα δωμάτια με το ρεύμα κομμένο. Κόστος ελπίδας οι γεμάτοι σκουπίδια δρόμοι.
Κόστος ελπίδας οι απελπισμένοι!
Οχι κύριε Παμπούκη!Δεν είναι αυτό το "κόστος ελπίδας"
Κόστος ελπίδας θα ήταν καποια παλιοτόμαρα  επιτέλους να πληρώσουν τη ζημιά που έχουν κάνει σε αυτό τον τόπο.Και δεν εννοώ μόνο κάποιους παλιούς υπουργούς η μικροαπατεώνες που άρπαξαν τα ψιλά. Αλλα και όλους όσους έβαλαν το χεράκι τους για να ξεπουληθεί ο τόπος και να υποφέρει τώρα ο λαός. Όλους όσους βάζουν πλάτη για να πολλαπλασιάζονται τα κέρδη των μεγάλων που αδιάφοροι και χαμογελαστοί ετοιμάζονται για χειμερινές διακοπές στο Γκστάαντ και το Σαίν Μόριτζ τη στιγμή που τόσοι αθώοι άνθρωποι πληρώνουν το κόστος της καταστροφής που εκείνοι προξένησαν.Ολους όσους αδειάζουν τη ζωή  από το περιεχόμενό της και την αφήνουν να σερνεται άδειο κουφάρι δίχως αύριο μέσα σε δρόμους που δεν πάνε πουθενά.

Στήστε αυτί επιτέλους κι ακούστε.
Κάτι έρχεται με φορα κι οργή από το μέλλον.
Βήματισμοί ακούγονται αποφασισμένων που βίωσαν το φόβο και τον βαρέθηκαν.
Οι απελπισμένοι...

Να τους φοβάστε τους απελπισμένους κύριοι!
Γιατί από ένα σημείο και μετά δεν έχουν τίποτα πια να χάσουν.

6 σχόλια:

Ανατολή είπε...

Καλησπέρα Γιώργο,
Αυτός ο κυνικός νεολογισμός που χρησημοποιείται για να χαρακτηρίσει τους χιλιάδες απολυμένους, ξεσπιτωμένους οικογενειάρχες, θυμίζει τις "παράπλευρες απώλειες" ενός ανήθκου πολέμου. Παράπλευρες απώλειες οι χιλιάδες των νεκρών και σακατεμένων ενός πολέμου αισχρού, που όμως θα φέρει την ειρήνη.
Κόστος ελπίδας για το μέλλον, παράπλευρες απώλεις, αναγκαίο κακό, ψιλά γράμματα οι ανθρώπινες ζωές. Ή όταν το ήθος έχει πάρει διαζύγιο από την πολιτική.
Γιατί όπως είπε και ο Mark Twain:
"Μην πείτε στη μητέρα μου ότι ασχολούμαι με την πολιτική.
Νομίζει ότι είμαι πιανίστας σε μπουρδέλο".
Σε αναδημοσίευσα.
Ευχαριστώ

Γιώργος Σαρρής είπε...

"Μην πείτε στη μητέρα μου ότι ασχολούμαι με την πολιτική.
Νομίζει ότι είμαι πιανίστας σε μπουρδέλο" Πολύ καλό!Δεν το ήξερα.
Ανατολή, είναι καιρός να ξεχάσουμε όποιο φόβο η κόλλημα και να πάρουμε απόφαση μάχης.Δεν πάει αυτός ο κόσμος.Και τα "αναγκαία κακά η τα αναπόφευκτα" έχουν να κάνουν μονο με αυτό τον κόσμο που ζούμε.Τον κόσμο που θέλουν να νομίζουμε ότι είναι η μοναδικη προοπτική.Μια ειναι η λύση και ξέρουμε ποια είναι.Οποια κι αν είναι τα προβλήματα.

marianaonice είπε...

Στήστε αυτί επιτέλους κι ακούστε.
Κάτι έρχεται με φορα κι οργή από το μέλλον.
Βήματισμοί ακούγονται αποφασισμένων που βίωσαν το φόβο και τον βαρέθηκαν.
Οι απελπισμένοι...

Να τους φοβάστε τους απελπισμένους κύριοι!
Γιατί από ένα σημείο και μετά δεν έχουν τίποτα πια να χάσουν.

Nefelovatis είπε...

Ελπίζω..

Μια Ελπίδα που πηγάζει από κάτι που είναι απλό της Ιστορίας και της Ψυχολογίας δίδαγμα, μα και της Ζωής συνάμα.. Που καλό είναι να το σκεφτούν, όσοι ‘θένε να το παίξουν «Αφέντες του Κόσμου τούτου»..

«Όταν εξαθλιώσουν έναν Άνθρωπο, σε σημείο που να μην έχει τίποτα να χάσει, τότε δε θα διατάξει να ανταλλάξει τη ζωή που του στέρησαν, με τη δικιά τους..».

Μακάρι να μη χρειαστεί να φτάσουμε εκεί.. Μα αν φτάσουμε, η Ιστορία μας δείχνει το τι θα γίνει..

Μια και οι Έλληνες είναι οι πρώτοι που έχουν φτιάξει αγάλματα Τυραννοκτόνων!!

Καλό βράδυ φίλε μου,

και Καλή Λευτεριά!

dyosmaraki είπε...

Κόστος ελπίδας....

Ποιανής ελπίδας? Της ελπίδας εκείνων που μάχονται ακόμη και ετούτες τις δύσκολες ώρες να προστατέψουν το τομάρι τους...

Δίνουν και παίρνουν αυτή τη περίοδο οι δοσοληψίες ανάμεσα σε εκείνους που ψηφίζουν εκείνους τους άλλους που τρώνε με 100 μασέλες. "Μη με πάτε στο Χ πόστο, θέλω να πάω στο Ψ πόστο..."

Και εκείνοι που δεν εντάσσονται σε αυτή τη λογική, εκείνοι που ανθίστανται με την αξιοπρέπειά τους, εκείνοι που δεν έσκυψαν το κεφάλι στους παντρόνους του συστήματος των βολεμένων, εκείνοι είναι που την πληρώνουν με απόλυση...

Εμ και δεν μασούλησαν, εμ και θα βρεθούν στο δρόμο καταδικασμένοι στην απαξίωση...

Την ελπίδα να την κρατήσουμε δε λέω, μα το κόστος θα πρέπει να το πληρώσουν όσοι την έπνιξαν...

Καλό ΣΚ εύχομαι έπειτα από αρκετό καιρό απουσίας...

Γιώργος Σαρρής είπε...

Καλώς ήρθες.
Κουράγιο, αντίσταση, αντίδραση!
Σιγα μην κλάψουμε!
Ειπαμε τα αδιέξοδα θα γίνουν δρόμοι.
Μέχρι τωρα γίνεται πόλεμος όπου βασικά πολεμάνε μόνο εκείνο εμας κι εμείς ενω μπορούμε έχουμε ρίξει μερικές σκόρπιες καλές τουφεκιές.Αλλά δεν νομίζω να κρατήσει πολύ η περίοδος σιωπής.Τελειώνει κι η υπομονή και η χαζή αισιοδοξια.Τα νεα που μας έφερε ηταν οόλα μια ψευτιά!ΟΠΟΤΕ...
ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ!

ShareThis