Μπορεί να ζούμε την μεγαλύτερη ίσως κρίση του συστήματος αλλά δεν μασάμε. Εχει και τα καλά του το πράγμα. Γιατί το ζήτημα δεν είναι να περνάς μια ήσυχη ζωή αλλά να καίγεσαι στις φλόγες της ιστορίας που κυλάει στο πλάι σου σαν ζωντανή πύρινη λάβα!(και γαμώ τους λογοτεχνικούς οίστρους...)
Και για να μην μπερδεύεσαι αναγνώστη μου και νομίζεις πράγματα ανέφικτα και έωλα, να ξεκαθαρίσω ποια είναι η τύχη πού ζούμε αυτές τις μέρες.
Μα ποιά άλλη; Ο γάμος του Πρίγκηπα δεν θυμάμαι πως τον λένε με την ...τέλος πάντων αυτήν. Εκατομύρια κόσμος στα Λονδίνα, δισεκατομμύρια στις οθόνες κι ακόμα περισσότερα δις να τρεχουν εδώ κι εκεί. Χαμαγελαστοί παρουσιαστές πουλάνε το γεγονός σαν κοσμοιστορικό και τα στοιχήματα δίνουν και παίρνουν από τους μπουκ.
Στο στόμα ή στο μάγουλο; Μάλλον στο μάτι.
Θα χαλάσει η αμαξα ή όχι;
Στρειτ ή Οθωμανικό την πρώτη νύχτα;
Ε ρε κρίση που μας χρειάζεται...
2 σχόλια:
Κι άλλος πρίγκηπας παντρεύεται;
Έχασα επεισόδια;
Άντε και στα δικά μας! (Τώρα αυτήν τη διαπίστωση που έκανες: "διαβλέπω περισσότερες ελπίδες να έχει ευτυχή κατάληξη η ιστορία σου από το να πέσει το μνημόνιο", να τη θεωρήσω καλή;)
Ακόμα προσπαθώ να την ερμηνεύσω...
Ιξεις αφίξεις ουκ κλπ....
Δημοσίευση σχολίου