Ιδού ο ένοχος

Τελικά μια τραγωδία τεράστιων διαστάσεων ξετυλίγεται μπροστά μας από χθες.

Λίγο- λίγο, αργά-αργα γίνονται γνωστές οι λεπτομέρειες σε μια υπόθεση γεμάτη  σκιές και ερωτηματικά.


Πόσοι άνθρωποι ήταν στο πλοίο; Γιατί δεν το ξέρουμε ακόμη;
Πως πήρε πιστοποιητικό αξιοπλοΐας το Νorman Atlantic με τόσες παρατηρήσεις;
Πόσοι ήταν στη λίστα επιβατών και πόσοι εκτός λίστας και γιατί;
Πόσοι   άνθρωποι έχουν χαθεί τελικά ενώ οι αρχές  μέχρι το πρωί μιλούσαν για έναν νεκρό;
Γιατί ενώ τόσοι και τόσοι μιλούσαν χθες, δεν ακούσαμε κανέναν εκπρόσωπο της εταιρείας να λέει κάτι;
Γιατί ενώ το πλοίο όταν πήρε φωτιά απείχε μια ώρα από τις Αλβανικές ακτές τελικά πήγε βόλτα μεσα στη νύχτα και την τρικυμία στην Αδριατική για να φτάσει ρυμουλκούμενο την άλλη μέρα στο Μπρίντεζι έχοντας στο κατάστρωμα εκατοντάδες βρεγμένους και παγωμένους ανθρώπους που κινδύνευαν; Αίσχος πραγματικά!
Γιατί απέπλευσε με 10 μποφώρ ασφυκτικά γεμάτο με 500 επιβάτες και 220 αυτοκίνητα;
Πόσους μπορούσε πραγματικά να μεταφέρει το πλοίο με ασφάλεια;
Ποιος φταίει τελικά και γι αυτήν την τραγωδία;
Ποιος είναι τελικά ο δολοφόνος;

Αν έπρεπε να δώσουμε μια μονολεκτική απάντηση που να απαντά σε όλες τις ερωτήσεις για το τι φταίει μόνο μια λέξη θα ήταν η κατάλληλη.

Κέρδος.
Μιλάμε για το επιχειρηματικό κέρδος που όσο περνάει ο καιρός όλο και θεοποιείται και φυσικά μπαίνει πεντακάθαρα πάνω από την αξία τόσων και τόσων ανθρώπινων ζωών. Ο καπιταλισμός χωρίς μερικές ανθρώπινες ζωές επιβιώνει. Χωρις κέρδη όμως όχι.
Ιδου ο ένοχος λοιπόν.

Θα μιλήσουν πάλι οι "ειδικοί", θα πουν για τραγικές παραλήψεις για απαράδεκτες ολιγωρίες ατόμων, για τρομερές συμπτώσεις, για τον κακό μας τον καιρό και την κακιά στιγμή, αλλά θα παραλείψουν αυτές τις δυο λέξεις:
"Επιχειρηματικό κέρδος"
Η μανία για όλο και μεγαλύτερη δύναμη και χρήμα και η αναπόφευκτη επιτάχυνση του ανταγωνισμού δεν μπορούν να πάνε παρέα με τα  απαραίτητα μέτρα  και τη σκληρή εφαρμογή κανόνων ασφαλείας.

Είναι εντελώς παράλογο να σκεφτεί κανείς πως είναι δυνατόν η αναγκαία για τους επιχειρηματίες μείωση κόστους να έχει σαν αποτέλεσμα καλύτερες και ασφαλέστερες υπηρεσίες.

Το επιχειρηματικό κέρδος, όσο εξελίσσεται η σαπίλα του καπιταλισμού τόσο περισσότερο μυρίζει αίμα.
Και αυτή η τραγωδία, ανάμεσα σε τόσες άλλες έχει σαν αιτία της, την ανάγκη κερδοφορίας της επιχειρηματικότητας που είναι και η βάση του καπιταλισμού.

Πολλοί μιλάνε όλα αυτά τα τελευταία χρόνια για τις περίφημες "αναγκαίες μεταρρυθμίσεις".
Ας το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν με την ευκαιρία.

Μεταρρυθμίσεις είναι εκείνες οι ακόμη και δολοφονικές νομοθετικές ρυθμίσεις που κάνουν τον κόσμο όλο και λιγότερο ανθρώπινο και τους πλούσιους όλο και πιο "ανταγωνιστικούς".

Για παράδειγμα μια αναγκαία μεταρρύθμιση είναι αυτή που δίνει το δικαίωμα στον πλοιοκτήτη να υποχρεώσει τον πλοίαρχο να αποπλεύσει με 10 μποφώρ με 500 ψυχές φορτίο μέσα στο χειμώνα, αφού η απαγόρευση απόπλου έχει πάει στο καλό.
Μια άλλη "αναγκαία μεταρρύθμιση" είναι εκείνη που αφήνει το νηογνώμονα να είναι ιδιωτική εταιρεία που πουλάει πιστοποιητικά αξιοπλοΐας σε καράβια γεμάτα παρατηρήσεις που κρύβουν κινδύνους. Όπως είπε ο Σ.Τσιμπόγλου, πάντα  όλα τα ναυαγισμένα πλοία είχαν τα απαραίτητα πιστοποιητικά αγορασμένα από τους νηογνώμονες.
Μια τρίτη μεταρρύθμιση είναι εκείνη που δίνει ακόμη και στη διάσωση ουσιαστικά τον πρώτο λόγο στην πλοιοκτήτρια εταιρεία(!) (και όχι στα κράτη), αφού τελικά αποφασίζει για δικούς της λόγους να ρυμουλκήσει το πλοίο μεσα στη νύχτα και τη θύελλα, όχι στην Αλβανία που απείχε μία ώρα αλλά στις Ιταλικές ακτές που απείχαν μια ολόκληρη νύχτα.
Την απόφαση δεν την παίρνουν τα 2 κράτη της Ελλάδας και της Ιταλίας αλλά μια εταιρεία σύμφωνα με τη δική της λογική του δικού της συμφέροντος. Τι να πει κανείς;
Μια άλλη τέταρτη "απαραίτητη μεταρρύθμιση" είναι εκείνη που λέει στην πλοιοκτήτρια εταιρεία ότι αν και το πλοίο της πιάστηκε με μια σειρά προβλήματα στην ασφάλεια(ελέγθηκε στις 19 Δεκεμβριου και βρέθηκε με "παρατηρήσεις¨), έχει  σύμφωνα με το νόμο περιθώριο 15 ημερών για να κάνει τα απαραίτητα, αλλά εν τω μεταξύ το πλοίο μπορεί να ταξιδεύει ελεύθερα στα άγρια πέλαγα και να πνίγει ή να καίει ανθρώπους.
Μια τελευταία "απαραίτητη μεταρρύθμιση"  είναι  αυτή που επιτρέπει στον πλοιοκτήτη να μειώνει το προσωπικό των πλοίων κάτω από τα όρια ασφαλείας και να ρίχνει την ποιότητα των πληρωμάτων χρησιμοποιώντας φθηνούς και ανεκπαίδευτους ναυτικούς που δεν μιλούν καν την ίδια γλώσσα.

Αυτές είναι λοιπόν μερικές από τις "απαραίτητες μεταρρυθμίσεις" που στην περίπτωση της τραγωδίας του Νorman Atlantik έστειλαν στο θάνατο μερικές δεκάδες ανθρώπους.

Ακούσαμε και σήμερα τον "σοσιαλιστή" κ. Μοσκοβισί από τη μια και τον κ.Σόιμπλε από την άλλη να καλούν εκ μέρους της ΕΕ την Ελλάδα να συνεχίσει στο δρόμο των "απαραίτητων μεταρρυθμίσεων".

Μας κάλεσαν  δηλαδή να συνεχίσουμε στο δρόμο για την απόλυτη απαξίωση της ζωής μας, στο δρόμο για το θάνατο. Αυτός είναι ο δρόμος της ΕΕ στον οποίο υποκλίνονται παλιοί και νέοι σωτήρες.

Σε λίγες μέρες έχουμε εκλογές αφού δεν εκλέχτηκε Πρόεδρος Δημοκρατίας.
Μίλησαν πολλοί και είπαν όσα μπερδεμένα είπαν και θα μιλήσουν κι άλλο τις επόμενες μέρες.
Για το "καλό της πατρίδας" και την αξιοσύνη της ΕΕ όπου πρέπει να παραμείνουμε πάση θυσία.
Η Ζωή όμως και η πραγματικότητα μίλησαν με το δικό τους σκληρό τρόπο.

Πόσοι θα ακούσουν άραγε;
Πόσοι θα δούν και θα επιλέξουν το δρόμο του αγώνα για έναν καλύτερο και ανθρώπινο δικό μας κόσμο, πετώντας στα σκουπίδια τον σαπισμένο και άρρωστο κόσμο των "απαραίτητων μεταρρυθμίσεων" για το καλό "της κερδοφορίας της επιχειρηματικότητας";

Η πατρίς σε περιπέτεια...

Τελικά δεν έγινε η καταστροφή που έλεγε ο Πρωθυπουργός, ο Βενιζέλος και οι παρατρεχάμενοί τους.
Βαδίζουμε απλά σε εκλογές στις 25 Ιανουαρίου με τις περίφημες αγορές να γαβγίζουν μεν αλλά να μη δαγκώνουν αφού δεν έχουν κάποια τρομερή ανησυχία από το ενδεχόμενο εκλογής ΣΥΡΙΖΑ.

Στο Χ.Α.Α το αρχικό -8% έγινε ακόμη και -11% στη διάρκεια της ψηφοφορίας, για να καταλήξει στο φυσιολογικό για τη μέρα αλλά και τα δεδομένα της Ελληνικής οικονομίας -3,9%.

Τα ερωτήματα πλεον είναι άλλα;

Τι μας κρύβει το αύριο;
Τι έχει στο μυαλό του το σύστημα;
Τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Τι μπορεί ο λαός;

Αυτά όμως θα τα δούμε στη συνέχεια.

Τωρα ας ξεκινησουμε με μια απλή σκέψη.

Πως θα είναι άραγε η ζωή μας με μια Βουλή που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα είναι συντριπτικά "φιλομνημονιακή", όπως θα λένε τότε "αναγκαστικά" και "για το καλό του τόπου";
Πως θα είναι να ψηφίζονται νεα μέτρα(από αυτά που φυσικά θα μας διαβεβαιώσουν ότι δεν θα υπάρξουν) με 280+ ψήφους;

Ας μην ξεχνάμε ότι ζούμε στον αστερισμό της ΕΕ και των μνημονίων διαρκείας.
Και σ'αυτή την περίπτωση η όποια κυβέρνηση δέχεται το πλαίσιο της ΕΕ, δεν είναι δυνατόν να είναι πραγματικά εναντίον των μνημονίων, παλιών ή καινούργιων.

Ειναι σίγουρα καιρός για όλο και πιο σοβαρή σκέψη.

Θα καταστραφεί το σύμπαν;

Kαι τώρα τι;
Που βαδίζει ..."ο τόπος";

Τι μας περιμένει την επόμενη μερα αν δεν εκλεγεί Πρόεδρος;
Θα καταστραφεί το σύμπαν ή απλά η ζωή συνεχίζεται και για άλλους είναι ρόδινη και μια χαρά ενώ για τους πολλούς και το λαό τραβάει την ανηφόρα με το σταυρό στην πλάτη;

Κυριακή, ή μάλλον Δευτέρα μεσημέρι, κοντή γιορτή...
Θα το δούμε πολύ σύντομα, μόλις μέσα σε λίγες ώρες.

Πάντως τίποτα δε δείχνει σκηνικό "καταστροφής".
Εμείς εδώ με το δικό μας, ομολογούμε ατελές, πολιτικό ένστικτο δε βλέπουμε καμιά "καταστροφή" απ' αυτές που περιγράφουν οι διάφοροι ειδικοί τρομολόγοι, καταστροφολάγνοι κλπ που δουλειά τους έχουν τη διαμόρφωση της (τρομοκρατημένης) συνείδησης και σκέψης.
H μόνη καταστροφή που βλέπουμε είναι αυτή που ήδη συμβαίνει. Η καταστροφή της μίας και μόνης ζωής που έχουμε εμείς, ο λαός, για να σωθεί ο καπιταλισμός και η χρυσή και λαμπερή ζωή στα παλάτια των πλουσίων.

Οι αγορές, όσο κι αν φυσικά επιθυμούν και επιδιώκουν με κάθε τρόπο τη συνεργασία ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ για να νοιώθουν απόλυτη σιγουριά οι διεθνείς επενδυτές, δε δείχνουν να ανησυχούν σοβαρά από το ενδεχόμενο εκλογής ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε έχει δώσει διαβεβαιώσεις σε όλους τους τόνους ότι θα σεβαστεί τις δανειακές συμβάσεις και ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για την ανάκαμψη της οικονομίας, δηλαδή της καπιταλιστικής οικονομίας εντός πλαισίου ΕΕ.
 Το γεγονός μάλιστα ότι ένα σημαντικό κομμάτι της επιχειρηματικότητας(και της μεγάλης) στην Ελλάδα βλέπει τον ΣΥΡΙΖΑ θετικά επιβεβαιώνει τα παραπάνω.

Κανείς φυσικά μέσα σε τέτοιες συνθήκες δε μπορεί να κάνει τον προφήτη, αλλά η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι το σύστημα(όσο κι αν αυτό δεν μπορεί να έχει ενιαία άποψη και έκφραση) αισθάνεται ασφαλές με την προοπτική ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως μάλιστα και πιο ασφαλές μέσα στις δοσμένες συνθήκες απ΄ό,τι θα αισθανόταν αν συνεχιζόταν η διακυβέρνηση ΝΔ. Κι αυτό γιατί όπως φαίνεται και η ΝΔ μετά το ΠΑΣΟΚ έχει φάει (για την ώρα) τα ψωμιά της και δεν έχει την αποδοχή του λαού που χρειάζεται για τη λήψη και νέων σκληρών μέτρων.
Το μπαλάκι λοιπόν πάει στο ΣΥΡΙΖΑ που όπως λένε κάποιοι διεθνείς οίκοι και οικονομικοί αναλυτές, "έχει εκσυγχρονίσει τις απόψεις του" και έχει δείξει όλη τη διάθεση και τη θέληση να συνεχίσει την προσπάθεια σωτηρίας της καπιταλιστικής οικονομίας, θεωρώντας τον εαυτό του "παράγοντα σταθερότητας και ομαλότητας" με ό,τι μπορεί αυτό να σημαίνει για το λαό που υποφέρει απ'αυτή τη φρικτή σταθερότητα του βασανισμού και της λεηλασίας του.

Η σκέψη μου πάντως είναι ότι αν πρόκειται να καταρρεύσει το σύμπαν όπως λένε κάποιοι, αυτό θα συμβεί άμεσα, δηλαδή τη Δευτέρα και μάλιστα προ ψηφοφορίας. Είναι γνωστό οτι οι αγορές προεξοφλούν και δεν περιμένουν τα αποτελέσματα μιας εξέλιξης.

Αν όμως δεν συμβεί αυτό, που είναι και το πιθανότερο, ποιος θα ωφεληθεί πολιτικά άραγε;

Κατά τη γνώμη μας ο ΣΥΡΙΖΑ που βέβαια θα κατηγορήσει τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για επικίνδυνη καταστροφολογία που δεν επιβεβαιώνεται. Κάτι τέτοιο θα δημιουργήσει μια αίσθηση ασφάλειας στους συντηρητικούς ψηφοφόρους και θα τον φέρει πιο κοντά στην αυτοδυναμία, που φαίνεται πλέον να είναι επιθυμητή όχι μόνο από τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και από ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του συστήματος που νοιώθει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στις δεδομένες συνθήκες η καλύτερη επιλογή γι αυτό.

Ενα άλλο γεγονός που δείχνει προς την ίδια κατεύθυνση είναι και η αναμενόμενη δημιουργία νέου κόμματος από τον Γ.Παπανδρέου. Κάτι τέτοιο μπορεί να φέρει το ΠΑΣΟΚ εκτός Βουλής με αποτέλεσμα οι έδρες του να μοιραστούν με πιο ωφελημένο το πρώτο κόμμα.

Οι εξελίξεις λοιπόν τρέχουν και πολύ σύντομα θα δούμε τι μας περιμένει.

Ένα είναι σίγουρο πάντως.
Οτι ο μόνος που θα μπορούσε να αλλάξει πραγματικά τα πράγματα προς μια άλλη πραγματικά θετική κατεύθυνση, είναι ο ίδιος ο λαός. Όσο ο λαός μένει στη γωνία περιμένοντας και αποδεχόμενος εξελίξεις που έρχονται από πάνω, "η σταθερότητα" και "η ομαλότητα" στην εκμετάλλευση και τη δυστυχία θα συνεχιστεί σχεδόν ανενόχλητη.

Ο ..."τόπος" δεν είναι κοινός και η "Οικονομία" δεν είναι "η Οικονομία μας" αλλά ειναι βέβαια "Οικονομία ΤΟΥΣ". Ειναι η οικονομία που λειτουργεί με σκοπό τα κέρδη των επιχειρήσεων με καύσιμο και μοχλό την εκμετάλλευση των εργαζόμενων.

Ο λαός πρέπει να καταλάβει κάποτε ότι ο κόσμος αυτός είναι χωρισμένος στα δύο και ότι "η σωτηρία" που περιμένουν οι "ειδικοί" δεν είναι η δική μας σωτηρία.
Είναι η σωτηρία των μεγάλων επιχειρήσεων και ομίλων, πράγμα που απαιτεί μεσα στο καπιταλιστικό πλαίσιο την κεφαλή μας επί πίνακι.

Με λίγα λόγια, ο θάνατός μας η ζωή τους, και ανάποδα, ο θάνατός τους η δική μας ζωή.
Λέγεται αλλιώς στην ξύλινη και ταξικός πόλεμος.
Κι όσο περνάει ο καιρός όλο και αγριεύει.

Αέρας και ξεβρακώματα

Τι έχουν να πουν εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ για τον υπουργό του "αέρα" Ολάντ;

Η "ελπίδα" που, όπως έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ, φυσούσε από τη Γαλλία τελικά σήκωσε και πολύ χώμα που έκοψε και τη δική τους ανάσα.

Ο αεράτος Μοσκοβισί σαν γνήσιος εκπρόσωπος της αστικής εξουσίας της Γαλλίας και εκφράζοντας τα συμφέροντα που εκπροσωπεί, είπε ό,τι του είπαν να πει, συμμετέχοντας στην επιχείρηση τρομοκράτησης και εκβιασμού του ελληνικού λαού και επηρεασμού των "κεντροδεξιοαριστερών" βουλευτών.
"Δεν επεμβαίνουμε" είπε μετά. "Απλά έχουμε τις επιλογές μας".

Αυτή είναι η σοσιαλδημοκρατία όμως.

Καλός υπηρέτης της αστικής τάξης που έχει το "χάρισμα" και το προσόν να μπερδεύει τα μυαλά των απλών και δυστυχώς εύπιστων ανθρώπων του λαού και να προσποιείται πως νοιάζεται και αγωνίζεται δήθεν γι αυτούς. Πες μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι που λέει κι η σοφή παροιμία.

Η απάντηση ΣΥΡΙΖΑ μέσω Σκουρλέτη ήταν ότι δεν απαντούν γιατί απάντησε ήδη ο "σοσιαλιστής" βουλευτής της Γαλλίας που είπε ότι " ο Μοσκοβισί κατέβασε τα βρακιά του στην Κομισιόν".
Μάλιστα...

Λίγο υπομονή. Έρχεται ή ώρα να κατεβάσουν κι άλλοι εντελώς τα βρακιά τους(τα μισοκατεβασμένα ήδη) στην ΕΕ.
Γιατί όταν επιλέγεις Προβόπουλο για να αντιδράσεις στις δηλώσεις Στουρνάρα τι να πεί κανείς;

Να θυμίσουμε τι είπε χθες ο ΣΥΡΙΖΑ, ανάμεσα σε πολλά καλά λόγια, για τον κ.Προβόπουλο μετά τη συνάντηση-μήνυμα προς τις αγορές και το σύστημα:

"Η τότε διοίκηση(Προβόπουλου) σε αντίθεση με τη στάση της σημερινής που εμφανίζεται ανεύθυνα να προκαλεί κρίση ρευστότητας, ενώ αυτή δεν υπάρχει, είχε φροντίσει να διατηρηθεί μέχρι τέλους κλίμα σταθερότητας και εφησυχασμού για την ευστάθεια των ελληνικών τραπεζών..."

Για γέλια και για κλάματα πραγματικά...

Βέβαια για να λέμε και του στραβού το δίκιο ο κ.Προβόπουλος πράγματι φρόντισε τότε να υπάρχει σταθερότητα. Σταθερότητα στη σφαγή του λαού. Σταθερότητα στη λεηλασία των δικαιωμάτων του!

Πράγματι οι τράπεζες βρήκαν τότε την "ευστάθειά" τους χρησιμοποιώντας σαν στήριγμα το τσάκισμα των εργαζόμενων.

Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ διάλεξε και μ' αυτόν τον τρόπο να στείλει μήνυμα πως όχι μόνο δεν πρόκειται να κάνει βήμα έξω από το κολαστήριο της ΕΕ  αλλά εγγυάται και την παραμονή μας εκεί, και να πει στο λαό ότι μπορεί να αισθάνεται ασφαλής κάνοντας παρεούλα με τους δήμιους του. (Αλήθεια η ΕΕ και η ΕΚΤ δεν είναι τρόικα; Δεν είναι το ίδιο το μνημόνιο "αυτοπροσώπως";)

Τελικά μάλλον και ο τεως κεντρικός τραπεζίτης Προβόπουλος θα είναι "αντιμνημονιακός". Αλλιώς πώς;
Υπάρχουν και οι ροζ γραμμές...

Ποιος είπαμε ότι κατέβασε τα βρακιά του;

Ελεύθερα

Πρέπει να παραδεχτούμε ότι στον καπιταλισμό υπάρχει ελευθερία.
Οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να εκφράσουν τις απόψεις τους.

Για παράδειγμα τώρα στην Ελλάδα...

Το πρωί στην εκπομπή της Π.Τσαπανίδου ο Αδωνις:
"Εαν πούμε οτι πρόκειται να λάβουμε τώρα Χ μέτρα, στην περίπτωση που δεν εκλεγεί πρόεδρος και πάμε σε εκλογές, θα ληφθούν 3Χ μέτρα. Δηλαδή τριπλάσια..."
Σφίγγεται λίγο η καρδιά σου, το κλείνεις ή αλλάζεις κανάλι ή ανοίγεις τις ειδήσεις της Google.
Σ.Βούλτεψη- κυβερνητική εκπρόσωπος: "Εαν πάμε σε εκλογές θα έχουμε πιστωτικό γεγονός!" Ωχ!! Πάει και το στομάχι.

Φαρμακείο για αντιόξινα κι ανοίγεις ραδιόφωνο:
Γκ.Χαρδούβελης-ΥΠΟΙΚ:"Θα επανέλθει το Grexit(η Ελλάδα θα πεταχτεί έξω από την ..."Ευρώπη"), αν δεν εκλεγεί πρόεδρος Δημοκρατίας"
Παναγία μου σκέφτεσαι. Θα μας στείλουν στην Αφρική. Και καλά ναναι νότια ή Ανατολικά, ...αν είναι Δ.Αφρική; Θα πάθουμε Έμπολα... Οχι με τίποτα.... Καλύτερα τελείως  χάλια παρά εντελώς τραγικά...

Τα κλείνεις όλα.
Ανοίγεις εφημερίδα.
"Οι δημοσκοπήσεις" λένε, "δείχνουν ότι πάνω από τους μισούς Ελληνες δεν θέλουν εκλογές τώρα"

Τι τώρα; Ποτέ! Ποτέ των ποτών.

Πρέπει πάντως να παραδεχτούμε ότι στον καπιταλισμό υπάρχει ελευθερία.
Μπορεί να μην έχεις ψωμί να φας, να αρρωσταίνεις και να πεθαίνεις στο δρόμο, αλλά μπορείς ελεύθερα να εκφράσεις τη γνώμη σου.
 Ελεύθερα...

Εχεις επιλογή ρε παιδί μου. Ανάμεσα στο χάλια και το τελείως χάλια. Έστω...
Κι ούτε να τρέχεις στα συνδικάτα, ούτε να παίρνεις τη ζωή σου την ασήκωτη στα χέρια σου, ούτε τίποτα. Για τέτοια είμαστε τωρα;
Απλά και εύκολα κάθε 4 χρόνια. Ή όποτε...

Τελικά μάλλον έχουν δίκιο αυτοί που λένε ότι ο καπιταλισμός έχει ακόμα πολλά να προσφέρει.
Όνειρα, φαντασιώσεις, ψευδαισθήσεις..., ωραία πράγματα.
Τα άλλα θα τα βρούμε. Ας μη σκεφτόμαστε μόνο υλιστικά ρε γαμώ το.
Πρώτα απ'όλα να έχουμε την ησυχία μας. Αυτό είναι το πιο σπουδαίο!

Άκουσα άλλωστε από τον κ.Παππά του ΣΥΡΙΖΑ ότι "ο ΣΥΡΙΖΑ  είναι η μόνη δύναμη ομαλότητας και δημοκρατικής διεξόδου κλπ...".
Σωστά, η ομαλότητα πάνω απ'όλα!
Την επαναστατική συνείδηση θά την φτιάξουμε αργότερα. Έχουμε καιρό.
Σιγά- σιγά.

Κι ύστερα όπως το άκουσα είναι και ευέλικτοι, ανοιχτοί σε συνεργασία με τη ΔΗΜΑΡ, που ήταν μνημονιακή αλλά τώρα άλλαξε κι είναι καλή και αντιμνημονιακή, και επίσης δε μου φάνηκε να απορρίπτει εντελώς και το ΠΑΣΟΚ. Είπε ότι ...δεν νομίζει, αλλά που ξέρεις.
Υπεύθυνα, ρεαλιστικά και σοβαρά πράγματα. Όλοι μαζί!

Ήταν κι εκείνο το χθεσινό πρωτοσέλιδο που είδα στα ΝΕΑ: "Μπορεί να αλλάξει ο ΣΥΡΙΖΑ";

Αλλάζει μωρέ ο αλλαγμένος;
Κι όμως...

Υπάρχουν και χειρότερα.

ΥΓ: Κάθε λίγο μου έρχεται στο μυαλό κάτι που είχε πεί πριν λίγο καιρό ο Θ.Παφίλης:

"Απόδειξη ότι  αυτό το σύστημα τέλειωσε, χρεοκόπησε, είναι ότι πλέον δεν τάζει"!

Πραγματικά, τι τάζει ο καπιταλισμός; Τι υπόσχεται; Το χάλια απέναντι στο τελείως χάλια;

Κι εμείς τι κάνουμε;

Τι κόσμο άραγε ετοιμάζουμε για τα παιδιά μας; Τι σόι γέφυρα γινόμαστε και για ποιο αύριο;

Κι όμως είναι δυνατόν!

"Δεν είναι δυνατόν οι αγορές να ρυθμίζουν τα πάντα. Δεν είναι δυνατόν να ανεβάζουν και να κατεβάζουν κυβερνήσεις, να αποφασίζουν πολιτικές".

Αυτό λένε παντού οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ παριστάνοντας πως δεν καταλαβαίνουν ποιός έχει την εξουσία και παρουσιάζοντας την αστική δημοκρατία που δεν είναι τίποτα άλλο από μια δικτατορία
της αστικής τάξης, σαν γνήσια δημοκρατία που μπορεί να λειτουργήσει υπέρ του λαου και εναντίον των κατόχων της πραγματικής εξουσίας.

Ελα όμως που είναι και παραείναι δυνατόν...
Οχι απλά είναι δυνατόν αλλά συμβαίνει ήδη κάθε μέρα.
Οι αγορές σαν γνήσιο και δυναμικό εργαλείο στα χέρια των καπιταλιστών, και όχι κάποιος ουδέτερος μηχανισμός μιας "ουδέτερης οικονομίας", απαιτούν και επιβάλουν εκβιαστικά τη θέλησή τους.
Οι αγορές ουρλιάζουν κάθε ώρα και στιγμή πια, απαιτώντας να συνεχιστεί και να ενταθεί η σφαγή μας όποια κυβέρνηση κι αν υπάρχει. Το λένε πεντακάθαρα και ανοιχτά.

Η Goldman Sachs μίλησε σήμερα για "μοντέλο Κύπρου" στην Ελλάδα, απειλώντας ανοιχτά με "τραπεζική αργία".

Είναι ολοφάνερο ότι όσο εξακολουθούμε να δεχόμαστε χωρίς αμφισβήτηση την εξουσία τους, όσο ο λαός μένει στη γωνία και δε γίνεται πρωταγωνιστής των εξελίξεων, όσο συνεχίζουμε να παίζουμε στο δικό τους γήπεδο χωρίς να ετοιμαζόμαστε για σύγκρουση με τους εχθρούς και δυνάστες μας, οι καταστροφές θα απέχουν πάντα μια ανάσα.
Θα είναι πάντα προς χρήση από το σύστημα σε κάθε κρίσιμη στιγμή.

Ας το σκεφτούν καλά εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ κι ας σταματήσουν να κρύβονται πίσω από ωραία λόγια και να κοροϊδεύουν το λαό.

Τον εχθρό σου, αυτόν που κλέβει τη μία και μοναδική ζωή σου κάθε μέρα, ούτε τον καθησυχάζεις ούτε προσπαθείς να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του.

Τον πολεμάς  με κάθε τρόπο!

Μια φορά κι έναν καιρό η "δημοκρατία"

«Θεωρώ ότι οι Έλληνες -οι οποίοι έχουν μια πολύ δύσκολη ζωή- γνωρίζουν πολύ καλά τι θα σήμαινε για την Ελλάδα και για την Ευρωζώνη ένα λανθασμένο εκλογικό αποτέλεσμα», δήλωσε ο Γιούνκερ κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής συνέντευξης στην αυστριακή δημόσια τηλεόραση, όπως αναφέρει ο ΕUobserver

Αυτά είπε ο κ. Γιούνκερ και τραβηξε κατά το δάσος...

Όσο για μας, το λαό, χαρήκαμε άλλη μια φορά το "κατοχυρωμένο" δικαίωμα της έκφρασης της "ελεύθερης βούλησης" στην κοινοβουλευτική τους "δημοκρατία", που όσο περνάει ο καιρός όλο και γελοιοποιείται, όλο και ξεσκεπάζεται.

Δεύτερο επεισόδιο χοντρής παρέμβασης της καλής μας ΕΕ σε 3 μέρες. 

Γνωστά και φυσιολογικά πράγματα,,,

Ε, σιγά τώρα θα πουν οι ...καλοπροαίρετοι. Μια κουβέντα είπε ο άνθρωπος.

Να μην πει τη γνώμη του;

Εμεις οι κακοπροαίρετοι και καχύποπτοι πάντως λέμε άλλα.

Ότι οι εκβιασμοί θα πάνε σύννεφο. 

Ο εκφοβισμός και η τρομοκράτηση της "ελεύθερης" κατά τα άλλα σκέψης μας θα δώσει και θα πάρει.

Το έργο όλο και αγριεύει.

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα παραμύθι που το λέγαν "δημοκρατία" 

Το παραμύθι ήταν ωραίο, χωρίς δράκους και οι άνθρωποι το άκουγαν ευχάριστα με ανοιχτό το στόμα. Στο τέλος νικούσαν οι "καλοί" και είχε πάντα happy end. 

Μόνο που ξαφνικά το παραμύθι γέμισε δράκους και οι "καλοί" πέταξαν τις μάσκες των αγγέλων κι έδειξαν τα απαίσια πρόσωπά τους.

Ύστερα αποφάσισαν ότι δεν μπορούσαν να το κρύψουν άλλο και άλλαξαν και όνομα.

Το παραμύθι το έλεγαν πια "οικονομία της αγοράς" και κάποιοι άλλοι "δικτατορία της αστικής τάξης".

Το ...καλό τέλος μάλιστα, ήταν να τσακίσουν ό,τι υπήρχε για να σώσουν την εξουσία τους.

Τα κεφάλια μέσα...

Να την χαίρονται τη "δημοκρατία" τους αλλά δε θα πάρουμε. 

Έχουμε δική μας όταν έρθει η ώρα η καλή...

ΥΓ1. Για να μην πολυλογούμε.

 Η ΕΕ, το ΔΝΤ, οι παράγοντες όλων των "καλών" οργανισμών, οι αγορές κλπ. θα πιέσουν μέχρι θανάτου και δεν θα ησυχάσουν αν δεν πάρουν αυτό που θέλουν.

Τι είναι αυτό;

Μα τι άλλο;
Η συνέχιση της πολιτικής της σφαγής του λαού μέσω σωτήριων για το κεφάλαιο και τις επιχειρήσεις μεταρρυθμίσεων για να θεραπευτεί η καπιταλιστική κρίση και να πεθάνουμε εμείς. Που σημαίνει: Ένας "μεγάλος συνασπισμός¨, μια ώριμη συναίνεση των κομμάτων εξουσίας για το "καλό του τόπου".

Οι 2 διεκδικητές πρέπει να συνεννοηθούν "στα μεγάλα και τα σοβαρά". 

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Λέτε;

Θανάσιμες αγορές! Bρυχηθμός -14%!

Oι αγορές μίλησαν και πάλι.

Κι αυτοί που λένε στους αφελείς ότι η γνώμη των αγορών δεν είναι δυνατόν να μην εισακούεται, πράγμα αυτονόητο για μια "οικονομία της αγοράς", θα πρέπει να δικαιολογήσουν την άποψή τους ως "δημοκράτες" που ισχυρίζονται πως είναι.
Γιατί φυσικά κάποια στιγμή θα πρέπει να δούμε ότι δεν είναι δυνατόν να λενε οτι οι αγορές έχουν δικαίωμα να μιλανε (μόνο με  εκβιαστικό τρόπο μπορούν να μιλάνε)και συγχρόνως να είναι οπαδοί έστω κι αυτής της κουτσής αστικής κοινοβουλευτικής "δημοκρατίας" και να προσποιούνται πως μάχονται για τη δημοκρατία, πόσο μάλλον για το λαό.

Την Τρίτη  λοιπόν το Χρηματιστήριο της Αθήνας σημείωσε τεράστια και πρωτοφανή πτώση της τάξης του 12,8%!!! Οι μισές τραπεζικές μετοχές μάλιστα είχαν πτώση κοντά ή πάνω από 20%!
Την Τετάρτη η πτώση συνεχίστηκε, έφτασε μέχρι το -4,5% και τελικά στάθηκε στο -1,01%.

Με λίγα λόγια η αγορά μίλησε και είπε ότι αδιαφορεί εντελώς για το αν χρειάζεται για οποιονδήποτε λόγο να γίνουν εκλογές. 
Η αγορές δεν θέλουν εκλογές. Δε γουστάρουν εν γένει τις αλλαγές όταν οι πολιτικές που ακολουθούνται είναι απόλυτα στα μέτρα τους.
Αηδιάζουν με την έννοια δημοκρατία και λαός και φυσικά σιχαίνονται  το δικαίωμα έκφρασης της γνώμης του λαού.
Δεν τους αρέσει η παραμικρή υποψία αλλαγών.
 Ακόμη και των μικρών και ασήμαντων.
Αν γινόταν να καταργηθούν εντελώς οι εκλογές και να επιβληθεί στρατιωτικός νόμος για πάντα, σίγουρα  θα πανηγύριζαν έξαλλα με αλλεπάλληλα limit up.

Οι αγορές θέλουν να ρέει άφθονο το αίμα κι ο ιδρώτας των εργαζόμενων και να καταλήγει μετατρεπόμενο σε κέρδος στις τσέπες των εταιρειών. Τίποτε λιγότερο από αυτό δεν τις ικανοποιεί. 
Τα περί δημοκρατίας, κατοχυρωμένων δημοκρατικών θεσμών, δικαιωμάτων έκφρασης της λαικής θέλησης και βούλησης τα ακούνε βερεσέ. Η μάλλον τα θεωρούν όχι απλά άχρηστα αλλά και βλαβερά για τη σταθερότητα της πορείας κερδοφορίας των επιχειρήσεων που συμμετέχουν σε αυτές, δηλαδή  τη σταθερότητα και τον εκσυγχρονισμό της εκμετάλλευσης σύμφωνα με τις ανάγκες του συστήματος.

Όσοι λοιπόν από άγνοια ή αφέλεια τείνουν να δεχτούν τις θεωρίες οτι είναι αναγκαίο να εισακούονται "οι αγορές" ας ξανακούσουν καλά τι παραγγέλνουν οι κραυγές των traders.

Παραγγέλνουν την κεφαλή μας επί πίνακι και μάλιστα δωρεάν.

Οι αγορές λοιπόν μίλησαν.

Μίλησαν και με τον γνωστό απαίσιο εκβιαστικό τρόπο τους απαίτησαν την κατάργηση και της όποιας κουτσουρεμένης δημοκρατίας υπάρχει αλλά και της ζωής μας της ίδιας αν γίνεται.

Απαίτησαν τη συνέχιση και την εντατικοποίηση της σφαγής χωρίς παρενοχλήσεις.

Δεν είναι τυχαίο ότι τις περισσότερες φορές η άνοδος της ανεργίας αξιολογείται ως θετικό νέο από τα Χρηματιστήρια.

Οι αγορές τέλος δεν είναι καθόλου ψυχρές και αδιάφορες όπως λένε.
Οι αγορές έχουν κι αυτές καρδιά και αγαπάνε με πάθος.
Με λατρεία πραγματική...

Λατρεύουν όμως μόνο το χρήμα.
Κάθε τι άλλο που έχει σχέση με τη ζωή το μισούν .
Θανάσιμα!

ΥΓ: Οι τωρινοί αλλά τελευταία και οι μέλλοντες "σωτήρες" του τόπου(που διευρύνουν τις επαφές με funds και παράγοντες), μας διαβεβαιώνουν ότι θα κερδίσουν την εμπιστοσύνη των αγορών. Δηλαδή τι ακριβώς μας λένε;
Ας το σκεφτούν όλοι τώρα που έρχονται οι εκλογές.
Η με τις αγορές ή με το λαό.

Το μεγάλο χθεσινό συλλαλητήριο 7-12-14 (βίντεο)

Το μεγάλο χθεσινό συλλαλητήριο.
Αλλη μια μεγάλη κινητοποίηση μετά την 1η Νοέμβρη και τη Γεν.Απεργία τις προηγούμενες μέρες.

Χρειαζονται όμως περισσότερα για να τους σταματήσουμε.

Να πλημμυρίσουν οι δρόμοι, μπορούμε να τους σταματήσουμε!

Συγκεντρώσεις σ' όλες τις πόλεις την Κυριακή. Στην Αθήνα στις 5.30 μ.μ. στην Ομόνοια. Στη Θεσσαλονίκη στις 6 μ.μ. στην πλατεία Αριστοτέλους


Σε πεδίο σκληρής ταξικής μάχης έχουν μετατρέψει όλη τη χώρα οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, πραγματοποιώντας πάνω από 1.000 εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς, με τα συνδικάτα, τους φορείς της κοινωνικής συμμαχίας, τις Λαϊκές Επιτροπές να πραγματοποιούν πλήθος παρεμβάσεων πρωί και απόγευμα, όχι μόνο χτες αλλά και σήμερα, καλώντας ταυτόχρονα στα αυριανά συλλαλητήρια και τις συγκεντρώσεις που οργανώνει το ΠΑΜΕ στις πόλεις. Στόχος να περάσει παντού το μήνυμα: «Να πλημμυρίσουν οι δρόμοι! Μπορούμε να τους σταματήσουμε!».

Τα νέα σχέδια της συγκυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης στόχο έχουν να κατασπαράξουν όποιο δικαίωμα έχει απομείνει από την Κοινωνική Ασφάλιση, προκειμένου να στηρίξουν τους μεγαλοεπιχειρηματίες στην Υγεία, στην ιδιωτική Ασφάλιση, για να ενισχύσουν τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων.

Στην ανακοίνωση - κάλεσμα του ΠΑΜΕ σε αγωνιστικό συναγερμό αναφέρεται: «Μειώνουν ξανά τις συντάξεις! (...) Αυξάνουν δραματικά τα όρια ηλικίας! Σβήνουν τη δυνατότητα που είχαν αρκετοί εργαζόμενοι να συνταξιοδοτηθούν πριν το 62ο έτος της ηλικίας τους ή πριν το γενικό όριο του 67ου έτους. (...)Αυξάνουν τον ελάχιστο αριθμό ενσήμων για την κατοχύρωση του δικαιώματος στη σύνταξη από τα 4.500 ένσημα στα 6.000 ένσημα!Συζητούν για νέους μαθηματικούς τύπους που θα μειώνουν τις συντάξεις (...).Τσακίζουν το ΕΚΑΣ (...).Αφήνουν την υγεία του λαού και την προστασία των εργαζομένων στο έλεος των κερδών των ασφαλιστικών εταιρειών!...».

Ορισμένους από τους βασικούς άξονες της νέας επίθεσης ομολόγησε προχτές Πέμπτη ο υπουργός Οικονομικών, Γκίκας Χαρδούβελης, λέγοντας ότι η κυβέρνηση προωθεί την αύξηση του ελάχιστου αριθμού ενσήμων για την κατοχύρωση του δικαιώματος στη σύνταξη από τα 4.500 στα 6.000 ένσημα. Αν περάσει αυτό το μέτρο, με δεδομένη την ανεργία, τις ελαστικές και προσωρινές μορφές απασχόλησης, την ανασφάλιστη, ιδιαίτερα για τους νέους, εργασία, σημαίνει ότι πρέπει να ξεγράψουν ακόμα και την έννοια της σύνταξης! Ενα ακόμα πλήγμα που θα επιφέρουν οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης, σύμφωνα με την ομολογία του υπουργού, είναι να μη συνταξιοδοτούνται οι εργαζόμενες γυναίκες με ανήλικα παιδιά πριν από τα γενικά όρια, φορτώνοντας στην πλάτη των γυναικών πολλά επιπλέον χρόνια εργασίας μαζί με την ανατροφή των παιδιών που στις σημερινές συνθήκες αντιμετωπίζει τεράστιες δυσκολίες.

Απέναντι στην αντιασφαλιστική λαίλαπα, το ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα ταξικής μάχης. Καλεί «την εργατική τάξη και τα συνδικάτα της, τις γυναίκες, τη νεολαία, τους συνταξιούχους να συγκρουστούν με τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης, της ΕΕ και των επιχειρηματικών ομίλων. (...) Αν τα μέτρα προχωρήσουν ή όχι, θα εξαρτηθεί από τη στάση μας!»

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

6 Δεκέμβρη 2008

Ραγίζουνε οι δρόμοι απόψε από θυμό...
φωνές τρελά πουλιά γυρεύουν ουρανό
ΜΑΤαδες με πολιτικά στις άκρες κόβουν την κίνηση
Κολλάει η ανάσα στο βραχνό μου το λαιμό
βρωμάει το πρόσωπό μου μαλόξ και νερό
κοιτάει μ' απορία το βράδυ και ψάχνει εξήγηση
Σταδίου χαμηλά ακούω τρελά ουρλιαχτά
ληγμένα δακρυγόνα στα Εξάρχεια
το χέρι μου γερά μη χαθούμε είναι ζόρι σου λέω
Το νου σου στα στενά γίνεται ντου ξαφνικό
ρίχνουνε κρότου-λάμψης για εκφοβισμό
το στόμα μου στεγνό αγωνία και καπνό αναπνέω

Όμορφη πόλη άσχημα καίγεσαι ξανά
φεύγει η ζωή και πάει χαράμι
μα αυτό που μέσα μου βαθιά μου με πονά
με αίμα το έγραψε στο τζάμι
Όμορφη πόλη που άσχημα καίγεσαι και κλαις
οι οθόνες ψέμματα σου τάζουν
είναι ο παράδεισος μακρυά ότι κι αν λες
γι' αυτούς που από μακρυά κοιτάζουν

Σφυρίζουνε οι πέτρες η βιτρίνα κομμάτια
τρεχάλα πάνω κάτω μην τρίβεις τα μάτια
σκουπίδια που καπνίζουν παντού γκρεμισμένα παρτέρια
Γερά στην αλυσίδα, κρατήστε μη σπάσει
αιμόφυρτη Ελλάδα το παιχνίδι έχεις χάσει
η νύχτα ένας κρότος χειροπέδες φοράει στ' αστέρια
Καμμένα λεωφορεία πανικός κι ασφυξία
μια νύχτα του 70' ζωντανεύει η ιστορία
Η Αθήνα μια τρελή που τρέχει πίσω στον χρόνο
τελειώσανε τα λόγια και τα ψέμματα
κάποιος ριγμένος μες το δρόμο μες τα αίματα
"Τι τον χτυπάτε ρε...ένα πεσμένο παιδί είναι μόνο..."

Όμορφη πόλη...

Υ.Γ.Το τραγούδι αυτό γράφτηκε  Κυριάκη πρωί 7 Δεκέμβρη 2008

Αλληλεγγύη στο Ν.Ρωμανό

26η μέρα απεργίας πείνας για το Νίκο Ρωμανό.

26η μέρα αδιαφορίας από τη μεριά της κυβέρνησης για τη ζωή ενός "επικίνδυνου" νέου ανθρώπου.

Άλλη μια μέρα που το αστικό κράτος κάνει επίδειξη σκληρότητας, απανθρωπιάς και καπιταλιστικής βαρβαρότητας στέλνοντας μηνύματα σε πολλές κατευθύνσεις. 

Μηνύματα πως οι μάσκες ανθρωπιάς δε χωράνε πια στο κεφάλι του κτήνους και πως  τα προσποιητά χαμόγελα του τελείωσαν.
Τώρα επιβάλλεται να περισσεύει ο τρόμος, ο εκφοβισμός και η επίδειξη εξουσιαστικής πυγμής.

Οι σκλάβοι δεν πρέπει να σηκώσουν κεφάλι και αυτό πρέπει να διασφαλιστεί με όλους τους τρόπους.

Πόσο μάλλον όταν όλο αυτό το σκηνικό συμπίπτει με το πέρασμα και νέων αντιλαικών μέτρων που γυρίζουν το επίπεδο ζωής των ήδη τσακισμένων λαικών στρωμάτων ακόμη πιο πίσω.

Δε χρειάζεται να πω ότι με τις απόψεις του Ρωμανού έχουμε τεράστιες διαφορές.

Εμείς πιστεύουμε στην οργανωμένη πάλη για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας.
Στην πάλη όπου ο ένας εντάσσεται στους πολλούς και υπηρετεί την κοινή υπόθεση.

Ο Ν.Ρωμανός δεν ξέρω ακόμη σε ποια πάλη πιστεύει.
Δεν ξέρω αν μπορώ ή αν θέλει να τον ονομάσω "κοινωνικό αγωνιστή" αφού μάλλον δεν θεωρεί και δεν θέλει να αγωνιστεί για την "κοινωνία", μαζί με την κοινωνία και εντός της κοινωνίας(εδώ βέβαια εννοούμε το λαό και όχι τους "όλους μαζί").
Ο δρόμος που επιλέγουν οι σύντροφοί του είναι αυτός του "ηρωικού" μοναχικού καβαλάρη που κάνει ότι κάνει σαν ξεχωριστή και φωτισμένη οντότητα μακριά και έξω από τον έλεγχο οποιασδήποτε   μαζικής οργάνωσης του λαού. Δεν το λέω υποτιμητικά, απλά αυτή νομίζω πως είναι η άποψη και η πρακτική αυτής της πλευράς.

Η διαφωνία μας όμως δεν μπορεί να με κάνει να μη δω, και το σοβαρό πολιτικό ζήτημα που κρύβεται πίσω από τη διεκδίκηση της "εκπαιδευτικής άδειας" αλλά και τη γενναιότητα με την οποία στέκεται ο Ρωμανός μπροστά στην εκδικητικότητα με την οποία αντιμετωπίζει το κράτος την απόλυτα δικαιολογημένη οργή του που το ίδιο προκάλεσε.
 Δεν γίνεται να μην σκέφτεται κανείς το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη του 2008 όπου ο Ρωμανός είδε το φίλο του Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο να πεθαίνει δίπλα του στο πεζοδρόμιο από τη σφαίρα του μπάτσου Κορκονέα.

Με ενοχλεί η υπερβολή και η ηρωοποίηση όταν δε στηρίζεται πάνω σε πολύ σοβαρά και αναμφισβήτητα γεγονότα.
Ομως το γεγονός ότι ενώ ο Ρωμανός ξέρει ότι δεν μπορεί να ικανοποιηθεί από την αστική δικαιοσύνη, παίζει τη ζωή του στα ζάρια για να εκθέσει τελικά τον αστικό νόμο, την ψευτοδημοκρατία και τα δήθεν "κατοχυρωμένα δικαιώματα" του καπιταλισμού που γίνονται κουρέλι όποτε χρειαστεί, δεν μπορεί να με αφήσει αδιάφορο.
Γι αυτό δηλώνω καθαρά την αηδία και την απέχθειά μου προς το κράτος που επιδιώκει για δικούς του λόγους την εξόντωσή του, και  τη  στήριξή μου στον αγώνα που κάνει αυτή την ώρα, παρά την απόλυτη διαφωνία μου στον τρόπο που βλέπει τους αγώνες για έναν άλλο καλύτερο κόσμο.

Όπως είναι φανερό δεν μπορώ να δω την υπόθεση αυτή με συναισθηματική  αφέλεια και απολίτικο ανθρωπισμό περιορίζοντας το ζήτημα στο δικαίωμά του στη μόρφωση και την λογική αγωνία που πολλοί έχουν για τη ζωή ενός νέου ανθρώπου.
Από την άλλη δεν μπορώ να μη δώ  πόσο πολύ προσπαθούν κάποιοι, από διαφορετικές αφετηρίες ο καθένας, να κρύψουν πίσω από το Ν.Ρωμανό την ουσία, και να τραβήξουν την προσοχή του λαού μακριά από το νέο αντιλαϊκό τυφώνα που έρχεται να σαρώσει κι άλλο τις ζωές μας.

Ο καπιταλισμός δολοφονεί καθημερινά και με πολλούς τρόπους πυροβολώντας τη ζωή μας στο ψαχνό και ο μόνος τρόπος για να απαντήσουμε είναι μέσα από την οργανωμένη πάλη και το στοχευμένο ταξικό αγώνα για την ανατροπή του.

Γι αυτό χρειάζεται να γεμίσουν οι δρόμοι από θυμό.
Από θυμό που να μην ξοδεύεται στην εκτόνωση πάνω σε τζαμαρίες  αλλά να καταφέρει να γίνει συνειδητός αγώνας μαζί με το λαό για έναν πραγματικά καλύτερο και δίκαιο κόσμο.

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥΣ!
ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΉ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΣΤΙΣ 5.30ΜΜ ΜΕ ΤΟ ΠΑΜΕ

Ο καπιταλισμός επιτέλους βάζει τα πράγματα στη θέση τους

Το να θέλει κάποιος σύνταξη είναι πια πλεονεξία και υπερβολή! 

Ο "τόπος" περνάει δύσκολες μέρες κι εσύ νοιάζεσαι για την πάρτη σου;

Αν δε σωθούν οι τράπεζες, οι επιχειρήσεις μας, πως θες να φάς ψωμί εσύ;

Ποιος νομίζεις ότι είσαι; 

Συμμορφώσου και κατάλαβε. Άλλο ο επιχειρηματίας κι άλλο εσύ ο τίποτας...

Ασφάλιση; Ε όχι δά! 

Οσο δούλεψες δούλεψες κι ό,τι πήρες πήρες... μετά στα σκουπίδια. 

Ε όχι και να περνιέσαι για άνθρωπος... εργαλείο της επιχείρησης είσαι. 

Πάλιωσες, πέρασες, τέλειωσες. Απλά. 

Ο καπιταλισμός επιτέλους βάζει τα πράγματα στη θέση τους.

 Νοιάζεται κανείς;

 Ο φόβος είπατε;

Την Κυριακή ο δρόμος περιμένει. 

Οι δρόμοι εξατμίζουν το φόβο και την απελπισία.

Στην Ομόνοια στις 5.30μμ με το ΠΑΜΕ κι ύστερα πορεία στο Σύνταγμα.

Ολοι στους δρόμους!

Τα δειγματα εκφασισμού γίνονται όλο και περισσότερα.

Από τους Φορτσάκηδες και τον αντιπρύτανη Θεσ/νικης που ανοιχτά με λόγια και έργα ζητάνε "φασιστοποίηση" για να βαλουμε μυαλό, μέχρι τον νεο νομο για την κατάργηση ουσιαστικά του ενοχλητικού   συνδικαλισμού ή την άρνηση  και το ΟΧΙ της "δικαιοσύνης" στο Νίκο Ρωμανό.

Το κράτος γίνεται όλο και πιο σιδερένιο, η ανθρωπιά  γινεται όλο και λιγότερη κι αυτό ειναι λογικό.

Πως αλλιώς να σώσεις μια καπιταλιστική οικονομία, την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων δηλαδή, χωρίς να πατήσεις πάνω σε πτωματα;

Όλα για το καλό της πατριδας...

Αυτό που θέλει σοβαρη σκέψη όμως είναι το τι κάνουμε εμείς.
Εμείς που ψάχνουμε δικαιολογίες για να μένουμε μακριά από εκεί που πρέπει.

 Εμείς οι άνθρωποι του λαού που αρνούμαστε ή διστάζουμε να γίνουμε ΛΑΟΣ, δηλαδή  μια πέτρα που θα τους σαρώσει και παραμένουμε πλήθος και μάζα, ρινίσματα λαού ατάκτως ερριμμένα και χωρίς κατεύθυνση ακόμα.

Εν τω μεταξυ ένα ακόμη μνημόνιο με άλλο όνομα, θα λέγεται "τεχνική επιμήκυνση προγράμματος" ή κάπως έτσι, έρχεται να πάρει σβάρνα ό,τι έχει απομείνει...

Την Κυριακή στις 5.30 στο ΥΠΟΙΚ κάποιοι αντιδρούν φωνάζοντας για όλους.

Οποιος καταλαβαίνει ακολουθεί.

 Οι άλλοι... καλή διασκέδαση...


ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

Συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ την Κυριακή ενάντια στη νέα αντιασφαλιστική επέλαση
Παραστάσεις διαμαρτυρίας την Πέμπτη - Πανελλαδική εξόρμηση την Παρασκευή

Όλοι στους δρόμους να ανατρέψουμε τη νέα αντιασφαλιστική επέλαση, τονίζει το ΠΑΜΕ και καλεί την Πέμπτη 4 Δεκέμβρη, συνδικάτα και εργαζόμενους να προχωρήσουν σε παραστάσεις διαμαρτυρίαςπρος την κυβέρνηση, σε κυβερνητικά κτίρια. ΤηνΠαρασκευή 5 Δεκέμβρη πανελλαδική πανεξόρμηση παντού, σε όλους τους χώρους δουλειάς.

Την Κυριακή 7 Δεκέμβρη, σε μαζική συμμετοχή στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ σε όλες τις πόλεις. Στην Αθήνα, το αγωνιστικό ραντεβού έχει δοθεί στις 5.30 μ.μ. στην Ομόνοια, στηΘεσσαλονίκη στις 6 μ.μ. στην πλατεία Αριστοτέλους.

Η Καισαριανή ξανάγινε κόκκινη! Tελικά υπάρχει λαός!

Tελικά υπάρχει λαός!
Και ο λαός αυτός είδε, άκουσε και έκρινε.
Είδε την Πάτρα και τους άλλους κόκκινους Δήμους, είδε και την Περιφέρεια Αττικής.
Συγκρινε, ψήφισε και διάλεξε δήμαρχο κομμουνιστή!

Φάνηκε ότι ο λαός όταν δεν είναι τόσο εύκολο να εκβιαστεί και να τρομοκρατηθεί από διλήμματα, δείχνει πως  ακούει  και καταλαβαίνει πολύ περισσότερα από όσα νομίζουμε.

Η Καισαριανή ξανάγινε κόκκινη!
Και η χαρά μας η κατακόκκινη δε λέγεται!

Να τους κατοστήσουμε τους κόκκινους δημάρχους.
Κι αυτοί να μπουν  μπροστά, να εμπνεύσουν και να σπρώξουν το λαό στη γειτονιά των αγώνων.