Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Τελεσίγραφα "ευημερίας" από την ΕΕ


Τελικα είχαν δίκιο όσοι έλεγαν τις τελευταίες μέρες οτι το κλίμα στην ΕΕ ένωση αλλαζει. Πραγματι αλλάζει, αλλά προς το χειρότερο.
 Ξεπερνώντας σοκαριστικά κάθε όριο, 2 μερες μετά την ωμη παρέμβαση Λαγκάρντ, που υποκριτικά καταδίκασαν κάποιοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, η ΕΕ ένωση έστειλε σήμερα τελεσίγραφο απαιτώντας γρήγορη ολοκλήρωση των "μεταρρυθμίσεων" και συμμόρφωση με τα συμφωνηθέντα από την κυβέρνηση Μαυρου μετώπου που όλοι ξερουν πως δεν είχε καμιά νομιμοποίηση, πραγμα που αποδείχτηκε στις εκλογές του Μαίου.
Παρ' όλα αυτα και παρα το ότι είναι φανερή η καταδίκη του μνημονιου από τους Ελληνες, η ΕΕ  δείχνει να μη δίνει δεκάρα για τη θέληση του Ελληνικού λαού και επιμένει στη σφαγιαστική, καταστροφική και αποτυχημένη πολιτική που υποδεικνύει στην Ελλάδα τα 2 τελευταία χρόνια. Και μάλιστα το κάνει εντελώς απροκάλυπτα απειλώντας πως "αν δεν υπάρξει αποτέλεσμα στις εκλογές του Ιουνίου δεν θα προσέλθει στις επόμενες συναντήσεις"!
Προφανώς εννοούν αν δεν υπάρξει αποτέλεσμα που να τους βολεύει...
Δεν είναι άραγε επαρκής λόγος για μαύρισμα των δεξιων και μνημονιακών κομμάτων;
Αλλα επίσης δεν είναι όλο αυτό πανηγυρική διάψευση αυτών που ονειρεύονται με το ζόρι πως η ΕΕ μπορεί να παίξει άλλο ρόλο από αυτόν για τον οποίο δημιουργήθηκε που ήταν το δυνάμωμα του μεγάλου Ευρωπαικού κεφαλαίου απέναντι στους ανταγωνιστές του;
Τι εχει να πει γι αυτό η Ζωή Κωνσταντοπούλου του Συριζα που την περασμένη εβδομάδα έλεγε στο ΜEGA πως είναι βεβαιο οτι η Ευρώπη επανέρχεται στο ρόλο της που είναι η ευημερία των λαών";

Ποιός αντέχει τόση ευημερία;

Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

"Ο ψευτης βοσκός" και η προεκλογική έκθεση σκιάχτρο της ΕΤΕ


Ειδαν οτι η τρομοκρατία που ασκούσαν ως τώρα δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα και είπαν να αυξήσουν τη δόση στα άκρα!
Ξαφνικα η ΕΤΕ έβγαλε έκθεση πρόβλεψης "ακριβείας" για το τι θα μας συμβεί αν βγούμε από το ευρώ.
Κι εκεί ποιος είδε το Θεό (του κρατικού εκφοβισμού και τρόμου) και δεν τον φοβήθηκε.
Και τι δεν είπαν! Πείνα, εξαθλίωση, Αφρικανοποίηση, πυρηνική καταστροφή κανονικά! Το εισόδημα λέει θα μειωθεί στο μισό, η νεα δραχμή θα υποτιμηθεί 65%(!) και άλλα πολλά ...
Πρόκειται βεβαια για απίστευτη και αντεπιστημονική πρόβλεψη ανακρίβειας, κανονική μαντεψιά του κώλου παραγγελιά, που δεν παίρνει υπ'όψη καθόλου το τι θα συμβεί π.χ. στο ευρώ, θεωρώντας μαλλον οτι αυτό θα συνεχίσει κανονικά το δρόμο του σαν να μην τρεχει τίποτα.(Θα έχουμε τις επόμενες μέρες μια σειρά από άρθρα  για το θέμα του τι σημαίνει δικό μας νόμισμα)
Υστερα η "είδηση" πέρασε στα χέρια των καναλάδων όπου Πρετεντέρης, Τρέμη και σία ανέλαβαν δράση κι ο πλανήτης Ελλάς άρχισε να τρέμει κανονικά. 'Συνθηκες πυρηνικής καταστροφής..." είπε ο μεγας Πρετεντέρης, "δεν θα εχουμε ρευμα"(!) συμπλήρωσαν τα άλλα παράθυρα κι έτσι ούτε ο τουρισμός δεν θα λειτουργεί!! Το ΑΙΣΧΟΣ με κεφαλαία σε όλο το μεγαλείο του...

  Επειδη παρακολουθώ χρόνια τετοιου είδους εκθέσεις δεν θυμαμαι ποτέ να έκανε έκθεση η ΕΤΕ π.χ. για τους κινδύνους από τη φούσκα του '99-2000.  Ισα-ισα έβγαινε τότε ο αείμνηστος διευθ.σύμβουλός της κ.Καρατζας μετα τις εκλογες την άνοιξη του 2000 και παρέα με τον κ.Σημιτη έλεγαν χαμογελώντας το θρυλικό"Και τωρα αγοράζουμε!" με τον ΓΔ στις 4600 μονάδες στην πορεία προς τις 500 που είναι τωρα.Αναλογα καμια έκθεση δεν έγινε για τους κινδύνους χρεοκοπίας τραπεζων που συμβαίνουν τώρα -και έχουμε ήδη δώσει 150δις(!) για τη σωτηρία τους από τους συντελεστές μόχλευσης που ήταν κανονική βόμβα στα θεμελια του τραπεζικού συστηματος.Αλλα τι τους ένοιαζε..αυτοί θα τα πλήρωναν;

Εντελώς συμπτωματικά η χθεσινή έκθεση της ΕΤΕ βγαίνει ακριβώς πριν τις εκλογές και μετά τη συντριβή ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που όπως φάνηκε δεν κατάφεραν να φοβίσουν αρκετά και  ζήτησαν βοήθεια από τα κομμάντα.
Τωρα βεβαια αν υπήρχε ελάχιστη σοβαρότητα σ'αυτό το κράτος- εννοώ την εξουσία των συμφερόντων που όμως συντάσσονται απ'ότι φαινεται- θα έπρεπε σήμερα ήδη να έχουν υποβληθεί μηνύσεις π.χ. από ξενοδόχους και τουριστικούς επιχειρηματίες, για ενδεχόμενη ζημιά που μπορεί να προκληθεί και θα προκληθεί σε κρατήσεις, αφού βεβαια ποιος θα θελει να παει σε μια χώρα, που βομβαρδίζεται από παντού με αρνητικες δηλώσεις, εκθέσεις, ειδήσεις κι εκτιμήσεις ειδικών, και τωρα και από την ιδια τη μεγαλύτερη τράπεζα της απειλώντας πως δεν θα έχουμε ρεύμα!!! Πανε απ' ευθείας στην Αφρική που είναι και φθηνότερα...

Το εργο που είδαμε ειναι ένα γεγονός που δείχνει τον πανικό που προκαλείται από την κρίση στο ίδιο το σύστημα, και βεβαια από την ΄κίνηση των μαζών και των ψηφοφόρων που δεν θα σταματήσει σ'αυτές τις εκλογές. Δειχνει οτι το σύστημα κάποτε δεν διστάζει να στραφεί ακόμη κι εναντίον του ίδιου του του εαυτού αν δει ότι απειλείται από το λαό. Σημερα το Χρηματιστήριο κατρακυλάει και παλι στα βαθια και η αιτία είναι αυτή. Δειχνει επίσης ότι τα κέντρα εξουσίας είναι περισσότερα από ένα και μάλιστα ανεξέλεγκτα.
Αυτό που εκανε η ΕΤΕ δεν ειναι καθόλου βέβαιο ότι θα ωφελήσει αυτούς που το σχεδίασαν κατ'εντολή συνεργατών και συμφερόντων που βρίσκονται στον κύκλο της διοίκησης και των μεγαλομετόχων της.

Ειναι τέλος βέβαιο ότι σε λίγο τα ΜΜΕ και τα διάφορα κέντρα θα προειδοποιούν ακόμη και για πραγματικούς κινδύνους και κανένας δεν θα τους δίνει σημασία. "Ο ψευτης βοσκός" δεν έχει διδάξει τίποτα στα ελληνικά κορακια των αγορών.
Μάλλον όταν γίνει η έφοδος στα Χειμερινά ανάκτορα, ακόμη κι οι πιο δικοί τους θα προτιμούν να βλέπουν οτιδήποτε άλλο ακτός από ειδήσεις, ή το πολυ να λένε "δε βαριέσαι οι γνωστές υπερβολές...των ΤρεμοΠρετεντέρηδων".

Μια ενδιαφερουσα προβλεψη της Αλ.Παπαρήγα

Μια από τις πιο ενδιαφερουσες ομιλίες της έκανε το βραδυ της Τρίτης η Αλ.Παπαρήγα στην Ηλιούπολη σε μεγάλη προεκλογική συγκέντρωση.
Το πιο ενδιαφέρον και καινούργιο που ειπώθηκε ήταν το σημείο που αφορούσε στη διαμόρφωση του νέου πολιτικού σκηνικού μετά τις εκλογές.
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είπε η Α.Παπαρήγα ειναι τελειωμένα.Το σύστημα δίνει απλά μια τελευταία ευκαιρία στη ΝΔ ενω την ίδια στιγμή σκέπτεται άλλες εναλλακτικές και ψάχνει για νεα στελέχη και εκπροσώπους. Αυτό που είναι σίγουρο όμως είναι ότι χρειαζεται μια νεα σοσιαλδημοκρατία που θα αντικαταστησει το ΠΑΣΟΚ που έχει καταρρεύσει και δείχνει πως ένα κομμάτι του συνεργάζεται  στηρίζει ή και προσχωρεί στον Συριζα. Και πρόβλεψε το εξής:
Στο επόμενο διάστημα θα έχουμε ένα νεο φορέα σοσιαλδημοκρατικό που θα προέλθει από τη συνένωση αυτού του μετέωρου κομματιού του ΠΑΣΟΚ με το πιο συμβιβαστικό κομμάτι του Συριζα που θέλει να εμπλακεί στο παιχνιδι  της διακυβέρνησης. Το άλλο κομμάτι του Συριζα μαζί με άλλες συνιστώσες ή εξωκοινοβουλευτικά κόμματα και ομάδες θα δημιουργήσει ένα νεο Αριστερό φορέα που θα προσπαθήσει να σταθεί ανάμεσα στο νεο αυτό σοσιαλδημοκρατικό φορέα και το ΚΚΕ σαν ένα νεό ανάχωμα τύπου νέου Συριζα.
Από κει και περα η ΓΓ του ΚΚΕ είπε πως η  πολιτική του ΚΚΕ είναι μια παρακαταθήκη για το μέλλον αφου ανοιξε τη συζήτηση για την εργατική λαική εξουσία που μπαίνει σιγά σιγα στη σκέψη των ανθρώπων του λαού. Αυτα που λέμε τώρα και η σκληρή και ασυμβίβαστη γραμμή του ΚΚΕ  μας δεσμεύουν για αυτα που πρέπει να κάνουμε αύριο είπε. Θα είμαστε ασυγχώρητοι αν δεν βρεθούμε έτοιμοι να σταθούμε στο πλάι του λαού στο επόμενο διάστημα, όταν μεγάλες μάζες εργαζομένων απεγκλωβιστούν, κάνουν το βήμα της ριζοσπαστικοποίησης και μπουν στους αγώνες συμπλήρωσε λίγο πριν το τέλος της ομιλίας της.

Η μεταφορά των όσων είπε η Α.Παπαρήγα είναι ελεύθερη και δεν έγινε με απομαγνητοφώνηση. Ειναι απλά αυτα που άκουσα και τα μεταφέρω.

Τρίτη 29 Μαΐου 2012

Όχι άλλα δάκρυα...- Στα προάστια της λογικής

"Οχι άλλους φόρους" φωνάζουν όλοι οι διεκδικητές της εντολής με ματια γεματα ένταση και πλήρη από έλλειψη νοήματος που έλεγε κι ο Ν.Καρούζος.
Οχι άλλα δακρυα κλείσαν οι τάφοι ένα πράγμα δηλαδή, αλλά εδώ που τα λέμε κανείς δεν θέλει να γίνει λίπασμα στο δέντρο της μαύρης της "Ανάπτυξης" που ο σπόρος του είναι από πρίν δηλητηριασμένος από το καπιταλιστικό μικρόβιο. Όσο γι αυτα τα παραμύθια με το καλό του τόπου και τις άλλες σχετικές γενικολογίες να τα βάλουν εκεί που ξέρουν.

Το"Οχι άλλους φόρους" δε μας λέει απολύτως τίποτα! Δε χρειάζεται κανένας να εξηγήσει σε κανέναν το ότι δεν αντέχουμε άλλο. Το ξέρουμε ο καθένας προσωπικά.
Απαιτούμε όμως να μας πουν τι θα κάνουν με τους ήδη υπάρχοντες απαράδεκτους φόρους και τα χαράτσια που επιβλήθηκαν παράνομα, από μια κυβέρνηση χωρίς λαική νομιμοποίηση, και που κάποια όπως το χαρατσι της ΔΕΗ κρίθηκαν ήδη αντισυνταγματικα (έστω και έμμεσα αφου δέχεται η απόφαση οτι ο φόρος αυτός έχει προσωρινό χαρακτήρα(!) για να δοθει δυνατότητα να ισχύσει για ένα χρόνο).
Θα τα πληρώσουμε; Δεν θα τα πληρώσουμε; Γιατί αν αρχισουν να μας λένε περίεργα του στυλ " Στη συγκεκριμένη κρίσιμη συγκυρία κρίναμε τελικά κλπ..." να μας πουνε και που θα βρούμε τα λεφτά να τα πληρώσουμε γιατί βέβαια δεν υπάρχει σάλιο στις τσεπες του κοσμάκη που βομβαρδίζεται αυτές τις μέρες με παραφουσκωμένα εκκαθαριστικά που τον καθαρίζουν κανονικά. Και πριν μας το πούνε να ψάξουν να βρουν κι από πού θα φύγουνε από τώρα.
Γι αυτά λοιπόν, για το κυρίως πιάτο δηλαδή, ακούμε από τίποτα εως μπερδεμένα πράγματα από όλους, εκτός ΚΚΕ φυσικά που βασικά δεν το ακούμε σχεδόν καθόλου πια αφου το σπρώχνουν όλο και πιο πέρα γιατι ενοχλεί.
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν κάνουν τον κόπο ούτε να αναφερθούν βέβαια, αφού αυτοί τα ψήφισαν όλα αυτά μόλις λίγους μηνες πριν, και όταν τους ρωτούν μιλάνε με γενικοτητες περί συνολικής ή κατ' άρθρο αναδιαπραγμάτευσης!
Ο Καμμένος έχει άλλες δουλειές αφού ασχολείται με την καταδίκη της άλωσης της Κωνσταντινούπολης και της ήττας των Αθηναίων στους Αιγός ποταμούς...και το συνεχές πλύσιμο και σιδέρωμα των γαλανόλευκων κουστουμιών του. Η ΔΗΜΑΡ δηλώνει πίστη στη συνέπεια γενικά και γενικά δηλώνει ότι πρωτη προτεραιότητα δεν είναι η επιβίωση του λαού αλλα ...ο σχηματισμός κυβέρνησης! Οταν τους ρωτούν για τα συγκεκριμένα μου θυμίζουν το Γούντυ Άλλεν που τον ρώτησαν τι άποψη έχει για το θάνατο και ειπε "Ειμαι κατά"!
Ο Σύριζα τέλος είναι μες τη σαφήνεια. Οσο πλησιάζει ή ώρα της κρίσεως όλο και θαμπώνει η εικόνα γύρω από τα συγκεκριμενα που πονάνε. Να 2-3 απαντησεις του Π.Λαφαζάνη που λενε πολλά αλλά όλο και πιο θολά και  καταλαβαίνει κανείς γιατί τόσα βήματα πίσω. Τα μεγάλα ποσοστά χρειάζονται θυσίες και μη ρωτάτε ποιανού.
Από συνέντευξη του Π.Λαφαζάνη στο Βήμα fm που διαβάσαμε στο ΙΣΚΡΑ:

"ΠΟΥ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΑΤΩΤΑΤΟ ΜΙΣΘΟ; Π.Λ:Δεν είμαι σε θέση να απαντήσω αυτή τη στιγμή. Είναι, όμως, σαφές ότι πρέπει να ξεκινήσει μια σταδιακή ανάκαμψη των μισθών γιατί τώρα βρισκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας.
ΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ, ΘΑ ΤΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΤΕ; Π.Λ.:Βεβαίως, θα επανεξετάσουμε τις λογικές που έχουν επιβληθεί ειδικά χαράτσια τα οποία, πολλά από αυτά, είναι οριζόντια, επί φτωχών και πλουσίων και θα καταργήσουμε μέσα στις νέες συνθήκες και τη νέα πραγματικότητα, αυτά που επιβαρύνουν ιδιαίτερα τους άνεργους, τους χαμηλόμισθους, τις πιο φτωχές και υπό δοκιμασία οικογένειες στη χώρα μας...
ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ; Π.Λ: Αυτή είναι η βασική μας θέση, να τα καταργήσουμε! Θα ξεκινήσουμε, πάντως, από εκεί που «πονάνε» περισσότερο, από αυτούς που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη. Θα ξεκινήσουμε να καταργούμε ειδικές επιβαρύνσεις, όσον αφορά ανέργους, χαμηλοσυνταξιούχους, οικογένειες που διαβιούν κάτω από τα όρια της φτώχειας, οικογένειες που δεν έχουν τη δυνατότητα να αντέξουν.

Αυτή την ώρα, ετοιμάζουμε επικαιροποίηση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ και πιστεύουμε ότι αυτή η επικαιροποίηση θα απαντήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο."


"Θα ξεκινήσουμε..." λοιπόν λέει ο Συριζα όπως ξεκίνησαν κι οι άλλοι και μετά μας είπαν "Εμείς γι αλλού κινήσαμε μα αλλού η ζωη μας πάει".

Περιμένουμε λοιπόν την επικαιροποίηση, και δεν την περιμένουμε μόνο εμεις αλλά και πολλοί οπαδοί, μέλη και ψηφοφόροι του Συριζα που ό,τι και να λένε τρέμει η ψυχή τους γιατί τα έργα αυτά τα έχουν ξαναδει πολλές φορές.

Αυτό που δεν μπορεί να μη βλέπει κανείς πάντως είναι ότι παρά το γεγονός οτι πια δεν υπάρχουν παρα μόνο υποψιασμένοι σ'αυτό τον τόπο, το βλέμμα δε λέει να πάει προς την Ανατροπή. Δε λεει αυτός ο λαός παρά την κινητικότητα, παρά τα βήματα που κάνει, να βρεί το κουράγιο και να πιστέψει  στον εαυτό του κι όχι στους λογικούς και τις εφικτές λύσεις που τον σπρώχνουν ολοφάνερα στο γκρεμό.
Εμείς εδω θα το πουμε άλλη μια φορά κι ας παει χαμένο.
Μόνο ο,τι κρατάμε στα χέρια μας έιναι δικό μας. Κι αυτό μόνο οι κομμουνιστές που δεν τάζουν χίμαιρες αλλά πιστεύουν στη δύναμη που κρύβει μέσα του ο λαός το λένε.
Οσο για τα λογικά και τα εφικτά θα ξαναπώ: Στα προάστια της λογικής ζουν μονάχα οι μέλλοντες ηττημένοι. Ακούει κανείς;

Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

Φοβούνται οι αγορές και "η Ευρώπη" την Αριστερή κυβέρνηση;-Ενα άρθρο των FT

Διάβασα πριν από μερες αυτο το άρθρο των FT ("Everybody chill – Grexit is not really imminent" (Xαλαρώστε- H έξοδος της Ελλάδας δεν έιναι προ των πυλών)  και το αναδημοσίευσα όπως ήταν στα Αγγλικά στο "εδώ και τώρα". Βρήκα λίγο χρόνο και το μετέφρασα σημερα και το δημοσιεύω εδώ. 
Αυτο που λεει και που είναι ενδιαφερον, ειναι το οτι δεν καταλαβαίνει αυτούς τους "φόβους " για τον ΣΥΡΙΖΑ  και την Αριστερή αντι-μνημονιακή κυβέρνηση ,ότι  δηλαδή θα προκαλέσει έξοδο από την Ευρωζώνη(GREXIT), αφού ουσιαστικά, όπως περιγράφει, θα αναγκαστεί να κάνει τη βρώμικη δουλειά που δεν μπόρεσαν να κανουν οι προηγουμενοι "νεκροί πλέον" κυβερνώντες τους οποίους οι πάντες διεθνώς σιχαίνονται!.
Από τον τρόπο που λέει "όταν οι οροι του μνημονίου απορριφθούν" φαίνεται πως αυτό είναι κάτι που το θεωρεί εντελώς φυσιολογικό ή και απαραίτητο να γινει, αφού θα αντικατασταθει αναγκαστικα από κάτι ακόμη γρηγορότερο και σκληρότερο...

Ας δούμε όμως τι λέει το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του άρθρου των Financial Times και όχι του Ριζοσπάστη. Δεν το λέω με ειρωνική διάθεση αλλά είναι βεβαιο οτι αν τέτοια επιχειρήματα είχαν ειπωθεί από φίλους η στελέχη του ΚΚΕ φυσικα ελάχιστοι εκτός ΚΚΕ θα ενδιαφερόντουσαν.
...........

"Ακόμη και αν οι αντι-μνημονιακοί κάνουν μαζί μια κυβέρνηση συνασπισμού,  θα αντιμετωπίζουν μια αποφασισμένη σκληρή αντιπολίτευση, και ένα επίμονο δημόσιο τομέα που θα  εμποδίζει τις κινήσεις της. Οι  «ξένοι»  απεχθανόνται τα δυο μνημονιακά κόμματα(ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) και το νεκρό βάρος τους, της πελατειακής λογικής και της διαφθοράς, ακόμη περισσότερο από ό, τι την Αριστερά.Θυμηθείτε ότι η τρόικα θα μπορούσε να κάνει τις πληρωμές για τα ομόλογα του PSI με τον δεσμευμένο λογαριασμό που δεν είναι υπό τον έλεγχο των Ελλήνων. Έτσι, όταν οι όροι του μνημόνιου (δημόσιος τομέας΄, απολύσεις, οι μειώσεις στους μισθούς, κλπ.) απορριφθούν, κατά πάσα πιθανότητα κατά το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου, η τρόικα θα μπορούσε να κόψει τις πληρωμές προς την ελληνική κυβέρνηση, αλλά να συνεχίσει να πληρώνει τους τοκους των ομολόγων του PSI που ξεκινούν τον Σεπτέμβριο. 
Στη συνέχεια, η ελληνική κυβέρνηση, τώρα φτωχότερη σε μετρητά, θα πρέπει να επιβάλει βαθύτερες, ταχύτερες περικοπές από ό, τι οι περικοπές του μνημονίου. Η Ελλάδα θα πρέπει να εξισορροπήσει το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της και γρήγορα το πρωτογενες  έλλειμμα κρατικου προϋπολογισμού, με το λαό  και τον ΣΥΡΙΖΑ να εκσφενδονίζει ευθύνες   και αυτές τις ευφάνταστες ελληνικές  κατάρες κατά της Τρόικας. 
Αυτό δεν απαιτεί την αποχώρηση από το €, η οποία θα έχει τεράστιο λογιστικό κόστος  και καθυστερήσεις. Η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να κάνει τις πληρωμές στα εσωτερικά χρέη της, συμπεριλαμβανομένων των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων, συντάξεων, τους προμηθευτές, και ούτω καθεξής, εν μέρει με τα ευρώ να συλλέγει από τους φόρους, και εν μέρει με IOUs(ομόλογα-χρεώγραφα "σου χρωστάω"). Τα IOUs θα διαπραγματεύονται αμέσω με μια έκπτωση. Μετά από μήνες, ή ακόμα και ένα έτος, της αυτο-επιβεβλημένης λιτότητας και ηθικής ικανοποιησης της αντίθεσης στον ιμπεριαλισμο, η ελληνική κυβέρνηση θα κάνει μια νέα συμφωνία. Τα επίσημα IOUs υποτιμώνται σε ευρώ, ή, εναλλακτικά, την εποχή εκείνη, μετατρέπονται σε δραχμές. Οι επίσημοι πιστωτές αναγνωρίζουν τις απώλειές τους. Η Ελλάδα παίρνει κάποιες μεταβιβάσεις / δανείων / ή κάποια ενίσχυση. 
 Αυτό απαιτεί, διατήρηση της ρευστότητας  στο αφερέγγυο τραπεζικό σύστημα για να είναι ικανό να κάνει τις μέρα με τη μέρα πληρωμές του συστήματος .Αυτό μπορεί πράγματι να αντιμετωπισθεί με μια ανακεφαλαιοποίηση προεκλογικά, μαζί με περιορισμούς σε αποσύρσεις κεφαλαίων και εντός της ζώνης του ευρώ και τις διεθνείς μεταφορές, που θα δικαιολογούνται βάσει του άρθρου 65 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτό επιτρέπει αναμφισβήτητα  τους περιορισμούς αυτούς "για λόγους φορολογίας ή  προληπτικής εποπτείας των πιστωτικών ιδρυμάτων ...". Θέλετε "κινητά" ευρώ(που να μπορούν να μεταφερθούν); Ας δούμε τις φορολογικές σας δηλώσεις ή να ελεγχθούν τα τιμολόγια για τις εισαγωγές που είναι απαραίτητα. Ίσως αυτό θα ήταν παραβίαση του άρθρου 65, αλλά τα δικαστήρια θα μας το πουν  μετα από χρόνια. 

Αλλά η Ελλάδα θα μπορεί να συνεχίσει να χρησιμοποιεί ελεγχόμενα κεφάλαια  σε ευρώ εν τω μεταξύ. Σταδιακά τα ομόλογα PSI ανεβαίνουν. Το Grexit δεν μπορεί να γίνει από προσωρινή διαχειριστική κυβέρνηση. Χαλαρώστε"

 john.dizard@ft.com

Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Και ξαφνικά....χρεοκόπησε η Καταλωνία!


Κι εκεί που όλοι μιλούσαν για την Ελλάδα ξαφνικά η βόμβα έσκασε αλλού.
Η Καταλωνία μία από τις 17 αυτόνομες περιοχές (ισπ. Comunidades Autónomas) που απαρτίζουν το Βασίλειο της Ισπανίας με πληθυσμό 7 εκατομμυρίων κατοίκων δήλωσε αδυναμία πληρωμών!!
Τα σπρεντς της Ισπανίας ξανατράβηξαν την ανηφόρα -αν και όχι ανάλογα με την είδηση- και ο Ραχόι πρεπει να βρει άλλη δικαιολογία για τις αιτίες της κρίσης στην Ισπανία και να αφήσει την Ελλάδα στην "ησυχία της".
Μετά την αναστολή διαπραγμάτευσης της τέταρτης μεγαλύτερης τράπεζας, της Bancia, χθες η  Καταλονία ζήτησε βοήθεια και την αναχρηματοδότηση του χρέους της.
Μαυρα σύννεφα κατάμαυρα λοιπόν στον Ιβηρικό ουρανό καθώς η περιφέρεια, που αντιπροσωπεύει το 1/5 της ισπανικής οικονομίας, δε μπορεί μέχρι το τέλος του μήνα να εξυπηρετήσει τις υποχρεώσεις της.
Ο δεξιός εθνικιστής  Artur Mas, πρόεδρος της Καταλωνίας, σήκωσε τα χέρια ψηλά λοιπόν και ζητάει άμεσα βοήθεια για να πληρώσει τις υποχρεώσεις του που ούτε λίγο ούτε πολύ φτάνουν τα 13δις ευρώ ως το τέλος του χρόνου!
"Το εντελώς παράλογο", γράφει το Πρωτο Θέμα,  "είναι πως το χρέος της Καταλονίας ελέγχεται, σε ποσοστό περί το 25%, από μικροομολογιούχους οι οποίοι έχουν τοποθετήσει τις οικονομίες τους στα λεγόμενα «πατριωτικά ομόλογα» (patriot bonds). Και τώρα κινδυνεύουν να χάσουν τα πάντα."

Αυτά πρέπει να τα βλέπουν αυτοί που νομίζουν πως κομίζουν νέες σωτήριες ιδέες , έντός συστήματος, που θα σώσουν την άσωστη κάτάσταση. Οσο πιο γρήγορα καταλάβουν πως πρεπει ο λαός να ξέρει την αλήθεια και να ετοιμάζεται για σύγκρουση με την ΕΕ και τους εγχώριους προστατευόμενούς της τόσο το καλύτερο.
Να πουμε  ακόμη οτι παρά το παράξενο ότι ο Αρτουρ Μας ζητάει βοήθεια από την κεντρική κυβέρνηση την ώρα ακριβως που μιλάει για ανεξαρτητοποίηση της Περιφέρειας από τον κυβερνητικό έλεγχο, αυτό δεν αμβλύνει τις αυτονομιστικές διαθέσεις στην περιφέρεια αυτή αφού οι  Καταλανοί θεωρούν πως  άν  ήταν ανεξάρτητοι δεν θα είχαν χτυπηθεί  από την οικονομική κρίση σε τέτοιο βαθμό.
Αντε τωρα θα μου πείτε, να τα βγάλει πέρα η Ισπανια χωρίς Μπαρτσα...
Η Καταλούνια να πούμε οτι είναι  η πλουσιότερη  περιοχή της Ισπανίας και το  ΑΕΠ της φτάνει συνολικά το ΑΕΠ της Ελλάδας!

Καλά ξεμπερδέματα λοιπόν και σ'αυτούς αλλά και σε όλους όσους νομίζουν πως θα ξεμπερδέψουν το κουβάρι μπερδεύοντάς το ακόμη περισσότερο με ψέματα

Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

"Η Ευρώπη αλλάζει" ... στη χώρα του ποτέ

"H Ευρώπη αλλάζει κι αυτό είναι βεβαιο" είπε η Ζωή Κωνσταντοπούλου σε πρωινή εκπομπή.
"Αλλάζει κι από υπηρέτης των συμφερόντων των τραπεζιτών, επιστρέφει σε αυτό που ήταν από την αρχή ο σκοπός της που είναι η ευημερία των λαών"!! 
Τα δυο θαυμαστικά ειναι λίγα για τη φοβερή και τρομερή δήλωση που δείχνει που είναι το μυαλό, άντε να δεχτώ πως δεν είναι η άποψη όλων και μου πειτε πως είμαι άδικος, των συντριπτικά περισσότερων στο Συριζα.

Από τι φαίνεται πως αλλάζει "η Ευρώπη" βρε παιδιά;
Από τις δηλώσεις του σύντροφου Ολάντ που παει να βγει Σαρκοζικότερος του Σαρκοζύ πριν προλάβει να κλείσει 2 βδομάδες πρόεδρος; 
Από τη χυδαία επίθεση που κάνουν τα διευθυντήρια είτε σαν θεσμοί είτε ατομικά ο καθε εκπρόσωπος της ΕΕ(αξιωματούχοι των eurogroup, ecofin, comission κλπ) προσπαθώντας να επηρρεάσουν τον ελληνικό λαό;
Από το πυρ ομαδόν δεξιών και σοσιαλδημοκρατών περί ανάγκης τηρησης των δεσμευσεων της Ελλάδας;
Από την επίσκεψη επιτήρρησης και νουθεσίας του κ.Σούλτζ πριν λίγες μέρες;
Από τις δηλώσεις του "κόκκινου" Ντάνυ που λεχει γίνει από κόκκινο πανι κόκκινο χαλί στα πατώματα των καπιταλιστικων θεσμών;
Από τον τρόπο που υποδέχτηκαν τις απόψεις του Συριζα οι Ευρωπαίοι σοσιαλδημικράτες στην περιοδεία του αρχηγού του; Από τι;

Η "Ευρώπη",όπως λεει πονηρά η κ.Κωνσταντοπούλου για να μπορεί να ελλιχθεί ανάμεσα στη διάθεση των λαών και την ΕΕ, δεν αλλάζει και δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Η ΕΕ είναι ενα κατασκεύασμα του μεγάλου ευρωπαικού κεφαλαίου που δεν έχει καμια σχέση με την εξυπηρετηση των συμφερόντων των λαών. Η ΕΕ δεν είναι ένα ραντεβού των πρωθυπουργών και των υπουργών οικονομικών που κάθονται και συζητάνε ελεύθερα και χαλαρα πίνοντας τον καφέ τους. Η "Ευρωπη" είναι η ΕΕ του Μααστριχτ, που είναι ένας απόρθητος θώρακας προστασίας μονοπωλιακών συμφερόντων, ένα σύνολο νομικών πλαισίων που διαρκώς "μεταρρυθμίζεται" και "εκσυγχρονίζεται" προς όλο και συντηρητικώτερη και αντιλαικότερη κατεύθυνση -βλέπε συνθήκη της Λισσαβώνας που την κατήγγειλε και ο Συριζα- που δεν φτιάχτηκαν για το καλό μας, κι αν έχει μείνει λίγη Αριστερη λογική και σοβαρότητα εκεί ας το ομολογήσουν. Κι αν είναι να περιμενουμε μέχρι να βάλουν τα μονοπώλια που βρίσκονται πίσω από την ΕΕ λευκά φτερά και να γίνουν άγγελοι που θα προστατευουν τους λαούς και να "επιστρεψει η ΕΕ στον αρχικό της σκοπό που ήταν η ευημερία των λαών" τότε δε μιλάμε για δευτερα παρουσία, όπως κατηγόρησαν το ΚΚΕ, αλλά για καταστροφική "πολιτική αφέλεια" για να χρησιμοποιήσω την πιο επιεική λέξη που μπορώ. Πιο "αφελής" πεθαίνεις ή μάλλον σκοτώνεις. Πιο αυταπάτη λέγεται και παραίσθηση.
Ειλικρινά θα ήθελα τη γνωμη των φίλων του Συριζα για το θέμα. Ειναι η ΕΕ μηχανισμός ευημερίας των λαών; Τι λένε οι αγωνιστές του Συριζα με τους οποίους πολλές φορές περπάτησα στις πορειες ακούγοντάς τους να φωνάζουν "Ουτε ΕΕ ουτε ΔΝΤ"; Δυστυχώς αυτό που αλλάζει δεν είναι η "Ευρώπη".
Αλλο είναι αυτό που αλλάζει και δεν θέλετε να το δείτε...Φιλικά και χωρίς καμία εμπάθεια το λέω.

Δυστυχώς 2 χρόνια εξαθλίωσης ενορχηστρωμένα από την ΕΕ δεν έβαλαν μυαλό σε αυτούς που υπερψήφιζαν το Μααστρχτ το 1992 πιστεύοντας οτι μπορούσαν να το αλλάξουν. Οσο κι αν "βάλουμε το σύμπαν να συνομωτήσει", 'οσες προσευχες κι αν κάνουν κάποιοι να τους δικαιώσει ο χρόνος, ο καπιταλισμός δεν πρόκειται να γίνει φιλολαικός. Ουτε στην δευτέρα ούτε στην τρίτη παρουσία ούτε στη χώρα του ποτέ...

ΥΓ1: Ρωτούν πολλοί τι ήταν αυτό που με έχει κάνει να αλλάξω στάση και να κάνω τόσο σκληρή κριτική στον Συριζα. Εγω άλλαξα στάση;
ΥΓ2: Ρίξτε μια ματιά στο άρθρο του Γ.Δελαστίκ στο σημερινό ΕΘΝΟΣ. Δίνει χρήσιμες πληροφορίες για τη συμπεριφορά των ευρωπαίων σοσιαλδημοκρατών (Οχι μόνο προς τον Σύριζα) Η ΕΕ, η "Ευρώπη" όπως την λένε όσοι θέλουν να κρύψουν το ρόλο της και τη σκληρή αλήθεια, πραγματι αλλάζει αλλά ακριβώς προς την αντίθετη κατευθυνση, όπως είναι λογικό, όσο δυναμώνουν οι αέρηδες της κρίσης και υπάρχει ανάγκη στήριξης ενός συστήματος που τρίζει. Η ΕΕ στην απλή ερώτηση "Η με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες" ας μην κάνουμε πως δεν ξέρουμε τι θα απαντήσει.

Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

Ανόητα, αυτονόητα κι αυτοκτονόητα..


Οι Ευρωπαίοι "εταίροι" μας -που ...την εταιρεία τους μεσα - θεωρούν όλοι λεει αυτονόητο οτι πρεπει να τηρήσουμε τις "δεσμεύσεις" ΜΑΣ και τις υπογραφές ΜΑΣ..Κι όταν λέμε όλοι εννοούμε όλοι!

Πρώτα από όλα λοιπόν δεν υπάρχει καμιά δεσμευση ΜΑΣ και καμια υπογραφή ΜΑΣ.
Οταν οι Βενιζέλοι, Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου, Σαμαράδες και σία έβαζαν τις υπογραφές ΤΟΥΣ,  ο λαός ήταν στα κάγκελα κυριολεκτικά και γκρέμιζε το πολιτικο τους σύστημα στους δρόμους και τις απεργίες. Οπότε ας τ'  αφήσουν οι πονηροί εταίροι τα περι δεσμεύσεων.
Επίσης να αφήσουν και τα περί βοήθειας γιατί τα δανεικά δεν τα έδωσαν τζάμπα αλλά για να κερδίσουν. Ειναι σα να σου λεει ο τοκογλύφος οτι σε "βοηθάει" κι οτι εκτός από το οτι πρεπει να του επιστρέψεις τα τοκογλυφικά πρέπει να μετατραπείς και σε σκλάβο του για 3-4 δεκαετίες και μετά βλέπουμε. Τρελα πράγματα δηλαδή.
Αυτό που φαίνεται βεβαια πεντακάθαρα με την πρώτη ματια, είναι το τι σκουλήκια είναι οι Ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες που τολμλανε να ονομάζονται ακόμα Αριστερά και που καποιοι σοβαροί Αριστεροί τους είδαν και για ελπίδα κι "αλλαγή σελίδας"! Ουτε ο Σαρκοζύ δεν ήταν τόσο καθαρός και κάθετος απέναντί μας σε έμμεσες απειλές και εκβιασμούς όσο ο σύντροφος Ολάντ! Οσο για τον κ.Σούλτζ και τους Γερμανούς σοσιαλδημοκράτες τι να πεις...αν εχεις τέτοια αδέλφια (άδελφά κόμματα δεν τους είπε ο Βενιζέλος;) καλύτερα μοναχοπαίδι κι ανάδελφος και να στηρίζεσαι στα δικα σου χέρια, αντί να κοιτάς συνέχεια πίσω μην έρθει καμια αδελφική μαχαιριά.

Τα αυτονόητα που λένε βεβαια τα ξέρουμε και είναι τόσο ανόητα όσο δε λέγεται.
  • Μιλάνε για το αυτονόητο της φτώχειας και της εξαθλίωσης για το λαό μας στέλνοντας μυστικά μυνήματα και στους δικούς τους λαούς.
  • Για το αυτονόητο ότι ενω η ανεγία είναι στο 25% εμείς να συνεχιζουμε το ίδιο βιολί λιτότητας ώστε να φτασουμε τρ'εχοντας το 30%!
  • Για το αυτονόητο ενω είσαι άνεργος μηνες και δεν έχεις μία να τρεχεις να πληρώσεις τα χαράτσια για να τηρησεις τις δεσμεύσεις ΤΟΥΣ  σαν πραγματικός κύριος.
  • Για το αυτονόητο ενω τα 400 ευρώ δε φτάνουνε ούτε για ζήτω, εσύ να συμφωνείς και να υπογράφεις συμβασεις για ακόμη πιο λίγα για να ισοσκελήσεις το "πρωτογεν.."...όπως κι αν λέγεται.
  • Για το αυτονόητο να δουλεύεις όσες ωρες σου λένε, 10,12,15 όποτε σου λένε και να ΄δεχεσαι να (μη) σε πληρώνουνε άμα θέλουνε κι όποτε έχουν.
  • Για το αυτονόητο να συμφωνείς να σου καταργούν τη Δημόσια υγεία, παιδεία κλπ. κι εσυ να χειροκροτάς τη μείωση της "σπατάλης" του κράτους ενώ αυτοί εχουν από 50 ακριβοπληρωμένους συμβούλους ο καθένας για να τους δίνουν ακριβείς οδηγίες για το πως θα σε εξοντώσουν και σε συνεργασία με τους φίλους τους κεφαλαιοκράτες σαρώνουν ό,τι έχει απομείνει για το καλό της πατρίδας,δηλαδή της τσέπης τους που είναι και η μόνη τους πατρίδα.

Η λίστα με τα ...αυτοκτονόητα δεν έχει τέλος και δεν έχει νόημα να την συνεχισουμε.

Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι αυτό.
Γιατί θεωρούν όλα τα παραπάνω αυτονόητα και δεν θεωρουν αυτονόητο ότι δεν υπάρχει σάλιο στις τσέπες του κόσμου αλλά ούτε και διάθεση για περισσότερο σκοτάδι και θανατο;
Γιατί δεν θεωρούν απολύτως αυτονόητο οτι πρεπει όχι μονο να κόψουν αυτο το βιολί αλλά και να δώσουν πίσω όσα μας πήραν, όχι απλά γιατί είναι δίκιο, αλλά και γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να λειτουργήσει η οικονομία; Πως γινεται ρε παιδί μου αυτοί που κατήγγειλαν το λάθος της μονόπλευρης λιτότητας -ακόμη κι ο αθεόφοβος ο Σαμαράς- να ζητάνε κι αλλη μονόπλευρη λιτότητα;

Εννοείται οτι πρεπει να θεωρείται αυτονόητο ότι όποια κυβερνηση κι αν προκύψει, είτε της Δεξιας-κεντροδεξιάς έιτε του κέντρου-"κεντροαριστεράς", θα πρεπει να καταργήσουν όλη αυτή τη λαίλαπα γιατι δεν παει άλλο. Κι αυτό δεν θα το χειροκροτήσω καν. Τα αυτονόητα δεν τα χειροκροτάς. Δεν πανηγυρίζεις ούτε κάνεις δέκα μετάνοιες ευχαριστώντας σαν ανατολίτης σκλάβος, όταν ας πουμε σου πληρώνουν τον κόπο σου ή δεχονται το βιβλιάριο υγείας σου ή σου πληρώνουν το επίδομα άδείας και σ'αφήνουν να ξεκουραστεις 2 βδομάδες. Μην τρελαθούμε εντελώς.
Αν λοιπόν δεν τα κάνουν αυτά, αυτονόητα θα αυτοκτονήσουν. Οσο για μας τι είχαμε τι χασαμε. Τον ξέρουμε το δρόμο

Με λίγα λόγια Μάαστριχτ σημαίνει...


  • Η συνθήκη  του Μααστριχτ δεν είναι μια συμφωνία με "ουδέτερο πρόσημο" και δεν θα μπορούσε να είναι τετοια μεσα σε καθεστώς εξουσίας των μονοπωλίων. Η εξουσία λειτουργεί πάντα υπέρ αυτού που την κατέχει κι αυτό έκανε και με τη συνθηκη του Μάαστριχτ.
  • Στο Μάαστριχτ συμφωνήθηκαν πολιτικές που ισχυροποίησαν το μεγάλο ευρωπαικό κεφάλαιο απένατι στην εργασία και του έδωσαν νεες ευκαιρίες κερδοφορίας και ανάπτυξης.
  • Αν δεν είχε υπάρξει το Μααστριχτ-ως συνεχεια και ολοκλήρωση της συνθήκης της Ρώμης(1957) και της Ενιαίας Ευρωπαϊκή Πράξη (1986)- και οι γνωστες 4 ελευθερίες διακίνησης κεφαλαίων, εργαζομένων, προιόντων, υπηρεσιών και η εισαγωγή του κοινού νομίσματος (μιλάμε για τις προυποθέσεις υιοθέτησης και τη δρομολόγηση της κυκλοφορίας του) με ό,τι σήμαινε αυτό, δεν θα είχε δημιουργηθεί στην Ευρώπη τόσο εύκολα η φουσκα του 2008 και δεν θα μεταδιδόταν τόσο έυκολα η μόλυνση σε όλες τις χώρες.
  • Αν δεν υπήρχε η συνθηκη του Μααστριχτ δεν θα είχε εξοντωθεί η εγχώρια παραγωγή στην Ελλάδα σε κάθε επίπεδο και δεν θα είχαμε φτάσει στο περιβόητο "δεν παράγουμε τίποτα" για το οποίο κατηγορείται περιέργως ο λαός.
  • Αν δεν υπήρχε το Μάαστριχτ δεν θα ήταν δυνατόν για τα μονοπώλια να μην ακολουθούν τους νόμους και το εργατικό δικαιο της χώρας όπου δραστηριοποιούνται αλλά κάποιας άλλης φτωχής χωρας με μισθούς πείνας επειδή έτσι τους συμφέρει κι έπειδη τους δίνεται το δικαίωμα.

 Η συνθήκη του Μάαστριχτ χτίστηκε πέτρα-πέτρα μεσα σε μια διάρκεια δεκαετιών από το μεγάλο ευρωπαικό κεφάλαιο για το μεγάλο ευρωπαικό κεφάλαιο.


Το Μααστριχτ ήταν εξ αρχης φανερό, εκτός αν δεν ήθελε κανείς να το δεί,  ότι δεν θα μπορούσε σε καμια περίπτωση να λειτουργήσει θετικά για την Ελλάδα. Η ευρωπαική Αριστερά και ο ΣΥΝ που συνυπέγραψαν είναι υπόλογοι γι αυτό και οφείλουν να απολογηθούν. Οι αναθεωρήσεις που περίμεναν πως θα ακολουθήσουν και που θα έστρεφαν τη συνθηκη προς θετικές κατευθύνσεις ήρθαν αλλά ήταν προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Ηταν τέτοιες που επιβεβαίωναν όλες τις προειδοποιήσεις του  ΚΚΕ κι έδειχναν και πάλι οτι ο καπιταλισμός δεν χαρίζει δικαιώματα αλλά μόνον υπονομεύει και αφαιρεί. Η διεύρυνση προς τις φτωχότερες χώρες, οι διαφορες οδηγιες τυπου Μπολκνστάιν, η συνθηκη της Λισσαβώνας, οι μεταρρυθμίσεις που αποφασίζονται καθε μερα τελευταία το αποδεικνύουν ξεκάθαρα.

Η συνθήκη του Μααστριχτ τέλος ηταν το ανοιγμα των ασκων του Αιόλου για τα όσα ζούμε σήμερα, δηλαδή τα μνημονια σωτηρίας που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εφαρμογή και η υλοποίση των στόχων του μεγάλου ευρωπαικού κεφαλαίου που εκφράστηκαν και αποφασίστηκαν τότε.

Να γιατί είναι απολυτα σωστό, οτι δεν υπάρχει αγώνας εναντίον των μνημονιων χωρίς αγώνα για σταμάτημα της εφόδου κατα των δικαιωμάτων των εργαζομένων που εκπορεύεται φυσικά από τα διευθυντηρια της ΕΕ.

Η Ε.Ε. είναι ένας καπιταλιστικός θεσμός που αποτελείται από ένα σύνολο πλαισίων και μηχανισμών που έχουν σα στόχο την αυξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και το κτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων.
Στην εποχή της κρίσης που ζούμε που είναι η σοβαρότερη καπιταλιστική κρίση μαζί με την κρίση του '29 ισχύει βεβαια το "ο θάνατός σου η ζωή μου". Το κεφάλαιο λοιπόν και επομένως και η ΕΕ που το εκπροσωπεί δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τη ζωή μας παρά μόνο για τη δική του επιβίωση.
Εμείς άραγε τι κάνουμε;
Κλείνουμε τα μάτια και θεωρούμε την ΕΕ φιλικη και σωτήρια;
Ψηφίζουμε με ελαφριά καρδιά "δημοψηφισματικά" όπως λένε υπέρ προστασίας του ευρώ αγνοώντας τα όσα πάθαμε τα 2 τελευταία χρόνια για τη σωτηρία του ευρώ;
Αφήνουμε την ΕΕ και το ευρώ στο απυρόβλητο και προσπαθούμε με τα χέρια να σταματήσουμε τις σφαίρες αντί να σωπάσουμε το όπλο κι αυτόν που το κρατάει και με ριπές μας εξοντώνει;



Υ.Γ: Οποιος θέλει μια πιο αναλυτικη παρουσίαση της γνωστής-αλλά όχι και τόσο συνθήκης δεν έχει παρά να ριξει μια ματια στα 2 άρθρα που προηγήθκαν(1ο και 2ο μερος.)
Τα άρθρα αυτα γράφτηκαν όταν ρωτώντας πάνω από 10 Αριστερούς είδα οτι κανείς τους δεν ήξερε τι περίπου ήταν το Μααστριχτ. Ολοι έδιναν μια θολή απάντηση του τύπου "κατι για την Ευρώπη και το ευρώ"

Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

Εκ προμελέτης - Τι είναι επιτέλους το Μάαστριχτ (2ο)


Η συνθηκη του Μάαστριχτ δεν είναι κάποιο ουδέτερο σύνολο νόμων και πολιτικών. Δεν θα μπορούσε να είναι τετοιο. Ειναι ουσιαστικά το εφαρμοστικό πλαίσιο των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και επιλογών μετά την βαθμιαία επικράτηση του νεοφιλελεύθερου μοντέλου του καπιταλισμού και στην Ευρώπη. Ειναι η επιβεβαίωση και επιβράβευση της επιβολής του που φυσικά έγινε με τρόπο έξυπνο, πολιτισμένο, κλιμακωτό και καλοδιαφημισμένο  προκειμένου και να πείσει αλλά και να διευκολύνει τα σχέδιά του στη συνέχεια.
Η συνθηκη του Μααστριχτ είναι το κεντρικό νομικό πλαίσιο με το οποίο ενοποιείται η Ευρώπη(οι χωρες που συμμετέχουν στην ιδρυθείσα ΕΕ στη θεση της ΕΟΚ) όχι μόνο οικονομικά  αλλά και πολιτικά. Ειναι η κατάληξη μιας μακρόχρονης πορείας όπου τελικά οι χώρες που συμμετέχουν, παραδίδουν ένα μεγάλο και μάλιστα το πιό ουσιαστικό μέρος της Ανεξαρτησίας τους. Στο Μάαστριχτ θεσμοθετείται και ολοκληρώνεται η Ευρωπαϊκή Ένωση ως σύγχρονος θεσμός, και η συνθήκη αυτή ειναι η 3η  και σπουδαιότερη των συνθηκών ύστερα από τη Συνθήκη της Ρώμης (1957) και την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη (1986).
Θα πουμε με μια φράση μόνο ενημερωτικά οτι τότε οι ευρωπαικές πολιτικές χωρίστηκαν σε 3 πυλώνες όπου ο 1ος είχε να κανει με την τελωνειακη ένωση, την κοινη αγοτική και κοινη αλιευτική πολιτική,την οικονομική ένωση, το μεταναστευτικό, το Σενγκεν,την παιδεία,τον  πολιτισμό,το περιβάλλον κλπ ενω ο 2ος και 3ος πυλώνας με την κοινη εξωτερικη πολιτική και τις κοινές δικαστικές και ποινικες πολιτικές. (Με την αναθεώρηση της Λισσαβώνας οι 3 πυλώνες ενοποιήθηκαν)

  • Στο πεδίο της οικονομίας πάντως η συνθήκη του Μάαστριχτ μπορει να περιγραφεί πιο απλά από τη νομισματική ενοποίηση και την εισαγωγή του κοινού νομισματος. Εκεί αποφασίζονται και περιγράφονται οι προυποθέσεις υιοθέτησης του ευρώ και τα λεγόμενα κριτήρια σύγκλισης. Όλο αυτό το «οικοδόμημα» του ευρώ και της συνθήκης του Μάαστριχτ όμως στηρίζεται και θεμελιώνεται από  τις περίφημες 4 ελευθερίες της. Την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων, εργαζομένων και υπηρεσιών. Οι ελευθερίες αυτές συμπλήρωναν η μία την αλλη και όλες μαζί έδιναν την ευκαιρία στο μεγάλο ευρωπαικό κεφάλαιο να κινείται ξεπερνώντας ενοχλητικούς περιορισμούς, φραγμούς και ελέγχους από τις εθνικές αρχές, να επενδύει και να κερδοφορει, εξαφανίζοντας όμως μικρότερους ανταγωνιστές που ήταν εγκατεστημένοι και είχαν επιχειρηματική δραστηριότητα στις διάφορες χωρες της ΕΕ. Κάπως έτσι και σε συνδυασμό με την παγκοσμιοποίηση σε άλλα επίπεδα, μια σειρά από τομείς και δραστηριότητες της ελληνικής οικονομίας εξατμίστηκαν κυριολεκτικά αφου δεν άντεξαν στον ανταγωνισμό και  φτάσαμε μοιραία στο γνωστό μας "δεν παράγουμε τίποτα", για το οποίο καμια ευθυνη δεν έχουν οι εργαζόμενοι.

Η «Ευρωπαική Αριστερά» που υπερψήφισε τη συνθήκη τότε ισχυρίστηκε οτι το έκανε έχοντας κατα νού την αναθεώρηση και βελτίωση των αρνητικών της πλευρών προς όφελος των λαών.Αυτα  τα έλεγαν σε΄οσους δεν είχαν άποψη για το τι σημαίνει εξουσία των μονοπωλίων και τι είναι ο καπιταλισμός και νόμιζαν οτι οι θεσμοί έχουν ουδέτερο χαρακτήρα και μπορούν τάχα, αναλογα με το ποιοι είναι οι συσχετισμοί, να λειτουργούν ακόμη και υπέρ των εργαζόμενων και των λαών αν κάποιοι το ζητήσουν. Βεβαια επειδή στο χώρο του ΣΥΝ βρίσκονται πολλοί που έχουν μελετήσει καλά το Μαρξισμό και ηξεραν οτι η εξουσια λειτουργεί για λογαριασμό της τάξης που την κατέχει, το μόνο που μπορεί να πεί κανείς ήταν ότι κορόιδευαν τους εαυτούς τους κι εμας μαζί. Γιατί οι πολυπόθητες αναθεωρήσεις και αλλαγές για τις οποίες μιλούσαν ήρθαν αλλά δεν ήταν όπως τις περίμεναν.
Ας δουμε μερικα παραδείγματα "αναθεωρήσεων": 1. Η διεύρυνση της ΕΕ με την είσοδο νέων χωρών, που όλως τυχαίως ήταν χώρες με πάμφθηνη εργατική δύναμη και εντελώς αδύναμα πλαίσια μετά την πτώση του σοσιαλισμού, που ήταν ακριβώς μέσα στο πνευμα της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του μεγάλου Ευρωπαικού καφαλαίου αφού υποχρέωνε τις υπόλοιπες χωρες να κινηθούν προς τη λογική του χαμηλότερου παρονομαστή για να "διαφυλαξουν" την ανταγωνιστικότητα των εγχώριων επιχειρήσεων.
2. Είχαμε την οδηγία Μπολκενστάιν που ξεκαθαριζε τα ζητήματα γυρω από την ελεύθερη διακίνηση των υπηρεσιών και σύμφωνα με την οποία ένα μονοπώλιο εγκαθιστουσε την έδρα του π.χ. στη Βουλγαρία και έτσι είχε την υποχρέωση να ακολουθεί το εκεί νομικό πλαίσιο(εργατικό δίκαιο) και όχι το δίκαιο των χωρών όπου ανέπτυσσε τις δραστηριότητές του στη συνέχεια.
3. Την προσπάθεια εισαγωγής του Ευρωσυντάγματος που έφαγε πόρτα ακόμη και στη Γαλλια και την Ολλανδία και στις άλλες χώρες πέρασε με το ζόρι από το παράθυρο μεσω των δεξιων πλειοψηφιών στα κοινοβούλια.
4. Τη συνθήκη της Λισσαβώνας όπου ενοποιούνταν ακόμη περισσότερο οι ευρωπαικές πολιτικές κι έμπαιναν σε δευτερο πλανο τα τοπικα κοινοβούλια έτσι ώστε τα διευθυντηρια να αποφασιζουν όσο πιο ανενόχλητα μπορούσαν τις αναγκαίες για τα συμφέροντα που εξυπηρετούσαν πολιτικές. 
Στις μερες της κρίσης επίσης, δεν βλέπουμε τίποτα άλλο από το να αποφασίζονται διαρκώς νεες μεταρρυθμίσεις στο πνευμα που είπαμε και πριν, που βεβαια δεν έχει καμμια σχεση με τα συμφεροντα των λαών.
Να σημειωθεί οτι τη συνθηκη της Λισσαβωνας την κατήγγειλε και ο ΣΥΡΙΖΑ δια στόματος Αλαβάνου, αλλά και άλλων, μόνο που αυτό ήταν πια σε σύγκρουση με τα όσα είχαν κανει το ’92 με το Μάαστριχτ και με τα όσα έλεγαν και προσδοκούσαν τότε. Απλά από τότε κανουν πως δεν θυμούνται τα παλιά. Ο,τι έγινε έγινε... Τι έλεγαν όμως;
"Ο ΣΥΝ θα ψηφίσει την κύρωση της συμφωνίας και θα επιδιώξει να την μετατρέψει σε αφετηρία για τον αναγκαίο εκσυγχρονισμό της ελληνικής κοινωνίας."
Σαν να έλεγαν δηλαδή οι μπολσεβίκοι το 1917 ότι θα στηρίξουν τη μεταβατική κυβέρνηση των αστών υπό τον πρίγκηπα Λβοβ και κατόπιν θα παλέψουν για να κανουν την αστική εξουσία να δουλέψει για λογαριασμό της εργατικής τάξης και της φτωχής αγροτιάς. Ευτυχώς ο Λένιν και οι μπολσεβίκοι τότε αποφάσισαν να αποκαλύψουν το ρόλο της αστικης κυβερνησης και να παλέψουν για άμεση αλλαγή των συσχετισμών στη Ρωσία. Αν δεν το είχαν κάνει η επανάσταση δεν θα είχε γίνει ποτέ. Η όπως λεει κι ο Μπογιόπουλος "Μήπως να επανιδρύσουμε το ΝΑΤΟ και το ΔΝΤ προς όφελος των λαών;"
"Με την κύρωση της συμφωνίας απορρίπτουμε το ενδεχόμενο αποδιοργάνωσης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, στηρίζουμε τα θετικά στοιχεία του συμβιβασμού που επετεύχθη στο Μάαστριχτ και επιδιώκουμε μαζί με την πλειοψηφία των λαών της Ευρώπης να επιτύχουμε την υπέρβαση της προς τις κατευθύνσεις που προωθεί η Αριστερά στην Ευρώπη." Οπως είδαμε πιο πάνω "επιβεβαιώθηκαν". Πετυχαν την υπέρβαση. ¨Όχι εκείνοι όμως αλλά οι καπιταλιστές και βεβαια από την ανάποδη όπως είπαμε και μη μου πουν οτι αυτό είναι κακεντρέχεια. Δυστυχως, και εννοώ το δυστυχώς, είναι η αλήθεια.
"Η συμφωνία του Μάαστριχτ συντάχτηκε από ομάδες τεχνοκρατών χωρίς εξουσιοδότηση από τα εκλεγμένα όργανα της Κοινότητας και τα εθνικά κοινοβούλια και προπαντός μακρυά από τους λαούς της Ευρώπης." λεει κριτικά το 1992 ο Συνασπισμός. Λές και θα μπορούσε να γίνει αλλιώς αφου η συνθηκη αυτή όπως πια έχει αποδειχθεί δεν έγινε για να ικανοποιήσει κοινωνικές ανάγκες ή συμφέροντα των λαών αλλά για να αποτελέσει τη βάση διεξόδου κερδοφορίας για το μεγάλο κεφάλαιο. Και συνεχίζει η απόφαση του ΣΥΝ
"Όσο θα προχωρεί, η ενοποίηση τόσο το μέρος της εθνικής κυριαρχίας άρα και της λαϊκής κυριαρχίας θα περνά από τα κράτη μέλη στα ευρωπαϊκά όργανα. Το σημερινό δημοκρατικό έλλειμμα παράγεται επειδή με την ενοποίηση δεν προχωρεί και ο εκδημοκρατισμός των οργάνων και των λειτουργιών της Ένωσης." Τελικά όμως ο "εκδημοκρατισμός" έφτασε σε τέτοια άκρα που τελικά η βάρκα τουμπάρει προς τον εκφασισμό. Και βεβαια ούτε σ'αυτό μπορούσε να γίνει κάτι διαφορετικό γιατί τετοιες βάρβαρες όπως αποδεικνύεται πολιτικές δεν μπορούν να πάνε χέρι χέρι με τη Δημοκρατία.
Τελικά για να μην πολυλογούμε και γινόμαστε κουραστικοί ο ΣΥΝ ψήφισε τη συνθήκη μαζί με την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ,  με μόνο κόμμα αρνητικό απέναντι το ΚΚΕ. Πλην Λακεδαιμονίων δηλαδή όπως πάντα...Ο ΣΥΝ έπεσε σε όλα έξω ενω το ΚΚΕ δυστυχώς για μας σε όλα μέσα. Για το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ δε χρειάζεται να πουμε βεβαια ότι έκαναν απλά ό,τι τους είπαν να κάνουν.

Η "ευρωπαική ενοποίηση" με τον τρόπο που διαφημιζόταν για να παραπλανήσει το λαό -πάντα οι καημένοι οι λαοί γοητευόντουσαν απο το υπέροχο "όλοι ενωμένοι"-αποδείχτηκε ένα παραμύθι μεγατόνων αφου αυτό που ενοποιήθηκε, όσο μπορούσε να ενοποιηθεί μεσα στα πλαίσια του ανταγωνισμού και μεχρι να βγουν τα μαχαίρια, ήταν οι δυνάμεις του μεγάλου ευρωπαικού κεφαλαίου εναντίον της εργασίας και των λαικών δικαιωμάτων. 
Η περίφημη δε "σύγκλιση" των οικονομιών, πόσο μάλλον μισθών, δικαιωμάτων κλπ.- που ήταν υποτίθεται ο στόχος ή μάλλον  το δόλωμα για να μας πείσουν- κινήθηκε ακριβώς προς την αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή προς το άνοιγμα της ψαλίδας πλούσιων και φτωχών όπως ήταν εξ αρχης λογικό να συμβεί, αφού ας μην ξεχνιόμαστε ο καπιταλισμος αυτό κάνει μέχρι να ανατραπεί. Βέβαια κάποιοι επιμένουν πάντα πως βελτιώνεται και δε λενε να βάλουν μυαλό.

Το Μάαστριχτ με μια τελευταια κουβέντα , το θεμέλιο δηλαδή της νομισματικής ένωσης και του ευρώ, όπως βλέπουμε ωφέλησε τόσο πολύ τους λαούς της Ευρώπης, που τωρα όλοι τρεχουν και δε φτάνουν ψάχνοντας να βρούν τρόπους να απεμπλακούν και να γλυτώσουν.
Παρ' όλα αυτα μόλις λίγες μέρες πριν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έτρεξε να διαβεβαιώσει τους πάντες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κανει ό,τι περνάει απ' το χέρι του για να μη φύγουμε από το ευρώ και βεβαια τηνΕΕ. 
Ετσι νομίζουν κάποιες αριστερές δυνάμεις οτι αφυπνίζουν το λαό και τον προετοιμάζουν για αυτό που είναι αναπόφευκτο, και που δεν υπάρχουν πια και πολλες αμφιβολίες οτι αποτελεί τη μόνη δύσκολη μεν, βιώσιμη δε προοπτική για την Ελλάδα που δεν ειναι άλλη από την έξοδο από το ευρώ και μαζί φυσικά από την ΕΕ. Και δεν εννοώ οτι «θα μας πεταξουν εξω» όπως λάθος λένε αρκετοί, αλλά απλά συμφωνώ με την άποψη των οικονομολόγων που βλέπουν καθαρά οτι το οικοδόμημα του ευρώ ειναι σαθρό και λάθος και πολύ σύντομα, πιθανότατα εντός μηνών, θα καταρρεύσει. Για ποιο λογο πρεπει να καταρρευσει στα κεφάλια μας άραγε με μας αφελείς κι απροετοίμαστους;

Φαίνεται οτι παρόλη την ολοκληρωτική και κραυγαλέα διάψευση της ευρωπαικής τους πολιτικής κάποιοι αντι να ζητήσουν πολλές συγνώμες από το λαό, να κανουν σοβαρή αυτοκριτική και να ενωσουν τις δυνάμεις τους με εκείνους που προσπαθούν να προετοιμασουν το λαό για τα πολύ δύσκολα που έρχονται, επιμένουν σε απλοικές και επικίνδυνες εμμονές αυτοεπιβεβαίωσης του τυπου "Ο επιμένων νικά"κι οτι στο τέλος "το καλό ευρώ νικάει κι όλα τα κακα σκορπάει". Το θέμα είναι ποιον νικά ο επιμένων. Γιατί αν μέν ο νικημένος ειναι το ΚΚΕ τότε ουδείς εκτός ΚΚΕ ενδιαφέρεται. Αν είναι όμως το λαικό κίνημα και ο λαός έστω και προσωρινά, τότε θα πρέπει να νοιαστούν όλοι όσοι καταλαβαίνουν τι σημαίνει αυτό.

Τρίτη 22 Μαΐου 2012

Εκ προμελέτης-Τι είναι επιτέλους το Μάαστριχτ; (1ο)



Βρισκόμαστε "αισίως" στα τέλη του 2ου χρόνου μνημονίου με τις συνέπειες πια γνωστές, ορατότατες και αισθητότατες από την τεραστια πλειοψηφία του πληθυσμού. Το σκάσιμο της χρηματοπιστωτικής φούσκας το 2008 επιτάχυνε την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και έφερε στο προσκήνιο και στην καθημερινή συζήτηση, ζητήματα που πριν ήταν βαρετά και ανούσια για το μέσο πολίτη και εργαζόμενο.
Πως φτασαμε όμως εδώ;
Η κρίση
Λόγω της τεράστιας έκθεσης των τραπεζικών κεφαλαίων σε χάρτινες επενδύσεις κρατικών ομολόγων, η καπιταλιστική αυτή συστημική κρίση  εμφανίστηκε ως κρίση κρατικών χρεών.
 Μετα το σκάσιμο της φουσκας των Αμερικάνικων ακινήτων οι τράπεζες που έπρεπε να προστατέψουν τα ενεργητικά τους από το ρίσκο μιας πιθανής κατάρρευσης,(λόγω του αυξημένου "συντελεστή μόχλευσης" που έδινε το δικαίωμα σε μια τράπεζα με κεφάλαια π.χ. 10 δις να δανείζει(ουσιαστικά να δανείζεται από το μέλλον) 20 ή και 40 φορές τα κεφάλαιά της, με αποτέλεσμα μια τρύπα της τάξης του 3-5% να είναι αρκετή για να την φέρει σε κατάσταση χρεοκοπίας), αναγκάστηκαν να ξεφορτωθούν επισφαλείς "επενδύσεις" που μέχρι εκείνη τη στιγμή θεωρούνταν οι πιο "ασφαλείς" και που δεν ήταν άλλες από τα κρατικά ομόλογα.
Όποια χωρα είχε υψηλό-έστω και εντός αποδεκτών ως τότε ορίων- χρέος ήταν υποψήφια να δημιουργήσει πρόβλημα στα ενεργητικά των τραπεζών, που όμως ήταν χτισμένα πάνω σε λεπτό στρώμα πάγου,  και επομένως αυτές άρχισαν να ξεπουλάνε τα ομόλογά της. Ανάλογα σε άλλες χώρες όπως π.χ. η Ιρλανδια ή η Ισπανία το πρόβλημα ήταν από την αρχή στις τράπεζες που είχαν με τον ένα ή τον άλλο τροπο εκτεθεί σε επενδύσεις ρίσκου, σε άγριο τζόγο δηλαδή, που ήταν ή οι μοχλευμένες (επι 30 ή 40 φορές)επενδύσεις σε οικιστικά ομόλογα των ΗΠΑ ή επενδύσεις σε γιγαντιαία επενδυτικά πλάνα κατασκευαστικων εταιρειών που είχαν να κάνουν με την κατασκευή κατοικιών που όμως ήταν αδύνατον να βρούν αγοραστές(περίπτωση Ισπανίας).
Αυτά είναι πράγματα που τα έχουμε ξαναπεί προσπαθώντας να αποδείξουμε το ψέμμα των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και των 'ειδικων' τους που προσπαθούσαν εδω και 2 χρόνια να φορτώσουν το φταίξιμο στο λαό με το "μαζί τα φάγαμε" , το "δεν παράγουμε τίποτα" κλπ.
Αν δεν προχωρήσουμε όμως μέχρι το τελευταίο βήμα την τελευταία κουρτίνα, η αλήθεια θα μένει μισή και θα δίνεται περιθώριο για νεα ψέμματα, νέες πλάνες και καινούργιες αυταπάτες.
Κεραυνός εν αιθρία; 
Ολα τα παραπάνω που μας οδήγησαν εδώ δεν ήταν ένας ξαφνικός κεραυνός εν αιθρία, δεν ήταν ένα τυχαίο λάθος που θα μπορούσε να αποφευχθεί. Ηταν η λογική συνέχεια μιας σειράς από πολιτικές και "μεταρρυθμίσεις" που επιλέχθηκαν χρόνια πριν και που είχαν σα στόχο, αφου στον καπιταλισμό ζούμε, τι άλλο, την αύξηση της κερδοφορίας εταιρειών, μονοπωλίων και φυσικά τραπεζικών ομίλων κλπ. Δεν στάθηκαν δηλαδή στη μέση του πουθενά αλλά "χτίστηκαν" πάνω σε ένα υπόβαθρο, σε μια βάση που είχε δημιουργηθεί μεθοδικά από πριν.
Ειναι πιο πολύ από φανερό οτι αυτή η κρίση-του χρηματοπιστωτικού τομέα- που στην αρχή θυμόμαστε οτι αποδόθηκε στην απληστία, τη μανία του τζόγου των golden boys κλπ. δεν θα μπορούσε να δημιουργηθεί, κι ακόμη περισσότερο  δεν θα μπορούσε τοσο  απίστευτα εύκολα να μεταδοθεί, αν δεν είχε "πατήσει" πανω στην περίφημη απόλυτη "ελευθερία" της κίνησης κεφαλαίων η οποία ήταν το κλειδί για την αύξηση των κερδών αυτών που έπαιζαν σ'αυτό το παιχνίδι. Όμως έπειδη ο καπιταλισμός δεν έχει όρια ειδικά όταν ο ανταγωνισμός το επιβάλλει, ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι θα οδηγούσε σε τραγικό ατύχημα και αλυσιδωτή αντίδραση. Επίσης φανερό βέβαια είναι ότι αν δεν είχε ανακαλυφθεί αυτός ο τροπος κερδοφορίας, αυτη η διέξοδος, το καπιταλιστικό σύστημα θα είχε βυθιστεί σε κρίση αρκετά χρόνια πριν. 
Αυτή η κρίσιμη μεταρρύθμιση, αυτή η «ελευθερία» όπως πονηρά την ονομάζει το σύστημα, μαζί με άλλες αποτελεί κομμάτι της περίφημης συνθήκης του Μάαστριχτ
Η συνθήκη του Μάαστριχτ είναι ένα σύνολο από συμφωνίες, ένα νομικό πλαίσιο δηλαδή, που αν και κρυβόταν πίσω από τα λαικίστικα, παραπλανητικά και πιασάρικα «ενωμένη Ευρώπη», «οι Ευρωπαίοι ενωνουν τις δυναμεις τους» κλπ. δεν είχε καμμιά σχέση με το συμφέρον των «ευρωπαίων πολιτών» όπως μας ονομάζουν αυτοί που προσπαθούν να αποφύγουν την ενοχλητική έννοια λαός. 
Ηταν η συνθήκη που ενοποιούσε οικονομικά και πολιτικά την Ευρώπη(ανάθεμα κι αν καταλάβαμε ποτέ τι σήμαινε στην ουσία αυτό) και έβαζε στην τελική ευθεία τη δημιουργία του ευρώ, αλλά με απλά λόγια ήταν μια καλοσχεδιασμένη σειρά από κρίσιμες ρυθμίσεις και διευκολύνσεις προς το μεγάλο ευρωπαικό κεφάλαιο προκειμένου να ισχυροποιηθεί και να βρεθεί σε καλύτερη θέση μάχης στο μεγάλο και άγριο πόλεμο του καπιταλιστικού ανταγωνισμού.
 Η συνθήκη του Μάαστριχτ χτίστηκε πέτρα-πέτρα μεσα σε μια διάρκεια δεκαετιών από το μεγάλο ευρωπαικό κεφάλαιο για το μεγάλο ευρωπαικό κεφάλαιο. Δική τους είναι η εξουσία και για το δικό τους συμφέρον φυσικά τη χειρίστηκαν και την χρησιμοποίησαν. Αν κάποιος -ειδικά μαρξιστής- νομίζει οτι η εξουσία ανήκει αλλού, ή ότι παρότι ανηκει στους καπιταλιστές αυτοί, ενω ετοιμαζόντουσαν για σκληρό πόλεμο ανταγωνισμού, χάρισαν αυτη την κορυφαία συνθήκη στους λαούς παρακαλώ ας το δηλώσει.
Παρ’ όλα αυτά στην Ελλάδα μόνο το ΚΚΕ στάθηκε απέναντι και  την καταψήφισε. Η φωτισμένη «ευρωπαική Αριστερά», και εδώ ο ΣΥΝ, την είδε με θετικό μάτι και "πανηγύρισε" την Ευρωπαική ενοποίηση παρέα με τους ευτυχείς Ευρωπαίους πλουτοκράτες! Ετσι άνοιξε ο δρόμος για τα όσα ζούμε σήμερα, έτσι τα δις των διάφόρων funds σάρωσαν τις αγορές, έτσι δρομολογήθηκε και διευκολύνθηκε το μεγάλο χρηματιστηριακό παιχνίδι του ’97-2000 -με κορυφή τη φούσκα που κι εμείς ζήσαμε- που στήθηκε πάνω στο θετικό κλίμα και την προσδοκία της αυξησης της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου λόγω της ενοποιησης και του κοινού νομισματος.
 Ετσι ξαναστήθηκε μεσα στο πλαίσιο της «ελεύθερης» από όρια οικονομίας μέ τις ελευθερίες κίνησης κεφαλαίων, προιόντων, εργαζόμενων και υπηρεσιών και η νεα ανακαμψη μεχρι το 2007, έτσι τα Lidl και τα Carrefour σάρωσαν τα μικρομάγαζα κι έδωσαν το τελειωτικό χτύπημα στην εγχώρια παραγωγή κάθε είδους, έτσι φτάσαμε να εισάγουμε ακόμη και χαμομήλι στη χωρα που δεν έχεις παρά να απλώσεις το χέρι σου και να το μαζέψεις. Ετσι τέλος τα κερδη ξανατοποθετήθηκαν ζεστά στις αγορές και με τα μοντέρνα εργαλεία της μόχλευσης εκτόξευσαν την κερδοφορία τους δημιουργώντας τη νεα φούσκα, και κυκλοφορώντας ελεύθερα όπως τους επέτρεπε η «ελευθερία της κίνησης κεφαλαίων» μόλυναν όλη την Ήπειρο. Κι όταν πια οι φούσκες έσκασαν και το σύστημα βρεθηκε μετά από όλα αυτα σε κατάσταση χρεοκοπίας, πάσαραν το λογαριασμό στους λαούς.

Αυτη είναι με λίγα λόγια μια πρωτη σκιαγράφηση αυτού του προμελετημένου εγκλήματος,της περίφημης συνθήκης του Μάαστριχτ που μόνο το ΚΚΕ τολμησε να καταδικάσει και να προειδοποιήσει. Ομως και τότε κάποιοι φρόντισαν τα αυτιά να έχουν τοίχους, το ΚΚΕ να κατηγορηθεί ως οπισθοδρομικό, ξεπερασμένο από τις συνθήκες, κολλημενο στα παλιά, ενω περίσσεψαν τα καλά λόγια για την εκσυγχρονισμένη ευρωπαική Αριστερά την ώρα που άνοιγαν οι σαμπάνιες και στρωνόταν από τον καπιταλισμό για τον καπιταλισμο το κόκκινο χαλί για τη σημερινή έφοδο ενάντια στην ίδια μας τη ζωή.

(περισσότερα στο 2ο μερος)

Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

Ενα ντιμπέιτ που φωνάζει


 Προσωπικα θα μου κάνει τρομερή εντύπωση αν τελικα γίνει το ντιμπέιτ μεταξύ Σαμαρά και Τσίπρα.
Βεβαια όλη η προσοχή έχει στραφεί στη δημιουργία δίπολου Δεξια-Κεντρο για να σβησει όσο γίνεται η ενοχλητικη ψήφος προς την αντι-ΕΕ αντιιμπεριαλιστική-αντικαπιταλιστική πολιτική του ΚΚΕ. 
Η μόνη ψήφος που ποναει είναι στο ΚΚΕ για τον απλό λόγο ότι είναι η μόνη φωνή που μιλάει για το κυρίως θέμα που δεν είναι άλλο από την καπιταλιστική ολοκλήρωση και την ΕΕ. Εκεί βρίσκεται η αιτία αυτού που ζούμε κι όχι στα συγκεκριμενα μνημόνια. 
Μνημόνια υπάρχουν κι αν καταργηθούν π.χ. τα υπάρχοντα αυτό που θα γίνει θα είναι : "το μνημόνιο πέθανε, ζήτω το μνημόνιο".
Προκειμένου λοιπόν η πραγματική εξουσία να μπορεί την επόμενη μέρα να πανηγυρίσει για την συντριπτική υπερψήφιση της Ευρώπης και του ευρώ, έτσι ωστε να απειλεί μετά όποιον τολμήσει "να βάλει σε αμφισβήτηση την Ευρωπαική μας πορεία", πρέπει να εξαφανίσει τη μόνη Αριστερή φωνή που είναι αυτή του ΚΚΕ. 
Κι ας βαζει σε κίνδυνο το Σαμαρά που φυσικά θα δεινοπαθησει από τον πολύ επικοινωνιακό Τσίπρα που το γυαλί είναι το στοιχείο του. Προφανώς υπολογίζει ότι ο Α.Τσίπρας δεν θα δελεάσει τους δεξιούς που θα έχουν συσπειρωθεί γύρω από τη ΝΔ, αλλά τους αριστερούς ψηφοφόρους που έχουν συνηθίσει στην ιδέα οτι ο Τσίπρας είναι "δικό μας παιδί".
Αν γινει πάντως κάτι τέτοιο τελικά θα σημαινει οτι το ΄συστημα δεν φοβάται καθόλου τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα. Αλλιώς δεν θα του άνοιγε έτσι το δρόμο. 
Μερικές φορές η πραγματικότητα φωνάζει αλλά τα αυτια έχουν τοίχους

 Ας δουμε όμως  τι λέει η Ημερησία:

Σε τηλεοπτική αναμέτρηση Σαμαρά ? Τσίπρα οδηγούμαστε, όπως όλα δείχνουν, την τελευταία εβδομάδα πριν από τις εκλογές, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ «σηκώνει το γάντι» που πέταξε η Συγγρού. Την ίδια ώρα, πάντως, το ενδεχόμενο διενέργειας ντιμπέιτ και με άλλους πολιτικούς αρχηγούς παραπέμπεται για μία ακόμη φορά στη διακομματική επιτροπή. Αλλαγή
Όλα ξεκίνησαν μετά τη δήλωση-πρόσκληση του εκπροσώπου της ΝΔ για ντιμπέιτ των δύο αρχηγών. Στη Ν.Δ. εκτιμώντας πως η τακτική της αποφυγής των ντιμπέιτ που ακολουθήθηκε κατά την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση δεν ωφέλησε το κόμμα, αποφάσισαν αλλαγή «πλεύσης». Στο πλαίσιο αυτό ο Γ. Μιχελάκης, δήλωσε πως «εμείς θα προτείναμε την τελευταία εβδομάδα της προεκλογικής περιόδου να υπάρξει ένα ντιμπέιτ ανάμεσα στον Αντ. Σαμαρά και τον Αλ. Τσίπρα». Θετικός καταρχήν στην πρόκληση εμφανίστηκε ο Αλ. Τσίπρας ο οποίος μιλώντας χθες στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΣΥΝ αναρωτήθηκε: «Με ποιο πρόγραμμα κατεβαίνει ο κ. Σαμαράς στις εκλογές, πάλι με το Μνημόνιο 2 μεταφρασμένο στα ελληνικά;» για να δώσει ο ίδιος την απάντηση: «Θα έχουμε την ευκαιρία να τα ξεκαθαρίσουμε όλα αυτά, ενδεχομένως και στον τηλεοπτικό διάλογο που θα έχουμε με τον κ. Σαμαρά και τον οποίο με χαρά θα μπορούσαμε να αποδεχτούμε». Ντιμπέιτ μεταξύ όλων των πολιτικών αρχηγών πρότεινε το ΠΑΣΟΚ, στρέφοντας τα βέλη του κατά του Αντ. Σαμαρά. «Η ξαφνική στροφή 180 μοιρών της Ν.Δ. δείχνει πολλά πράγματα. Και τότε και τώρα ήθελαν να αποφύγουν όπως... ο διάβολος το λιβάνι το διάλογο μεταξύ του κ. Βενιζέλου και του κ. Σαμαρά» δήλωσε η Φ. Γεννηματά.
.    .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .  .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   . .    .   .   .   .   .   .   .   .   . Για να πω την αλήθεια έχω αυτη την απορία. Ειλικρινα πιστευει το ΠΑΣΟΚ οτι η ΝΔ απέφυγε το ντιμπέιτ με τον Βενιζέλο επειδή τον φοβήθιηκε; Δε βλέπει ότι όποτε μιλάει ο Βενιζέλος το ΠΑΣΟΚ χάνει μερικές χιλιάδες φίλους. Αυτό που επέβαλε το να μη γίνει ντιμπέιτ μεταξύ των 2 ήταν φυσικά το οτι το συστημα το ίδιο αποφασισε να μην αφήσει τα 2 βασικά του χαρτιά μεχρι εκείνη τη στιγμη να κατασπαράξουν το ένα το άλλο δείχνοντας ταυτοχρονα πως πρόκειται για 2 όψεις του ίδιου νομισματος και μάλιστα ξοφλημένες. Φοβήθηκε πως θα αποκάλυπταν ό ένας τον άλλο και θα αλληλοακυρώνονταν.

Το τείχος...-Συμπεράσματα μετά μουσικής


Εχω στο μυαλό μου χίλιες σκέψεις γυρω από όλα οσα συμβαίνουν, γύρω από την κρίση,τις εκλογές κλπ.
Πιο πολύ απ'όλα όμως γυρίζει στο μυαλό μου η χθεσινή πορεία Ειρηνης στα βήματα του Γρ.Λαμπράκη, και  όχι γιατί ήταν μια τρομερή πορεία -ηταν πολύ πιο μαζική από όσο περιμεναν όλοι παντως- ή γιατί με έχει πιάσει κάποια μανία με τις επιστροφές στο παρελθόν και τις ριζες.

Εκτος από τη μικρη συναυλία που είχα τη μεγάλη χαρά να τραγουδήσω και να έχω την ευθύθνη, μίλησα με ανθρώπους όλων των ηλικιών για πάρα πολλά. Συνάντησα αγωνιστές της Δημοκρατίας και της Ειρήνης που πηραν μέρος στις πρώτες τρομερες πορείες του καιρού της τρομοκρατίας, ακόμη και στην απαγορευμενη του 1963 που τελικά ολοκλήρωσε μόνος ο Γρ.Λαμπράκης έχοντας έρθει ακόμα και στα χέρια στη διάρκειά της με χωροφύλακες και παρακρατικούς στις 21 Απριλίου, ένα μήνα μόλις πριν δολοφονηθεί. Μου μίλησαν για την εκπληκτική και απίστευτη πορεία ειρήνης του 1966 όπου η συμμετοχή έφτασε στο μυθικο αριθμό των 500000 λαού!!
Μεταφέρω κάποια λίγα λόγια. Η πορεια του '66 ξεκίνησε από τον Τύμβο με πολύ μαζική συμμετοχή περιπου 15-20000 λαού  που αν σκεφτεί κανεις τα δεδομένα της εποχής σχετικά με τη δυσκολία στις μετακινήσεις ήταν ένας πολύ μεγάλος αριθμός. Στην συνέχεια και μέχρι να φτάσει στη Ν.Μάκρη η πορεια μεγάλωνε με αργό ρυθμό. Ηταν άλλωστε ακόμη πολυ πρωί. Στη Ν.Μάκρη αλλά και από κει και μετά το πλήθος πολλαπλασιαζόταν με γρήγορους ρυθμούς και μέχρι να φτάσει στα όρια της Αθήνας στην Αγ.Παρασκευή είχε 4πλασιασθεί. Εκεί έγινε κυριολεκτικά η μεγάλη έκρηξη στη μαζικότητα. Μιλιούνια έμπαιναν από παντού, από όλους όλους τους δρόμους, από καθε γειτονιά, κάθε στενό με πλακάτ και συνθήματα. Από περίπου 70000-80000 η πορεία έσβησε πια κάθε όριο.Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου σε τρομερά πυκνή διάταξη έμπαιναν σε λίγο στο κέντρο από τη Λ.Αλεξάνδρας. Η πορεία έφτασε τελικά στο πεδίο του Άρεως και όποιος κοίταζε προς τα πάνω έβλεπε κόσμο όσο έφτανε το μάτι μέχρι ψηλά πάνω από το γήπεδο του Παναθηναικού. Οταν μαζεψαν τα πανώ μόνο χαμόγελα έβλεπες μού έλεγαν.

Κάποιοι δίπλωσαν τις σημαίες και τις φύλαξαν για την επόμενη χρονιά.Κι όμως η επόμενη χρονιά δεν ήρθε για την πορεία Ειρήνης. Στις 21 Απριλίου την πρόλαβε το πραξικόπημα.
Η ερώτηση που μέ έτρωγε πάντα ήταν αυτή  Πως στο καλό ΄μπόρεσε μετά από τόσο μαζικές συγκεντρώσεις, τέτοια τεράστια και σχεδόν αυθόρμητη συμμετοχή του λαού στις διαδικασίες του λαικού κινήματος, μετά τα θρυλικά Ιουλιανα, τις μεγάλες διαδηλώσεις και πορείες, τις συγκεντρώσεις της ΕΔΑ κλπ. να επιβληθεί τόσο ε'υκολα η χούντα; Πως μπόρεσε να κρατήσει αυτά τα στόματα κλειστά και να πέσει ένα μακρόχρονο σύννεφο αμηχανίας και αδράνειας που σκέπασε τα πάντα; Τι ήταν αυτό που έλειψε και που αν υπήρχε όλα θα μπορούσαν να είναι αλλιώς;

Ολοι κατέληγαν στο ίδιο συμπέρασμα και το πιο ενδιαφέρον ήταν οτι αυτοί που μου το έλεγαν δεν ήταν μέλη του ΚΚΕ. Αυτό που έλειπε ήταν το οργανωμένο Κομμουνιστικό κόμμα.Η παρανομία στην οποία βρισκόταν, η διάλυση των οργανώσεων το '58 και η επικράτηση της χαλαρης δεξιάς στροφής και η ενσωμάτωσή του ουσιαστικά στην ΕΔΑ δεν μπορούσε να μην έχει αποτέλεσμα. Ο λαός είχε χάσει το σκληρό του πυρήνα. Κι αυτός είναι πάντα ο ίδιος σε όλες τις εποχές. Οι οργανωμένοι κομμουνιστές που όταν είναι δυναμικά παρόντες πάντα χαλάνε τη σούπα που μας ετοιμάζει με περισσευούμενη προσοχή το σύστημα.
Ειναι ένας ακόμη λόγος που με κανει να πιστεύω ότι στα χρόνια αυτα που όλα τρέχουν τόσο γρήγορα και τόσο επικίνδυνα, όσο κι αν υπάρχουν αδυναμίες σε διάφορα σημεία στο ΚΚΕ, όσο κι αν δε συμφωνώ σε όλα, το ΚΚΕ ήταν και θα είναι πάντα ο σπουδαίος και πραγματικός μου σύντροφος. Ο σκληρός  πυρήνας που ήταν και θα είναι πάντα εκεί.
Οσο γι αυτούς τους  δημοκράτες κι Αριστερούς που με τόση ευκολία συντάσσονται με δεξιές απόψεις στο τείχος αντιπάθειας που χτίζει εναντια στο ΚΚΕ με τόση προσοχή το σύστημα για να το εξαφανίσει, και που με τόση χαρά εκτοξεύουν όλων των ειδών τα "επιχειρήματα" που ξεκινούν από τις "κακές και άθλιες" σοσιαλιστικές χώρες(ξεχνώντας ότι ζούμε σε αισχρό καπιταλισμό) και καταλήγουν στο "πασέ" και οπισθοδρομικό ΚΚΕ που επιμένει σε "ξεπερασμένα" μοντέλα και συνθήματα για την Ευρώπη των μονοπωλίων και τον Ιμπεριαλισμό, ένα έχω να πώ. Δεν ξέρουν τι κάνουν! Ο εχθρός παραμένει ο Ιμπεριαλισμός είτε μας αρεσει είτε όχι, είτε βαρεθήκαμε να το λέμε έιτε όχι. Ας σταματήσουν λοιπόν να προσπαθούν να βρουν τρόπους για να κερδίσουν τη συμπάθεια του συστήματος κι ας δουν την αλήθεια γιατί ολα κρέμονται από πολύ λεπτές κλωστές.

Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Γρηγόρης Λαμπράκης- 33η πορεία Ειρήνης -Συμμετοχή στη συναυλία

Συμμετέχω σήμερα με χαρά στην 33η πορεία Ειρήνης στα βήματα του Γρηγόρη Λαμπράκη και στη συναυλία που θα γίνει στο τέλος της πορείας στην πλατεία στο Υπ. 'Εθνικής Αμυνας το απόγευμα γύρω στις 6.30μμ.
Ευχαριστώ την ΕΕΔΥΕ που μου έδωσε τη χαρά αυτής της συμμετοχής.

Ριξετε μια ματιά:
Την Κυριακή 20 Μάη από τον Τύμβο του Μαραθώνα

 (κι ένα παλιότερο άρθρο του μπλογκ από το 2010}

Γρηγόρης Λαμπράκης-22 Μαΐου 1963


(Ή πως γεννιέται ένας πραγματικός λαϊκός ηγέτης)

Οταν η εκδήλωση της Eπιτροπής Eιρήνης της Θεσσαλονίκης τελείωσε εκείνο το βράδυ στις 22 Μαίου 1963, η ατμόσφαιρα ήταν περίεργα ηλεκτρισμένη και βαριά.Λίγο πριν μπεί στην αίθουσα του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Kινήματος στη γωνία Eρμού και Bενιζέλου,ο βουλευτής Γρηγόρης Λαμπράκης είχε χτυπηθεί με γροθιά από κάποιο παρακρατικό κάτω από τα αδιάφορα βλέμματα των αστυνομικών που ήταν εκεί για την ασφάλειά του.Οι απειλές κατά της ζωής του, αλλά και οι πληροφορίες για επικείμενη απόπειρα ήταν πολλές και δεδομένες.
Έξω στο δρόμο επικρατούσε πραγματική κόλαση.
«Θέλουμε πόλεμο, να πάτε στη Bουλγαρία. Λαμπράκη, θα πεθάνεις»

Αξιωματικοί της Αστυνομίας ανεβαίνουν στην αίθουσα και τον βεβαιώνουν πως μπορεί να φύγει άφοβα και οτι βρίσκονται εκεί για να εγγυηθούν την ασφάλειά του.
Ο Λαμπράκης κατεβαίνει τα σκαλοπάτια και βγαίνει έξω μαζί με 15 -20 ακόμα συναγωνιστές του.Η αστυνομία κλειδώνει την πόρτα και αφήνει τους υπόλοιπους συγκεντρωμένους μέσα στο κτίριο!
Ο Λαμπράκης ειναι πλέον ουσιαστικά ανυπεράσπιστος ανάμεσα σε παρακρατικούς που ουρλιάζουν και αστυνομικούς και χωροφύλακες που κάνουν πως δεν βλέπουν.Η κατάσταση είναι πέρα από κάθε έλεγχο.Η πόρτα του ξενοδοχείου του είναι μερικές δεκάδες μέτρα μακριά.Θα περπατήσει μέχρι εκεί;.Αρχίζει να διασχίζει το δρόμο...
Από τη μια μεριά κάποιοι τραμπούκοι βαδίζουν προς το μέρος του."Νάτοι, έρχονται ξανά" φωνάζει ο Λαμπράκης!"Τι κάνει επιτέλους η αστυνομία;"
Πίσω του υπάρχει ένα δρομάκι με ένα τρίκυκλο σταματημένο.
"Ξεκίνα τι κάθεσαι;" ακούγεται κάποιος.
Η προσοχή του βουλευτή της ΕΔΑ είναι αλλού.Το τρίκυκλο με οδηγό τον Γκοτζαμάνη επιταχύνει.Ο Εμμανουηλίδης υψώνει στον αέρα το λοστό που κρατάει στα χέρια, σημαδεύει και χτυπάει με δύναμη το κεφάλι του Γρ.Λαμπράκη και πηδάει στην καρότσα.Πέφτει στην άσφαλτο αναίσθητος.Ο Λαμπράκης έπεσε...είναι ηδη κλινικά νεκρός.Φωνές, ουρλιαχτά,χαμός.
Το τρίκυκλο απομακρύνεται με ταχύτητα.Κάποιος ξεχύνεται πίσω του τρέχοντας, πηδάει πάνω στην καρότσα και χάνεται μαζί τους στο σκοτάδι.Είναι ο Μανώλης Χατζηαποστόλου, σαλταδόρος στην Κατοχή, που θα μείνει στην Ιστορία με το όνομα "τιγρης" γι αυτό το σάλτο εκείνης της νύχτας.Ορμάει στον Εμμανουηλίδη που είναι κρυμμένος στην καρότσα.
«Πούστη, του λέει, φάγατε τον Λαμπράκη, θα πεθάνεις".
Πλακώνονται πάνω στην καρότσα.Ο "τίγρης" τον χτυπάει με λύσσα και τον εξουδετερώνει.Ορμάει μετά στον Γκοτζαμάνη και τον αναγκάζει να σταματήσει.Δεύτερη μάχη ακολουθεί.Μαζεύεται κόσμος.Μέχρι που επεμβαίνει ένας ανυποψίαστος τροχονόμος, τους συλαμβάνει και τους οδηγεί στο τμήμα.Το σχέδιο έχει χαλάσει.Κάποιος συνέλαβε τον δολοφόνο χωρίς να ξέρει τι έκανε.Σε λίγο θα αρχίζει να ξετυλίγεται το κουβάρι της πιο τρανταχτής πολιτικής δολοφονίας σε καιρό "δημοκρατίας".Της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη.
Την υπόθεση αναλαμβάνει ο ανακριτής Χρ.Σαρτζετάκης (πρόεδρος Δημοκρατίας το 1985) και αποφασίζει να βρεί την αλήθεια με κάθε τρόπο.
Τρείς δημοσιογράφοι έκαναν τότε όλη τη βρώμικη δουλειά.Ηταν ακόμη η εποχή που τα λεφτά ήταν λίγα και η δημοσιογραφία ήταν μια επικίνδυνη και σίγουρα ρομαντική υπόθεση.
Ο Γιώργος Ρωμαίος("Βήμα"),ο Γιάννης Bούλτεψης («Aυγή») και ο Γιώργος Mπέρτσος («Eλευθερία») τραβούν φωτογραφίες , παίρνουν καταθέσεις, συγκρίνουν στοιχεία, μεταμφιέζονται σε ξένους τουρίστες,ανακατεύονται με απλούς ανθρώπους,αριστερούς η φασίστες παρακρατικούς, κάνουν με κίνδυνο της ζωής τους και της δουλειάς τους ό,τι χρειάζεται.Και ύστερα από λίγο καιρό αποκαλύπτουν τη μεγάλη πλεκτάνη που στήθηκε από κράτος και παρακράτος, για να δολοφονηθεί εκείνο το βράδυ ένας ηγέτης της Αριστεράς.Ενας άνθρωπος που όλο και περισσότερο λατρευόταν από απλούς ανθρώπους και που σίγουρα θα είχε παίξει σπουδαίο ρόλο στα πράγματα αν είχε καταφέρει να μείνει ζωντανός.
Χρόνια αργότερα το 1966 κι ενώ η όλη διαδικασία περνάει από την παραίτηση και την φυγή του Κ.Καραμανλή που θεωρείται πολιτικά υπεύθυνος, τις εκλογές του θριάμβου του Γ.Παπανδρέου, την πολιτική αστάθεια που φέρνει η αποστασία και τα Ιουλιανά του 1965,συλλήψεις στελεχών της αστυνομίας και χωροφυλακής με βαριές κατηγορίες (συνέργεια σε ανθρωποκτονία από πρόθεση και κατάχρηση εξουσίας σε βαθμό κακουργήματος!)και από μύρια άλλα κύματα κι εμπόδια γίνεται η δίκη.Οι ένορκοι είναι στημένοι και οι ποινές είναι αστείες.Από τρίμηνη κράτηση για τους αξιωματικούς, μέχρι μερικούς μήνες έως 1 χρόνο για απλές σωματικές βλάβες για κάποιους τραμπούκους, και τέλος καταδίκη των Γκοτζαμάνη-Eμμανουηλίδη για τροχαίο ατύχημα! Αυτά είναι τα κατορθώματα και η δικαιοσύνη της λεγόμενης Δημοκρατίας της εποχης, που πολύ λίγους μήνες αργότερα καταργείται από την πραγματική εξουσία και τη θέση της παίρνει η Χούντα της 21ης Απριλίου 1967.Οι δολοφόνοι αμνηστεύονται ενώ μάρτυρες, ανακριτές, οι 3 δημοσιογράφοι και όσοι πάλεψαν για την αποκάλυψη της συνωμοσίας φυλακίζονται, εξορίζονται απολύονται η ταλαιπωρούνται με καθε τρόπο!

Δύο μόλις χρόνια πριν τη δολοφονία, λίγοι γνώριζαν τον Γρ.Λαμπράκη.Μόνο οι φίλοι του , οι απλοί φτωχοί άνθρωποι από τους οποίους δεν έπαιρνε ποτέ χρήματα σα γιατρός,οι λάτρεις του αθλητισμού που τον θυμόντουσαν βαλκανιονίκη στο άλμα εις μήκος(είχε το Πανελλήνιο ρεκόρ για 23 χρόνια!), και ίσως εκείνοι που βρέθηκαν κοντά του όταν προσπαθούσε με όποιες αθλητικές δράσεις μπορούσε, να χρηματοδοτήσει τα λαϊκά συσσίτια στην Κατοχή.
Το 1961 εκλέγεται βουλευτής συνεργαζόμενος ως ανεξάρτητος με την ΕΔΑ(Αριστερά).Γινεται αντιπρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Ειρήνης και η δράση του γίνεται πολύ έντονη στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Κι έτσι φτάνουμε στην 21η Απριλίου του '63.Διοργανώνεται τότε πορεία ειρήνης από τον Μαραθώνα στην Αθήνα.Η κυβέρνηση Καραμανλή την απαγορεύει.Οποιος συμμετέχει συλλαμβάνεται, ανάμεσά τους και ο Μ.Θεοδωράκης.Ο Λαμπράκης βαδίζει μόνος με το πανό με το σήμα της Ειρήνης προς την Αθήνα και γίνεται πρωτοσέλιδο σε ελληνικές και ξένες εφημερίδες.Παρακρατικοί, χωροφύλακες κλπ. προσπαθούν να τον εμποδισουν.Συμπλέκεται με 10 χωροφύλακες και τελικά συλλαμβάνεται, παίρνοντας όμως στα μάτια του λαού διαστάσεις πλέον μυθικές και όχι χωρίς λόγο.Στην εκδήλωση της Πρωτομαγιάς, μια βδομάδα αργότερα γνωρίζει υποδοχή ήρωα!
Λίγες μέρες αργότερα φεύγει για το Λονδίνο, στήνοντας μπλόκο και χαλώντας το πάρτυ της βασίλισσας Φρειδερίκης με άλλους διαδηλωτές ζητώντας την αμνηστία των πολιτικών κρατουμένων στην Ελλάδα και την απελευθέρωση του στελέχους του ΚΚΕ Αμπατιέλου.(Τότε η Φρειδερίκη σε νευρική κρίση λέγεται ότι είπε:"Επιτέλους δεν μορεί κάποιος να με απαλλάξει απ'αυτόν;")
Μέσα σε πολύ σύντομο χρόνο, γίνεται εύκολα το μεγάλο αστέρι της Αριστεράς και ο πιο μισητός και επικίνδυνος άνθρωπος για την Δεξιά της εποχής.Δείχνοντας σε όλους αλλά και στο ίδιο το μέλλον πόσο γρήγορη μπορεί να είναι η ανάδειξη ενός πραγματικού λαικού ηγέτη όταν βαδίζει απλά κι αληθινά πλάι στα ζητούμενα του λαού χωρίς ούτε για μια στιγμή να σκεφτεί τον εαυτό του.
Άλλωστε το νόμισμα της βουλευτικής ασυλίας ο Λαμπράκης το ξόδεψε μαζι με την ίδια του τη ζωή για την Δημοκρατία,το όραμα μιας άλλης δικαιοσύνης και για να αντισταθεί για λογαριασμό του λαού στην τρομοκρατία και το φασισμό.Ενω χρόνια αργότερα, κάποιοι μελλοντικοί υπουργοί η βουλευτές το επένδυσαν διαφορετικά, αγοράζοντας δικαιώματα ατιμωρισίας και βέβαια την συμμετοχή τους στα χλιδατα εξουσιαστικά λόμπυ.

Σάββατο 19 Μαΐου 2012

Ευρω ρε! ευρω και ξερό ψωμί...

 Μετα και τη χθεσινη επιδειξη δημοκρατίας και σεβασμού των αποφάσεων του ελληνικού λαού από την ΕΕ και την κ.Μέρκελ, εμείς ακάθεκτοι και σαν να μην έγινε τίποτα  θα πάμε να ψηφίσουμε  φανατικά υπέρ ΕΕ και ευροθεσμών; Τόσο αυτοκτονικοί λοιπόν;

Α ρε Ελλαδα. Δυο χρόνια ευρωισοπέδωση, ευρωρεζίλεμα, ευρωξεφτίλα, ευρωφτώχεια του θανάτου με 2000 να αυτοκτονούν για να ζήσει το ευρω κι εσύ εκεί; Ευρω ρεε,ευρώ και ξερό ψωμί!
 Σου λέγαν  ψέματα καθε δευτερη μέρα, σε απειλούσαν οτι θα σε πετάξουνε έξω, σε βρίζανε τεμπέλη, σου πήρανε για το καλό σου ό,τι είχες σε διώξανε από τη δουλειά, σου σβήσανε το μέλλον των παιδιών σου, σου αρπάξανε με το έτσι θέλω τα λεφτά που πληρωνες ματωνοντας από τη δουλειά σου τόσα χρόνια στα Ταμεία. Κι όλα αυτα για το καλό του ευρώ. Κι εσύ δεν είδες τίποτα. Περήφανα και με πάθος πας την κάλπη σίγουρος ότι εισαι μαζί τους. Εσυ κι ο Γιουνκέρ, η Μέρκελ, ο Σαρκοζύ, ο Ολάντ, η Μερσεντες Μπένζ και η Ζήμενς, όλοι παρεα για το καλό του ευρώ. Ευρω ρε και πάλι ευρώ.

Η αλλιώς ...φοβάμαι, δεν πιστεύω σε τίποτα, δεν τολμάω να ονειρευτώ, δεν μου ανήκει η ζωή μου...

Πως θα αισθανθούν οι έλληνες αριστεροί κ κομμουνιστές όταν την άλλη μέρα δουν τα φαρδια χαμόγελα των ευρωπαίων που θα επιδοκιμάζουν το λαό που είπε ΝΑΙ στο ευρώ;
Πως θα αισθανθούν όλοι αυτοί που θα δουν να μεταφράζεται η ψήφος τους σαν έγκριση σε νεες θυσίες και "μεταρρυθμίσεις" όποια κυβέρνηση κι αν εκλεγεί;
Πως θα νοιώσουν όταν τους πουν σε λίγο οτι οι μισθοί τους δεν δικαιολογούνται από τα δεδομενα όπως είπε σήμερα άλλος ένας "Αριστερός" οικονομολόγος;
Ποσο αίμα θα τρεξει ακόμη και ποσο πιο πίσω θα πάνε οι ανάγκες τους για να βγουν οι αριθμοί;

Ποτε τελικά θα καταλάβουμε οτι μπορουμε;
Οτι έχουμε τη δυνατότητα να σηκωσουμε κεφάλι και να κοιτάξουμε στα μάτια ένα δικό μας δικαιο κόσμο, όπου εμείς θα είμαστε αφεντικά του εαυτού μας;

ShareThis