"Φάτε μάτια ψάρια" ή ..."Φάτε ψάρια ...αέριο"

Η "θετική" εξέλιξη ΤΑΡ, και το ΤΑΠωμα των ΜΜΕ από την μη ανΤΑΠόκριη του Χρηματιστηρίου που δεν είδε ΤΙ-ΠΟ-ΤΑΠ

H απόλυτη επικράτηση της απατεωνίστικης "ενημέρωσης" βγάζει μάτι για άλλη μια φορά.
Μιλάμε για την "εξαιρετικά θετική εξέλιξη" της επιλογής ΤΑΡ έναντι του άλλου αγωγού Ναμπούκο και τα "τρομερά ωφέλη για την Ελλάδα".
Ηταν τόσο γελοία η παρουσίαση των "θετικών" που προκύπτουν για την ..."Ελλάδα", "τη χώρα μας", "την πατρίδα μας" κλπ(την Ελλάδα και πατρίδα ποιών αλήθεια;) που μόνο αν ήταν κανείς είτε ένθερμος  φαν των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είτε εντελώς δειλός ή ανίκανος να αντιμετωπίσει και να δει την αλήθεια είτε απλά αδιάφορος ή ηλίθια αφελής, θα μπορούσε έστω λίγο να πειστεί.
Ομως τελικά αυτό που επικρατεί στη συνείδηση των πολλών είναι το απλό "αξίωμα" που λέει: Αφού το λένε "όλοι" κάπως έτσι πρέπει ναναι. Η συντριπτική υπεροχή των γνωστών ΜΜΕ δίνει φυσικά την εντύπωση ότι το λένε όλοι.
Η ανάλυση που κάνει στο Ριζοσπάστη Ο Ν.Μπογιόπουλος απαντάει εύκολα και με στοιχεία, της άλλης πλευράς μάλιστα, στα ψέματα περί "χιλιάδων θέσεων εργασίας" αλλά και σε όλες τις λεπτομέρειες της "θετικής" αυτής εξέλιξης. Ετσι κι αλλιώς παρά την προσπάθεια να "απαριθμηθούν" όσο γίνεται περισσότερα θετικά με τον εγκυροφανή τρόπο του "1ον", "2ον", ...5ον" κλπ κατέληγε στο εξής ένα: "Γεωστρατηγική αναβάθμιση και μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο".
Δηλαδή τρίχες κατσαρές και απόλυτο κενό αφού ως γνωστόν οι γεωστρατηγικές αναβαθμίσεις δεν τρώγονται.
Οσο για τους ..."κόμβους"που μπορεί να προκύψουν από όλα αυτά να δούμε ποιος και πως θα τους λύσει στη συνέχεια όταν μπλέξουν στο χτένι.

Για να μη λέμε και πολλά και φλυαρούμε θα πούμε ένα και μόνο που δείχνει με απόλυτο τρόπο κατά πόσο "όλοι" εκτιμούν ως "πολύ θετική εξέλιξη" την επιλογή ΤΑΡ(δεν θέλω να φανταστώ ότι κάτι μπορεί να αλλάξει ξαφνικά και να πέσει το γέλιο της αρκούδας).
Αν έπρεπε ένας να εκτιμλήσει ως θετική την εξέλιξη αυτός θα έπρεπε να είναι η αγορά που κατι τέτοια δεν της ξεφεύγουν ειδικά όταν τα έχει ανάγκη.

Αφού είναι τόσο θετική η εξέλιξη για την Ελληνική οικονομία, έστω την καπιταλιστική οικονομία και τις ελληνικές επιχειρήσεις, γιατί το Ελληνικό Χρηματιστήριο δεν ενθουσιάστηκε καθόλου μα καθόλου, τη στιγμή που κάτι τέτοια οι αγορές τα αρπάζουν στο φτερό;
Μάλιστα αυτό συμβαίνει μετά από κάθετη πτώση του Γ.Δ. από τις 1100 περίπου μονάδες στις 830 (μετά το σκάλωμα ΕΡΤ και τον ανασχηματισμό) που θα έπρεπε κάτι τέτοιο να λειτουργήσει σαν αφορμή έστω και μιας τεχνικής ανάκαμψης που ετσι κι αλλιώς θα ήταν λογική αφού τα προβλήματα που προκάλεσαν την πτώση έχουν απομακρυνθεί.
Γιατί οι επενδυτές των ελληνικών τραπεζών και επιχειρήσεων αντιδρούν όχι απλά αδιάφορα αλλά ακόμη και αρνητικά;(σήμερα το Χ.Α.Α. συνεχίζει με μεγαλύτερη πτώση από χθες με -2%(!) στις 1μμ περίπου).
Μα γιατί προφανώς καμιά σχέση δεν έχει ο αγωγός με ελληνικά συμφέροντα. Το έργο θα γίνει από ξένες εταιρείες, τα δάνεια θα δοθούν από ξένες τράπεζες, ενώ φυσικά δεν θα υπάρξουν καντίνες που θα ξεφυτρώσουν κατά μήκος του αγωγού όπου θα ρουφάει όποιος θέλει και λίγο αέριο με το καλαμάκι.
Οσο για τις θέσεις εργασίας, έστω και τις προσωρινές της διάρκειας κατασκευής, τίποτα δε μας λέει  ότι μπορεί να  εξασφαλισθεί ότι θα είναι Έλληνες έστω και με κουτσουρεμένους μνημονιακούς μισθούς.
Οι "ζητιάνοι", των θετικών ειδήσεων και succes stories, δεν μπορούν να απαιτούν, όπως λέει και η γνωστή αγγλική παροιμία.

Κατά τα άλλα "φάτε μάτια ψάρια..." ή τέλος πάντων "φάτε ψάρια ...αέριο" και μάλιστα ακοπάνιστο.

Το "αριστερό" κουβαδάκι

Όταν το βαρέλι στάζει και η διαρροή δε διορθώνεται, το πρώτο που κάνει ο βαρελάς είναι να βάλει ένα κουβαδάκι για να μαζεύει ότι χάνεται. Μετά θα δει τι θα κάνει μ'αυτό που μάζεψε. Η θα το ξαναρίξει μέσα ή θα το χρησιμοποιήσει όπου χρειαστεί.
Το σύστημα έχει επιλέξει να ανεβάσει την ένταση της πίεσης προς το λαό, γιατί όπως λένε όλοι οι καλοί του "αναλυτές"πρέπει "η πατρίδα να βγεί από την κρίση όσο γίνεται πιο γρήγορα".
Ο αυταρχισμός είναι φυσικά απαραίτητος για να περάσουν κι άλλα κι ύστερα κι άλλα μέτρα απ' αυτά που "χρειάζονται". Ολα αυτά όμως θα έχουν σαν αποτέλεσμα να γεμίσει ραγισματιές το βαρέλι με τους ψηφοφόρους που παρά τα αναισθητικά δεν προβλέπεται να συνεχίσουν να αντέχουν για πολύ ακόμη. Πρέπει λοιπόν να μπει ένα "αριστερό" κουβαδάκι...
Κάπως έτσι αποφασίστηκε να βγεί η ΔΗΜΑΡ από τη συγκυβέρνηση στηρίζοντάς την όμως σαν "δύναμη ευθύνης" που είναι.(Το κουβαδάκι πρέπει ναναι του σπιτιού...)
Ετσι και αυτή εύχεται και προσεύχεται να σταματήσει να κονταίνει όλο και περισσότερο, και το σύστημα περιμένει να μαζέψει τη διαρροή σε δικό του κουβαδάκι για να το χρησιμοποιήσει όπως χρειαστεί. Δύσκολο βέβαια να γλυτώσει η ΔΗΜΑΡ μετά από όλα αυτά τη διάλυση, αλλά με λίγη βοήθεια μπορεί και να τα καταφέρει. Εχει άλλωστε αποδείξει ότι είναι ένα χρήσιμο στήριγμα που αξίζει να βοηθηθεί.
Αν γίνουν τώρα ή κάποια στιγμή εκλογές, και η ΔΗΜΑΡ διασωθεί(θα κάνουν ό,τι μπορούν γι αυτό), θα είναι και πάλι ένας καλός μπαλαντέρ. Αν κερδίσει η ΝΔ θα ξαναπαίξει το ρόλο του βαστάζου, ενώ αν κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπει στην "κυβέρνηση της Αριστεράς" που θα "αλλάξει τον τόπο".

Αυτό που αναρωτιέμαι είναι το πόσοι βλέπουν την ξεφτίλα της αστικής πολιτικής σκηνής και πόσοι αποφασίζουν να μη λερώσουν πια τα χέρια τους μ' αυτούς.
Αλλά επίσης αναρωτιέμαι, τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν αποφασιστεί ότι "ήρθε η ώρα της Αριστεράς". Θα συνεργαστεί με ελαφριά καρδιά με το κουβαδάκι του συστήματος; Τόσο εύκολα θα τους αθωώσει και θα τους βάλει μάλιστα να παίξουν ξανά το γνωστό πια  ρόλο τους;
Την απάντηση την ξέρουμε βέβαια, αλλά λέμε τώρα...

Ένα ρούχο για το γυμνό Βασιλιά...-Ακροβασίες, μπερδικλώματα, συμπεράσματα

Οι ακροβασίες έχουν και "μπερδικλώματα" και ατυχήματα.

Αυτο που βλέπουμε να συμβαίνει "ξαφνικά" γύρω μας, είναι ένα τέτοιο επεισόδιο.

Ενός επεισοδίου βέβαια μύρια έπονται, και φυσικά  είναι λάθος να προσπαθεί κανείς να παραστήσει το μάντη και να προβλέψει τι θα γίνει τελικά με τη ΔΗΜΑΡ, την τρικομματική ή τη δικομματική κυβέρνηση. Επίσης θα είναι και εκτός ουσίας.

Ακούμε γύρω από χθες το βράδυ που πρόκυψε το σκάλωμα, ακόμη και πανηγυρισμούς για την "αποδυνάμωση" της τρικομματικής. Η "αποδυνάμωση" όμως της τρικομματικής από μόνη της δε λέει τίποτα αν δε συνοδευτεί από δυνάμωμα του λαικού κινήματος που πρέπει να σηκωθεί, να πιστέψει στον εαυτό του, να πάρει την πρωτοβουλία και να απαντήσει.

Φαίνεται πως η περσινή "ελπίδα" ή μάλλον τραγωδία των εκλογών δε δίδαξε και πολλά.

Τότε σε μια κορύφωση της λαικής διαμαρτυρίας, το σύστημα μη μπορώντας να κάνει αλλιώς, εγκατέλειψε την επιλογή Παπαδήμου και πήγαμε σε εκλογές. Πήγαμε όμως σε εκλογές οχι μέσα σε κλίμα έντασης και παραπέρα κορύφωσης των διεκδικήσεων, της δήλωσης της λαικής δυσφορίας και της άρνησης του λαού, μέσα από αγώνες, κινητοποιήσεις, απεργίες και διαδηλώσεις, να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο της εξαθλίωσης και της λιτότητας, αλλά μέσα σε κλίμα "ηρεμίας" όπως ακριβώς ήθελε το σύστημα που πάντα με τον ίδιο τρόπο παίζει το χαρτί των εκλογών.

Ετσι η "συντριπτική ήττα" των "μνημονιακών δυνάμεων" και η "μεγάλη νίκη του λαού" περιέργως οδήγησαν στην πιο σκληρή ως τώρα μνημονιακότατη κυβέρνηση που συνεχίζει, και μάλιστα με λιγότερη ενόχληση από πριν, το καταστροφικό έργο της.

Κάλλιστα το ίδιο μπορεί να γίνει και τώρα. Οι τριγμοί που ακούμε και βλέπουμε στην τρικομματική και τη ΔΗΜΑΡ, μπορούν εύκολα να οδηγήσουν σε μια ακόμη πιο σκληρή δικομματική αυτή τη φορά κυβέρνηση,  σε μια ακόμη πιο συντηρητική στροφή και ακόμη μεγαλύτερη διάθεση συμβιβασμού το λαό, αν δεν υπάρξει από τα κάτω ένα δυνατό λαικό κίνημα που να σπρώχνει τα πράγματα προς την αντίθετη πλευρά και τη ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησης του λαού.

Οπως βλέπουμε, το σύστημα έχοντας σύμμαχό του τα ΜΜΕ, θα παίξει ξανά και ξανά τα χαρτιά του εκβιασμού και της τρομοκράτησης, προκειμένου να στριμώξει το λαό μέσα στα όρια εκείνα που τον καθιστούν ακίνδυνο.

Το ζήτημα όμως είναι πάντα τι θα κάνουμε εμείς για μας, ο λαός για το λαό.

Θα δούμε ότι οι σωτήρες και τα από αλλού προγράμματα σωτηρίας, φτωχών και πλουσίων-που όμως φτιάχνουν οι πλούσιοι καπιταλιστές "για το κοινό καλό",  οδηγούν τα φτωχά λαικά στρώματα στο γκρεμό; 

Θα δούμε ότι ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος της αμφισβήτησης αυτου του δήθεν ακλόνητου συστήματος;

Θα δούμε ότι μόνο ο αγώνας, και μάλιστα ο οργανωμένος αγώνας μέσα από τα σωματεία και τις οργανωσεις, μπορεί να δώσει διέξοδο και πραγματική προοπτική κι ελπίδα;

Ή ακούγοντας τα κηρύγματα εφησυχασμού των σωτήρων, θα μείνουμε ανενεργοί παρακολουθώντας το θέατρο σκιών των κορυφών, που με τόση σπουδή και τέχνη το κάνουν να μοιάζει με αλήθεια,  όπου "δειλοί , μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα";

Το ότι "ο Βασιλιάς είναι γυμνός" δε λέει και πολλά αν κάποιος δεν τον ρίξει από το θρόνο του.

Αλλιώς όλο και κάποιος θα βρίσκεται πάντα να του ρίχνει ένα ρούχο επάνω του.

Το μΕΡΤικό του καθενός

Το ζήτημα των ημερών δεν είναι κυρίως η ΕΡΤ.

Όποιος προσπαθεί να το κρύψει θα πρέπει να δημιουργεί υποψίες σε όλους όσους έχουν στοιχειώδεις απαιτήσεις από τη σκέψη τους.

Το ζήτημα είναι η βαρβαρότητα των Προεδρικών διαταγμάτων και των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου όπου κι αν εφαρμόζονται. Ο τρόπος δηλαδή που έχει ήδη επιλεγεί από τα 3 κόμματα της κυβέρνησης για να περάσει η λεηλασία του λαού και των δικαιωμάτων του. Η ΕΡΤ είναι απλά ένα ξεκάθαρο παράδειγμα, μια περίπτωση που βγάζει μάτι, για το τι συμβαίνει γύρω μας.

Το ζήτημα είναι ότι αυτό που λέγεται γενικά "Δημοκρατία", η αστική δημοκρατία δηλαδή, μοιάζει πια με ανέκδοτο, αφού δεν έχει κανένα περιεχόμενο στις μέρες μας, στις μέρες δηλαδή που ο καπιταλισμός δεν έχει κανένα πρόβλημα να πατήσει πάνω σε πτώματα για να επιβιώσει.

Το ζήτημα των ημερών είναι ακόμη η Αλληλεγγύη και ο αγώνας που πρέπει να γίνει από όλους τους εργαζόμενους για όλους τους εργαζόμενους. Πολλοί λένε ότι στην ΕΡΤ έσπασε τα μούτρα του ο κοινωνικός αυτοματισμός. Δυστυχώς, όσο κι αν σε όλους αρέσουν οι θετικές εκτιμήσεις για το παρόν και το μέλλον, δεν είναι έτσι. Για άλλη μια φορά οι μεγάλες μάζες έμειναν μακριά και αδιάφορες για το δράμα των εργαζόμενων της ΕΡΤ. Κι αυτό γιατί ο αγώνας αυτός δεν μπόρεσε ως τώρα να πάρει ταξικά χαρακτηριστικά και να γίνει αγώνας όλου του λαού. Μπορεί βέβαια ακόμη και κάποιοι συντηρητικοί άνθρωποι να συγκινήθηκαν για το "μαύρο", δε συγκινήθηκαν όμως τόσο-πλην ολίγων βέβαια- και από τις 2500 χιλιάδες απολύσεις ή από τα "αποφασίζομεν και διατάσσομεν" των προεδρικών διαταγμάτων κι ας ήρθαν μια βόλτα από το προαύλιο της ΕΡΤ. Ισως κάποιους να τους ξυπνήσει το κλείσιμο των σχολείων ή του νοσοκομείου της περιοχής τους, αλλά τότε μάλλον ελάχιστοι θα συγκινηθούν σε σχέση με την περίπτωση της ΕΡΤ.

Το ζήτημα είναι ακόμα να δούμε από πιο κοντά τον τρόπο που γίνονται οι αγώνες και που ή εξασφαλίζει ή θάβει και γκρεμίζει τη συνέχειά τους. Το παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ που στην ΕΣΗΕΑ ο ένας εκπρόσωπος ψήφιζε υπέρ της συνέχισης της Απεργίας(για τον κ.Τρίμη μιλάμε, εκλογές έχουν οι ανθρωποι στην ΕΣΗΕΑ) και η άλλη ψήφιζε κατά γιατί "δεν πάει άλλο") δείχνει πολλά. Φαίνεται πως κάποιοι έχουν τρομερό "ταλέντο" στο να στέλνουν μηνύματα διάλυσης των αγώνων.
Όλα αυτά όμως, αυτό που καταφέρνουν στα σίγουρα είναι να απογοητεύουν τους εργαζόμενους και να τους στρέφουν προς προσωπικές συμπεριφορές και (μη) "λύσεις", αντί να συσπειρώνουν όλο και περισσότερους όπως και θα έπρεπε.
Η αλήθεια γι αυτό κρύβεται στους διαδρόμους και της ΕΡΤ. Πόσοι άραγε είναι οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ που συμμετέχουν στον αγώνα που κάτω από παράξενες συνθήκες συμβαίνει, με την ψυχή και την καρδιά τους, και πόσοι κρύφτηκαν όσο περνούσαν οι μέρες, και άρχισαν να σκέφτονται προσωπικά, την πρόταση για την επόμενη μέρα(ΝΕΡΙΤ) που ηδη εχει γίνει στους περισσότερους, μας το επιβεβαίωσαν εργαζόμενοι της ΕΡΤ εκεί, προκειμένου να διασπαστεί ο αγώνας, σπέρνοντας αυταπάτες και ελπίδες σε όλους ότι θα βρούν κάποια θεσούλα δια του γνωστού δρόμου του βύσματος;

Στον κήπο της ΕΡΤ τα βράδια είναι πραγματικά δύσκολο να καταλάβει κανείς για ποιο λόγο μαζεύεται όλος αυτός ο κόσμος. Σίγουρα όλο αυτό το πλήθος αντί να ξεκαθαρίζει μέρα με τη μέρα τη στάση του γίνεται όλο και πιο ετερόκλητο. Η διαφορά από την πρώτη μέρα όπου, παρά τις υπερβολές περί επανάστασης που άρχιζε κλπ., υπήρχε μια ατμόσφαιρα ξεσηκωμού και αμφισβήτησης, μέχρι τις 2-3 τελευταίες μέρες όπου το προαύλιο θυμίζει φεστιβάλ και χαλαρή ατμόσφαιρα συναυλίας και πάντως όχι κινητοποίηση είναι φανερή.

Από ό,τι φαίνεται ο αγώνας των εργαζόμενων της ΕΡΤ, αντί να γίνει αγώνας όλων των εργαζόμενων που λεηλατούνται παντού, αντί να αποκτήσει ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά όπως θα έπρεπε, όλο και περισσότερο γίνεται μια εντελώς μίνιμουμ διεκδίκηση, κυρίως των δημοσιογράφων και μερικών ακόμα, που ζητάει να μείνει με οποιοδήποτε τρόπο η ΕΡΤ ανοιχτή, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, για όσο μείνει ανοιχτή και να χάσουν τη δουλειά τους λιγότεροι, δηλαδή όχι όλοι οι 2650 αλλά 1500 ή 1800. (Δυστυχως ακούσαμε όχι και λίγους σώφρονες που δεχόντουσαν "την αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων") Όσο για το χαρακτήρα της ΕΡΤ και το περιεχόμενο που πρέπει να έχει, το ακούμε να συζητιέται όλο και λιγότερο. Ελα όμως που αυτό είναι κάτι που ενδιαφέρει πολύ τους άλλους εργαζόμενους.

Κάτι τέτοιο φυσικά, το να δέχονται οι εργαζόμενοι να βάλουν την υπογραφή τους στη σφαγή συναδέλφων τους, των διπλανών τους μέχρι χτες δηλαδή, και να συζητούν μετά από όλα αυτά το πέρασμα της ΕΡΤ σε μια νέα εποχή, με χαρακτηριστικά σαφώς πιο αντιδραστικά και πιο αυταρχικά αλλά και σε μια ΕΡΤ που σκοπός της θα είναι η ολοκληρωτική υποταγή στην ενημέρωση που έχει ανάγκη το σύστημα για να μπορέσει ευκολότερα να λιώσει κάθε λαϊκή αντίσταση, είναι απαράδεκτο να διαπερνάει μια διαδικασία που θέλει να λέγεται κινητοποίηση και αγώνας.

Ένα τελευταίο σχόλιο. Τη Δευτέρα είχαμε μια πολύ μεγάλη κινητοποίηση από το ΠΑΜΕ στην Αγ.Παρασκευή και πορεία μετά στην ΕΡΤ. Πολλές χιλιάδες λαού, ήταν εκεί το πιο μαχητικό του κομμάτι με δεκάδες ταξικά σωματεία και οργανώσεις να δίνουν παρόν, βρέθηκαν στο πλευρό των εργαζόμενων της ΕΡΤ ακριβώς έξω από το κτίριο. Παρά τις αναφορές που έγιναν στα γρήγορα, δεν είδαμε να θεωρείται κάτι σπουδαίο όλο αυτό, ενώ το "καλλιτεχνικό πρόγραμμα" συνεχιζόταν κανονικά χωρίς να ασχολείται με τα του δρόμου. Πολύ πιο σπουδαία αντίστοιχα κρίθηκε η κομματική ομιλία του Αλ.Τσίπρα στο Σύνταγμα και μεταδόθηκε από την "πειρατική" ΕΡΤ. Το ΠΑΜΕ αντίθετα δεν καλωσορίστηκε καν από τα ηχεία, ή και την εκπομπή των εργαζόμενων, όταν εμφανίστηκε έξω από τα κάγκελα, έστω για να δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα ενθουσιασμού αφού πάνω από 20000 εργαζόμενοι με τα σωματεία, τα πανώ και τα συνθήματά τους στήριζαν τον αγώνα των εργαζόμενων στην ΕΡΤ έξω στη Μεσογείων.

Εννοείται πως όσο το ταξικό στοιχείο, το στοιχείο της συσπείρωσης και κοινής δράσης των εργαζόμενων με βάση τα κοινά τους συμφέροντα, κρατιέται έξω από τα κάγκελα των αγώνων κανένα θετικό αποτέλεσμα δεν μπορούμε να περιμένουμε. Οι σωτήρες θα έπρεπε να έχουν πεθάνει ήδη μεσα μας στα χάλια που βρισκόμαστε.

Εμείς βέβαια παραμένουμε στο πλευρό των απολυμένων της ΕΡΤ, από τις καθαρίστριες και τους θυρωρούς, μέχρι τους μουσικούς, τους τεχνικούς και τους δημοσιογράφους και εξακολουθούμε να δείχνουμε την αλληλεγγύη μας στα δίκια τους. Εξακολουθούμε επίσης να αναδεικνύουμε το ζήτημα του Δημόσιου χαρακτήρα που πρέπει να έχει η ΕΡΤ όσο κι αν πιστεύουμε ότι κάτι τέτοιο, ακόμη και κάτω από τις πιο καλές προϋποθέσεις, δεν μπορεί να λυθεί ολοκληρωτικά εντός των τειχών του καπιταλισμού. Εξακολουθούμε ακόμα να τους δείχνουμε πως το χέρι βοήθειας που ζητάνε πρέπει να το αναζητήσουν στους άλλους εργαζόμενους και τα φτωχά λαικά στρώματα που υποφέρουν και όχι σε δηλώσεις και εκδηλώσεις κορυφών πολιτικών κομμάτων.

Το θέμα πλέον είναι το τι θα κάνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι για τον αγώνα τους δίνοντάς του το χαρακτήρα που πρέπει(και φυσικά επεμβαίνοντας στο πρόγραμμα των δημοσιογράφων), αλλά και πως θα μπορέσουν να πείσουν και άλλους εργαζόμενους ότι δε νοιάζονται μόνο για τις θέσεις τους. Να πείσουν ότι ενδιαφέρονται για το δράμα όλου του λαού και ότι έχουν διάθεση να προσφέρουν σε μια τέτοια κατεύθυνση από δω και περα ως "δημόσια τηλεόραση". Έτσι θα  έχει  νόημα για όλο το λαό το ότι ζητούν την αλληλεγγύη του.

Υ.Γ. Να σημειώσουμε πως όλες αυτές τις μέρες μόνο ένα κόμμα δεν πήγε στην ΕΡΤ με κομματικά σύμβολα. Ξέρετε ποιό. Το ΠΑΜΕ βέβαια δεν είναι κόμμα, ούτε παράταξη. Είναι μέτωπο εργατικών σωματείων. Εχει τεράστια διαφορά αυτό.

Τα "δραματικά" διλήμματα είναι πάλι εδώ

Οπως βλέπουμε η "απεργία" των μέσων ενημέρωσης, δια χειρός ΕΣΗΕΑ και των δυνάμεων που ηγούνται εκεί, δεν είναι ολοσδιόλου απεργία(άλλη μια "μη απεργία"), κι έτσι τα κανάλια και οι εφημερίδες επανέρχονται στο γνωστό ψηστήρι και την πολτοποίηση του μυαλού μας.

Να λοιπόν και πάλι οι γνωστές  και συνηθισμένες αντιπαραθέσεις στις γραμμές των οποίων θέλουν να εγλωβίσουν τη σκέψη μας.
Ο καθηγητής Γκότσης, που πάντα είναι παρών στα δύσκολα του συστήματος παίζοντας το ρόλο του "ουδέτερου ειδικού", διαμαρτύρεται στη ΝΔ και τον Α.Γεωργιάδη γιατί εν όψει καλοκαιρινής τουριστικής σαιζόν δημιουργούν αναστάτωση στην ...κανονικότητα. Κι αυτό λέει ο ...καθηγητής αποδεικνύει ότι το ...πολιτικό σύστημα-δεν εννοεί τον καπιταλισμό φυσικά, μην πάει στο κακό το μυαλό σας, αλλά τα κόμματα- είναι κατώτερο των περιστάσεων. Χωρίς να μας το λεει, μας δίνει σήμα για το που το πάει. Η "νηφάλια" άποψη και "η οικονομία" δε θέλουν ένα πολιτικό σύστημα που διαταράσσει την ησυχία, των αγορών και της οικονομίας, αλλά ένα σύστημα πιστό στην "κανονικότητα"... της σφαγής του λαού. Οχι, προς Θεού δεν είναι φασισμός. Σύνεση, σωφροσύνη και αγάπη για "την πατρίδα" είναι. Απλά σ' αυτή την πατρίδα δε χωράμε όλοι.
Από την άλλη ο Α.Γεωργιάδης του απαντάει μεταφράζοντας τα λεγόμενα του καθηγητή, ότι "αν εννοεί ότι το να μην πάρουμε τη δόση, που ακόμη δεν έχουμε πάρει, επειδή δεν κάναμε αυτό που πρέπει, δηλαδή να απολύσουμε 2000 Δ.Υ., δεν θα προκαλέσει αναταραχή να το πεί". Και τον επαναφέρει στην τάξη λέγοντάς του ότι "δεν περίμενε από ένα σοβαρό άνθρωπο να λέει τέτοια πράγματα". Οχι, δεν είναι εκβιασμός. Πολιτικός ρεαλισμός λέγεται και φυσικά ξανά "αγάπη για την πατρίδα"
Από τη μια λοιπόν ο φασισμός της υποταγής άνευ όρων στην "ηρεμία που απαιτούν οι επιχειρήσεις και η οικονομία" και η καταδίκη "του πολιτικού συστήματος που τρώγεται" κι από την άλλη η υποταγή άνευ όρων στις απαιτήσεις της τρόικας και στις  "υποχρεώσεις" που έχει αναλάβει "η χώρα"...
Και οι δύο λύσεις, και οι δύο υποταγές σερβίρονται με πολύ "αγάπη για την πατρίδα".

Το αν ζούμε ή αν πεθαίνουμε, το αν άνθρωποι συντρίβονται ανάμεσα σ' αυτές τις συμπληγάδες φυσικά δε χωράει πουθενά.
Κι όμως έξω και πέρα από όλες αυτές τις λογικές της υποταγής, έξω και πέρα από τα γνωστά "δραματικά" διλήμματα, υπάρχει ό ένας και μοναδικός κόσμος που έχουμε ανάγκη, ο μόνος που έχει πραγματικό νόημα και γι αυτό είναι εφικτός για αυτούς που συνθλίβονται. Ο σοσιαλισμός!

Σώπα μη μιλάς! – Αζίζ Νεσίν

Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή
κόψ” τη φωνή σου
σώπασε επιτέλους
κι αν ο λόγος είναι αργυρός
η σιωπή είναι χρυσός.
Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί
έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα μου λέγανε:
«σώπα».
Στο σχολείο μου κρύψαν την αλήθεια τη μισή,
μου λέγανε : «εσένα τι σε νοιάζει; Σώπα!»
Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε:
«κοίτα μην πεις τίποτα, σσσσ….σώπα!»
Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.
Και αυτό βάσταξε μέχρι τα είκοσι μου χρόνια.
Ο λόγος του μεγάλου
η σιωπή του μικρού.
Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,
«Τι σε νοιάζει εσένα;», μου λέγανε,
«θα βρεις το μπελά σου, σώπα».
Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι
«Μη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις, σώπα»
Παντρεύτηκα, έκανα παιδιά,
η γυναίκα μου ήταν τίμια κι εργατική και
ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή , που της έλεγε «Σώπα».
Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες με συμβουλεύανε :
«Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα»
Μπορεί να μην είχαμε με δ’αύτους γνωριμίες ζηλευτές,
με τους γείτονες, μας ένωνε , όμως, το Σώπα.
Σώπα ο ένας,σώπα ο άλλος σώπα οι επάνω, σώπα η κάτω,
σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσα μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του «Σώπα».
και μαζευτήκαμε πολλοί
μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη ,αλλά μουγκή!
Πετύχαμε πολλά,φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα,
τα πάντα κι όλα πολύ.
Εύκολα , μόνο με το Σώπα.
Μεγάλη τέχνη αυτό το «Σώπα».
Μάθε το στη γυναίκα σου,στο παιδί σου,στην πεθερά σου
κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσα σου
και κάν’την να σωπάσει.
Κόψ’την σύρριζα.
Πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.
Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες , τύψεις κι αμφιβολίες.
Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις από το βραχνά να μιλάς ,
χωρίς να μιλάς να λες "έχετε δίκιο,είμαι σαν κι εσάς"
Αχ! Πόσο θα “θελα να μιλήσω ο κερατάς.
και δεν θα μιλάς ,
θα γίνεις φαφλατάς ,
θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς .
Κόψε τη γλώσσα σου, κόψ’την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια.
Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις , καλύτερα να το τολμήσεις Κόψε τη γλώσσα σου.
Για να είσαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσα μου,
γιατί νομίζω πως θα’ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο ,
με έναν ψίθυρο , με ένα τραύλισμα , με μια κραυγή που θα μου λέει:
ΜΙΛΑ!….

ΠΑΜΕ: Συλλαλητήριο αλληλεγγύης αύριο Δευτέρα στην πλατεία Αγ. Παρασκευής στις 7 μ.μ.

902.gr

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΕΡΤ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ


Σε συλλαλητήριο αλληλεγγύης  στους εργαζόμενους της ΕΡΤ και των άλλων δημόσιων οργανισμών, που με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου πετιούνται στο δρόμο, καλεί το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωποαύριο Δευτέρα 17/6 στις 7 μ.μ., στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής, τους εργαζόμενους της Αττικής, τα σωματεία και τη νεολαία.

«Με ενιαίο αγώνα να απαιτήσουμε την κατάργηση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου. Τώρα είναι ώρα οργάνωσης της πάλης, αντίστασης απέναντι στην πολιτική που μας πετάει στο δρόμο, που μας οδηγεί στην εξαθλίωση και την ανέχεια», επισημαίνει σε ανακοίνωσή του.

Η παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων στη σύσκεψη στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ

Την ανάγκη να δυναμώσει η αλληλεγγύη στους εργαζόμενους της ΕΡΤ και να συνεχιστούν οι απεργίες, οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις, με μεγάλο συλλαλητήριο και συναυλία τη Δευτέρα στο χώρο του Ραδιομεγάρου - μέρα που αναμένεται η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την ΕΡΤ - τόνισαν οι εκπρόσωποι της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, στη σύσκεψη συνδικάτων και ομοσπονδιών, που κάλεσε η Συντονιστική Επιτροπή των Συνεργαζόμενων Οργανώσεων στο χώρο του Τύπου και των ΜΜΕ το απόγευμα του Σαββάτου.

Οι εκπρόσωποι των ταξικών δυνάμεων ξεκαθάρισαν εξαρχής πως στηρίζουν με όλους τους τρόπους τον αγώνα των εργαζομένων της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης. Ξεκαθάρισαν πως πρέπει να καταργηθεί η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, η οποία δεν αφορά μόνο την ΕΡΤ, αλλά χιλιάδες ακόμη εργαζόμενους στο Δημόσιο, οι οποίοι θα βρεθούν στην ίδια κατάσταση. Γι' αυτό το λόγο είναι απαραίτητο ο αγώνας να είναι αγώνας του συνόλου της εργατικής τάξης, καθώς η επίθεση είναι ενιαία.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο Χρήστος Κατσώτης, μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ, σημείωσε την ανάγκη οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να αναλάβουν το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί. «Οφείλουμε να πάρουμε μέτρα, να σχεδιάσουμε αποτελεσματικά τον αγώνα μας», είπε χαρακτηριστικά και κάλεσε σε μαζικό συλλαλητήριο και συναυλία τη Δευτέρα έτσι ώστε να δοθεί μήνυμα ότι ο εργαζόμενος λαός βρίσκεται στο δρόμο.

Στο ίδιο πλαίσιο ο Γιάννης Τόλης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Τύπου - Χάρτου, κάλεσε τους εργαζόμενους της ΕΡΤ να δημιουργήσουν κοινά κλιμάκια με άλλους εργαζόμενους και με περιοδείες στα εργοστάσια να σπάσει στην πράξη η προπαγάνδα που εντείνεται σε βάρος των εργαζομένων της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης. Συμπλήρωσε, δε, πως απαιτείται από τους εργαζόμενους γραμμή σύγκρουσης και ρήξης και όχι γραμμή αλλαγής διαχειριστή στην εξουσία, αν θέλουν ο αγώνας τους να έχει αποτελέσματα.

Ο Δήμος Κουμπούρης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ, υπογράμμισε πως «οι απαιτήσεις κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου είναι η εργατική τάξη να είναι φθηνή εργατική δύναμη και ο έλεγχος των ΜΜΕ απόλυτος».

Οι εκπρόσωποι των ταξικών δυνάμεων έκαναν σαφές ότι απαιτείται οι απεργίες να παλεύονται στην πράξη και οι εργαζόμενοι να μην αγωνίζονται «κάτω από ξένες σημαίες».

"Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά..."-Αντώνη πες αλεύρι

Δεν υπάρχει περίπτωση να μην είναι σκασμένος ο Αντώνης. Και με το δίκιο του ο άνθρωπος.
Τις πιο μεγάλες του στιγμές τις καταστρέφουν κάτι ανύπαρκτοι και τιποτένιοι που δεν τους ξέρει ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους. Μα είναι πράματα αυτά; Είναι να μη σκας ολόκληρος Πρωθυπουργός;

Μια με τη Μέρκελ, μια με τον Ολάντ, και τώρα με την απόφασή του να σώσει το λαό και τη χώρα και από αυτές τις βδέλες, τους  εργαζόμενους της ΕΡΤ.
Δεν τον αφήνουν και αυτόν και τα άλλα καμάρια του, και τα καμάρια του υπόλοιπου τρικομματικού θιάσου, να πουν τη γνώμη τους. Να μιλήσουν οι άνθρωποι και να κάνουν και οι υπόλοιποι της μηχανής της "ενημέρωσης" τη δουλειά τους, το ψηστήρι τους για το πόσο σωτήρια είναι και αυτή η κίνηση για τον "τόπο", για τη "χώρα" ...των καπιταλιστών φυσικά.

Να λοιπόν που η πραγματικότητα επιβεβαιώνει αυτό το παλιοσύνθημα των κομμουνιστών.
Η εξουσία έχει στα χέρια της ολόκληρη κυβέρνηση που με τόσο κόπο "έπεισε" ολόκληρο λαό να την εκλέξει τρομοκρατώντας και εκβιάζοντας, τρία ολόκληρα κόμματα με "διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες", έχει στα χέρια της ολόκληρο κράτος, ολόκληρη κρατική τηλεόραση με τα κτίρια και τον εξοπλισμό της, τόσα κανάλια στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο! Στρατούς, αστυνομίες, δικαστήρια, όπλα, τανκς, αεροπλάνα!
Τα έχει τέλος πάντων όλα δικά της, Ό-ΛΑ!

Κι όμως. Εχει απέναντί της αυτούς τους εργαζόμενους και δημοσιογράφους των μεσων που κάνουν απεργία και τους άλλους εργαζόμενους που περιφρουρούν την ΕΡΤ. Κι αυτοί οι ...απίθανοι, ανώνυμοι τίποτες δεν αφήνουν τον Αντώνη να μιλήσει και να εκφραστεί ο άνθρωπος.
Εδώ και τόσες μέρες δεν μπορεί να μιλήσει και να κάνει τη δουλειά του!
Εδώ και τόσες μέρες ολόκληρη μηχανή έχει μείνει από λάστιχο.

Ομως έτσι είναι. Αυτοί κρατάνε στα χέρια τους τα εργαλεία και τις μηχανές.
Αυτοί παράγουν τα πάντα είτε το θέλει ο Αντώνης είτε όχι.
Αυτοί δίνουν ρεύμα στον κόσμο. Αυτοί θα πουν και πότε θα μιλήσει από τα μέσα ο Αντώνης και ο κάθε Αντώνης.
Αντώνη πες αλεύρι, ένα σύνθημα σε γυρεύει.

"Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά,εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά"

Εργάτη δεν το βλέπεις; Εσύ κρατάς στα χέρια σου τον κόσμο.
Πότε θα το πάρεις απόφαση;

Αποκαλυπτικό βίντεο: 'Ετσι φιμώνει τον «902» ο μηχανισμός της κυβέρνησης (VIDEO)

902.gr

Δείτε το βίντεο με τις αλλεπάλληλες διακοπές του ψηφιακού σήματος της τηλεόρασης του «902» από την DIGEA




Μόλις 22 δευτερόλεπτα απέχει ο 902 από την φίμωση που επιχειρεί σε βάρος του η κυβέρνηση μέσω της DIGEA και με την σύμφωνη γνώμη του ΕΣΡ.

Το δελτίο ειδήσεων του 902 στις 8 μμ έκλεισε με ένα πείραμα. Ο παρουσιαστής κάλεσε τους τηλεθεατές να χρονομετρήσουν πόσο θα αντέξει η αστική δημοκρατία την διαφορετική άποψη, αμέσως μετά ο 902 συνδέθηκε με το πρόγραμμα των εργαζομένων της ΕΡΤ και έπειτα από 22 δευτερόλεπτα η DIGEA διέκοψε το ψηφιακό σήμα του 902 όπως άλλωστε έχει ζητήσει η κυβέρνηση και ο υπουργός Οικονομικών...

Το πείραμα το επαναλάβαμε αργά το βράδυ της Τετάρτης όπου καταγράφεται επί πέντε συνεχείς φορές, η φίμωση της τηλεόρασης του «902» και της ΕΡΤ.

Παρακολουθείστε το βίντεο, όπου όταν η τηλεόραση του «902» παίζει το δικό της πρόγραμμα, η DIGEA δίνει σήμα και το κόβει μόλις «τολμήσουμε» να δείξουμε το πρόγραμμα της ΕΡΤ!

Το φαινόμενο επαναλαμβάνεται επί τρεις μέρες συνέχεια, από τη στιγμή που η τηλεόραση του «902» αναμετάδωσε το πρόγραμμα των εργαζομένων της ΕΡΤ, αποδεικνύοντας σε όλο του το μεγαλείο το δόγμα «νόμος και τάξη», την επιχείρηση φίμωσης με την ενεργοποίηση των μηχανισμών της κυβέρνησης.

Kαι οι "καλοί" και οι "κακοί"

Βλέπω από τη συχνότητα του 902 την ΕΡΤ. Μιλάμε για την αναλογική φυσικά αφού την ψηφιακή του 902 την έχει κόψει η Digea(!) με τη δικαιολογία ότι μεταδίδει το πρόγραμμα της ΕΡΤ (όπως κατάγγειλε το ΚΚΕ). Αυτή είναι όμως η Δημοκρατία τους κι είναι καλό που δίνεται η ευκαιρία για άλλο ένα ξεβράκωμα.
Σε λίγο μόνο αφελείς, βολεμένοι  και δειλοί θα τους πιστεύουν.
Ο 902 φυσικά δεν μεταδίδει το πρόγραμμα ενός άλλου καναλιού, αλλά τον αγώνα των εργαζομένων που σήμερα μας αφορά όλους.

Είπε το πρωί η Μαριλένα Κατσίμη: "Εγώ με τον Κώστα(εννοούσε τον Κώστα Αρβανίτη) κάτι προσπαθούσαμε να πούμε και μας έκοψαν. Ομως τώρα έκοψαν και αυτούς που προσπαθούσαν να πουν κάτι και αυτούς που δεν προσπαθούσαν να πούνε τίποτα"
Αυτό πρέπει να το έχουν όλοι στο μυαλό τους λοιπόν.
Οτι όλο αυτό που συμβαίνει μας αφορά όλους.
Είμαστε όλοι στημένοι στον τοίχο, απλά άλλοι το ξέρουν ήδη και άλλοι θα το μάθουν ξαφνικά όταν έρθει η ώρα η κακιά.
Αργά ή γρήγορα όλοι θα πληρώσουν, και αυτοί που τώρα ήδη κτυπιούνται σκληρά  και αντιστέκονται, αλλά και αυτοί που νομίζουν ότι η κρίση δεν θα τους αγγίξει και τόσο και δεν αντιστέκονται.
Μερικές φορές μάλιστα, όχι μόνο δεν αντιστέκονται, αλλά επιτίθενται και στους αγώνες άλλων εργαζόμενων, θεωρώντας ότι συμφέρον τους είναι να βρίσκονται στην πλευρά της κυβέρνησης και ότι θα προστατευθούν από τους "δικούς τους" στην κυβέρνηση.
Η περίπτωση της ΕΡΤ έδειξε το βάθος αυτής της αυταπάτης.
Φαντάζομαι ότι όλοι εκείνοι οι δημοσιογράφοι που κρατούσαν μόνιμα αρνητική στάση στους αγώνες αυτών που τώρα βρίσκονται στο προαύλιο της ΕΡΤ και τους συμπαραστέκονται, θα το σκέφτονται λίγο διαφορετικά.
Τα επόμενα κεφάλαια της κρίσης θα έχουν να "διδάξουν" πολλά σε πολλούς άλλους που ακόμα σφυρίζουν αδιάφορα ή εξακολουθούν ακόμη και τώρα να βρίζουν όποιον τολμάει να σηκώσει κεφάλι.

Μπορεί μέσα σε αυτά τα 3 χρόνια να κτυπήθηκαν άγρια πολλά και σημαντικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στη μόρφωση, τη δουλειά, την υγεία, την ίδια τη ζωή κλπ αλλά το δικαίωμα στην αυταπάτη είδε μερικές φορές μέρες δόξας.
Η συνέχεια θα κλονίσει τραγικά όλες αυτές τις αυταπάτες.

ΥΓ: Εννοείται πως όταν λέμε "θα πληρώσουν όλοι",  εννοούμε όλοι εκτός απ' αυτούς που ποτέ δεν πληρώνουν αλλά μόνο ...πληρώνονται.

24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες αποφάσισαν ΠΟΕΣΥ, ΠΟΣΠΕΡΤ ΚΑΙ ΠΟΕΠΤΥΜ

902.gr

Την κήρυξη 24ωρων επαναλαμβανόμενων απεργιών, των δημοσιογράφων, των τεχνικών και των διοικητικών υπαλλήλων σε όλα τα δημόσια και ιδιωτικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης, αποφάσισαν τα Διοικητικά Συμβούλια της ΠΟΕΣΥ, της ΠΟΣΠΕΡΤ και της ΠΟΕΠΤΥΜ.

Η απεργία σε όλα τα ιδιωτικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα, καθώς και στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και τη ΓΓΕ-ΓΓΕ, αρχίζει από τις 6:00 το πρωί, της Τετάρτης 12 Ιουνίου 2013.

Η απεργία σε όλα τα έντυπα μέσα, εφημερίδες και περιοδικά, αρχίζει από τις 6:00 το πρωί, της Πέμπτης, 13 Ιουνίου 2013.

Από την απεργία θα εξαιρεθούν τα μέσα που προβάλλουν το απεργιακό πρόγραμμα των εργαζομένων της ΕΡΤ.

Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση: «Οι απεργίες των εργαζομένων στα μέσα ενημέρωσης θα λήξουν μόνο όταν η κυβέρνηση πάρει πίσω τις πραξικοπηματικές αποφάσεις της, που φιμώνουν την ενημέρωση.

Τις απεργιακές συγκεντρώσεις και τις εγκαταστάσεις της ΕΡΤ περιφρουρούν οι εργαζόμενοι της ενημέρωσης και οι απεργιακές επιτροπές.

Σήμερα, Τετάρτη, στις δώδεκα το μεσημέρι, καλούμε όλους τους εργαζόμενους και το λαό στην κορύφωση της απεργιακής συγκέντρωσης, στο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής».

ΕΡΤ :Λαική απάντηση με τραγούδια

Χιλιάδες τραγουδάνε στην ΕΡΤ!-βιντεο,φωτο

Ενα στιγμιότυπο από τα όσα συμβαίνουν στην ΕΡΤ με πολλές χιλιάδες λαού μέσα κι έξω στη Μεσογείων.
Πολύ καλή ατμόσφαιρα με τις απαραίτητες φυσικά σ' αυτές τις περιπτώσεις υπερεπαναστατικές κορώνες απ' τα μικρόφωνα.
Με μεγάλη σημασία οι χαρετισμοί δεκάδων αντιπροσώπων συνδικάτων εργαζόμενων άλλων κλάδων που βρέθηκαν εκεί.

Μακαρι να κρατήσει και να ξεκινήσει κάτι σημαντικό.
Το μπαλάκι είναι στο λαό που προκλήθηκε για άλλη μια φορά με τον πιο άγριο τρόπο.
Θα αντιδράσει μαζικά κι οργανωμένα αυτή τη φορά;
Σπουδαία κινηση από το ΚΚΕ που παραχώρησε τη συχνότητα του 902 αναγκάζοντας την κυβέρνηση να διακόψει, σε συνεννόηση με τη DIGEA, το ψηφιακό σήμα και του 902 και να δείξει για ποια δημοκρατία μιλάει.
Εχουμε κι άλλα βίντεο από τη μεγάλη συγκέντρωση στην ΕΡΤ. Θα προσπαθήσουμε να τα ετοιμάσουμε και να τα αναρτήσουμε αργότερα ή αύριο.

Ετσι απλά τέλος ΕΡΤ, τέλος Δημοσίου! -Αλληλεγγύη τώρα!

Κλείνουν την ΕΡΤ!

Με μια απλή υποκριτική δήλωση που καταγγέλει τους εργαζόμενους για το "σκάνδαλο ΕΡΤ" ο κ.Κεδίκογλου έβαλε  λουκέτο στη Δημόσια τηλεόραση, για λογαριασμό της συνετής τρικομματικής κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ.

Να λοιπόν τι σήμαινε η σύγχρονη δημοκρατία που έταζαν στο λαό.

Σήμαινε ακριβώς ότι σύγχρονη καπιταλιστική "δημοκρατία" σημαίνει κυριολεκτικά το να μην ξέρει κανείς τι του ξημερώνει αύριο.

Θύματα όλου αυτού του δράματος είμαστε ήδη όλοι μας. Απλά άλλοι το ξερουμε και αλλοι θα το μάθουμε στη συνέχεια.

Είναι στιγμή να μιλήσει η Αλληλεγγύη. 

Είναι στιγμή να δείξουμε ότι νοιαζόμαστε για το σήμερα και το αύριο το δικό μας και των παιδιών μας.

Ποιος πιστεύει ότι το Προεδρικό αυτό διάταγμα αφορά μόνο την ΕΡΤ;

Το κλείσιμο της ΕΡΤ δεν είναι παρά το πρώτο βήμα σε μια φρικτή διαδρομή στο χάος.

Και μόνο ότι η Χρ.Αυγή ουσιαστικά συμπαραστέκεται στην απόφαση της κυβέρνησης δείχνει πολλά.

Η εκτροπή προς όλο και πιο σκληρές φασιστικού τύπου αποφάσεις είναι σε πλήρη εξέλιξη.

Κόσμος συγκεντρώνεται στην ΕΡΤ εδώ και ώρες ενώ τα ΜΑΤ είναι στη Μουρούζη.

Η απίστευτη ανακοίνωση Κεδίκογλου, που ένα χρόνο πριν κατάγγελε τη συρρίκνωση της ΕΡΤ και μιλούσε για πλεονασματική ΕΡΤ και εκμετάλευση των δυνατοτητων της εδώ.

Mέσα στα χρονια

Mέσα στα χρονια
οι πιο ικανοί δολοφονήθηκαν
οι πιο τρυφεροί σκόρπισαν στους πέντε ανέμους
οι πιο ευαίσθητοι αυτοκτόνησαν
οι πιο τυχεροί κρύφτηκαν ή σώπασαν
οι πιο διαλλακτικοί συμβιβάστηκαν
οι πιο γοητευτικοί εξαγοράστηκαν
οι πιο πονηροί ξεπουλήθηκαν

Εμειναν οι πιο σκληροί
οι πιο ανθεκτικοί
οι πιο πιστοί
κι οι πιο πληγωμένοι...

Μπορεί να είχαν ένα σωρό ελαττώματα
Αλλά ήταν οι πιο δικοί μας
Μ αυτούς ξεκινησαμε από την αρχή
Μ’ αυτούς μονάχα όμως

θα φτάσουμε ως το τέρμα.

Φασισμός: Ενα "πρόγραμμα σωτηρίας" λόγω "εκτάκτων συνθηκών"

Οταν η αλεπού βγαίνει στο παζάρι για να πουλήσει την πραμάτεια της φροντίζει πάντα να φοράει τα καλά της.

Οταν ο λύκος αποφασίζει να φάει την κοκκινοσκουφίτσα τότε ντύνεται ακόμα και άρρωστη γιαγιάκα.

Το λένε άλλωστε όλοι, ότι οι "δύσκολες συνθήκες απαιτούν δύσκολες αποφάσεις".


O Καπιταλισμός φυσικά  θέλει να αποφύγει να δείξει το σκληρό κι απάνθρωπο πρόσωπό του, ακριβώς όπως κάθε κυβέρνηση προσπαθεί να αποφύγει την καταστολή γιατί τότε κινδυνεύει να χάσει τον έλεγχο,  αφού μετά όλοι θα ξέρουν ότι τα περί δημοκρατίας παραμύθια ήταν μόνο παραμύθια. Όμως όταν κινδυνεύσει η εξουσία του τότε δε διστάζει καθόλου.

Λενε ότι οι ΗΠΑ και η Αγγλία πολέμησαν στον πόλεμο το φασισμό.Είναι βέβαιο ότι έτσι έγινε;

Αν ήθελαν να τον πολεμήσουν πραγματικά δεν θα τον άφηναν καθόλου να αναπτυχθεί και να δυναμώσει.Δεν θα άφηναν τη Γερμανία να δημιουργήσει καν στρατό αφού έτσι έλεγαν και οι υπογραμμένες συνθήκες μετά τον 1ο πόλεμο.Γιατί άραγε δεν το έκαναν; Μήπως γιατί ήταν συμφωνημένο κι αναμενόμενο ότι ο Χίτλερ θα χτυπούσε τη Σοβ. Ένωση;

Παρέλαση του Kόκκινου Μετώπου Rotfront(RFB).
Μπροστά ο ΓΓ του ΚΚΓ Ερνστ Τέλμαν

Για την ακρίβεια όχι μόνο δεν τον εμπόδισαν αλλά με τις πλάτες της σοσιαλδημοκρατίας, που κατα τα άλλα ούρλιαζε εναντίον του φασισμού, και υπό την καθοδήγηση των μεγαλοεπιχειρηματιών (Κρούπς κλπ) του παρέδωσαν πραξικοπηματικά την εξουσία, στις 31 Ιανουαρίου του 1933, ακριβώς τη στιγμή που έδειξε το πρώτο σημάδι αποδυνάμωσής του, μετά από συνεχή ανοδικά αποτελέσματα από το 1928, στις εκλογές του 1932 και την ταυτόχρονη σημαντική άνοδο του ΚΚΓ! Μετά ακολούθησαν οι εκλογές βίας και νοθείας του '33 μετά την προβοκάτσια με το κάψιμο του Ράιχσταιγ όπου ο Χίτλερ "θριάμβευσε" και άρχισε η έφοδος.

Ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος φυσικά δεν είναι αυτό που λέει η επίσημη ιστορία, που σε λίγο είναι έτοιμη ακόμη και να τον φορτώσει στο Στάλιν(!).Από τις περίπου 200 μεραρχίες του Γερμανικού στρατού από 160-180 πολεμούσαν διαρκώς στο ανατολικό μέτωπο τον κόκκινο στρατό. Και μόνο το γεγονός ότι το 2ο μέτωπο στην Ευρώπη, πόυ ζητούσαν οι Σοβιετικοί από την αρχή, άνοιξε μετά την ολοκληρωτική ήττα των Γερμανών στο Ανατολικό μέτωπο κι όταν είχε πια αρχίσει η επέλαση του κόκκινου στρατού, λέει πολλά.

Ο πόλεμος αυτός ήταν άλλη μια προσπάθεια του καπιταλισμού να επιτεθεί και να εξαλείψει την εργατική εξουσία της Σ.Ε. που ένοιωθε να τον απειλεί ενώ η παγκόσμια κρίση μαινόταν παντού εκτός από τη Σ.Ε. Και συγχρόνως φυσικά να λύσει και τα δικά του άλυτα με άλλους τρόπους προβλήματα.

Ηταν άλλη μια φορά όπου ο καπιταλισμός πέταξε το ανθρώπινο προσωπείο του κι έβαλε το χακί για να σκοτώσει προκειμένου να σωθεί.Το ίδιο είχε κάνει πριν στην Ισπανία και μάλιστα ολοφάνερα με το Φράνκο, το Μουσολίνι, το Χίτλερ να εκτελούν την Ισπανική δημοκρατία και τΙς "ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΕΣ" της Γαλλίας, της Αγγλίας κλπ. να παρακολουθούν αδιάφορα με "ενδιαφέρον".

Οι ΗΠΑ και η Αγγλία μπήκαν φυσικά στον πόλεμο,αλλά όχι για να πολεμήσουν το φασισμό, αλλά γιατί είδαν ότι κινδύνευε και ο δικός τους καπιταλισμός, οι δικές τους άρχουσες τάξεις από την αδηφαγία του Χιτλερισμού και του πανίσχυρου στρατού του που οι ίδιοι όμως είχαν βοηθήσει να δημιουργηθεί.

Ο φασισμός είναι με λίγα λόγια ένα κεφάλαιο του καπιταλισμού, ένα "πρόγραμμα σωτηρίας" που ενεργοποιείται όταν οι συνθήκες γίνονται επικίνδυνες.

Φασισμός= Καπιταλισμός που παίρνει το όπλο του και βγαίνει για φόνο χωρίς να προλάβει να βάλει το μέικ άπ του που είχαν όλοι συνηθίσει. Γι αυτό και δεν αναγνωρίζεται εύκολα.

Οταν ακούμε λοιπόν "πρόγραμμα σωτηρίας" και "έκτακτες συνθηκες" να ξέρουμε καλά πως βρωμάει φασισμό και δυστυχώς και πόλεμο.

Υ.Γ.: Στη δεύτερη φωτογραφία βλέπουμε παρέλαση του κόκκινου μετώπου Rotfront, που ήταν νόμιμη , και μάλιστα ένστολη, οργάνωση προστασίας της εργατικής τάξης της Γερμανίας που πολλές φορές είχε συγκρουστεί με τις φασιστικές ομάδες που τρομοκρατούσαν εκείνη την εποχή όσους στόχευαν στην ανατροπή. Μπροστά ο ΓΓ του ΚΚΓ Έρνστ Τέλμαν.
Από άλλη παρέλαση του Rot Front (RFB) και η τελευταία φωτογραφία. Ο φασισμός αντιμετωπίστηκε τότε από τους κομμουνιστές με όλους τους τρόπους. Όταν ΤΟ ΚΌΚΚΙΝΟ ΜΈΤΩΠΟ τεθηκε εκτός νόμου το 1929, τα τάγματα εφόδου των Ναζί πήραν βαθιά ανάσα και αναπτύχθηκαν πέρα από κάθε όριο.

Πόλεμος

Ο πόλεμος που είναι μόνιμος και που ποτέ δεν σταμάτησε ήταν πάντα και εξακολουθεί να είναι ο πόλεμος ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία.
 Στο ιδεολογικό πολιτικο πεδίο με απλά λόγια αυτός ο πόλεμος  εμφανίζεται ως σύγκρουση ανάμεσα στις ιδέες του σοσιαλισμού και τον καπιταλισμού.
Δηλαδή ως σύγκρουση του κομμουνιστικού κόμματος και των κομμάτων και δυνάμεων που φανερά ή κρυφά στηρίζουν το σύστημα.
Το σύστημα αυτή τη στιγμή στούς δύσκολους καιρούς που περνάει έχει προκρίνει το δόγμα "Νόμος και Τάξη" ως αναγκαίο τρόπο στήριξής του.
Το δόγμα αυτό μπορεί να προτείνεται από τη ΝΔ και να στηρίζεται από τους βαστάζους της ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, αλλά όλοι ξέρουν ότι ο καλύτερος και ικανότερος εκφραστής και φορέας για να το εφαρμόσει είναι το φασισταριό της Χρυσής Αυγής.
Οσο κι αν κανουν πως δεν καταλαβαίνουν οι διάφοροι "αριστεροί", ξέρουν καλά πως Καπιταλισμός=Φασισμός με διάφορες μεταμφιέσεις ανάλογα με την ανάγκη της εποχής.

Ο Φασισμός φυσικά γνωρίζοντας καλά τη θεση του έχει προσδιορίσει ως κύριο εχθρό του και τώρα και πάντα τους κομμουνιστές, που όμως είναι και ο κύριος εχθρός του συστήματος όπως είπαμε και στην αρχή. Ετσι του επιτίθεται με κάθε τρόπο, είτε με ρόπαλα και σιδερολοστούς(καμια φορά και με πυροσβεστήρες, μάρμαρα και μολότοφ) είτε με επιχειρήματα του κώλου μέσω της προπαγάνδας που όπως φαίνεται μέσα στα χρόνια έχει αναβαθμιστεί.
Το περίεργο είναι ότι σε αυτό τον "πόλεμο κατά του κομμουνισμού"( με κάτι τέτοια γελάγαμε πριν χρόνια) όλο και συχνότερα έχουμε συναντήσεις φασισμού με "αριστερούς" και στα δύο πεδία που αναφεραμε πιο πάνω.
Ειδικά στο πεδίο της προπαγάνδας τα "επιχειρήματα" πολλές φορές ταυτίζονται ολοκληρωτικά. Αυτοί που είδαν πως "ο πόλεμος κατά του κομμουνισμού" δεν πούλαγε πια, τον "μεταρρύθμισαν" σε "πόλεμο κατά του σταλινισμού", "...του ολοκληρωτισμού από όπου κι αν προέρχεται" και άλλα τέτοια γελοία για όποιον μπορεί να σκεφτεί απλά και λογικά και να δει με ποιον πρέπει να πάει και ποιον πρέπει να αφήσει.
Σ' αυτό τον "νέο" πόλεμο λοιπόν βλέπουμε νέα μέτωπα και πραγματικά εντυπωσιακές συμμαχίες.
Κάτι τέτοιο δεν είναι παράλογο όταν κάποιοι αποφασίζουν να χάσουν ολοσδιόλου το μπούσουλα.

Τα συγχαργτήριά μας σε όλους τους συμμάχους λοιπόν μαζί με την έκκληση στους απλά λογικούς να το ξανασκεφτούν.
Να ξέρουν ότι κι αυτοί θα τα λουστούν όπως γράφει και η ιστορία.
Από τα νύχια και τα δόντια του θηρίου κανείς δε γλυτώνει όταν πια ξεφύγει απ' το κλουβί.

Για του λόγου το αληθές περί ταυτίσεων ρίξτε μια ματιά στο σχόλιο του Ριζοσπάστη.

Η Χρυσή Αυγή βρήκε τον «ένοχο»

«Ενώ υποτίθεται ότι υπάρχει νόμος που ορίζει τα ζητήματα της παρουσίας αστυνομικών δυνάμεων σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, αυτό στην πράξη δεν εφαρμόστηκε ποτέ». Τα λόγια αφορούν στην παρουσία Αστυνομίας στα Πανεπιστήμια και ανήκουν στον βουλευτή της Χρυσής Αυγής Παναγιώτη Ηλιόπουλο σε συζήτηση στη Βουλή με αφορμή την πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ για την Ανώτατη Εκπαίδευση.

Ο χρυσαυγίτης βουλευτής στην παρέμβασή του κατονόμασε τον «ένοχο» για την κατάσταση της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Και τι δεν είπε στην παρέμβασή του: Για «βία της αριστεράς στα πανεπιστήμια», για «στημένες Γενικές Συνελεύσεις», για «μυαλά επιστημονικά» που «στερήθηκε η πατρίδα μας από σταλινικές πρακτικές που δεν προσέφεραν τίποτα στην ελληνική πανεπιστημιακή κοινότητα», για «τα ΚΝΑΤ και τους τραμπουκισμούς του ΚΚΕ και τη σταλινική ΚΝΕ», για «ανελεύθερες πρακτικές που δεκαετίες τώρα το μαρξιστικό κατεστημένο, που έκανε κουμάντο μέσα στα ΑΕΙ, εφάρμοζε»...
κλπ.

Μηνύματα από την Ανατολή

Στα κάγκελα η Τουρκία!
Η Τουρκία που είναι το πείραμα του ΔΝΤ που πέτυχε!
Μα πως έγινε αυτό;
Εδώ λοιπόν πρέπει να πέσει φούμο μην και βγει κανένα "λάθος" συμπέρασμα. Εδώ αναλαμβάνουν τα κανάλια να πουν ότι οι λόγοι είναι "μάλλον θρησκευτικοί", η ότι πιθανόν η έκρηξη  να οφείλεται "στην απαγόρευση του αλκοόλ"! Πάλι καλά που δεν οφείλεται  στις ηλιακές εκρήξεις...

Άκουγα έναν "αναλυτή" στο ΣΚΑΙ το πρωί που έλεγε ότι το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό στην Τουρκία" γιατί ως γνωστόν η Τουρκική οικονομία τα πάει πολύ καλά"!! Που τους βρίσκουνε... Τι δουλειά έχει "η οικονομία(των αριθμών) που τα πάει καλά" με το λαό που τα πάει χάλια; Δεν είχε ακούσει τίποτα ο "έγκυρος" για τα εκατομμύρια πάμφτωχων και στην Κων/πολη και στα βάθη της Ανατολίας.
Αυτό που γίνεται στην Τουρκία είναι ένα καλό παράδειγμα του ότι η έννοια "η οικονομία πάει πολύ καλά" δε σημαίνει τίποτα για το λαό. Αν ο λαός αποφάσιζε να δουλεύει τζάμπα και να πεθαίνει της πείνας, "η οικονομία μας(τους)" πράγματι μπορεί να τα κατάφερνε. Αλλά μήπως κάποτε πρέπει να δούμε ότι "η οικονομία", "η δικαιοσύνη" κλπ υπάρχουν για να υπηρετούν τους ανθρώπους, τους λαούς, και όχι για να υπηρετούνται από τους ανθρώπους ως θεοί που κάποτε ζητάνε θυσίες για εξευμενισμό;

Αυτό που φαίνεται επίσης είναι το πόσο εύκολα ανάβει η φωτιά από μια μικρή και "ασήμαντη" σπίθα όταν τα χόρτα είναι διψασμένα και ο καύσωνας λιώνει σίδερα.

Το καιρικό σύστημα λοιπόν που βλέπουμε ανατολικά θα το δούμε κι εδώ σε μια ελληνική εκδοχή. Το ζήτημα είναι τι κάνουμε με τη φωτιά όταν ανάψει.

Μπορούμε οργανωμένα; Είμαστε έτοιμοι για μια αποφασιστική κόντρα; Είμαστε πιο αποφασισμένοι από πριν να δώσουμε τη μάχη οργανωμένα;

Κατάλαβε έστω και ελάχιστα από το τι δεν πήγε καλά στις πλατείες ο κόσμος ή και πάλι θα αποθεώσει το δήθεν αυθόρμητο και θα δεχθεί να πετάξει το μόνο του όπλο που είναι τα συνδικάτα και ο οργανωμένος αγώνας;

Αισιόδοξο πάντως το γεγονός ότι το ΚΚΤ συμμετέχει δυναμικά στα γεγονότα προσπαθώντας να δώσει κατεύθυνση σε μια εξέλιξη που το σύστημα θα προσπαθήσει να μπερδέψει όσο πιο πολύ γίνεται και να την οδηγήσει σε αδιέξοδο.