Δε θέλουμε ανακούφιση, θέλουμε τη ζωή μας, θέλουμε τη δική μας εξουσία

To τελικό αποτέλεσμα των χθεσινών εκλογών ειναι το παρακάτω:
ΝΔ 18,85% 108 έδρες
ΣΥΡΙΖΑ  16,78% 52 έδρες
ΠΑΣΟΚ 13,13%  41 έδρες
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ 10,60 %   33 έδρες
ΚΚΕ   8,48 % 26 έδρες
ΧΡ. ΑΥΓΗ 6,97% 21 έδρες
ΔΗΜ.ΑΡΙΣΤΕΡΑ 6,10% 19 έδρες
ΠΡΑΣΙΝΟΙ  2.96 %
ΛΑΟΣ 2,90 %
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ 2,15%
ΔΡΑΣΗ 1,80%
ΑΝΤΑΡΣΥΑ 1,19%
ΚΟΙΝ.ΣΥΜΦΩΝΙΑ 0,96%
ΟΧΙ 0,92 %

Οι χθεσινές εκλογές ήταν μια πραγματικη  γροθιά στο στομάχι των 2 τέως μεγάλων που συντρίφτηκαν κυριολεκτικά αλλά και του ΛΑΟΣ που δεν κατάφερε καν να μπεί στη Βουλή. Ο λαός τιμώρησε αυτούς που λέγοντας από την αρχή μεχρι το τέλος ψέματα, λεηλάτησαν τη ζωή του, τον έβρισαν και τον βύθισαν στην απελπισία, κι αφού τον οδήγησαν με τις πολιτικές τους στην άκρη του γκρεμού του είπαν μετά πως η μόνη λύση γι αυτόν  ήταν να κάνει μαζί τους ένα βήμα μπροστά και μάλιστα χαμογελαστός κρατώντας γαλαζοπράσινες σημαίες.
 Ο λαός χθές χάρηκε με την ψυχή του το χαστούκι που τους έδωσε. Δεν τους νίκησε όμως. Κι αυτό που έχει σημασία είναι να κάνει αυτή τη χαρά να απλωθεί και να κρατήσει, να παρει πραγματική υπόσταση και να δώσει χειροπιαστό αποτέλεσμα.
Το ΚΚΕ παρότι ήταν το μοναδικό κόμμα που είπε μόνο αλήθειες, το μόνο που δεν έθεσε ψεύτικα διλλήμματα,παρότι ήταν εκείνο που τόλμησε πραγματικα να βάλει ανοιχτά τη μόνη λύση που είναι η ασυμβίβαστη πάλη για την κατάκτηση της λαικής εξουσίας βρέθηκε μόνο ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά. Παρα τις διαφορές που είχαν τα άλλα κόμματα μεταξύ τους πυροβολούσαν όλα και με τη συμπαράσταση των ενορχηστρωτών των ΜΜΕ προς την κατεύθυνση της διαστρέβλωσης της θέσης του ΚΚΕ με το γνωστό "επιχείρημα" πως δήθεν το ΚΚΕ δε θέλει να κυβερνήσει. Ετσι λέγοντας ψέμματα κατάφεραν να περιορίσουν την άνοδό του στο 1% περισσότερο από τις εκλογές του 2009 κι ακόμα να κλείσουν όσο μπορούσαν τα μάτια και τα αυτιά του λαού στη φωνή των κομμουνιστών που για πρώτη φορά τόσο ανοιχτά και καθαρά έβαζαν στις μάζεις το ζήτημα της άμεσης πάλης για τη διεκδίκηση της πραγματικής εξουσίας.
Το αποτέλεσμα των εκλογών αυτών, όσο κι αν έχει θετικό χαρακτήρα, όσο κι αν δείχνει μια διάθεση διαφορετική από εκείνην που είχαμε δεί στις μέχρι τώρα αναμετρήσεις, όση χαρά κι άν έδωσε, δεν παύει να μην αποτελεί σε καμιά περίπτωση λύση.

Πρεπει όλοι να καταλάβουν πως το περίφημο ρητό του Ένγκελς "Αν οι εκλογές μπορούσαν να αλάξουν τον κόσμο  θα ήταν παράνομες" δεν ήταν μια απλή εξυπνάδα κάποιου τυχαίου διανούμενου, αλλά μια πραγματικότητα που θα βρούμε πεντακάθαρα μπροστά μας. Πρεπει να καταλάβουν όλοι πως ήδη από χθές τα γνωστά κοράκια που δουλεύουν για λογαριασμό της πραγματικής εξουσίας, που δεν είναι άλλη από τη γνωστή παρέα πλούσιων καπιταλιστών που έχουν στα χέρια τους τα κλειδιά της οικονομίας και τον πλούτο που παράγουν οι Έλληνες εργαζόμενοι, επεξεργάζονται τρόπους, εκβιασμούς και πιέσεις προς΄όλους για να μετατρέψουν το  ΟΧΙ του λαού σε ΝΑΙ και να τον βυθίσουν ξανα΄στην απογοήτευση και στη μοιρολατρία. Δεν πρέπει να τους κάνει το χατήρι.

Με το κεφάλι ψηλά οι έλληνες εργαζόμενοι και άνεργοι, όλοι οι απλοί άνθρωποι που υπέφεραν και εξακολουθούν και σήμερα μετά τις εκλογές να υποφέρουν, πρέπει να πάρουν την απόφαση να βαδίσουν όλο το δρόμο πρός την κατεύθυνση της ολοκληρωτικης απελευθέρωσης, της ολοκληρωτικής νίκης και της κατάκτησης της πραγματικής εξουσίας.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως μπορούν με την πάλη τους να κερδίσουν αυτό  που πραγματικά τους ανήκει. Να κλείσουν τα αυτιά τους στις φωνές του "ρεαλισμού", του συμβιβασμού, των δήθεν  αναγκαίων υποχωρήσεων και των εφικτών λύσεων που μόνο λύσεις δεν είναι. Να πάψουν να εμπιστεύονται σε άλλους την ίδια τους τη ζωή και να τρέξουν από σημερα κιόλας να γραφτούν στα σωματεία τους και να τα μαζικοποιήσουν.
Ο μονος τρόπος για να πάρουμε τη ζωή που μας πήραν πίσω είναι εκείνος που περνάει από τα δικά μας χέρια. Μόνο αν πιστέψουμε πως μπορούμε, πως πρέπει εδώ και τώρα να τολμήσουμε και να παλέψουμε συνειδητά μπορούμε να κερδίσουμε αυτό που μας ανηκει. Το γή που πατάμε και τον αέρα που αναπνέουμε, το παρόν και το μέλλον μας, τον πλούτο που παράγουμε με τα χέρια μας και τα μυαλά μας,  μια ανθρώπινη ζωή ανάμεσα σε ανθρώπους, την ευτυχία και το χαμόγελο που μας αξίζει.
Ας το φωνάξουμε δυνατά κι αποφασιστικά σε όλους:
Δεν μας αρκεί μια οποιαδήποτε "δημοκρατική κυβέρνηση σωτηρίας".
Δεν μας φτάνει μια προσωρινή μικρή ανακούφιση, μια σύντομη ανάσα μετά την άγρια καταιγίδα που έτσι κι αλλιώς θα συνεχιστεί ακόμη πιο άγρια.
Θέλουμε τη ζωή μας στα δικά μας χέρια.
Δεν θα τους δώσουμε το δικαίωμα να παίξουν πάλι με τα όνειρά μας.
Δεν τους φοβόμαστε πιά.
"Ο φόβος χάνει το νόημα του εκεί που αρχίζει το αναπόφευκτο". Η πάλη για την εξουσία του λαού.