Αυλαία στην τρέλα-Πάμε για εκλογές

Αυτά που είδαμε και μάθαμε μεσα σ'αυτές τις λίγες μέρες -αν φυσικά  είχαμε τα μάτια μας ανοιχτά- θα χρειαζόντουσαν χρόνια σε άλλες συνθήκες για να τα δούμε.
Ενα τρελό θέατρο του παραλόγου που αν κανείς είχε καλή πρόθεση και πίστευε όσα άκουγε θα μπορούσε εύκολα να καταλήξει στο τρελάδικο.
Ακούσαμε λοιπόν τη ΔΗΜΑΡ να αρνείται κάθε συνεργασία με τον Σύριζα προ εκλογών, να του ανοίγει διάπλατα την αγκαλιά της μετά τις εκλογές και μετά να την κλείνει και πάλι και να τον καταγγέλει αγρια μόλις διαπίστωσε ότι πηγαίναμε προς νεες εκλογές και κινδύνευε να πουντιάσει και να υποστεί πανωλεθρία από ενδεχόμενο ρευμα Συριζα.
Ειδικα σημερα ο κυρ Φωτης ήταν σκέτη τρελα. Αφού κατήγγειλε ως αντιδημοκρατική την επιλογή Οικουμενικής κυβέρνησης προσωπικοτήτων, και αφου αμεσως μετά δηλωσε  οτι επομένως δεν συμφωνεί με τη συγκρότηση της, κατόπιν είπε οτι αν τελικά όμως γίνει τότε θα συμφωνήσει για το καλό του τόπου ως υπεύθυνη δύναμη που είναι, αλλά μόνο αν δεχτεί κι ο Συριζα να συμμετάσχει! Και αφού δεν συμφωνούσε ο Συριζα τον κατήγγειλε για ανευθυνότητα επειδή διαφωνούσε με τη συγκρότηση μιας κυβέρνησης όπως και οι ίδιοι έκαναν στην αρχή του συλλογισμού...! Μπερδεύτηκα κι εγώ που το περιγράφω, τόσο ξεκάθαρο ήταν.
Ο Συριζα, που όπως αναμενόταν δεν έκανε το μέγα λάθος αφου και τα γκάλοπ του έλεγαν να μην το κάνει, κατήγγειλε την πίεση που ασκούσαν πάνω του οι υπόλοιποι του Προεδρικού ραντεβού και έκανε πολύ σωστά. "Πως θέλετε να συμφωνήσουμε σε μια κυβέρνηση και σε μια συνεργασία που είναι κόντρα στις αρχές μας τις εξαγγελίες μας και τη δέσμευση που αναλάβαμε απέναντι σ'αυτούς που μας ψήφισαν" έλεγαν σε όλους τους τόνους σε όλα τα πάνελ. Μόνο που οι ίδιοι άνθρωποι του Σύριζα   ασκούσαν ακριβώς την ίδια πίεση στο ΚΚΕ, και μάλιστα πολύ πιο ενοχλητικά αφού τόσες φορες τους το είχε αρνηθεί,  έχοντας (δήθεν) την απαίτηση  να συμφωνήσει το ΚΚΕ μαζί τους παραβαίνοντας κι αυτό τις αρχές του, τις εξαγγελίες του και τη δεσμευσή του προς τους οπαδούς, τα μέλη και τους ψηφοφόρους του επειδή ήταν λέει κι αυτό Αριστερά.
Η ΝΔ αφού έλεγε πριν τις εκλογές οτι θα ξαναπάει σε εκλογές αν δεν παρει αυτοδυναμία, μετά κατήγγειλε όποιον έσπρωχνε τον τόπο στο γκρεμό των εκλογών! Τετοια υπευθυνότητα. Και βεβαια αφου δεν θα συνεργαζόταν με κανέναν προεκλογικά και μάλιστα χτυπώντας το χέρι στα τραπέζια και τα πόδια στα πατώματα, μετά δεχόταν να συνεργαστεί με όλους δίνοντας ψηφο εμπιστοσύνης σε όλα τα πιθανά σχήματα που προτάθηκαν.
Το ΠΑΣΟΚ ...τι να λέμε τώρα...εκτός των άλλων φοβερών και τρομερών (όπως το περί "μεταπλειοψηφικής λύσης") σήμερα ΄΄ελεγε με το γνωστό Βενιζέλειο λόγο του οτι ο Συριζα ήθελε να πάει σε εκλογές επειδή έβλεπε άνοδο στις δημοσκοπήσεις και δελεαζόταν. Ενω αυτοί, ούτε να μας περνάει από το μυαλό ότι έβλεπαν στις δημοσκοπήσεις κι άλλο  γκρεμό κι έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να αποφύγουν τις εκλογές. Σε τόσο χαζούς θεωρούν ότι απευθύνονται.
Οσο για τον καημένο τον Καμμένο - Καμμένο τι να πεις.
Αφου δε θα συνεργαζόταν ούτε νεκρός με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ τωρα έστελνε σενάρια συνεργασιών στα κόμματα μεσω προεδρίας της Δημοκρατίας, και μετά έβγαζε τρελό τον Προέδρο κι έλεγε οτι η επιστολή ήταν πλαστή αλλά χωρίς να καταγγέλει καποιον για πλαστογραφία. Και βγαίνοντας σήμερα από το Προεδρικό μέγαρο έλεγε θυμωμένος για τους άλλους αρχηγούς: Προτείναμε συγκεκριμένη κυβέρνηση εθνικού σκοπού και την αρνήθηκαν...
Περιττό να αναφέρουμε τη βαριά μυρωδιά εθνίλας που έβγαινε από τις γνωστές πλευρές.

Μεσα σ' αυτό το κλίμα ζουρλομανδύα πηγαίνουμε σε νέες εκλογές, μετά από 8 μερες που  το μόνο πρόσφεραν ήταν μπόλικο γέλιο και αποκαλύψεις προσωπείων. Και το ερώτημα, το πραγματικό δίλλημμα είναι ένα και απλό: Η με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες. Τιποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο