Σε καλό δρόμο η Ισπανία- Αποδίδουν τα μέτρα...

Τα τελευταία στοιχεία, μετά και τη σημερινή υποβάθμιση σε -ΒΒΒ από την Stasdard and Poors, δείχνουν ότι τα μέτρα στην Ισπανία πάνε πολύ καλά...
Δεν κάνουμε πλάκα, αλλά εδώ που τα λέμε κάποτε πρέπει να συνηθίσουμε να ρωτάμε "για ποιόν;" όταν ακούμε τέτοια σχόλια  Γιατί όταν μια χώρα βυθίζεται στο χρέος και γίνεται σιγά-σιγά υποχείριο των δανειστών της, τότε δεν μπορεί παρά το μεγάλο ευρωπαικό κεφάλαιο να τρίβει τα χέρια του.
Άλλη μια χώρα, μετά την Ελλάδα και την άλλη παρέα, έχει μπει στη διαδικασία εξαφάνισης μισθών και δικαιωμάτων χάριν της περίφημης ανταγωνιστικότητας και μάλιστα "εθελοντικά" χωρίς μνημόνιο! Επομένως οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν λόγους να χαίρονται. Υπάρχει "ορίζοντας αισιοδοξίας" ότι θ'ανοίξουν οι δουλειές, κι όποιος δεν τα καταφέρει... ας πρόσεχε.

Για την ιστορία τώρα ξαναλέμε πως είχαμε υποβάθμιση της Ισπανίας σε ΒΒΒ-(ένα σκαλάκι πριν τα σκουπίδια), λίγες μόνο μέρες μετά την έκθεση του ΔΝΤ που έλεγε πως η Ισπανία δεν θα καταφέρει να πιάσει τους στόχους της και το χρέος της θα εκτιναχθεί στο 90%(!) το 2013. Δηλαδή σε 3 μόνο εξάμηνα από το 72% (68,5% το 2011) το Δημ.Χρεος ανοίγει φτερά για το 90%! 
Που σημαίνει άνοδο επιτοκίων, μέτρα, πτώση τζίρου, ύφεση, κι άλλα μέτρα, υστέρηση εσόδων, κι άλλα μέτρα και γενικώς είσοδος σε αρνητικό σπιράλ όπως Ελλάντα.
Μάλιστα επειδή κάποιοι μπορεί να σφύριζαν αδιάφορα μετά την εκθεση του ΔΝΤ, έσπευσε η S&P να το υπενθυμίσει στα κοράκια των αγορών για να γίνουν τα δέοντα.
Με λίγα λόγια μετά το επιτυχημένο πείραμα εξαθλίωσης της Ελλάδας ακολουθούν κι άλλοι παρά τα αντιθέτως λεγόμενα.
Το κεφάλαιο έχει προβλήματα και πρέπει να βρεί "ανταγωνιστικές" λύσεις... για το καλό του. Και όσο οι λαοί τρώνε το παραμύθι ότι αυτός ο κόσμος είναι ένα, με τις ηγεσίες  των συνδικαλιστικών κινημάτων να "βοηθάνε" ψάχνοντας για λύση σε "φιλοευρωπαική", "προοδευτική" και βέβαια αταξική κατεύθυνση, τα καταφέρνει μια χαρά.

Κάθε φορά λοιπόν όταν ακούμε από τα συστημικά ΜΜΕ ότι κάτι "πάει καλά"(π.χ. η επίσκεψη Μέρκελ, ή η νέα κυβέρνηση, οι "μεταρρυθμίσεις κλπ), να ξέρουμε ότι δεν εννοεί για μας αλλά για τους "άλλους". Τα ΜΜΕ δεν είναι μαζί μας.
Είναι σαν να ακούς στο κανάλι του Ολυμπιακού "Νικήσαμε!" και σύ το ΑΕΚάκι να πανηγυρίζεις μετά τη συντριβή στο ντέρμπι με σχισμένα δίχτυα.