Πόλεμος

Ο πόλεμος που είναι μόνιμος και που ποτέ δεν σταμάτησε ήταν πάντα και εξακολουθεί να είναι ο πόλεμος ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία.
 Στο ιδεολογικό πολιτικο πεδίο με απλά λόγια αυτός ο πόλεμος  εμφανίζεται ως σύγκρουση ανάμεσα στις ιδέες του σοσιαλισμού και τον καπιταλισμού.
Δηλαδή ως σύγκρουση του κομμουνιστικού κόμματος και των κομμάτων και δυνάμεων που φανερά ή κρυφά στηρίζουν το σύστημα.
Το σύστημα αυτή τη στιγμή στούς δύσκολους καιρούς που περνάει έχει προκρίνει το δόγμα "Νόμος και Τάξη" ως αναγκαίο τρόπο στήριξής του.
Το δόγμα αυτό μπορεί να προτείνεται από τη ΝΔ και να στηρίζεται από τους βαστάζους της ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, αλλά όλοι ξέρουν ότι ο καλύτερος και ικανότερος εκφραστής και φορέας για να το εφαρμόσει είναι το φασισταριό της Χρυσής Αυγής.
Οσο κι αν κανουν πως δεν καταλαβαίνουν οι διάφοροι "αριστεροί", ξέρουν καλά πως Καπιταλισμός=Φασισμός με διάφορες μεταμφιέσεις ανάλογα με την ανάγκη της εποχής.

Ο Φασισμός φυσικά γνωρίζοντας καλά τη θεση του έχει προσδιορίσει ως κύριο εχθρό του και τώρα και πάντα τους κομμουνιστές, που όμως είναι και ο κύριος εχθρός του συστήματος όπως είπαμε και στην αρχή. Ετσι του επιτίθεται με κάθε τρόπο, είτε με ρόπαλα και σιδερολοστούς(καμια φορά και με πυροσβεστήρες, μάρμαρα και μολότοφ) είτε με επιχειρήματα του κώλου μέσω της προπαγάνδας που όπως φαίνεται μέσα στα χρόνια έχει αναβαθμιστεί.
Το περίεργο είναι ότι σε αυτό τον "πόλεμο κατά του κομμουνισμού"( με κάτι τέτοια γελάγαμε πριν χρόνια) όλο και συχνότερα έχουμε συναντήσεις φασισμού με "αριστερούς" και στα δύο πεδία που αναφεραμε πιο πάνω.
Ειδικά στο πεδίο της προπαγάνδας τα "επιχειρήματα" πολλές φορές ταυτίζονται ολοκληρωτικά. Αυτοί που είδαν πως "ο πόλεμος κατά του κομμουνισμού" δεν πούλαγε πια, τον "μεταρρύθμισαν" σε "πόλεμο κατά του σταλινισμού", "...του ολοκληρωτισμού από όπου κι αν προέρχεται" και άλλα τέτοια γελοία για όποιον μπορεί να σκεφτεί απλά και λογικά και να δει με ποιον πρέπει να πάει και ποιον πρέπει να αφήσει.
Σ' αυτό τον "νέο" πόλεμο λοιπόν βλέπουμε νέα μέτωπα και πραγματικά εντυπωσιακές συμμαχίες.
Κάτι τέτοιο δεν είναι παράλογο όταν κάποιοι αποφασίζουν να χάσουν ολοσδιόλου το μπούσουλα.

Τα συγχαργτήριά μας σε όλους τους συμμάχους λοιπόν μαζί με την έκκληση στους απλά λογικούς να το ξανασκεφτούν.
Να ξέρουν ότι κι αυτοί θα τα λουστούν όπως γράφει και η ιστορία.
Από τα νύχια και τα δόντια του θηρίου κανείς δε γλυτώνει όταν πια ξεφύγει απ' το κλουβί.

Για του λόγου το αληθές περί ταυτίσεων ρίξτε μια ματιά στο σχόλιο του Ριζοσπάστη.

Η Χρυσή Αυγή βρήκε τον «ένοχο»

«Ενώ υποτίθεται ότι υπάρχει νόμος που ορίζει τα ζητήματα της παρουσίας αστυνομικών δυνάμεων σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, αυτό στην πράξη δεν εφαρμόστηκε ποτέ». Τα λόγια αφορούν στην παρουσία Αστυνομίας στα Πανεπιστήμια και ανήκουν στον βουλευτή της Χρυσής Αυγής Παναγιώτη Ηλιόπουλο σε συζήτηση στη Βουλή με αφορμή την πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ για την Ανώτατη Εκπαίδευση.

Ο χρυσαυγίτης βουλευτής στην παρέμβασή του κατονόμασε τον «ένοχο» για την κατάσταση της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Και τι δεν είπε στην παρέμβασή του: Για «βία της αριστεράς στα πανεπιστήμια», για «στημένες Γενικές Συνελεύσεις», για «μυαλά επιστημονικά» που «στερήθηκε η πατρίδα μας από σταλινικές πρακτικές που δεν προσέφεραν τίποτα στην ελληνική πανεπιστημιακή κοινότητα», για «τα ΚΝΑΤ και τους τραμπουκισμούς του ΚΚΕ και τη σταλινική ΚΝΕ», για «ανελεύθερες πρακτικές που δεκαετίες τώρα το μαρξιστικό κατεστημένο, που έκανε κουμάντο μέσα στα ΑΕΙ, εφάρμοζε»...
κλπ.