Απεργία -Έχει νόημα!

Απεργία αύριο.
Άλλη μια μεγάλη μέρα αντίστασης.
Σε μια Ελλάδα πιο μπερδεμένη από πριν.
Μ'ένα λαό που δεν έχει αποφασίσει ακόμη τι και ποιός του φταίει.
Έναν κόσμο που είναι εναντίον των μνημονίων και της τρόικας(και ποιος δεν είναι "εναντίον" πια, ακόμη κι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δηλώνουν χαρά για το "τέλος των μνημονίων"...) αλλά όπως λένε κάποιες δημοσκοπήσεις είναι υπέρ της ΕΕ έστω και με επιφυλάξεις. Εναντίον των μνημονίων δηλαδή, αλλά υπέρ αυτών που τα επέβαλλαν.
Γενική Απεργία σε μια χώρα που προσπαθεί με το στανιό να βρει αισιοδοξία εκεί που δεν υπάρχει, δηλαδή στην "ανάκαμψη" και την "ανάπτυξη της οικονομίας", δηλ. των κερδών των επιχειρήσεων που έχουν εξασφαλίσει εργαζόμενους για ένα κομμάτι ψωμί χωρίς δικαιώματα. Τι το αισιόδοξο υπάρχει σ' αυτό για τους εργαζόμενους άραγε; Σαν να χαίρονται οι λεηλατημένοι και οι απολυμένοι που η εταιρεία "τους", που τους τσάκισε και τους απέλυσε θα έχει αύξηση κερδών...
Απεργία αύριο σε μια χώρα που σείεται από σεισμούς αυταπατών που πουλιούνται με το κιλό, ότι δήθεν το Μάιο θα ψηφίσουμε κι όλα θα αλλάξουν ξαφνικά κι η Ελλάδα θα μπεί "σε νέο δρόμο"...Πόσο νέο αλήθεια;

Η μόνη αισιοδοξία όμως, μπορεί να βρεθεί μόνο στην οργάνωση και τον αγώνα. Πουθενά αλλού.
Όσο μεγαλύτερο είναι το παραμύθι και οι αυταπάτες που πουλάνε παλιοί και νέοι σωτήρες, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η απογοήτευση που θα ακολουθήσει γι αυτούς που πιστεύουν σε υποσχέσεις δίχως βάση και περιεχόμενο.
Κι  εκείνη ακριβώς τη στιγμή, όταν όλοι οι "ειδικοί" θα προσπαθούν να βουλιάξουν το λαό στην απελπισία του "δε γίνεται τίποτα", είναι αναγκαίο όσο ποτέ να δει και να νοιώσει ο λαός πως υπάρχει μια δύναμη ικανή να σηκώσει ένα πραγματικό τείχος αντίστασης και να ξεκινήσει την αντεπίθεση. Να νοιώσει πως μπορεί να ακολουθήσει, να οργανωθεί, να πιστέψει στη δική του δύναμη και τελικά να νικήσει.

Έχει νόημα λοιπόν η αυριανή απεργία.
Έχει νόημα η όσο γίνεται πιο μαζική, πιο μαχητική συμμετοχή σ'αυτήν.
Έχει νόημα να δούν όλοι ότι την ώρα που οι άλλοι τρεκλίζουν και πέφτουν μεθυσμένοι από ψέμματα και φόβο που τον βαφτίζουν αισιοδοξία, το μέτωπο αυτών που δεν πρόκειται να το βάλουν κάτω, που δεν πρόκειται να σκύψουν το κεφάλι ή να απογοητευτούν όλο και δυναμώνει.
Έχει νόημα να δείξουμε πως είμαστε εδώ αποφασισμένοι, μαζεύοντας δυνάμεις και περιμένοντας...

Ραντεβού αύριο λοιπόν έξω από τα εργοστάσια με τις απεργιακές επιτροπές, χέρι με χέρι μ' αυτούς που πιστεύουν.
Ραντεβού στις 10πμ στην Ομόνοια με το ΠΑΜΕ.