Γεννήθηκα κι έζησα τα παιδικά μου χρόνια στην Αμφιάλη ,μια συνοικία του Πειραιά, βιώνοντας την ατμόσφαιρα μιας λαικής γειτονιάς τα χρόνια της δικτατορίας.Οι πρώτες μουσικές που φθάνουν στ' αυτιά μου είναι Θοδωράκης και Χατζιδάκις και η μουσική του ραδιοφώνου της εποχής(τραγούδια του Μπιθικώτση, του Καζαντζίδη, Τσιτσάνη ), καθώς επίσης το νέο κύμα,Βογιατζής,Τζένη Βάνου,τραγούδια του Αττικ και του Γούναρη που ακόμα είχαν μεγάλο κομμάτι του ραδιοφώνου,αλλά και η ξένη μουσική που παίζεται στα πάρτυ
της εποχής(Βeatles ,Stones, κλπ...)
Στη συνέχεια τα τραγούδια του Κουγιουμτζή με τον Νταλάρα , η φωνή του Πάριου , της Λίτσας Διαμάντη , της Μοσχολιού κλπ διαμορφώνουν σιγά-σιγά το μουσικό χαλί που κάνει τα πρώτα βήματα η ψυχή μου.Το πολιτικό τραγούδι και οι μεγάλοι συνθέτες και ποιητές έχουν τον κύριο λόγο στη συνέχεια και αργότερα σαν φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας ανεβαίνω για πρώτη φορά στο πάλκο τραγουδώντας στις μπουάτ και τα στέκια της εποχής επιλογές από τραγούδια διαφόρων ειδών (από ελαφρό τραγούδι μέχρι λαικά και ρεμπέτικα). Συνεργάζομαι με το Καλλιτεχνικό εργαστήρι του Δήμου της Πάτρας δίνοντας συναυλίες σε πολλές πόλεις της Ελλάδας τραγουδώντας το "Χρονικό" και τη "Θητεία" του Μαρκόπουλου και ύστερα το μέρος του ψάλτη στο " Άξιον εστί " του Μ. Θεοδωράκη .
Πριν το 1990 με τον Δ. Ζμπέκο, τον Δ.Παρασκευόπουλο και τον Δ.Κατσαρό δημιουργούμε τους Ζίγκ Ζάγκ, ένα συγκρότημα που μεσουρανεί την δεκαετία '89-'99 κάνοντας δεκάδες χρυσές επιτυχίες και δίνοντας εκατοντάδες παραστάσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό τραγουδώντας σε ακροατήρια πολλών χιλιάδων ανθρώπων.
Έχω γράψει μουσική και στίχους στις περισσότερες μεγάλες επιτυχίες των Ζιγκ Ζάγκ ( Νάι - νάι ,Αγάπη του καλοκαιριού ,Φύσηξε έρωτας βοριάς , Ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω, κλπ ) και ανάμεσα στα χρόνια τραγούδια για τη Γλυκερία,Γ. Νταλάρα,Π.Γαιτάνο,Κωσταντίνα, Κων/νο Χριστοφόρου,Ν.Καραγιάννη κ.α.)
Μεγάλη μου αγάπη εκτός απ' το τραγούδι , τη σύνθεση και τη στιχουργική ,η ποίηση και η λογοτεχνία ελληνική και ξένη την οποία μελετω με προσοχή και σεβασμό ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια.
Πιστεύω πως το τραγούδι έχει σαν προορισμό όχι μόνο να δώσει χαρά και διασκέδαση στο κοινό αλλά και να μεγαλώσει τα όρια της σκέψης, της φαντασίας και της αίσθησης.