Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Ξένος

Μια μουσική ανάσα.Μια μπαλάντα απο το δίσκο "Η ζωή είναι ωραία" που μόλις ξεκίνησε το ταξιδι του.
Χαρισμένο σε όλους τους φίλους, και λίγο πιο πολύ σ αυτούς που τριγυρνάνε εδώ στις μπλογκογειτονιές μαζί μας.
Καλή ακρόαση...


Ξ Ε Ν Ο Σ
Φεύγω μες τον κόκκινο ουρανό
Μπροστά μου αλητεύουν όσα χάσαμε
Μη ρωτάς δεν ξέρω να σου πω
Αγάπη είναι ότι δεν ξεχάσαμε

Μέσα στο θαμπό μου το γυαλί
Αρώματα μπερδεύονται ανείπωτα
Πες μου τι πονάει πιο πολύ
Η αγάπη η τρελή η αυτό το τίποτα

Ρεφραίν
Ξένος σ’ άλλους δρόμους θα χαθώ
Στα χείλη μου γυρνάς σα σκόρπια νότα
Συντροφιά μου η μοναξιά μου
Φεύγω μες τα κίτρινα τα φώτα
Ξένος σ’ άλλους δρόμους θα χαθώ
Στα χείλη μου γυρνάς σα σκόρπια νότα
Κι είσαι χιόνι που δε λιώνει
Φεύγω μες τα κίτρινα τα φώτα

Δε χωράω απόψε πουθενά
Αγάπη δίχως σώμα δώρο άδωρο
Φεύγω ρίχνω πίσω μου ένα γειά
Στο τίποτα το γκρίζο το αδιάφορο

Μέσα στου μυαλού μου τα κενά
Παλιό φιλμάκι έτσι εμφανίζεσαι
Βρίσκεις πάντα τρόπο και περνάς
Με αλκοόλ σε διώχνω κι εξατμίζεσαι


Ξένος σ’ άλλους δρόμους θα χαθώ
Στα χείλη μου γυρνάς σα σκόρπια νότα
Συντροφιά μου η μοναξιά μου
Φεύγω μες τα κίτρινα τα φώτα

3 σχόλια:

Vasia Secretlife είπε...

Πάντα είχες ένα μαγικό τρόπο να αγγίζεις την ψυχή μου με τα τραγούδια σου, ομως αυτή τη φορά είναι συννάμα και τόσο ειρωνικό αφού είναι σαν να ξετυλίγεται η ζωή μου, οι σκέψεις μου και όλο μου το τώρα ακούγοντας τους στίχους αυτού του τραγουδιού σου. Ταξιδεύοντας στους δρόμους της μοναδικής σου ερμηνείας και του μουσικού σου ταξιδιού χαίρομαι που ακόμα και τώρα παραμένεις εκείνος ο ευαίσθητος αλλα και συνειδητοποιημένος καλλιτέχνης που πάντα θαύμαζα και ακολουθούσα. Ενα μεγάλο μπράβο και ένα μεγάλο ευχαριστώ που από τη μια με την ιδαιτερη ευαισθησία σου και την μουσική σου παιδεία και από την άλλη με την αφύπνιση σου για το τι γίνεται γύρω μας τώρα, μπορείς και καταφέρνεις να επηρεάζεις συνειδήσεις που μέχρι τώρα κοιμόνταν. Όπως και τη δική μου.

Με αγάπη. VASIA SECRETLIFE.

anatoli είπε...

Καλησπέρα,
Τα λόγια θαυμασμού της Βάσιας με κάλυψαν πλήρως. Όμως εγώ θα σε στενοχωρήσω λίγο. Έγινα μάρτυρας κάποιων γεγονότων που με έχουν θυμώσει και που σε αφορούν. Κι έτσι έχω πάρει σβάρνα τα μπλογκς του "χώρου" μας για να τα γνωστοποιήσω, μαζί με κάποιες σκέψεις μου. Άκου λοιπόν:

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ ΓΕΓΟΝΟΣ!
Το Γιώργο Σαρρή τον γνώρισα μέσα από το μπλόγκ του: http://giorgossarris.blogspot.com
Ανακάλυψα εκτός από τον ταλαντούχο και αξιόλογο συνθέτη και τραγουδιστή που ήξερα από τους Ζιγκ Ζαγκ κι έναν στρατευμένο και ευαίσθητο πολιτικά και κοινωνικά πολίτη.
Ενδιαφέρθηκα να αγοράσω το πρώτο προσωπικό του CD, («Η ζωή είναι ωραία»), που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Είχα πάρει ήδη μια γεύση από το You Tube και κάποια απ’ τα τραγούδια του δίσκου που κυκλοφορούσαν εκεί. Τα βρήκα εκπληκτικά, μια μουσική όαση για τα αυτιά μου. Όμως στην επαρχία το CD δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα (εδώ τα πράγματα αργούν λίγο!). Έτσι έστειλα φίλο στο METROPOLIS της Αθήνας (στη Μέκκα της μουσικής), να το αναζητήσει. Η απάντηση ήταν ότι το CD εξαντλήθηκε (ψέμματα;;) και ότι θα το βρουν στο υποκατάστημά τους στον Πειραιά. Στον Πειραιά που μετέβη ο φίλος πήρε την αποστομωτική απάντηση απ’ τον υπάλληλο: «ΣΑΡΡΗ ΔΕ ΦΕΡΝΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ!!»
Ο φίλος έγινε έξαλλος μαζί με μένα και προσπαθούμε να χωνέψουμε το γεγονός: Πώς είναι δυνατόν εν έτη 2010 να έχουν επανέλθει τα κοινωνικά φρονήματα. Είναι δυνατόν; Αποκλείονται από το εμπόριο καλλιτέχνες οι οποίοι δεν είναι αρεστοί στο σύστημα με αυτά που γράφουν και πιστεύουν;
«Εμπρός- Πίσω!», λοιπόν που έλεγε και ο Πόποτας.
Τι σκ…. γίνεται στη χώρα; Θα ζούμε καθεστώς λογοκρισίας και απαγόρευσης όπως στη Χούντα;
Γι’ αυτό σας γράφω συμπολίτες και σύντροφοι (αν δεν ντρεπόμαστε να χρησιμοποιούμε ακόμα αυτήν την προσφώνηση). Αφενός να σας γνωστοποιήσω ένα αληθινό περιστατικό και αφετέρου να σας κάνω έκκληση για μορφές δράσης. Επειδή είμαστε αριστεροί άνθρωποι που δείχνουν αλληλεγγύη και συμπαράσταση στους μετανάστες, στα θύματα πολέμου, στις μειονότητες και τους κατατρεγμένους όπου γης.
Ας προσπαθήσουμε όμως να βοηθηθούμε και ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ. Οι μέρες που θα’ ρθουν θα’ ναι πολύ σκληρές και ζόρικες, ακόμα και για την προσωπική μας επιβίωση.
Ας κάνουμε έναν «προσωπικό ακτιβισμό», βοηθώντας τους γύρω μας, ΤΟΥΣ «ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ», πρώτα- πρώτα. Μικρομαγαζάτορες στη γειτονιά μας, συνοικιακούς καταστηματάρχες, ανθρώπους της λαϊκής, αγρότες που πουλούν μόνοι τους λάδι και κρασί από την επαρχία κλπ. Οι αγρότες δεν είναι όλοι κονομημένοι τσιφλικάδες με τα 4χ4. Οι ελαιοπαραγωγοί της Πελλοπονήσου, της Κρήτης και της Μυτιλήνης δυστυχούν. Βοηθήστε αυτούς τους ανθρώπους να ζήσουν. Είμαστε με το λαό ή τις πολυεθνικές; Ας κάνουμε κάτι στην πράξη, πριν φαγωθούμε μεταξύ μας απ’ την πείνα.
Μέσα σ’ όλα αυτά, ζητήστε, απαιτήστε από τα δισκάδικα να φέρουν το δίσκο του Γ. Σαρρή. Μπορούμε να τον ενισχύσουμε. Αν κάποιοι τον πολεμάνε, ας τους πολεμήσουμε κι εμείς, με το νοιάξιμο, με τη φωνή μας. Είμαστε πιο πολλοί.
Τα’ χω πάρει!! Πιστεύω όμως ακόμα στη δύναμη της συλλογικής δράσης. Τι διάολο αριστεροί είμαστε;

Υ.Γ. Ο κύριος Σαρρής δεν είναι ούτε συγγενής, ούτε φίλος μου. Δεν τον γνωρίζω καν προσωπικά.

Ανατολή

Vasia Secretlife είπε...

Anatoli από τη μια συμφωνώ απόλυτα με όλα όσα γράφεις και πραγματικά δεν είναι μόνο δικά μου πιστεύω αλλά και πολλών άλλων νέων που δεν ασχολούνται με την πολιτική μόνο στα πλαίσια των κομμάτων αλλά προβληματίζονται καθημερινά για το αύριο που καποιοι προσπαθούν να μας επιβάλλουν. Από την άλλη έμεινα κυριολεκτικά ΆΦΩΝΗ με το συμβάν που περιέγραψες σχετικά με το cd του Γιώργου Σαρρή. Τρόμαξα με τον τρόπο που προσπαθούν μερικοί να φιμώσουν ένα καλλιτέχνη που λόγω της αναγνωρισιμότητας του μπορεί και καταφέρνει να επηρεάζει κόσμο.Όπως προσπαθούν να φιμώσουν και με ένα σωρό άλλους τραγικούς τρόπους τη φωνή αυτών που τα λένε "έξω από τα δόντια". Για αυτό το λόγο έτρεξα στο κατάστημα 'METROPOLIS' που βρίσκεται στον Πειραιά δίπλα στο Δημοτικό Θέατρο και με χαρά διαπίστωσα ότι το έν λόγω cd πωλείται κανονικά, άρα αναφέρεσαι στο υποκατάστημα που βρίσκεται στο ΠΑΣΑΛΙΜΑΝΙ. Για αυτό το λόγω όσοι ενδιαφέρονται για την αγορά του cd απο την περιοχή του ΠΕΙΡΑΙΑ ας αγνοησουν παντελώς το υποκατάστημα στο Πασαλιμάνι με τις αηδιαστικές αντιλήψεις των υπαλλήλων και ιδιοκτητων του, και ας το προμηθευτούν από το κοντινό του Δημοτικόυ Θεάτρου ή οποιοδήποτε τοπικό κατάστημα πώλησης δίσκων της περιοχής τους.

VasiaSecretlife

ShareThis