Τροφή για τη σκέψη
"To die? to sleep!
Perchance to dream? Ay, there is the rub"
"Το να πεθάνεις; να κοιμηθείς!
Κατά τύχη να ονειρευτείς; Α, εκεί είναι η δυσκολία"
-Hamlet
"Περίεργο που δεν το είχες υποπτευθεί χρόνια πριν - αιώνες, πριν! - επειδή υπήρξες, χωρίς σύντροφο, διαμέσου όλων των αιωνιοτήτων. Περίεργο, πραγματικά, που δεν είχες υποπτευθεί ότι το σύμπαν σου και ό,τι αυτό περιέχει ήταν μόνο όνειρα, οράματα, φαντασία! Περίεργο, επειδή είναι τόσο ειλικρινή και υστερικά παλαβά - όπως όλα τα όνειρα: ένας Θεός που μπορεί να φτιάξει καλά παιδιά το ίδιο εύκολα με τα κακά, και όμως προτίμησε να φτιάξει από τα κακά· που μπορούσε να φτιάξει κάθε ένα από αυτά ευτυχισμένο, και όμως ποτέ δεν έφτιαξε ούτε ένα ευτυχισμένο· που τα έφτιαξε να δοξάζουν την πικρή ζωή τους, όμως την έκανε μικρή· που έδωσε στους αγγέλους αιώνια ευτυχία χωρίς να την κερδίσουν, όμως ζήτησε από τα άλλα παιδιά του να την κερδίσουν· που έδωσε στους αγγέλους του ζωές χωρίς πόνο, όμως καταράστηκε τα άλλα παιδιά του σε δυστυχίες και αρρώστιες του μυαλού και του σώματος· που μιλά για δικαιοσύνη και ανακάλυψε την κόλαση - μιλά για οίκτο και ανακάλυψε την κόλαση - μιλά Χρυσούς Κανόνες, και συγχώρεση πολλαπλασιασμένη εβδομήντα φορές εφτά, και ανακάλυψε την κόλαση· που μιλά ηθική στους άλλους ανθρώπους και δεν έχει ο ίδιος· που συνοφρυώνεται στα εγκλήματα, όμως τα κάνει ο ίδιος όλα· που έφτιαξε τον άνθρωπο χωρίς πρόσκληση, και μετά προσπαθεί να μετακινήσει την υπευθυνότητα για τις πράξεις του ανθρώπου πάνω στον άνθρωπο, αντί να την θέσει έντιμα εκεί που ανήκει, πάνω στον εαυτό του· και τέλος, με θεϊκή αμβλύνοια, καλεί αυτόν τον φτωχό, εκμεταλλευόμενο σκλάβο να τον προσκυνήσει!...
Καταλαβαίνεις, τώρα, ότι αυτά τα πράγματα είναι όλα απίθανα εκτός από ένα όνειρο. Καταλαβαίνεις ότι είναι καθαρές και παιδικές παραφροσύνες, οι γελοίες δημιουργίες μιας φαντασίας που δεν έχει συνείδηση των εκτρωμάτων της - με λίγα λόγια, ότι είναι ένα όνειρο και εσύ ο δημιουργός του. Τα σημάδια ότι πρόκειται για όνειρο είναι όλα παρόντα· έπρεπε να τα είχες αναγνωρίσει νωρίτερα.
Είναι αλήθεια αυτά που σου αποκάλυψα· δεν υπάρχει θεός, ούτε σύμπαν, ούτε ανθρώπινη φυλή, ούτε γήινη ζωή, ούτε παράδεισος, ούτε κόλαση. Όλα είναι ένα όνειρο - ένα αλλόκοτο και ανόητο όνειρο. Τίποτα δεν υπάρχει εκτός από εσένα. Και εσύ δεν είσαι παρά μία σκέψη - μια περιπλανώμενη σκέψη, μια άχρηστη σκέψη, μια σκέψη χωρίς σπίτι, μια άθλια περιπλάνηση μέσα σε άδειες αιωνιότητες!"
Το παραπάνω κείμενο είναι απόσπασμα από το τέλος του μυθιστορήματος ο Μυστηριώδης Ξένος που εκδόθηκε μετά το θάνατο του Μ. Τουαίην και αποτελεί μία από τις 2-3 διαφορετικές εκδοχές που βρέθηκαν ανάμεσα στα χειρόγραφα του. Επειδή δεν θέλω να αδικηθεί από κάποιον πιθανόν βιαστικό αναγνώστη, αλλά και επειδή αποτελεί μέρος μόνο όλης της ιστορίας, οφείλω να διευκρινίσω ότι ο Μ. Τουαίην δεν ήταν άθεος. Ήταν φανατικός άθρησκος και πολέμιος του Χριστιανισμού όπως έχει επικρατήσει σαν θρησκεία σήμερα. Σαν άνθρωπος που τον χαρακτήριζε το χιούμορ είχε δηλώσει ότι αν ο Χριστός ερχόταν σήμερα στη γη θα ήταν οτιδήποτε άλλο εκτός από Χριστιανός!
Νομίζω ότι αυτό που θέλει να πει είναι: Είμαστε ένα όνειρο μέσα σε ένα όνειρο· το όνειρο μας. Ονειρέψου άλλα όνειρα, καλύτερα! Σκέψου άλλες σκέψεις καλύτερες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου