Οι ειλικρινείς ψεύτες του Ραχόι-Σωτήρες λαοί, άσωτες τράπεζες

Αφοπλιστικά ειλικρινής η Ισπανική κυβέρνηση. Όχι τόσο γιατί ήθελε αλλά γιατί δε γινόταν αλλιώς. Από το γκρεμό ή το ρέμα τι διαλέξεις. Εξαρτάται σε τι είσαι καλύτερος. Στο άλμα στο κενό ή στο κολύμπι.
 Ο υπουργός Οικονομικών της Ισπανίας πάντως το είπε καθαρά. "Δεν έχουμε καμία σχέση με τους άλλους." Και ξεκαθάρισε, για να πούμε μια λέξη του συρμού, πως δεν πρόκειται για διάσωση της χώρας αλλά για διάσωση των τραπεζών. Απλά κι ωραία. Όχι σαν τους δικούς μας που έχουν σκορπίσει 150δις στις άσωτες τράπεζες και μας παραμυθιάζουν ότι το έκαναν για να σώσουν την πατρίδα.
Βέβαια μπορεί οι Ισπανοί να λένε πως δεν έχουν σχέση με τους άλλους αλλά έλα που έχουν οι άλλοι μ' αυτούς. Γιατί σε όλες τις περιπτώσεις και της Ελλάδας και της Ιρλανδίας αλλά και όποιου αλλού προκύψει στη συνέχεια, Ιταλία πες αλεύρι, όλο τις τράπεζες βρίσκουμε μπροστά μας. Και μάλλον όχι γιατί υπάρχουν κάποιοι κακοί τραπεζίτες αλλά γιατί το σύστημα μπάζει από παντού, από το Α ως το Ω.

Άκουσα επίσης τον κ.Ραχόι να λέει ότι δεν έχουν τεθεί δημοσιονομικές προϋποθέσεις(τι γλώσσα Θεέ μου,που τα βρίσκουν) και οτι οι όροι είναι οι καλύτεροι. Και σε μας έτσι ήταν πάντα, οι καλύτεροι. Τώρα γιατί καταστράφηκε η οικονομία δεν έχει εξηγηθεί, θα βρεθεί στη νεκροψία.
Ο κ.Ραχόι λέει ψέματα βέβαια γιατί όσο κι αν δεν το ξεκαθάρισαν, τα χρήματα θα τα δανειστεί η Ισπανία και όπως γίνεται και ως τώρα, αυτό το ποσό θα περάσει στο χρέος της Ισπανίας που θα κάνει τους επόμενους μήνες ένα ωραίο άλμα. Και μέχρι να καταλαβουν και οι Ισπανοί τι σημαινει έλλειμμα και τι χρέος και τι είναι οι "δημοσιονομικές προυποθέσεις" θα έχουν φορτωθεί ένα ωραίο μνημόνιο με τα γνωστά συνοδευτικά και καρυκεύματα. Αυτές τις μέρες θα ψάξουν τρόπο να το περάσουν μουλωχτά για να πείσουν αυτούς που είναι πρόθυμοι να πειστούν. Μετα θα δουν τι θα κάνουν. Κάτι σωτήριο θα σκεφτούν.
Τέλος τρομερό ενδιαφέρον έχει το πως θα δοθούν τα χρήματα στην Ισπανία για να τα δώσει στις τράπεζές της . Γιατί αν τα δώσουν π.χ. μέσω EFSF τότε ακούγεται ήδη Ιταλικό κλάμα και κραυγές άλλων που ακόμα δεν διακρίνεται η γλώσσα που μιλούν. Οι κρίκοι που στηρίζουν το σκοινί σπάζουν ένας- ένας και η αναρρίχηση όλο και δυσκολεύει. Το παράξενο -ας είναι καλά η ενημέρωση- είναι πως οι λαοί με τη μεγαλύτερη ευκολία δέχονται να θυσιαστούν για να σωθούν οι πυλώνες του καπιταλισμού λες και ο καπιταλισμός είναι το σπίτι τους. Ο σεισμός όμως όλο και πλησιάζει και θα αναγκαστούν να βγούν έξω. Και σ'αυτη την περίπτωση το μόνο ερώτημα είναι σε ποια κατάσταση θα βρίσκονται οι πρωτοπορίες