Καθετα ΟΧΙ σε κυβέρνηση "Εθνικής λεηλασίας"-Δώσαμε...

Είναι πιο φανερό από ολοφάνερο, βγάζει κυριολεκτικά μάτι, το γεγονός ότι τα ΜΜΕ ακολουθωντας και υλοποιώντας την φλογερή επιθυμία των εκπροσώπων της αστικής τάξης και των εντός και εκτός συνεργατών, σπρώχνουν με νύχια και με δόντια προς την κατευθυνση μιας κυβέρνησης συνεργασίας, οικουμενικης, κυβέρνησης συνευθύνης κλπ. Αυτή ηταν από την αρχή η επιλογή τους, αυτό ήταν το σχέδιο που είχαν στο μυαλό τους εδώ και καιρό πολύ πριν τις εκλογές. Απλά το καθυστέρησαν προσπαθώντας να μην ξοδέψουν εναλλακτικές λύσεις πριν την ωρα τους. Ετσι από τον Ιούνιο του'11 μετατέθηκε στο Νοέμβριο όταν έγινε η κυβέρνηση Μαύρου μετώπου, που τώρα μετά τη συντριβή των ΠΑΣΟΚ,ΝΔ,ΛΑΟΣ πρέπει να προχωρήσει σε νέα πιο ευρεία μορφή με τη συμμετοχή και κάποιας "Αριστεράς" για άλλοθι, κάτι σα χάπι διάρκειας ζωής ή κοροιδίας του λαού.
Βεβαια κυβέρνηση συνεργασίας ή συνευθύνης όσο κι αν προσπαθούν να την πουλήσουν σε μας τους ηλίθιους σαν κίνηση σοβαρότητας και ευθύνης δε σημαίνει τίποτα παραπάνω από κυβέρνηση εφαρμογής της πολιτικής του μνημονίου με μια σχετική αβάντα ή προσωρινη "ηρωοποίηση" αυτών που θα "πετύχουν" δήθεν κάποια ανακούφιση που πίσω της θα κρύβει το ρίζωμα των καταστροφικών πολιτικών που ήδη ξέρουμε και που μας δώρισαν φτώχεια, εξαθλίωση και στρατιές ανέργων. Ετσι κι αλλιώς η περίοδος σκληρής λιτότητας είναι καιρός να αντικατασταθεί με κάτι πιο αποδοτικό για το σύστημα, πραγμα που ακόμη και γνήσιοι εκπρόσωποί του όπως ο πολύς Ρουμπινί το έχουν καταλάβει.
Μια τέτοια κυβερνηση σημαίνει μια απρόσωπη κυβέρνηση "συνεννόησης" όπου οι μισοί και παραπάνω θα θέλουν τη συνέχιση της λεηλασίας του λαού και οι υπόλοιποι θα έχουν συρθεί εκεί-έστω και σε στυλ τραβάτε με κι ας κλαίω- και θα μασάνε τα λόγια τους. Θα ειναι επομένως μια κυβέρνηση χωρίς κανένα χαρακτηριστικό αλλάγής πολιτικής υπέρ του λαού.
Ο λαός δε θέλει οπωσδήποτε να κυβερνηθεί από μια ό.τι νάναι κυβέρνηση. Τα παραμύθια περι ακυβερνησίας δεν τον αφορούν καθόλου. Ο λαός θέλει να κυβερνηθεί από μια άλλη πολιτική, θέλει να σταματήσει να είναι το θύμα και ο σάκος του μποξ και καταλαβαίνει σιγά-σιγά ότι ωφείλει στον εαυτό του και το μέλλον να παλέψει γι αυτό που του αξίζει και του αναλογεί..
Το σχέδιο είναι βέβαια, μετά από 2 χρόνια σκληρών αγώνων που είχαν σαν αποτέλεσμα το προσωρινό φρενάρισμα του μαστιγώματος και κυρίως την αποδόμηση των κομμάτων εξουσίας, να γυρίσουμε ξανά στην αρχή της πίστας και στην αρχική επιλογή μιας κυβέρνησης "σωτηρίας" και μάλιστα αν είναι δυνατόν με τα ίδια πάνω κάτω πρόσωπα που θα είναι είτε στο προσκήνιο είτε στο παρασκήνιο και θα παίζουν με άλλη γλώσσα το ίδιο παιχνίδι, το ίδιο βιολί και το ίδιο μαστίγωμα.
 Ο λαός θα αντιτάξει λοιπόν ένα ξερό ΟΧΙ  χωρίς περιστροφές και περιττες συζητήσεις, κι αυτό όχι γιατί έχει ριζοσπαστικοποιηθεί αποφασιστικά και άλλα τέτοια ωραία κι αισιόδοξα, αλλά γιατί τα βασικά τα έχει καταλάβει και γιατί απλά δεν "υπάρχει σάλιο " στις τσέπες του.
Αυτοί που θα εμπλακούν, θα βοηθήσουν, θα συμμετέχουν και θα στηρίξουν μια τέτοια κυβέρνηση(π.χ. οι πρόθυμοι της "σοβαρής" ΔΗΜΑΡ ή όποιος άλλος "με υψηλό αίσθημα ευθύνης") θα εισπράξουν την απομόνωση και την καταδίκη του λαού που μπορεί ακόμα να πέφτει θύμα αυταπατών αλλά δεν τρώει και κουτόχορτο. Οσο για τη "σοβαρότητα" και την "υπευθυνότητά" τους ας τη στρίψουν τσιγαράκι κι ας την καπνίσουνε. Αρκετά με τις ωραίες πλάνες.
Εμείς ευχαριστούμε αλλά δεν θα πάρουμε. Δωσαμε και μάλιστα πολλά