Οι μέρες περνάνε και κάθε λίγο και μια καινούργια λίστα μέτρων ανακοινώνεται από κάποια οθόνη ή κάποιο ραδιόφωνο.
Μα καλά, λένε κάποιοι κακόπιστοι. Να πιστέψουμε ότι γίνονται διαπραγματεύσεις;
Μα φυσικά! Και βέβαια γίνονται διαπραγματεύσεις, μπορεί μάλιστα και σκληρές.
Το ζήτημα όμως είναι τι και ποιούς εκπροσωπούν οι διαπραγματευτές.
Γιατί από τη μια μεριά κάθονται οι εκπρόσωποι του σκληρού ευρωπαικού κεφαλαίου και του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος με τον τίτλο τρόικα, και από την άλλη οι εκπρόσωποι του ελληνικού καπιταλισμού, δηλαδή των ελλήνων βιομηχάνων, των τραπεζιτών κλπ που λέγονται κυβέρνηση. Ο λαός φυσικά δεν εκπροσωπείται. Μόνο σαν σκιά είναι παρών. Σαν ενας αδιόρατος ακόμη φόβος που μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες και να δημιουργήσει εκτός ελέγχου συνθήκες. Οσο δεν δηλώνει την παρουσία του ή την δηλώνει αδύναμα, τόσο τον γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια.
Τη στιγμή που οι αριθμοί θα δείξουν ότι κάποιοι καταλαβαίνουν την αναγκαιότητα των σωματείων και της οργανωμένης παλης τα πράγματα θα αλλάξουν με τρομερή ταχύτητα.
Ομως για κατι τέτοιο φαίνεται πως τα αυτιά παραμενουν κλειστά.
Ως τοτε ας μην περιμένουμε πολλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου