"Δεν" παρακολούθησα τη χθεσινή Πρετεντέρεια "Ανατροπή" γιατί απλά δεν αντεχόταν.
Η εκπομπή ξεκίνησε με ένα μονόλογο του παρουσιαστή υπέρ της "τάξης" και της νομιμότητας που κατά τη γνώμη του είναι το θεμέλιο της "Δημοκρατίας"(ποιας δημοκρατίας; ποια συμφέροντα υπηρετεί αυτή η "δημοκρατία";) και φυσικά εναντίον της βίας "από όπου κι αν προέρχεται".
Στη συνέχεια πέρασε στην παρουσίαση των καλεσμένων του που ήταν κάποιοι εκπρόσωποι κομμάτων όπως ο κ.Μιχελάκης από τη ΝΔ, ο Νίκος Σοφιανός από το ΚΚΕ και η Μ.Ρεπούση από τη ΔΗΜΑΡ, αλλά και οι "άλλοι" που είναι "εκτός πολιτικής" όπως τους είπε.
Και ποιοί ήταν αυτοί; Πρώτος και καλύτερος ο Θ.Πάγκαλος! Κι αυτό γιατί πλέον δε βγάζει μεροκάματο ως επαγγελματίας πολιτικός...Μάλιστα κι αυτός ο ίδιος είπε, με κάποια ειρωνεία και γελάκι πονηρό, πως ως "εκτός" που είναι πλεον ετοιμάζεται να εκδώσει κάποιο λογοτεχνικό βιβλίο μεταξύ άλλων. Μεταξύ των υπολοίπων εκτός του Γ.Ζουγανέλη ήταν η γνωστή μας Σ.Τριανταφύλλου, που ακόμη κι αν ξεχνούσαμε τις πολλές φιλομνημονιακές παρεμβάσεις και άρθρα της, τόσο "εκτός πολιτικής" είναι, την είδαμε και στην περίφημη ομάδα των 58 ειδικών που συνιστούν "κεντροαριστερά"...
Εννοείται πως σύμφωνα μ'αυτή τη λογική το αφεντικό του Γ.Πρετεντέρη, ο κ.Μπόμπολας, είναι κι αυτός "εκτός πολιτικής", κι αν δεν είχε γίνει τόσες πολλές φορές και για πολλούς λόγους πρώτο θέμα, σίγουρα θα τον καλούσαν στις εκπομπές να μας πει "ουδέτερα" κι "αντικειμενικά" τη γνώμη του σαν "άνθρωπος της αγοράς". Πάλι καλά.
Βέβαια όλα αυτά τα ξέρει ο κ.Πρετεντέρης, αλλά υπάρχει κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να περάσει ύπουλα και πονηρά στη συνείδηση του απλού κόσμου. Το ότι η πολιτική είναι κάτι που "εκπέμπεται" από τους επαγγελματίες πολιτικούς και επομένως για κάθε "αστοχία" και αναποδιά την ευθύνη την έχουν "οι πολιτικοί", όλοι οι πολιτικοί και μαζί και του ΚΚΕ(!) που μάλιστα αποκαλούνται πονηρά και "πολιτικό σύστημα".
Το "πολιτικό μας σύστημα" όμως δεν είναι οι πολιτικοί, αλλά ο καπιταλισμός όσο κι αν θέλουν να το κρύψουν. Και βέβαια η "αποτυχία και χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος", που σωστά επισημαίνεται, δεν είναι αποτυχία "των πολιτικών" που "τα έκαναν σαλάτα" όπως λένε για να μπερδέψουν τον κόσμο, αλλά αποτυχία και χρεοκοπία του καπιταλισμού που πια γέρασε, σάπισε και τώρα μολύνει τα πάντα γύρω του.
Όλοι αυτοί λοιπόν, όπως π.χ.η Σ.Τριανταφύλλου, που στηρίζουν με κάθε τρόπο το σαπισμένο αυτό σύστημα και συγχρόνως δε χάνουν ευκαιρία να επιτεθούν σε όποιον μιλάει για την ανατροπή του, κάθε άλλο παρά "εκτός πολιτικής" είναι.
Για όποιον δεν έχει μπερδευτεί εντελώς είναι πεντακάθαρο ότι στην πραγματικότητα το άρμα ή το κάρο της πολιτικής που ασκείται κάθε φορά το σέρνει η οικονομία.
Η πολιτική επίσης στην ουσία, δεν είναι τίποτα άλλο παρά οι διαδικασίες που προκύπτουν από τη σύγκρουση ανάμεσα στους εξουσιαστές, που έχουν τα κλειδιά της οικονομίας, και τους εξουσιαζόμενους, τους καταπιεσμένους, δηλαδή η διαδικασία της ταξικής πάλης. Έτσι λοιπόν ο καθένας, ανάλογα με τη θέση που παίρνει, ασκεί πολιτική. Είτε με την παρέμβαση και τη δράση του είτε με τη συνειδητή ή την ασυνείδητη αδράνειά του.
Τέλος τα πολιτικά κόμματα δεν είναι παρά φορείς που εκπροσωπούν και υπηρετούν τα συμφέροντα της μιάς ή της άλλης από τις δυο πλευρές που συγκρούονται. Η των εξουσιαστών-καταπιεστών ή των εξουσιαζόμενων και καταπιεσμένων. Η όπως λέει και το σοφό σύνθημα, είναι "ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες". Τόσο απλά.
Οταν άρχισε η κυρίως συζήτηση για το θέμα της βίας, οι πρώτες τοποθετήσεις των περισσοτέρων ήταν τόσο αποπροσανατολισμένες, γενικόλογες, φιλολογικού τύπου και μπερδεμένες που δεν αντεχόντουσαν.
Πραγματικά όταν κανείς προσπαθεί να συζητήσει τόσο σοβαρά θέματα αφαιρώντας τα ταξικά κριτήρια και χαρακτηριστικά, π.χ. το ότι βία ασκείται πάντα από την εξουσία εναντίον των εξουσιαζόμενων, κυριολεκτικά χάνεται η μπάλα.
Και κάπου εκεί, για να μη νιώθεις και εντελώς αφελής ή αλλάζεις κανάλι και προτιμάς κάποια χαζή ταινία ή απλά κλείνεις την τηλεόραση και ανοίγεις κάποιο βιβλίο. Για όποιον θέλει άλλωστε ν'ακούσει τις τοποθετήσεις των εκπρόσωπων του ΚΚΕ υπάρχει και το πόρταλ του 902.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου