Με ένα τραγούδι...
Απόψε που κολάς στο τζάμι το πρόσωπό σου
Και ψάχνεις τι έχει μείνει πια τι είναι δικό σου
Και τρέχεις σα σκυλί πιστό και φτύνεις αίμα
Για μια σταλιά φθηνή ζωη για ένα ψέμμα
Κυλάει ο καιρός αργά στο δε βαριέσαι
Και κρύβεσαι μέσα στα μπαρ για να ξεχνιέσαι
Και ψάχνεις στα χαμένα όνειρο να νοιώσεις
Στη ζάλη απ’ τον εαυτό σου να γλυτώσεις
Σκέψου
Ποιος κλέβει λίγο λιγο τη ζωή σου σκέψου
Αν κάποιος άλλος ζει μες το κορμί σου σκέψου
Κοιτάζεις μουδιασμένος και δε λές μια λέξη
Τι έχει φταίξει
Εδώ ειν’όλα ακόμα εδώ
Πονάει το όνειρο εδώ
Κι όλα αυτά που δεν έρχονται
Εδώ ειν’όλα ακόμα εδώ
Μην κάνεις πίσω εδώ
Μέχρι το τέλος εδώ
Σκέψου
Φυσάει ο βοριάς τρελά και βρέχει αστέρια
Τι έχεις πάθει και κατέβασες τα χέρια
Για πες μου αν χτυπάει ακόμα η καρδιά σου
Ελλάδα που σκοτώνεις έτσι τα παιδιά σου
Απόψε που ο καιρός κρυφά παραμονεύει
Η αυλή κι η γειτονιά η παλιά σου ζωντανεύει
Και τρέχουνε ανάγκες και ευθύνες χίλιες
Στην τρέλα σου ψάξε να βρεις τις Θερμοπύλες
ΣΚΕΨΟΥ…..
1 σχόλιο:
Καλησπέρα Γιώργο. Σήμερα πέρασα τυχαία από το Εδώ και τώρα και διάβασα την ανάρτησή για τον Μανώλη Γλέζο. Έτσι οδηγήθηκα και εδώ και χάρηκα πολύ, που άκουσα αυτό το υπέροχο τραγούδι. Συγχαρητήρια και για τα blogs σου, αλλά κυρίως για το υπέροχο τραγούδι σου.
Δεν βλέπω να έχεις share για να το βάλω στο blog μου και θα μου να το αναρτήσω για να το χαρούν και να σε γνωρίσουν και ως blogger και οι φίλοι μου.
Καλώς σε βρήκα :)
Καλό Σ/Κ
Δημοσίευση σχολίου