Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Ενθουσιασμος από τα κέρδη των τραπεζών στις ΗΠΑ


Με "χαρά" συνεχίζουμε την ανακοίνωση αποτελεσμάτων των τραπεζικών κοινοφελών ιδρυμάτων των φίλων και συμμάχων ΗΠΑ.

Αύξηση κερδών και εσόδων παρουσίασε το πρώτο τρίμηνο η Goldman Sachs Group σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2009. Όπως αναφέρουν ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία, τα κέρδη της τράπεζας ανήλθαν σε 3,3 δισ. δολ., ή 5,59 δολ. ανά μετοχή, από 1,66 δισ. δολ., ή 3,39 δολ. ανά μετοχή, το πρώτο τρίμηνο του 2009, σημειώνοντας αύξηση 91%.(απο capital.gr)
Για να μή νομίζουμε οτι η κρίση είναι για όλους.Αυτοί απλά την προκάλεσαν.Δούλεψαν και τώρα εισπράττουν τα κέρδη τους.Από ποιον;Πάλι τα ίδια ρωτάμε....

5 σχόλια:

Στέργιος είπε...

Το οικοδόμημα των κερδών αδυνατεί να σταματήσει να ψηλώνει έστω και χωρίς θεμέλια. Είναι η φύση του κεφαλαίου, ακόμη και πριν τη καταστροφή του, να οργιάζει με κέρδη. Άσχετα αν η πραγματική οικονομία πιάνει πάτο.

Σήμερα ο κόσμος χρωστάει 14 φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ στους χρηματιστές. Σε λίγο θα το χρωστάει 30. Δεν καταλαβαίνουν ότι στο τέλος θα γίνουν στάχτη όλα αυτά γιατί ο εικονικός πλούτος ποτέ δεν μπορεί να αναπληρωθεί από πραγματικό. Όταν αποτολμήσει να αντληθεί από την πραγματική οικονομία έχουμε επανάσταση ή πόλεμο. Και τα δυο οδηγούν σε καταστροφή του κεφαλαίου μόνο που η επανάσταση σε οριστική…

Έρχονται μαύρες μέρες. Και όσο τα κέρδη αυξάνουν τόσο πιο μαύρες προδιαγράφονται. Στο βάθος πόλεμος. Για μας όμως μόνη εναλλακτική λύση είναι η ανατροπή. Χωρίς αυτή ο φαύλος κύκλος που βλέπουμε τώρα θα επαναλαμβάνεται!

Γιώργος Σαρρής είπε...

Οπότε έχουμε δίλημμα, επανάσταση ή πόλεμος;Δεν αποκλείεται

Γιώργος Σαρρής είπε...

Βέβαια το κακό είναι ότι το Κεφάλαιο βρίσκει νέους τρόπους εισβολής και πολέμου (πχ οικονομικός πόλεμος,ΔΝΤ),όπου η έφοδος γίνεται χωρίς το κόστος του πραγματικού πολέμου και άρα την καταστροφή του.Αυτό χρειάζεται ανάλογη απάντηση

Στέργιος είπε...

Ο πόλεμος είναι μέρος του συστήματος και μέρος της κρίσης του. Δεν είναι κάτι ξένο που ανακαλείται στη δράση ευκαιριακά. Ο πόλεμος έχει άπειρες μορφές (οικονομικές, πολιτισμικές, γεωγραφικές, ιδεολογικές κλπ) όχι μόνο την αιματηρή. Η αιματηρή όμως είναι οργανικό στοιχείο του συστήματος και χρησιμοποιείται όταν οι άλλες μορφές εξαντλούνται. Δεν είναι δηλαδή κάτι που αντικαθίσταται με άλλες μορφές αλλά συνέχειά τους. Είναι η βίαια υποτίμηση ανθρώπων και κεφαλαίων η οποία δεν μπορεί να επιτευχθεί με οικονομικό πόλεμο.

Ταυτόχρονα ορισμένες μορφές του αιματηρού πολέμου όπως ο ταξικός ή εθνικοαπελευθερωτικός ενώ προκαλούνται από το κεφάλαιο και τη κρίση του, ξεφεύγουν από τον έλεγχο του κεφαλαίου και χτυπάνε το σύστημα ευθέως.

Όπως και να έχει ο αιματηρός πόλεμος είναι από τις έσχατες λύσεις αλλά συνεχώς γίνεται. Σήμερα π.χ. οι τοπικοί πόλεμοι Ιράκ, Αφγανιστάν, Καύκασος και παλιότερα Γιουγκοσλαβία γίνονται για να λύσουν επί μέρους οικονομικές συγκρούσεις που δεν μπορούν να λυθούν με άλλο τρόπο. Αυτό γινόταν και στο μεσοπόλεμο και πριν τον Α παγκόσμιο. Ωστόσο, όσο η κρίση μεγάλωνε τόσο ο μεγάλος πόλεμος πλησίαζε.

Πρέπει να έχουμε υπόψη ότι το οι άνθρωποι του κεφαλαίου δεν ελέγχουν τους νόμους του κεφαλαίου αλλά είναι εκτελεστές του. Συνεπώς δεν μπορούν να κάνουν ή να μη κάνουν πολέμους παρά σε πολύ μικρό βαθμό. Η επιβίωση των κεφαλαίων και ο ανηλεής ανταγωνισμός είναι η γενεσιουργή αιτία των συγκρούσεων που ενίοτε καταλήγουν σε πόλεμο που αδυνατούν να αποτρέψουν οι άνθρωποι εν όσο δεν ανατρέπουν το σύστημα.

Γιώργος Σαρρής είπε...

Δηλαδή βλέπεις όλη την τωρινή εξέλιξη η και τις εξελίξεις στην Αργεντινή ,Ουγγαρία, κλπ. σαν επιμέρους συγκρούσεις που οδηγούν σε έναν νεο Μεγάλο Πόλεμο;

ShareThis