Η μπάλα στο απόσπασμα

Πως λέγεται αυτό που έγινε σήμερα στο Ελληνικό ποδόσφαιρο;
Προσωπικά δεν θα προσπαθήσω καν να βρω  λέξεις να το περιγράφουν. Δεν υπάρχουν.
Απλά κάποιοι καθάρισαν πάλι για λογαριασμό άλλων, κατα τα συνηθισμένα στη χώρα που όλοι είναι μια παρέα... Τι να κάνουμε, υπάρχουν πάντα κάποιοι που δεν γίνεται να θιχτούν. Γιατί αν θιχτούν θα θίξουν...
Ηταν  μια υπόθεση τόσο τρανταχτή που δεν σήκωνε αμφιβολίες για το αν υπήρξε στήσιμο παιχνιδιών με σκοπό τα κέρδη στο στοίχημα. Τουλάχιστον αυτό κατάλαβα εγώ από τον τρόπο που παρουσιάστηκε από όλες τις πλευρές. Συνομιλίες και διάλογοι που τα είπαν όλα. Οσα χρειαζόντουσαν τουλάχιστο για να αηδιάσουμε με όσα είχαν γίνει.
Το ποδόσφαιρο, το πιο αγαπημένο λαικό άθλημα στήθηκε στον τοίχο και εκτελέστηκε εν ψυχρώ. Ποιος αλήθεια θα αγοράσει  με την καρδιά του εισιτήριο για να παρακολουθήσει μια δικαια μάχη ανάμεσα σε άντρες που παλευουν με το σώμα , το μυαλό και την καρδιά τους μες το γήπεδο "για να κερδίσει (δήθεν) ο καλύτερος"; Ποιος θα στριμώξει τη μοναξιά και τα προβλήματά του στο τσιμέντο της κερκίδας για να παρακολουθήσει κάτι που επιτελους δεν θα είναι στημένο όπως πίστευε ως τώρα;
Δεν ξέρω αν νοιάζεται στα αλήθεια κανείς.
Για πολλούς από μας η μπάλα ήταν ένα άχτι που έβγαινε βόλτα τις Κυριακές, ένα γαμότο που έσκαγε στον αέρα κάθε φορά που φώναζες γκόλ ή "άχ" στέλνοντας για λίγο πέρα μακριά προβλήματα, άγχη, θυμούς, αδικίες, τύψεις, ενοχες, μια πραγματική βαλβίδα εκτόνωσης. Πάει κι αυτή...Άλλος ένας θυμός μες τους τόσους.

Σημερα η επιτροπή εφέσεων της ΕΠΟ με ελαφριά καρδιά αποφάσισε να μην τιμωρήσει το στήσιμο παιχνιδιών! Πάλι καλά που δεν αποφασισε την αυστηρή επίπληξη των εμπλεκομένων. Τι κρύβεται στο πραγματικό σκεπτικό αυτών που το μεθόδευσαν άραγε; Μάλλον όλοι υποψιάζονται κάτι. Πόσοι θα έμπλεκαν άραγε αν;

Το γελοίο είναι οτι η Επιτροπή της ΟΥΕΦΑ δεν δέχτηκε καν να παραλάβει ή να διαβάσει την απόφαση. Τι να διαβάσει δηλαδή; Πως σε αυτη τη χωρα από ένα επιπεδο και πάνω όλα διαπραγματεύονται όποιο κι αν είναι το έγκλημα; Αισχος.
Βεβαια το ζήτημα είναι όσο δε λέγεται πολιτικό. Θα έχει σίγουρα ενδιαφερον να δούμε πως θα αντιδράσει η κυβέρνηση και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Τι θα κάνουν όλοι αυτοί που δηθεν κόπτονται για το κύρος και την αξιοπιστία της χώρας όταν όλη η Ευρωπη γελάει αηδιασμένη σε βάρος μας ρίχνοντας το φταίξιμο σε όλη αυτη τη "χαλασμένη" ράτσα μας.
Αλλά κι εμείς, είδαμε τουλάχιστον κάτι μέσα από όλα αυτά;
Γιατι νομίζω ότι έγινε καθαρό πως απατεώνες δεν είμαστε όλοι.
Οι απατεωνες βρίσκονται ψηλά. Στις γεματες τσέπες και στους κρατικούς διαδρόμους και τα γραφεία της εξουσίας. Εκεί που γίνονται τα μεγάλα "ντήλ".