Από θρίαμβο σε θρίαμβο η Ευρώπη- Ποιος θα πεί το ΟΧΙ;

Από θρίαμβο σε θρίαμβο βάδισε κι αυτή τη βδομάδα η Ευρωζώνη και η ΕΕ.

Υποβάθμιση για το Βέλγιο, προειδοποίηση για υποβάθμιση της Γαλλίας και απώλεια του ΑΑΑ, άλματα στα Ιταλικά σπρεντς που θα ήταν τραγικά αν δεν γίνονταν οι παρεμβάσεις της ΕΚΤ με αγορές[που η Γερμανια θεωρεί παράνομες και ζητάει να σταματήσουν(!)], ανάλογη κατάσταση στο κόστος δανεισμού στην Ισπανια όπου ετοιμάζονται να προσφύγουν σε μηχανισμό στήριξης και ήδη γίνεται κουβέντα για 100δίς(που θα βρεθούν;), κατάρρευση της Ουγγαρίας με το λαό της να αναπολεί το παρελθόν (όπου κανείς δεν τους πέταγε έξω από τα σπίτια τους), υποβάθμιση 8 Ιταλικών τραπεζών και πριν από αυτό άλλων Πορτογαλικών, και κλείνουμε με τη σφαλιάρα στη Γερμανία αλλά και σε όλη την ηγεσία της Ευρωζώνης όταν τα Γερμανικά ομόλογα δεν βρήκαν αγοραστές στο 1,9% και οι Γερμανοί τα απέσυραν άρον-άρον στη μέση της δημοπρασίας για να μη δούν το επιτόκιό τους  να εκτινάσσεται και πάθουν εγκεφαλικό.
Βεβαια στην περίπτωση της Γερμανίας το μήνυμα που σταλθηκε δεν ήταν ίδιο με των άλλων. Εκεί οι επενδυτές ομολόγων είπαν πως ακόμη κι αν εμπιστεύονται μια οικονομία και τα ομόλογά της δεν έχουν καμιά βεβαιότητα ότι θα υπάρχει και μετά από 5 χρόνια το ευρώ και έτσι δεν θέλουν να αγορασουν τίποτα που αποτιμάται σε ευρώ!! Κι αυτό γιατί αν αύριο π.χ. δημιουργηθεί ένα άλλο γερμανοκινούμενο νόμισμα σκληρότερο του ευρώ, αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα την υποτίμηση του ευρώ και επομένως αυτόματο κούρεμα στην αξία των ομολόγων που θα εχουν αγοράσει χωρίς να χρειαστούν διασκέψεις κορυφής, διαπραγματευσεις, ανακοινωσεις, ψεύτικοι πανηγυρισμοί και τα άλλα γνωστά καραγκιοζιλίκια.Το αποτέλεσμα όμως είναι οτι πλέον και η Γερμανία αρχίζει να έχει πρόβλημα στο δανεισμό της που μέχρι τωρα ήταν ενας ευχάριστος περίπατος.

Παρ' όλο αυτό τον καταιγισμό αρνητικών γεγονότων η ηγεσία της ΕΕ, παρά τις μικροδιαφοροποιήσεις και τις γκρίνιες προς τη Γερμανία από Μπαρόζο, Ρεν κλπ, δηλώνει οτι παραμένει πιστή στην αυστηρή δημοσιονομική πολιτική και μαζί της στη λιτοτητα και τις περικοπές στα κοινωνικά κράτη. Σαν καλοί υπάλληλοι στην υπηρεσία των καπιταλισμού που βρίσκεται σε αδιέξοδο, δεν ξεχνούν ότι η πρωτη τους δουλειά είναι να ισοπεδώσουν την εργασία και τα κοινωνικά κράτη, όπως εχουν λάβει εντολή να κάνουν από τα αφεντικά τους που κρύβονται πίσω από τις δήθεν απρόσωπες αγορές. Ακόμη κι αν αυτό  ουσιαστικά καταστρέφει τους πελάτες-καταναλωτές των προιόντων των εταιρειών(που είναι οι λαοί της Ευρώπης) και έτσι στρέφεται εναντια στις οικονομίες των κρατών, τα έσοδα των προυπολογισμών και την εξυπηρέτηση των υπέρογκων κρατικών χρεών, αυτοι επιμένουν.
Οι αντιφάσεις γίνονται όλο και πιο φανερές  όσο εξελίσεται αυτή η κρίση.

Τι περιμένουμε όμως γι αυτή την εβδομάδα;
Από όσα ειδαμε κι ακούσαμε στα τελευταία καμπανάκια των χρηματιστηρίων αλλά και στις άλλες ειδήσεις στο τελείωμα αυτής της βδομάδας(δηλώσεις Ο.Ρεν περί δικτατορίας 2 κρατών στην Ευρωπη κλπ.), φαίνεται πως η Γερμανία πλέον πιέζεται αφόρητα να δεχτεί το ευρωομόλογο(ποιό από όλα θα το δούμε). Ειναι  ολοφάνερο οτι με την συνέχιση αυτού του βιολιού όπου παίρνονται διαρκώς μη-αποφάσεις όπως αυτες του Ιουλίου και του Οκτωβρίου, ο κυκλώνας της κρίσης έχει φτάσει πια στον πυρηνα της Ευρωζώνης, δυναμώνοντας διαρκώς και εκρηκτικά την έντασή του, κι απέναντί του βρίσκει όλες τις πόρτες και τα παράθυρα ορθάνοιχτα. Για την ακρίβεια πιο ορθάνοιχτα από ποτέ. Κι αν η Γερμανία προσποιείται πως δεν το βλέπει και βολεύεται πίσω από τα φτηνά επιτόκια δανεισμού που της κάνουν δώρο οι εκρήξεις των ομολόγων των άλλων κρατών, δεν μπορεί να κάνει το ίδιο το Βέλγιο, η Ιταλία των Μόντι και Ντράγκι της ΕΚΤ, αλλά ούτε και η Γαλλία που απειλείται πια πολύ σοβαρά.
Βεβαια η "παραχώρηση" του ευρωομολόγου από τη Γερμανία(η Γερμανια θα δανείζεται ακριβότερα τουλάχιστον κατα 1% με την έκδοση ευρωομολόγων είτε αυτα αντικαταστήσουν τα κρατικά ομόλογα είτε όχι) δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση τη στιγμή που η Γερμανία αντί να εξηγήσει στο λαό της τι συμβαίνει, προτιμα να συνεχίζει να δαιμονοποιεί τις ελλειμματικές χώρες και να επιτίθεται στους απείθαρχους δημοσιονομικά δηλώνοντας οτι δεν θα υποκύψει! Μάλιστα σε συμφωνία με Σαρκοζύ, Μόντι(!) απειλούν με οικονομικές κυρώσεις  όποιο κρατος δεν συμμορφωθεί. Ειναι απίστευτοι! Αντί για βοήθεια απειλούν με πρόστιμα, απειλώντας όμως έτσι τους ίδιους τους τους εαυτούς. Για τέτοια γελοία και σαθρή Ευρωπαική "ένωση" μιλάμε. Μάλλον σε λίγο καιρό θα υπάρχουν κι άλλοι λαοί που θα κυκλοφορούν με κρεμάλες στις διαδηλώσεις.
Αυτό που θα γίνει λοιπόν δεν μπορεί παρά να είναι ένας αμεσος εκβιασμός από τη Γερμανία που θα ζητά πραξικοπηματικά εδώ και τώρα αλλαγή των Ευρωπαικών συμφωνιών, κατάργηση της Δημοκρατίας και των δικαιωματων των κοινοβουλίων να αποφασίζουν για τους νόμους του οίκου τους(οικο-νομία) πρός όφελος δήθεν της οικονομίας της Ευρώπης!
Αυτό το περιμένουμε να συμβει άμεσα ακόμα και στη συναντηση του Εurogroup την Τρίτη 29/11. Ισως μαλιστα οι αγορες την Δευτέρα με τη συμπεριφορά τους που αναμένεται με αγωνία να προκαλέσουν και να "απαιτήσουν" ακόμη πιο άμεσες εξελίξεις.
Αυτό που προβληματίζει είναι αν υπάρχουν κάποιοι αρχηγοί κρατών που να πουν πραγματικά όχι σε τετοιες παράλογες και παράνομες απαιτησεις. Οπως τους σκέφτομαι έναν-έναν δεν μπορώ να βρω κάποιον. Από τον Σαρκοζύ και τον Μόντι μεχρι τον Παπαδήμο και τον Ραχόι της Ισπανίας που ετοιμαζεται να ζητήσει βοήθεια.  Τι μενει λοιπόν;
Αυτοί που μένει και πρέπει να αρθρωσουν λόγο και να σηκώσουν ανάστημα είμαστε εμείς, είναι οι ίδιοι οι λαοί της Ευρώπης.
Την Πέμπτη 1/12 στη Γενική Απεργία είναι η δική μας σειρά.