Συνεπής στην ασυνέπεια, τις τρίπλες και τις αναστροφές με χειρόφρενο ήταν και πάλι ο ΓΑΠ. Το μόνο που δεν αλλάζει βεβαια στα όσα λέει και κάνει ειναι η πίστη στα συμφέροντα που υπηρετεί και τα οποία τον εξέλεξαν. Κι αυτά βεβαια δεν είναι άλλα από των τραπεζιτών. Στις επιστολές που έστειλε χτες λοιπόν κάνει άλλη μια απότομη στροφή προς τα πίσω σε ότι αφορά τη συμμετοχή του ιδ.τομέα(κατα βάση των τραπεζών) στο λογαριασμό του χρεους της Ελλάδας.Ενω στην αρχή της αναφοράς λέει πως ήταν επι της αρχής υπέρ της συμμετοχής του ιδ,τομέα μετα αποδεικνύει με απανωτά επιχειρήματα το τί πιστευει πραγματικά! Λεει λοιπόν:
"Παρότι, είμαι επί της αρχής υπέρ της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα και σήμερα διαπραγματευόμαστε ακριβώς τη συμμετοχή των ιδιωτών στην επίτευξη της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, ο τρόπος με τον οποίον αναπτύχθηκε αυτή η πρόταση προκάλεσε σοκ τις αγορές σε μια ιδιαιτέρως κρίσιμη στιγμή. Θυμίζω ότι τον Οκτώβριο του 2010 η Ελλάδα βρισκόταν σε καλό δρόμο και οι διαφορές επιτοκίων έβαιναν μειούμενες αργά αλλά σταθερά. Με τη συζήτηση για τη συμμετοχή των ιδιωτών, προκαλέσαμε μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Οι χώρες που έμοιαζαν πιο ευάλωτες αμέσως θεωρήθηκαν παθητικό για τους ιδιώτες επενδυτές. Και έτσι σύντομα οι διαφορές επιτοκίων εκτοξεύθηκαν όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και άλλες χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, οι οποίες τελικά οδηγήθηκαν να υιοθετήσουν πρόγραμμα παρόμοιο με το δικό μας. .... ...Επιτρέψτε μου να σας θυμίσω ότι η δημόσια συζήτηση και οι αποφάσεις για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα δημιούργησαν ένα τρομακτικό κλίμα στην Ελλάδα. Η ανασφάλεια, οι φήμες, ο διεθνής τύπος, οι αντικρουόμενες δηλώσεις αξιωματούχων κρατών-μελών, η συζήτηση περί χρεοκοπίας και εξόδου από το ευρώ ήταν το αποτέλεσμα αυτού. Αυτό επηρέασε άμεσα και την πραγματική οικονομία, την ανάπτυξη και τις επενδύσεις, την πίστη και το αίσθημα εμπιστοσύνης, τη θέληση του Ελληνικού λαού να αντέξει τις θυσίες αλλά και την αποτελεσματικότητα του προγράμματος. Αυτό επίσης ενίσχυσε την άποψη ότι η Ελλάδα χρειαζόταν ένα νέο πρόγραμμα και διαγραφή του χρέους, αλλά και ταυτοχρόνως οδήγησε σε αυτό το συμπέρασμα...."
Τόσο υπέρ ήταν ο Γιώργος...που να ήταν και κατά δηλαδή.
Θα θυμίσουμε για άλλη μια φορά οτι ο τότε σύμβουλος του ΓΑΠ κ.Παπαδήμος είχε εξ αρχής διαφωνήσει με κούρεμα πάνω από 30%(στην ουσία κάτω από 10%), λέγοντας μάλιστα οτι "δεν νομίζει οτι η Ελλάδα θα συμφωνούσε σε μια τέτοια απόφαση" ενω επισήμως η κυβέρνηση δεν είχε ακόμα τοποθετηθεί(1η εβδομάδα Οκτωβρίου). Τωρα ο κ.Παπαδήμος από τη θέση του Πρωθυπουργού ειναι εντεταλμένος να υλοποιήσει αυτό το "μεγάλο" κούρεμα με το οποίο δεν συμφώνησε ποτέ!
Επίσης χθες ξαφνικά εμφανίστηκε και ο έτερος της Αγίας Τραπεζικής Τριάδας ο κ.Προβόπουλος που επίσης πήρε σφοδρά αρνητική θέση κατα του κουρέματος λέγοντας: "Ακόμη και τώρα θα ήταν καλύτερα να το είχαμε αποφύγει γιατί οι συνέπειες θα ήταν χειρότερες για το μέλλον"! Και πρόσθεσε για να μην ξεχαστει κανείς...:"Και να θυμίσω την άποψη του Πρωθυπουργού γι αυτό".
Το ποιός είναι ο Προβόπουλος αλλά και ο Παπαδήμος και ποιών τα συμφέροντα εκπροσωπούν ως νυν και τέως κεντρικοί Τραπεζίτες δεν χρειάζεται να το αποδείξουμε. Οποιος πιστευει οτι εκπροσωπουν τα συμφέροντα του λαού η των μικρομεσαίων ας διαβασει καλύτερα τίποτα άλλο ή ας περιμένει τις αναλύσεις του Μπάμπη ή του Πορτοσάλτε στο ΣΚΑΙ. Θα αισθανθεί καλύτερα. Η ξαφνική όμως συμπόρευση των τριών(ΓΑΠ, Προβόπουλου, Παπαδήμου) δεν μπορεί να είναι σύμπτωση. Αν σκεφτεί μάλιστα κανείς ότι η περίφημη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζων έχει ουσιαστικά αναβληθεί για κανα χρόνο και οτι ποντάρει ή ελπίζει σε χρήματα που δεν υπάρχουν(αυξήσεις κεφαλαίου ή κρατικά) καταλαβαίνει ότι κάτι άλλο θα γίνει που δεν θα είναι εναντίον των Τραπεζών οι οποίες φυσικά ότι και να γίνει έξακολουθούν να έχουν το πάνω χέρι όσο δεν τους το κόβει κάποιος.
Το τελικό συμπέρασμα του θεάτρου σκιών που παρακολουθούμε έιναι για να μην το πολυλογούμε απλό. Πάρα πολύ απλό:
Σιγά να μην πληρώσουν οι Τράπεζες! Κι όταν όπως λένε οι παίκτες κάθεσαι σε ένα τραπέζι πόκερ όπου δεν μπορείς να βρείς το μαλάκα, τότε ο μαλάκας είσαι εσύ. Από εκεί και πέρα ας εξακολουθήσουμε να συζητάμε με απατεώνες και ληστές με ηρεμία και σύνεση ως "εχέφρονες" που λέει κι ο Μητσοτάκης. Άκου εχέφρονες...
Για ποιον κτυπάει λοιπόν και πάλι η καμπάνα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου