Φασισμός και βιομήχανοι -Πόσο πονάει το σύστημα από την άνοδο του φασισμού;

Το έχουμε ακούσει σε όλα τα πάνελ που "μελετούν" δήθεν το "φαινόμενο της Χ.Α."
Το έχουμε διαβάσει σε τόσα και τόσα "έγκυρα" και "ουδέτερα" συστημικά site, το έχουμε δει να λέγεται από αγνώστους(και γνωστούς) στις συζητήσεις καφενείου του fb.

"Δεν είμαι φασίστας, απλά ψήφισα Χ.Α. γιατί αυτό πονάει το σύστημα!"

Το σύστημα όμως λέγεται καπιταλισμός. Είναι η εξουσία των μεγάλων ομίλων που κινούμενοι στο παρασκήνιο κάνουν ό,τι θέλουν, και μέσω των κυβερνήσεων, που είναι το πολιτικό τους προσωπικό και φυσικά ελέγχουν, επιβάλουν τις επιθυμιες τους, τα συμφέροντα των επιχειρήσεών τους ως "ανάγκες της οικονομίας της πατρίδας".

Πονάει όμως το σύστημα από την όποια άνοδο του φασισμού; Φοβάται το φασισμό;

Για να μην πολυλογούμε, η μεγάλη επιχειρηματικότητα όχι μονο δεν σκιάζεται από το φασισμό και τη Χ.Α. αλλά και την θεωρεί ως τη χρυσή της εφεδρεία, το πιο σκληρό όπλο της δηλαδή(εναντίον του λαού) που θα εμφανισθεί ολοφάνερα όταν χρειαστεί. Όλα τα αλλα είναι κυριολεκτικά ιστορίες για αγρίους.

Για όποιον μπορεί να κοιτάξει με καθαρό μάτι την ιστορία, δεν μπορεί να μη δεί ότι ο καπιταλισμός πήρε το πιο απάνθρωπο και σκληρό εκμεταλλευτικό του πρόσωπο των καιρό του Ναζισμού στη Γερμανία, ειδικά τα χρόνια που ο πόλεμος μαινόταν σε όλα τα μέτωπα.

Τότε οι Ναζί έχτιζαν για λογαριασμό των μεγάλων Γερμανικών μονοπωλίων στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου οι αιχμάλωτοι δούλευαν σαν σκλάβοι μέχρι θανάτου για να πλουτίσουν έξω από κάθε όριο οι επιχειρήσεις. Κι όταν δεν πέθαιναν από τη σκληρή δουλειά, όταν πια δεν είχαν τίποτα να δώσουν υπήρχαν και οι φούρνοι ή οι θάλαμοι αερίων...

Flossenburg concentration camp, where slave laborers for Auto Union were imprisoned and executed.

Ο ..."πατριωτισμός" στο μεγαλείο του, όπου "πατρίδα" για τους καπιταλιστές ήταν και τότε το επιχειρηματικό κέρδος.

Αυτό ήταν και το θέμα του συγκλονιστικού  θεατρικού έργου του P.Weiss "η Ανάκριση" που παίχτηκε και παίζεται από το θίασο του Κ.Καζάκου.

Αν βέβαια μέναμε στα όσα λέμε μόνο εμείς τότε ελάχιστοι καλοπροαίρετοι θα έδινα σημασία. "Λόγια των κομμουνιστών" θα έλεγαν οι υπόλοιποι και θα συνέχιζαν να πείθονται από τα παραμύθια και το δήθεν αντιφασιστικό κλάμα των καναλιών.

Σήμερα όμως διαβάσαμε αυτό το άρθρο που επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά αυτό που ήδη ξέρουν όλοι και δεν το λένε.

Οτι δηλαδή η μεγάλη Γερμανική Βιομηχανία, οι πιο γνωστές της εταιρείες της όπως η SIEMENS, η KRUPPS, η BAYER αλλά και η Deuche bank, στήριζαν τους Ναζί και στηριζόντουσαν από τους Ναζί.

Αυτή τη φορά ήταν η σειρά της γνωστής μας AUDI!

(Το πιο κάτω άρθρο το είδαμε  στο drive και πηγή  είναι ο [ thetruthaboutcars.com μέσω wiwo.de])

Η Audi ανακαλύπτει «σοκαρισμένη» το ναζιστικό παρελθόν της Auto Union

Τις στενές σχέσεις της Auto Union με το NSDAP και το καθεστώς της χιτλερικής Γερμανίας αποκάλυψε ιστορική έρευνα που παρήγγειλε η ίδια Audi.

Οι μεγαλύτερες γερμανικές εταιρείες, η μία μετά την άλλη, αποκαλύπτουν με ιστορικές έρευνες τις σχέσεις τους με το ναζιστικό κατεστημένο της Γερμανίας του Μεσοπολέμου και κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ύστερα από την Daimler, την BMW, την Porsche και τη Volkswagen που ερευνούν τις σχέσεις τους με τους ναζί, ήρθε η σειρά της Audi να κάνει το ίδιο. Η μελέτη έγινε από το ιστορικό τμήμα της γερμανικής εταιρείας του οποίου προΐσταται ο Martin Kukowski, σε συνεργασία με τον ιστορικό Rudolf Bochαπό το Πανεπιστήμιο του Chemnitz.

Η έρευνα προφανώς και δεν αφορούσε το όνομα Audi, μιας και δεν υφίστατο τότε υπό αυτή την εταιρική ονομασία, αλλά την προκάτοχό της Auto Union. Σε αυτή, ο συνιδρυτής της δρ. Richard Bruhn είχε στενότατες σχέσεις με κορυφαία στελέχη των ναζί. Και ειδικά ύστερα από το 1942, ο Bruhn έχει την προσωπικήευθύνη για το θάνατο χιλιάδων εργατών-σκλάβων.

Ο Bruhn που σκόπευε να κλιμακώσει την επάνδρωση των εργοστασίων με τσάμπα ανθρώπινο δυναμικό, είδε τα σχέδιά του να μην τελεσφορούν, καθώς οι Γερμανοί είχαν αρχίσει ήδη να υποχωρούν από τα εδάφη που είχαν καταλάβει και ο αριθμός των αιχμαλώτων έβαινε διαρκώς μειούμενος. Παρόλα αυτά η«συνεισφορά» του στο «χιλιόχρονο ράιχ» ήταν τέτοια που του απονεμήθηκε ο ημί-στρατιωτικός τίτλος του «Wehrwirtschaftsführer» που σημαίνει «διοικητής της στρατιωτικής βιομηχανίας» ή ακόμα καλύτερα «διοικητής οικονομίας εξοπλισμών».

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία σχετικά με τις σχέσεις της Auto Union με το χιτλερικό καθεστώς, διατυπώνουν οι ερευνητές. Όχι μόνο ο Bruhn, αλλά και όλατα στελέχη της εταιρείας ήταν ενθουσιώδεις υποστηριχτές των ναζί. Μάλιστα, στις αρχές του 1945, τα διευθυντικά στελέχη της εταιρείας οργάνωναν τη διαφυγή τους πριν φτάσουν οι Σύμμαχοι, καθώς συνέχιζαν να χρησιμοποιούν εργάτες-σκλάβους σε όσα εργοστάσια βρίσκονταν σε λειτουργία.

Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν ότι τα ναζιστικά SS έκτισαν και λειτούργησαν επτάστρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, ειδικά για την Auto Union. Σε αυτά εγκλείστηκαν 3.700 κρατούμενοι, το ένα τέταρτο των οποίων ήταν Εβραίοι. Ακόμα 16.000 άνθρωποι οδηγήθηκαν σε καταναγκαστική εργασία στα εργοστάσια της Auto Union στο Zwickau και στο Chemnitz, στη Σαξονία.

Αλλά η πιο ισχυρή και σοκαριστική κατηγορία των ερευνητών εναντίον της Auto Union και του Bruhn αφορά το ότι τους καταλογίζουν «ηθική ευθύνη» για το θάνατο 4.500 ανθρώπων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Flossenburg, στη Βαυαρία. Οι άνθρωποι αυτοί θανατώθηκαν ενώ συνελήφθησαν αιχμάλωτοιγια λογαριασμό της Auto Union, σε ένα στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας, κοντά στο Leitmeritz, αναφέρει η έρευνα.

Η Audi δήλωσε «σοκαρισμένη» από τα ευρήματα και τώρα προγραμματίζει να καταβάλλει αποζημιώσεις σε όσα από τα θύματα βρίσκονται εν ζωή. Επιπλέον, θα αναθεωρήσει όλο το επικοινωνιακό υλικό που έχει στην κατοχή της και που αφορά τον Richard Bruhn.