Ας το κάνουμε όσο γίνεται πιο καθαρό.
Ο δρόμος που προτείνει το ΚΚΕ είναι δύσκολος. Είναι όμως ο μόνος πραγματοποιήσιμος, ο μόνος εφικτός, ο μόνος που μπορεί να φέρει αποτελέσματα για το λαό.
Ο δρόμος που προτείνουν όλοι οι άλλοι είναι απλά ψέματα. Δοκιμάστηκε και αποδείχτηκε ότι δεν μπορεί να δώσει λύση.
Άλλη πολιτική σημαίνει άλλη οικονομία,
Αυτή η άλλη οικονομία όμως μπορεί να υπάρξει μόνο αν ο λαός πιστέψει σ' αυτήν, μόνο αν ο λαός της δώσει την δύναμη να υπάρξει.
Πολλοί όμως ρωτάνε και λένε:
Μα είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί μέσα σ'αυτές τις συνθήκες αυτή η άλλη οικονομία;
Μα είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί μέσα σ'αυτές τις συνθήκες αυτή η άλλη οικονομία;
Και τελικά έχει νόημα η στήριξη μιας τέτοιας ριζοσπαστικής πρότασης ή μήπως είναι προτιμότερο μέσα στα πλαίσια κάποιου ρεαλισμού να δεχτούμε τις "λύσεις" τύπου ΣΥΡΙΖΑ ή ΛΑΕ κ.α. που μιλούν για "λύση" εντός των πυλών προτείνοντας την περίφημη "ανασυγκρότηση της οικονομίας", που όμως είναι η καπιταλιστική οικονομία;
Μπορεί δηλαδή να υποχωρήσει ο καπιταλισμός και να δώσει κάτι πίσω αν ο λαός δεν πιστεύει ότι υπάρχει κι άλλος κόσμος εκτός από τον καπιταλισμό;
Θα το πούμε απλά και όσο γίνεται παραστατικά.
Είναι καθαρό ότι ακόμη και η διεκδίκηση ακόμη και μικρών παραχωρήσεων, όπως πχ μια αύξηση μισθών ή συντάξεων, είναι τόσο δύσκολη που φαντάζει απίθανη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σ'αυτό το προηγούμενο διάστημα ισχυρίστηκε ακριβώς αυτό.
Είπε ότι πάλεψε αλλά δεν μπόρεσε.
Ο αγώνας ήταν άνισος...
Ποιος αγώνας είναι όμως πιο αποτελεσματικός;
Kι ακόμα ποιο πρέπει να είναι το πλαίσιο και ο ορίζοντας αυτού του αγώνα για να μην είναι σε μειονεκτική θέση ο λαός και ο αγώνας του "άνισος";
Αν ο εργαζόμενος σταθεί απέναντι στον εργοδότη και διεκδικήσει μία αύξηση ο εργοδότης φυσικά θα του απαντήσει ότι η οικονομία βρίσκεται σε τρομερή κρίση και η επιχείρησή του το ίδιο. Επομένως το αίτημα είναι άκαιρο και υπερβολικό και θα απορριφθεί.
Ο εργαζόμενος που δεν θα πιστεύει ότι υπάρχει αυτή η άλλη οικονομία, η πιθανότητα ανατροπής δηλαδή αυτής της οικονομίας, αυτός που βλέπει τον καπιταλισμό σαν μονόδρομο και δεν βλέπει ζωή έξω απ'αυτόν αναγκαστικά θα πρέπει να υποχωρήσει.
Θα έχει εγκλωβιστεί στη λογική της σωτηρίας αυτών που λεηλατούν τη ζωή του γιατί θα έχει δεχτεί ότι "δεν υπάρχει άλλος δρόμος".
Εφ' όσον δεν υπάρχει αέρας έξω από την ατμόσφαιρα αυτής της οικονομίας της αγοράς αναγκαστικά θα πρέπει να σκύψει και να βάλει πλάτη στην "ανασυγκρότηση της οικονομίας" ακόμη κι αν αυτό στοιχίζει την ίδια την μία και μοναδική ζωή του.
Αν όμως ο εργαζόμενος που παλεύει για τη ζωή του, πιστεύει πραγματικά στην ανατροπή και στην λαϊκή οικονομία με λαϊκή εξουσία, αν πιστεύει ότι υπάρχει ζωή και εκτός καπιταλισμού τότε θα σταθεί όρθιος απέναντι στους εργοδότες και το σύστημα και θα πει:
Αφού δεν έχετε να μου προσφέρετε λύση και πραγματική ζωή τότε θα σας ανατρέψω. Δεν έχω πια και πολλά να χάσω, ενώ αυτό που έχω να κερδίσω είναι πραγματικά μεγάλο. Είναι μια ευτυχισμένη ζωή με τον ίδιο το λαό να παίρνει τη ζωή και την οικονομία στα χέρια του. Αρκετά μάτωσα!"
Αυτή ακριβώς είναι η πρόταση του ΚΚΕ.
Αυτό που θέλουμε να πούμε είναι ότι αν το σύστημα έχει τη βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει μια σημαντική κρίσιμη μάζα που πιστεύει στην ανατροπή και που μπορεί να το απειλήσει, τότε δεν πρόκειται να κάνει βήμα πίσω. Θα εκβιάσει και θα νικήσει.
Αυτό που πρέπει να γίνει λοιπόν, είναι το να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να δημιουργήσουμε αυτή την κρίσιμη μάζα, το ριζοσπαστικό κομμάτι του λαού που δεν θα αφήνει το σύστημα σε ησυχία.
Αυτή είναι η μόνη περίπτωση να φοβηθούν οι εργοδότες και το σύστημα και να κάνουν σοβαρές υποχωρήσεις αφού θα δουν να απειλείται όχι απλά ο ισολογισμός τους αλλά η εξουσία τους συνολικά.
Για ποιο λόγο να υποχωρήσουν μέσα σε συνθήκες τρομερής καπιταλιστικής κρίσης αν δεν απειληθεί συνολικά η εξουσία τους, αν δεν φοβηθούν ότι μπορεί να χάσουν τα πάντα.
Τότε και μόνο θα είναι ρεαλιστική η πιθανότητα να αναστραφεί η κατάσταση και να περάσει σε αντεπίθεση ο λαός.
Βέβαια αν ο αγώνας αυτός μείνει στη μέση, ακόμη κι αν το σύστημα υποχωρήσει προσωρινά, η κρίση θα ξαναχτυπήσει την πόρτα μας στο άμεσο μέλλον.
Γι αυτό το ΚΚΕ λέει ότι η πραγματική λύση βρίσκεται έξω από το πλαίσιο αυτής της οικονομίας, βρίσκεται στην εξουσία του λαού και τη λαϊκή οικονομία, όπου ο λαός θα σχεδιάζει την παραγωγή του πλούτου και στη συνέχεια θα μοιράζει τον πλούτο σύμφωνα με τις δικές του ανάγκες.
Είναι καθαρό ότι από τη Δευτέρα θα χρειαστεί να δοθούν σοβαρές μάχες, να γίνουν πολύ σκληροί αγώνες για να μπορέσει ο λαός να σταθεί όρθιος.
Και ο μόνος τρόπος για να είναι αυτοί οι αγώνες αποτελεσματικοί είναι να έχουν ορίζοντα την ριζική ανατροπή.
Ο μόνος τρόπος είναι να δει ο ταξικός αντίπαλος ότι ο λαός δεν δέχεται πια το παραμύθι ότι δεν υπάρχει ζωή εκτός καπιταλισμού.
Να δει τη σπίθα της ανατροπής στην καρδιά του λαϊκού κινήματος.
Να δούν όλοι ότι ο λαός έχει στρέψει σοβαρά το βλέμμα του προς το ΚΚΕ και το όραμά του και είναι αποφασισμένος να δώσει τη μάχη με αποφασιστικότητα και πίστη στη δύναμή του.
Αν θέλουμε να αντικρίσουμε άμεσα την πιθανότητα μιας καλύτερης ζωής πρέπει να πείσουμε τον αντίπαλό μας ότι είμαστε σαν λαός έτοιμοι να απομακρυνθούμε επιτέλους από την ακτή του καπιταλισμού.
Αν θέλουμε να βγάλουμε τον ήλιο μέσα από το βούρκο του εφικτού πρέπει να σταματήσουμε επιτέλους να φοβόμαστε να τον κοιτάξουμε κατάματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου