Οδύσσεια

Μπορεί η οικονομία του καπιταλισμού να τα πηγαίνει χάλια, η "παραγωγή" δυστυχίας όμως σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη γνωρίζει ...δόξες.

Το σύστημα της "ελεύθερης αγοράς", απελευθερωμένο από όλα τα ταμπού, στήνει τον ένα πόλεμο μετά τον άλλο γεμίζοντας θάλασσες, βουνά και κάμπους με απελπισμένους που τρ'εχουν να σωθούν.
Όσοι δεν καταφέρνουν να "σωθούν" βγαίνοντας σε κάποια ακτή της Ελλάδας ή της Ιταλίας με μια τρύπια πλαστική βάρκα ή περνώντας τα σύνορα προς την "πολιτισμένη Ευρώπη", έχουν ήδη "σωθεί" από τη δυστυχία αυτού του μάταιου κόσμου με άλλο τρόπο... Έχει φροντίσει κάποια βόμβα κάποιου βομβαρδιστικού μιας από τις πολλές χώρες που βομβαρδίζουν στη Συρία.

Ο φακός του φωτογράφου του ΑP Darco Bladic μιλάει από μόνος του για αυτό το ταξίδι στην περιπέτεια του καπιταλισμού.

Φωτιά

Που πήγε η ζωή σου, το χρυσάφι σου,
ποιος το 'κλεψε απ’ του χρόνου τ’ορυχείο;


Τώρα μια χούφτα λάσπη μες στα χέρια σου
στο βλέμμα άγριο βουητό βομβαρδισμού,
στη μύτη βρώμικη ανάσα δουλεμπόρου
κορμιά χυμένα πάνω στο νερό
φριχτά ουρλιαχτά, σειρήνα σωστικού
συρματοπλέγματα, στολές, καταστολή,
σπρωξιές και κέντρο υποδοχής μεταναστών.

Πίσω φωτιά, μπροστά φωτιά,
κι ανάμεσα η ζωή σου,
μωρό παιδί κλωτσάει μια κουρελόμπαλα
ελπίδα
στ’ άθλια αντίσκηνα πλατεία Βικτωρίας
μες στον υπόγειο με βροχή

Που πήγε η ζωή σου,
το χρυσάφι σου,
ποιος το άρπαξε απ’ του χρόνου τ’ορυχείο;

Γιώργος Σαρρής