"Xάθηκε μέσα σε κατι άσπρο..." ο ποιητής Εκτωρ Κακναβάτος.Εφυγε στα 90 του έχοντας ζήσει μια πραγματικά γεμάτη ζωή.Γεμάτη ενθουσιασμούς, απογοητεύσεις, μέρες φωτεινές και μέρες που δεν είχαν αυριο. Αγωνιστής της Εθνικης Aντίστασης εντάχθηκε στο ΕΑΜ, ενώ αργότερα εξορίστηκε στην Ικαρια και τη Μακρόνησο, παλευοντας από τότε συνεχώς για έναν καλύτερο κόσμο, "μονομαχώντας μέρες και νύχτες με το ανέφικτο"!
Πρώτη ποιητική συλλογή και εμφάνιση στη Λογοτεχνία το 1943 με τη "Fuga" , για να ακολουθήσουν η "Διασπορά" (1961), "Η κλίμακα του λίθου" (1964),το "Τετραψήφιο" (1971), η "Οδός Λαιστρυγόνων" 1978, "Τα μαχαίρια της Κίρκης" (1981),το "In Perpetuum" (1983), το "Κιβώτιο ταχυτήτων" (1987), "Οι ακισμοί του Μενεσθέα Καστελάνου του Μυστρός"(1995) κ.λ.π.
Υπήρξε ένας ποιητής στη μεριά των Ελλήνων Υπερρεαλιστών που προσπάθησε να ισορροπήσει το λυρισμό με την ίδια του την απουσία.Ενας υπέροχος χειριστής της γλώσσας που όμως είχε σκοπό του την απογείωση από το έδαφός της και το πέταγμα στο διάστημα των απτών νοημάτων αλλά και της ελευθερίας της έκφρασης.
Η αγάπη του για τη ζωή και τον άνθρωπο, τον κράτησε μέχρι το τελος ενεργό και δραστήριο πολιτικά.
Ηταν ένας από όλους εκείνους που έχοντας την αγωνία της κοινής δράσης της Αριστεράς, υπόγραψε από τους πρώτους την διακήρυξη του "Αριστερού βήματος διαλόγου και κοινής δράσης" στην αρχή του περασμένου καλοκαιριού.
Καλό σου ταξίδι ποιητή.
“αρτογραφούσες τον πηλό αυτόν το δαίμονα
τη φτερούγα μέσα σου που έτρεμε κ’ εμίλειε
λέγοντας πέτρα περπατώντας θάματα”
“Όλην τη νύχτα τουφεκούσες ένα φεγγάρι
κόκκινο•
το πρωί σε βρήκανε μες στ’ αποτσίγαρα.”
............................................................................
Φωνή μου ράτσα υψικαμίνου
Πρώτον: σε θέλουν ακίνδυνη και να ξεχνάς
και ύστερα καλή μ' αυτούς φιλεναδίτσα
τρυφερή
υποσχετική
οι αχρείοι.
Φωνή μου ράτσα υψικαμίνου από πλευρό
ανοιχτό του αίλουρου, της ανηφόρας
από τα εννιά σκοινιά του βούρδουλα
κι ο ήλιος φίδι μεσ' στο σύρμα.
Μην ξεχάσεις φτύσ' τους.
Ας περιμένουν να σε σβήσω με νερό
ή κατά τες συνταγές αρχαίων Ελληνοσύρων
ας περιμένουν οι αχρείοι.
. .Εκτωρ Κακναβάτος. .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου