Εκκληση ντροπής για προσκύνημα

Το κείμενο των 32 "πνευματικών ανθρώπων" που καλούν τον πτωχό τω πνεύματι λαό σε υποταγή και προσκύνημα προκειμένου να τη βγάλει καθαρή όποιος αντέξει, εκθέτει ανεπανόρθωτα και δια παντός τους εμπνευστές και δημιουργούς του.
Εχω τεράστιο σεβασμό προς ανθρώπους με μεγάλη προσφορά όπως π.χ. ο Σαββόπουλος ή η Κ.Δημουλά, αλλά εδώ ξεπερνιέται κάθε όριο, όπότε εκτός ορίων είναι και όσα νοιώθω.
Δεν ντρέπονται καθόλου λοιπόν;
Δεν έχουν παρει είδηση καν τι διακυβεύεται;
Δεν έχουν νοιωσει ούτε μια σταλα οι ευαίσθητοι "πνευματικοί άνθρωποι" την απελπισία 1 εκ. ανθρώπων χωρίς δουλειά αλλά και πολλών εκατομμυρίων άλλων που βαδίζουν χωρίς ένα ελάχιστο λυχναράκι προοπτικής μέσα στα σκοτάδια αυτής της κρίσης που ήρθε για να μείνει, να εξαθλιώσει και να δολοφονήσει ανθρώπους και όνειρα;
 "Υπάρχει ακόμη καιρός να σωθούμε, αν αυτοί που εκπροσωπούν τον λαό και παίρνουν τις αποφάσεις για λογαριασμό του, όπου κι αν βρίσκονται, είτε στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση, είτε σε άλλους συλλογικούς φορείς ή όργανα, τολμήσουν να κάνουν το καθήκον τους." λένε θολά αλλά συμβουλευτικά οι πατέρες. Μόνο που όταν λένε να σωθούμε εννοούν τον εαυτό τους.
Και κάπου αλλού:
"Ο τόπος χρειάζεται μια ηγεσία ευθύνης και εθνικής ανασυγκρότησης που, σε συνεργασία με τους ευρωπαίους εταίρους μας, θα κάνει τα απαραίτητα για τη σωτηρία."(εννοούν τη δική τους σωτηρία βέβαια.
Παρεα με τους εταίρους μας λοιπόν;
Ποιοι ειναι οι εταίροι μας; Οι εκπρόσωποι των τραπεζιτών που σαν κοράκια έχουν πέσει να μας εξαφανίσουν; Με την κα Μέρκελ, την Ζήμενς, τον Σαρκοζί και τις Γαλλογερμανικές τράπεζες θα βαδίσουμε χέρι χέρι προς τη "σωτηρία";
Τέτοια υπερηφάνεια λοιπόν;
Ας μας πουν λοιπόν οι 32 πνευματικοί.
-Μπορούν αυτοί να ζήσουν με 500 ευρώ μισθό ή και καθόλου; Γιατί χωρίς τροφή μόνο αν είσαι πνεύμα τη βγάζεις. Αλλά  εμείς η πλέμπα έιμαστε και ύλη, τι να κάνουμε.
Για να μην κουραζόμαστε με τα ασημαντα και ξεχνάμε τόσα που πρέπει να γίνουν τελειώνω με αυτό.
Οι 32  πνευματικοί άνθρωποι το μόνο  που διαφημίζουν με την περίφημη έκκληση τους είναι ο φόβος τους.
Ο φόβος πως θα ξεβολευτούν και θα πάψουν να απολαμβάνουν τα προνόμια που προέκυψαν από το επίμονο lobbying τόσων χρόνων, στην περίπτωση που κάποιος ξεσηκωμός φέρει αναστάτωση στην πνευματική τους γαλήνη.
Οσο για τις αναλύσεις τους λυπάμαι. Ειναι ολοφάνερο ότι απαξιούν ή βαριούνται και να ασχοληθούν με τα χαμηλού επιπέδου προβλήματα των απλών ανθρώπων. Γιατί αν είχαν ασχοληθεί δεν γίνεται η αναμφισβήτητη διάνοιά τους να μην τους είχε οδηγήσει σε πιο φωτεινούς δρόμους.
Ενός λεπτού ντροπή παρακαλώ...