Ξυπνάς το πρωί, φτιάχνεις καφέ και κάνεις χίλιες δυο μπερδεμένες σκέψεις.
Λογαριασμοί, ανάγκες, υποχρεώσεις, η δουλειά αν έχεις καποια δουλειά και όσο δουλειά μπορεί να είναι. Οι 2 Έλληνες στρατιωτικοί στα σύνορα, η Κυπριακή ΑΟΖ ή το πως θα βρεις λεφτά να κάνεις εκείνες τις εξετάσεις που έχεις αφήσει.
Ανοίγεις την τηλεόραση χαμηλώνοντας τη φωνή για να μην ακους, ένα γρήγορο ζάπινγκ με το μυαλό να τρέχει βλέποντας φάτσες κυβέρνησης και ΝΔ παρέα με δημοσιογράφους με σοβαρό ύφος.
Δεν ασχολείσαι καν.
Και εκεί σκάει μια είδηση της στιγμής. Ασήμαντη. Κανεις δεν σκοτώθηκε ούτε σκότωσε. Απλά η ζωή κάνει χαρτιά στα γρήγορα κι αδιάφορα.
Κι αυτό που ακούς είναι όλη η εικόνα του κόσμου που ζεις. Όλη του η ουσία χωρίς μακιγιάζ. Κι εκεί τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Ολα τα σχόλια είναι περιττά.
Μια μάνα στο Βόλο ζήτησε από την εισαγγελεία της περιοχής να της αφαιρεθεί η επιμέλεια των 2 από τα 4 παιδιά της για να μπορέσει κάπως να ζήσει τα άλλα δύο!
Αυτή είναι λοιπόν η υπόσχεση και η ζωή που τάζει σε όλους μας ο κόσμος που ζούμε. Αυτό εγγυάται η οικονομία των κερδών. Αυτή είναι η έξοδος από τα μνημόνια ή η είσοδος σε μια μόνιμη και υπό διαρκή έλεγχο κόλαση χωρίς τις παλιές "κακές συνήθειες" μιας ζωής με κάποια στοιχειώδη δικαιώματα.
Ας σκεφτεί ο καθένας ό,τι θέλει, ας κάνει όποιους λογικούς σχεδιασμούς μπορεί. Ας μιλήσει για καλούς και κακούς ανθρώπους και γονείς, για λογικούς και παράλογους, για λίγα ή πολλά παιδιά, για το αν μπορει να δοθεί κάποια βοήθεια για να σωθεί το ένα από τα τόσα και τόσα ίδια ή παρόμοια τραγικά περιστατικά, για την καρδιά και το μυαλό ή για την βαθύτερη ουσία των πραγμάτων που θα την ψάξει είτε στην ψυχή είτε στο βούρκο της καθε μέρας.
Όμως καποιος πριν πολλά χρόνια είπε πως η βαθύτερη ουσία του ανθρώπου βρίσκεται στο σύνολο των κοινωνικών σχέσεων.
Κι αυτό αξίζει κανείς να το σκεφτεί πολύ και σοβαρά.
Γιατί αυτό είναι που πρεπει να αλλάξει.
Το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων.
Από τη βαση μέχρι την κορφή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου