Επιχειρηματίες με κουμπούρια

Χθες το βράδυ στο γηπεδο της Τούμπας, ενας μεγαλοεπιχειρηματίας πρόεδρος, μιλάω φυσικά για τον Ιβάν Σαββίδη του ΠΑΟΚ,  μ'ένα κουμπούρι στη ζώνη και περιστοιχισμένος από μπράβους όρμησε στο γήπεδο και απειλώντας όποιον έβρισκε μπροστά τους προσπάθησε να επιβάλει "το δίκιο του".

Ανάλογες τρυφερές εικόνες και συμπεριφορές φυσικά θυμόμαστε όλοι με πρωταγωνιστές άλλους προέδρους ομάδων του κέντρου.

Φυσικά το κίνητρό τους δεν ήταν καθόλου συναισθηματικό για όποιον θέλει να σκεφτεί λίγο σοβαρά, ακόμη κι όταν οι ίδιοι ένοιωθαν πλημμυρισμένοι από πάθος "για την ομάδα τους".

Για τον συγκεκριμένο κύριο, δεν ξέρω καν αν ήταν ΠΑΟΚτζής λίγα χρόνια πριν, δεν ξέρω αν μιλάει καν ελληνικά.
Ας αφήσουμε λοιπόν τα περι πάθους στην άκρη, αφού ξέρουμε ποιο είναι το μόνο πάθος ένός ζάμπλουτου και πόσο θα σκότωνε οτιδήποτε άλλο στεκόταν μπροστά σ'αυτό.

Πολλοί βορειοελλαδίτες θα τρέξουν σίγουρα φορτωμένοι από χίλιες δυό πίκρες και θα προσπαθήσουν να εξηγήσουν τα πράγματα με βάση τα σημεία του ορίζοντα και να χωρίσουν τη ζωή σε βόρειους και νότιους με όλα τα σχετικά επιχειρήματα που πολλές φορές μπορεί και να έχουν κάποια βάση.
Ομως πίσω από τις μισές αλήθειες κρύβονται πάντα τα μεγάλα και τα σπουδαία ψέματα.

Κι ο κόσμος αυτός δεν είναι χωρισμένος σε Αθηναίους και Σαλονικιούς, σε βόρειους και νότιους.

Ειναι χωρισμένος σε πλούσιους και φτωχούς. Σε εξουσιαστές και σε εξουσιαζόμενους. Στους από πάνω και τους από κάτω.
Αυτή είναι η μόνη αλήθεια. Κι αυτό ακριβώς προσπαθούν να κρύψουν πάντα οι Σαββίδηδες, οι Βαρδινογιάννηδες και όλοι αυτοί, ρίχνοντας πάνω στην εικόνα μπόλικο χρωματιστό συναίσθημα.

Ειναι και μετά τα χτεσινά ολοφάνερο ότι οι τύποι όπως  όλοι οι παραπάνω, οι βόρειοι ή νότιοι ζάμπλουτοι προέδροι  και τα συμφέροντά τους, το μόνο που κάνουν είναι να καταστρέφουν τα πάντα, αφού τίποτα άλλο δεν έχουν να προσφέρουν και σε κανέναν αλλο εκτός από τον εαυτό τους. 

Φανταζομαι ευκολα πως θα βλέπει ο κάθε κουμπουροφόρος Σαββίδης τους εργαζόμενους στις επιχειρησεις του και πως θα φερεται στα δυσκολα ( π.χ. σε μια απεργία) και αηδιάζω. Ουτε καν σαν σκουπίδια. Κι ας είναι και Παοκτζήδες ή ό,τι άλλο θέλουν.

Κι αυτό καλό είναι να το εχουμε στο μυαλό μας, ακόμη και την ώρα που παθιαζόμαστε με τους δικέφαλους και τους θρυλους μας μας ο καθενας ξεχωριστά.

Αυτό που με βαζει ακόμη σε σοβαρές σκέψεις είναι η φόρα που παίρνουν οι "σωτήρες" επιχειρηματίες και το θράσος που αποκτάνε μεσα στην κρίση, όσο ο λαός μένει απαθής και θεατής στη γωνία.

Αυτό που είδαμε χθες στην Τούμπα, παίζει(με τον ενα ή τον άλλο τρόπο) και σε εργοστάσια και σε εργοτάξια και σε πλοία και σε θέατρα ακόμη, κι αν δεν το είδαμε μέχρι τώρα θα το δούμε σύντομα. 

Τι θα κάνουμε λοιπόν;

Θα σκεφτούμε άραγε πως πρεπει επιτέλους να τους σταματήσουμε και να τους βάλουμε στη θέση τους, ή θα συνεχίσουμε να στοιχιζόμαστε πίσω από διάφορα συναισθήματα, χρώματα και σημεία του ορίζοντα και θα ψάξουμε πάλι να βρούμε με ποιανού το κουμπούρι θα πάμε;

Εννοείται πως σαν ΑΕΚτζης εγώ έιδα το γκολ οφσάιντ και οι ΠΑΟΚτζήδες κανονικότατο.
Παρότι ΑΕΚτζης όμως θα έλεγα ακριβως τα ίδια αν μπουκαρε ο πρόεδρος της ΑΕΚ στο γηπεδο με μπράβους, Δε βλέπω καμια απολύτως διαφορά ανάμεσά τους. 

Και οι δύο, και μαζί όλοι οι άλλοι "σωτήρες" του ποδοσφαίρου κροίσοι, κάνουν απλά τεράστιο κακό, μετατρέποντας κάτι υπέροχο όπως το ποδόσφαιρο, μια πραγματική  λατρεία του απλού κόσμου που τόσο το έχει ανάγκη, σε άλλο ένα παραμάγαζο τους για να βγάλουν κι άλλα φράγκα ή να κερδίσουν κι άλλη εξουσία ο ένας κόντρα στον άλλο.

Ειλικρινά είναι άλλη μια φορά από κείνες που σκέφτομαι πως θα ηταν η ζωή μας χωρίς αυτούς τους τύπους βόρεια κ νότια.
Χωρίς τη χυδαία λογική τους, τα κέρδη, τις ζημίες και τα κουμπούρια τους. Μάλλον πολύ πιο φωτεινός.

Σίγουρα κόσμος πραγματικός.

ΥΓ: Αστείο το ενδιαφέρον της κυβέρνησης για το θέμα, λες και τώρα ανακαλύφθηκε η πυρίτιδα ή μάλλον το μπουρλότο της επιχειρηματικότητας στον αθλητισμό.
Γελοία η αντίδραση της ΝΔ που επαγγέλεται κι άλλη νομιμότητα και τάξη λες και δεν ξέρουμε ποιος ρυθμίζει και τους νόμους και την "τάξη" σε έναν ταξικό κόσμο.