Οι καημένες οι τράπεζες θύματα της κρίσης χρέους

Oπως βλέπουμε τις τελευταίες μέρες, το μέχρι τώρα αδιανόητο και ταμπού της διάλυσης του ευρώ , κουβεντιάζεται πλέον ευρέως και πολλές φορές η πηγή είναι η ίδια η ΕΕ με αξιωματούχους της. Ο λόγος είναι περισσότερο ότι αποφάσισαν να παίξουν και αυτό το χαρτί προκειμένου να τρομοκρατήσουν τους λαούς της Ευρώπης με το "επερχόμενο χάος" και λιγώτερο το να συζητηθούν προσεκτικά οι διάφορες πλευρές του υπαρκτού προβλήματος.
Βέβαια η προπαγάνδα και η αντιστροφή της πραγματικότητας έχουν πάντα τον πρωτο λόγο.

Ακούσαμε προχθές για παράδειγμα την εκτίμηση της ΕΚΤ ότι είναι πιθανό ενδεχόμενο η "δημοσιονομική κρίση να μετατραπεί σε συστημική απειλωντας με χρεοκοπία μεγάλες ευρωπαικές τράπεζες" (το λέμε σε συντομία κι οχι με τις ακριβείς λέξεις).
Η αλήθεια βέβαια είναι ακριβως η αντίστροφη. Η κρίση που είναι συστημική και έχει ήδη χρεοκοπήσει μεγάλες τράπεζες(σχεδόν όλες), μετατράπηκε σε κρίση Δημοσίων χρεών που τώρα ξαναγυρίζει στις τράπεζες. Οι τράπεζες δηλαδή, βλέποντας τα προβληματικά, αν όχι εντελώς σάπια χαρτοφυλάκια που είχαν δημιουργήσει τζογάροντας άγρια, άρχισαν να πουλάνε αδύναμα ομόλογα(όπως τα δικά μας) και έτσι ανεβασαν το κόστος δανεισμού δημιουργώντας μια μεγάλη κρίση χρέους που απλώθηκε σε όλη την Ευρωζώνη.
΄Η ανάλυση πάντως αυτή που πωλείται ευρέως στα ΜΜΕ είναι φανερό οτι προσπαθεί να κρύψει την αλήθεια για την χρεοκοπία τραπεζών που όπως φαίνεται ειναι προ των πυλών. Η αναγκαστική διάσωση των Τραπεζών με βαρύ κόστος για τους λαούς και τις οικονομίες, μπορεί να γίνει μόνο αν το φταίξιμο πέσει αλλού και όχι στην απληστία των καπιταλιστών-τραπεζιτών και τον ξέφρενο ανταγωνισμο που είναι στοιχείο του ίδιου του καπιταλισμού.
Οι πραγματικοί φταίχτες της κρίσης πρέπει οπωσδήποτε να βγούν λάδι κι εμείς, τα μόνιμα κορόιδα,  να πληρώσουε το λογαριασμό.
Αν το κόλπο δεν πιάσει -που δεν θα πιάσει παρά την κακιά λύσα- τα θεμέλια του καπιταλισμού θα τρίξουν πολύ γερά.