Η βροχή μια αρχίζει μια σταματάει, ενω μόλις κάνεις να αφήσεις μια χαραμάδα από παράθυρο ανοιχτό ακούς το γνωστό σφύριγμα του αέρα και νοιώθεις σα νασαι σε ταινία θρίλερ.
Φώτα οπωσδήποτε ανοιχτά αφού στις 10 το πρωί το φως μοιάζει λες κι είναι λίγο πριν νυχτώσει.
Γύρω μου βιβλία και απόλυτη ησυχία για να ακούω τον αέρα και τη βροχή στην τέντα.
Σήμερα διαβάζω, ανάμεσα σε άλλα, το υπέροχο χειρόγραφο του '41 του Σεφέρη από τις "Δοκιμές".
Ο Σεφέρης, υπάλληλος τότε του Υπ.Εξωτερικών της κυβέρνησης Μεταξά, την εποχή που ξεσπάει ο πόλεμος, ειναι κάτι σαν υπεύθυνος τυπου και διηγείται από τα μέσα με το δικό του τρόπο και λόγο το πως έζησε εκείνες τις τρομερές μέρες στους διαδρόμους των υπουργείων, μέχρι που έφυγε τον Απρίλη του '41 για Κρήτη κι από εκεί για Μ.Ανατολή μαζί με την τότε κυβέρνηση που αποχωρούσε.
Οποιος το έχει ξεχασμένο στη βιβλιοθήκη ας το ξεσκονίσει κι ας ρίξει μια ματιά χειμωνιάτικη...
2 σχόλια:
Περασα Γιωργο να σου αφησω μια ευχη για ομορφες οικογενειακες χαρουμενες γιορτες, ενα διαλειμμα εστω απο την καθημερινοτητα. Υγεια και ευτυχια στο σπιτικο σου!
Σ' ευχαριστώ!Καλές γιορτές και σε σενα και στο δικό σου σπίτι. Να μαστε γεροί να αντέχουμε
Δημοσίευση σχολίου